ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΝΕΒΑ – ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΝΕΒΑ
ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ

Είναι τραγικό και ανήκουστο το γεγονός της δολοφονικής επίθεσης με καυστικό οξύ, με θύμα τη συνδικαλίστρια του Παναττικού Σωματείου Καθαριστριών και Οικιακών Εργαζομένων. Τραγικό είναι επίσης το γεγονός ότι Αρχές και ΜΜΕ ελάχιστη προσοχή έδωσαν στην επίθεση αυτή, εκμηδενίζοντας την πολιτική της διάσταση και τη συνάρτησή της με τις τριτοκοσμικές εργασιακές σχέσεις, που παίρνουν ατιμώρητα απίστευτες μορφές και διαστάσεις.
Το θύμα αυτής της άγριας επίθεσης ήταν μια από τις ελάχιστες μάχιμες συνδικαλίστριες στο χώρο της επισφαλούς εργασίας, που είναι προνομιακά γυναικείος, και όταν κάποιος είναι μόνος του ή μειοψηφία, ιδιαίτερα όταν είναι γυναίκα, γίνεται εύκολα στόχος. Πολλαπλά πολίτης «δεύτερης κατηγορίας» η Κωνσταντίνα Κούνεβα, ως γυναίκα, μετανάστρια και εργαζόμενη σ’ έναν απαξιωμένο κοινωνικά κλάδο, υπέστη τις συνέπειες της «απειθαρχίας» της με μια βάρβαρη, μεσαιωνικού χαρακτήρα κύρωση. Ευτυχώς, τα εξεγερμένα τμήματα της κοινωνίας, κινητοποιήθηκαν αμέσως με διάφορες δράσεις που μετά τις γιορτές θα πολλαπλασιαστούν.
Η επίθεση που δέχτηκε η Κωνσταντίνα Κούνεβα μοιάζει να είναι το αποκορύφωμα ενός ιδιότυπου κοινωνικού ρατσισμού που βιώνουν οι εργαζόμενες στον κλάδο της, εξαιτίας της ίδιας της δουλειάς που κάνουν: «ανθρώπινα απορρίμματα» για την συλλογή των απορριμμάτων των «κανονικών ανθρώπων»· εργασιακά απορρίμματα» τριμηνιαίων συμβάσεων, σε συνθήκες δουλείας από εργολάβο σε εργολάβο, ενώ στις περισσότερες επιχειρήσεις τα σωματεία είναι εργοδοτικά ή ελέγχονται άμεσα από τα αφεντικά, με αποτέλεσμα οι περισσότερες εργαζόμενες να μην είναι σε θέση να οργανωθούν και να διεκδικήσουν όσα τους ανήκουν· δέσμιες σε συνθήκες δουλειάς που ανεξίτηλα εγγράφονται στο σώμα τους με τη μορφή λοιμώξεων, δερματολογικών, αναπνευστικών, ορθοπεδικών, γυναικολογικών και πολλών άλλων ασθενειών. Το θύμα, διεκδικώντας ό,τι αναφαίρετα του ανήκει, έδειξε πως αυτός ο «κοινωνικός λάκκος» δεν είναι χωρίς πάτο.
Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας με την εργαζόμενη, συνδικαλίστρια, μετανάστρια, υπεύθυνη μονογονεϊκής οικογένειας.
Ζητάμε, μαζί με το μαχητικό σωματείο της, ελεύθερο συνδικαλισμό, μόνιμη και ασφαλισμένη εργασία με πλήρες ωράριο, αναγνώριση βαρέως και ανθυγιεινού επαγγέλματος.
Απαιτούμε από την πολιτεία να πάψει να χρησιμοποιεί υπεργολάβους για την καθαριότητα στις κρατικές επιχειρήσεις, οι οποίες πρέπει να προσλάβουν οι ίδιες προσωπικό για τη δουλειά της καθαριότητας.
Απαιτούμε την άμεση διαλεύκανση της υπόθεσης και την τιμώρηση των υπευθύνων.

