«ΟΔΟΣ ΕΥΠΟΛΙΔΟΣ» – Η ΠΙΟ ΒΑΡΒΑΡΗ ΕΠΙΘΕΣΗ

«Τηλ»Μαυρίδης Γιώργος 6977919463 Πουλής Δημήτρης 6972287446 Πολύζος Γιάννης 6977341313
ΙΟΥΝΙΟΣ 2010

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η ΠΙΟ ΒΑΡΒΑΡΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ

Συναδέλφισσες / οι

Η πιο βάρβαρη επίθεση στην κοινωνική ασφάλιση βρίσκεται σε εξέλιξη. Οι κυβερνητικές μάσκες πέφτουν. Oι εργαζόμενοι καταλαβαίνουν τώρα ότι κυβερνήσεις Τραπεζίτες και μεγαλοεργοδότες για πάνω από είκοσι χρόνια πάσχιζαν και πασχίζουν να διαλύσουν την κοινωνική ασφάλιση.
Με το υπό ψήφιση νομοσχέδιο ( έκτρωμα ) αυξάνουν δραματικά τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και τα χρόνια εργασίας. O υπουργός Λοβέρδος διαβεβαίωνε πριν λίγους μήνες ότι δεν πρόκειται να αλλάξουν τα όρια ηλικίας και τα χρόνια εργασίας προκειμένου να εξαπατήσει τους εργαζόμενους και το σ.κ. σέρνοντάς το στο τραπέζι του διαλόγου.
Ποιος εργαζόμενος μέσα σε συνθήκες αυξανόμενης ανεργίας και αποσάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων προσδοκά στα σοβαρά να εξασφαλίσει 40 χρόνια ασφαλισμένης εργασίας; Ποιος μπορεί ως τα γεράματα να εργάζεται;
Φυσικά όσοι δεν έχουν αυτά τα χρόνια ασφάλισης, δηλαδή η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων θα βγαίνει σε σύνταξη τουλάχιστον στο 65ο έτος και πλέον.
Η δυνατότητα που δίνεται να αποχωρεί κάποιος πριν το 65ο έτος είναι μόνο θεωρητική.
Η κυβέρνηση προχωρά σε «μπαράζ» μειώσεων όλων των συντάξεων. Για τα επόμενα τρία χρόνια όλες οι συντάξεις στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα παγώνουν. Το μέτρο αυτό τα επόμενα χρόνια οδηγεί τις συντάξεις σε απώλειες της τάξης του 15%. Από την περικοπή των δώρων και του επιδόματος αδείας οι συνταξιούχοι θα χάσουν 12% έως 15% το χρόνο, ενώ από την επιβολή έκτακτης εισφοράς ΛΑΦΚΑ οι συντάξεις που υπερβαίνουν (μικτά) τα 1400 € θα χάσουν από 3% – 9%.
Με βάση το μνημόνιο και το προσχέδιο νόμου στο νέο σύστημα οι συντάξεις μειώνονται δραστικά.
Η μείωση επέρχεται από τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών, οι οποίες θα υπολογίζονται στο μέσο όρο ολόκληρου του εργάσιμου βίου και όχι της τελευταίας πενταετίας καθώς και με τη μείωση του ετήσιου συντελεστή αναπλήρωσης από 2% στο 1,2% που στο τέλος θα διαμορφώνει μια σύνταξη μειωμένη κάτω κι από το μισό της σημερινής.
Αν σήμερα η μεγάλη μάζα των συνταξιούχων ζει σε συνθήκες πραγματικής φτώχειας, με το νέο νομοσχέδιο οι απόμαχοι της δουλειάς καταδικάζονται κυριολεκτικά στην πείνα, στην απόλυτη αδυναμία να ανταποκριθούν στις πιο βασικές ανάγκες της ζωής.
Αυτή είναι η αναγνώριση από το αστικό κράτος του μόχθου μιας ολόκληρης ζωής.
Η πολιτική της κυβέρνησης είναι ανελέητη.
Αφού ρήμαξαν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, αποθεματικά βγαλμένα από τον ιδρώτα, τον αγώνα και την αγωνία των εργαζομένων, διατυμπανίζουν εδώ και μήνες χωρίς ντροπή, ότι δεν υπάρχει ούτε ένα ευρώ, ότι τα ταμεία είναι άδεια και μετά τον Ιούνη δεν θα είναι σε θέση να καταβάλουν τις συντάξεις.