Καμιά ανοχή σ’ αυτούς που τρομοκρατούν το συνδικαλιστικό κίνημα

ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ
· ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΘΗΝΑΣ
· ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΟΡΕΙΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ (ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ, Δίκτυο Γυναικών Σερρών)
· Γυναικεία Ομάδα ΟΚΔΕ Σπάρτακος
· Γυναικεία Ομάδα Αυτοάμυνας
· Be Positive, εθελοντισμός για θέματα φύλου, ισότητας και διακρίσεων
· Φεμινιστικό Δίκτυο
· ΟΜΑΔΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
· Δίκτυο Γυναικών Πάτρας
· Δίκτυο Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ Πάτρας
· Κίνηση Υπεράσπισης Προσφύγων και Μεταναστριών/τών
· Δίκτυο Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ
· Ένωση Αφρικανών Γυναικών

29-12-08

Προς κατάργηση της αργίας της Κυριακής; (της Βάλιας Αρανίτου)

Η Αυγή 30/12/2008
http://www.avgi.gr/NavigateActiongo.action?articleID=426345
Προς κατάργηση της αργίας της Κυριακής;
Της Βάλιας ΑΡΑΝΙΤΟΥ*
Ένα από τα ζητήματα που απασχόλησαν την επικαιρότητα των Χριστουγέννων αφορούσε στο κατά πόσον τα μαγαζιά θα παρέμεναν ανοιχτά άλλη μια Κυριακή πριν το τέλος του έτους: στις 28 Δεκεμβρίου. Η όλη διαμάχη έλαβε δε τον χαρακτηρισμό «πόλεμος» από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, τα οποία στην πλειοψηφία τους φρόντισαν όχι μόνο να αναδείξουν το θέμα αλλά και να το πυροδοτήσουν και να το συντηρήσουν.
Το άνοιγμα των εμπορικών επιχειρήσεων μια ακόμη Κυριακή επιχειρήθηκε αρχικά να παρουσιαστεί ως ενίσχυση προς τους εμπόρους του κέντρου της Αθήνας, μετά το πλήγμα που δέχτηκαν οι πωλήσεις τους εξαιτίας των πρόσφατων γεγονότων. Το θέμα τέθηκε και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών (ΕΒΕΑ). Η συνέχεια είναι γνωστή. Ανακαλώντας την απόφαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου, ο ίδιος ο νομάρχης, επικαλούμενος το Βασιλικό Διάταγμα 748/1966 (η σχετική διάταξη έχει καταργηθεί με νόμο του 1994), έδωσε τελικά την άδεια να μείνουν ανοιχτά τα καταστήματα μόνο του Δήμου Αθηναίων. Η πορεία όμως των γεγονότων φανέρωσε κάτι που για τους υποψιασμένους ήταν προφανές: το εν λόγω θέμα γίνεται όχημα για την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.
Είναι η πρώτη φορά που γίνεται λόγος για κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, έστω για ορισμένες Κυριακές του χρόνου; Όχι, έχει ειπωθεί επανειλημμένα, με διάφορες ευκαιρίες, σε συναντήσεις που έχουν προκαλέσει εκπρόσωποι σειράς μεγάλων εμπορικών ομίλων. Μπορεί, ωστόσο, να αυξηθούν οι πωλήσεις των καταστημάτων εάν αυτά μείνουν ανοιχτά κάποιες παραπάνω Κυριακές; Δηλαδή, η όποια πτώση του τζίρου είναι θέμα έλλειψης χρόνου των καταναλωτών ή μήπως σχετίζεται με το διαθέσιμο εισόδημά τους; Πώς τότε οι 50 μεγαλύτερες επιχειρήσεις του λιανεμπορίου εμφανίζουν το 2007 αύξηση τζίρου και κερδών; Μήπως η ανακίνηση του όλου θέματος σχετίζεται με την πρόσφατη εγκατάσταση και στην Ελλάδα μιας ομάδας πολύ μεγάλων επιχειρήσεων, η επιβίωση των οποίων βασίζεται στο διευρυμένο ωράριο και την επταήμερη εργασία; Και ποια θα είναι η επίπτωση όλων των παραπάνω στις 200.000 μικρές και μεσαίες εμπορικές επιχειρήσεις, καθώς και στην απόλυτη ανατροπή της ζωής των εργαζομένων που στηρίζονται σε αυτές;
Ο χρόνος λειτουργίας των επιχειρήσεων του λιανικού εμπορίου θέτει εμμέσως ζητήματα ανακατανομής της συσσώρευσης και στο εμπόριο, έναν οικονομικό κλάδο με ιδιαίτερο ειδικό βάρος στην ελληνική οικονομία, αφού αντιπροσωπεύει το 16% του ΑΕΠ και το 18,5% της συνολικής απασχόλησης. Φωτίζει δε την τεράστια αναδιάρθρωση που επιχειρείται στις μέρες μας σε έναν χώρο ο οποίος αποτελούσε προνομιακό πεδίο δραστηριοποίησης των μικρών.
Τίθενται, επομένως, δύο ζητήματα. Το πρώτο αφορά τον χώρο του εμπορίου. Πρόκειται για την προσπάθεια ανακατανομής της «πίτας» που επιχειρείται, με τη βοήθεια του κράτους, από τους μικρούς προς τους μεγάλους. Στην Ελλάδα το λιανεμπόριο, παρά τους σημαντικούς ρυθμούς ανάπτυξης που εμφανίζει, διεξάγεται από ένα μεγάλο πλήθος μικρών οικογενειακών επιχειρήσεων, πολύ συχνά αυτοαπασχολουμένων. Όλοι αυτοί είναι μεν μικρές μονάδες, τις περισσότερες φορές ανεξάρτητοι, αλλά αθροιστικά πραγματοποιούν σημαντικό μέρος του συνολικού τζίρου.
Το δεύτερο ζήτημα επαναφέρει εμμέσως το θέμα του χρόνου εργασίας. Μάλιστα, στην προκειμένη περίπτωση, η όλη μεθόδευση γίνεται και εν ονόματι της εξυπηρέτησης των «καταναλωτών». Με δεδομένο το μεγάλο μέγεθος της απασχόλησης στο εμπόριο αλλά και τις ποικίλες αλληλεπιδράσεις που έχει με μια σειρά άλλες δραστηριότητες (τραπεζικός τομέας, υπηρεσίες κ.ά.), καθώς και τη γενικότερη λειτουργία των πόλεων, οι αλλαγές που θα επέλθουν στον χρόνο λειτουργίας των καταστημάτων θα επηρεάσουν ευθέως τις εργασιακές σχέσεις στο σύνολό τους.
Το δυσάρεστο αλλά και ανησυχητικό είναι ότι μεθόδευση αυτή προχωράει με διακομματική (Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και ΛΑΟΣ) συναίνεση.  Είναι, αν μη τι άλλο, λυπηρό ότι στις αρχές του 21ου αιώνα τίθενται ξανά προς συζήτηση ζητήματα που είχαν λυθεί στις αρχές του 20ού, όπως το «περί Κυριακής αναπαύσεως» που θεσμοθετήθηκε στην Ελλάδα ήδη από το 1910.