Την ίδια στιγμή μοιράζουν απλόχερα τα χρήματα του OΑΕΔ που προέρχονται από τις εισφορές των εργαζομένων στις επιχειρήσεις, αφήνουν ανέλεγκτη την εισφοροδιαφυγή και εισφοροκλοπή δεκάδων δισ. €, συνεχίζουν να διατηρούν το νομικό πλαίσιο που επιτρέπει το τζογάρισμα των αποθεματικών, των όποιων αποθεματικών των ταμείων.
Είκοσι (20) χρόνια ψηφίζουν αντιασφαλιστικούς νόμους στο όνομα της αποκατάστασης των αδικιών στο εσωτερικό της κοινωνικής ασφάλισης και των ασφαλισμένων, στο όνομα του νοικοκυρέματος των ταμείων.
Η λεγόμενη αποκατάσταση των αδικιών ήταν το όχημα για την επιβολή της εξίσωσης σε συντάξεις προνοιακού βοηθήματος των 360 ή 500 ευρώ, σε συντάξεις πείνας και απόλυτης αδικίας. Και η μάσκα του νοικοκυρέματος των ταμείων σ’ ένα ακόμα πιο άγριο πλιάτσικο των αποθεματικών τους.
Σήμερα με απίστευτο θράσος και υποκρισία η Κυβέρνηση υποκρίνεται ότι πονά και υποφέρει για τα μέτρα που είναι υποχρεωμένη να πάρει σε βάρος των εργαζομένων. Προσποιείται ότι αυτό επιβάλλει το εθνικό συμφέρον προκειμένου η χώρα να μην οδηγηθεί στη χρεοκοπία, ότι άλλος δρόμος δεν υπάρχει απ’ αυτόν, δηλαδή από το γονάτισμα των εργαζομένων.
Επικαλείται το εθνικό συμφέρον και κλαψουρίζει τάχα για την απώλεια τμήματος της εθνικής κυριαρχίας, υπηρετώντας με οσφυοκαψία τους υπερατλαντικούς και ευρωπαίους συμμάχους και εταίρους της.
Ενώ ψήφισαν στις 6.5.10 στη Bουλή το νέο χάρτη υποτέλειας, με την ΕΕ και το ΔΝΤ, στις 7.5.10 (αιφνιδιαστικά, παράτυπα και με συνοπτικές διαδικασίες) ψήφισαν τροπολογία του Μνημονίου που καταργεί την όποια συμμετοχή του Ελληνικού Κοινοβουλίου στη λήψη αποφάσεων.
Για ποιο εθνικό συμφέρον κάνουν λόγο;
Δεκαετίες ολόκληρες υιοθέτησαν και υλοποίησαν με συνέπεια τις πολιτικές της ΕΕ. Κατάφεραν να διαλύσουν τον αγροτικό τομέα, να εξαφανίσουν από το χάρτη την παραγωγική βάση της χώρας, να εκτινάξουν στα ύψη το δημόσιο χρέος και τα ελλείμματα, να ξεπουλήσουν τη δημόσια περιουσία κι όλα αυτά μέσα σ’ έναν ωκεανό οικονομικών και πολιτικών σκανδάλων, διαπλοκής, μίζας και πλιάτσικου.
Η ΕΕ της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης και της ευημερίας αποκαλύφθηκε στα μάτια του λαού ,σαν μια λυκοσυμμαχία των ισχυρών χωρών της ΕΕ και η ισχυρή Ελλάδα με αναβαθμισμένους ρόλους να είναι ένας κοινός επαίτης.
Σήμερα, πίσω από τις κυβερνητικές δηλώσεις πολιτικής πυγμής και αποφασιστικότητας κρύβεται μια αδύναμη, φοβισμένη και ασταθής πολιτικά κυβέρνηση.
Όχι τυχαία ο Λοβέρδος επιχειρεί απεγνωσμένα να δημιουργήσει την ψεύτικη εντύπωση ότι δίνει μάχη απέναντι στην Τρόικα για να μην περάσουν τα αντιασφαλιστικά μέτρα που ο ίδιος και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μαζί με το ΛΑΟΣ και την κα ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ προσυπέγραψαν στο Μνημόνιο. Προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από την Τρόικα για να αποφύγουν τη λαϊκή οργή. Κάτι ξέρουν.
Η κοινωνική ασφάλιση είναι η πιο σπουδαία κατάκτηση του εργατικού κινήματος. Κατάκτηση πολύχρονων, σκληρών και πολλές φορές αιματηρών αγώνων.
Οι εργαζόμενοι θα την υπερασπισθούν με όλα τα μέσα που διαθέτουν για να μην περάσουν τα μέτρα.

<> .

Όλοι στους δρόμους.

Κάτω τα χέρια από της ΣΣΕ

Της εργασιακές σχέσεις

Την κοινωνική ασφάλιση

Συντάξεις καμάτου και όχι θανάτου

ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΟΧΕΙΡΙΟ ΚΑΝΕΝΟΣ