* Η Βάλια Αρανίτου διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Κρήτης

Σύγχυση εκπροσώπησης; (της Βάλιας Αρανίτου)

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=248079&ct=72

Με αφορμή την προχθεσινή επίσκεψη του Πρωθυπουργού στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών προέκυψε μια σειρά από προτάσεις εκ μέρους της διοίκησης του ΕΒΕΑ για τρόπους ενίσχυσης των εμπορικών επιχειρήσεων, μεταξύ των οποίων και το άνοιγμα μιας ακόμη Κυριακής στο τέλος του χρόνου. Τα παραπάνω θέτουν το ερώτημα: εκπροσωπούν τα Επιμελητήρια τα συμφέροντα των εργοδοτών; Στην Ελλάδα τα Επιμελητήρια αποτελούν Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον νόμο 3419/2005, τα Επιμελητήρια αποτελούν υποχρεωτικές, αυτοτελείς και ανεξάρτητες ενώσεις φυσικών και νομικών προσώπων. Είναι Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, επί των οποίων ο υπουργός Ανάπτυξης ασκεί κατασταλτική διαχειριστική εποπτεία. Η εγγραφή των επιχειρήσεων είναι υποχρεωτική.

Αντίθετα, οι εργοδοτικές οργανώσεις αποτελούν ένα πεδίο ελεύθερης συλλογικής συνάντησης επιχειρηματικών συμφερόντων τα οποία επιδιώκουν να εκφρασθούν κατά κοινό και αυτοτελή τρόπο. Χωρίς αυτόν τον όρο δεν υπάρχει βάση συλλογικής οργάνωσης. Τα Επιμελητήρια, επομένως, διαχωρίζονται από τις ελεύθερες εργοδοτικές οργανώσεις και δεν πρέπει να θεωρούνται συνδικαλιστικά όργανα. Συχνά, όμως, δημιουργείται μια σύγχυση κυρίως εξαιτίας της ανάδειξης των διοικήσεών τους με εκλογές. Παρά την υποχρεωτικότητα της εγγραφής και την ιδιαίτερα χαμηλή συμμετοχή των μελών στις εκλογικές διαδικασίες, τα Επιμελητήρια συχνά ταυτίζονται με την εκπροσώπηση των συμφερόντων των εργοδοτών. Μπορεί, όμως, τα Επιμελητήρια να εκπροσωπούν τα συμφέροντα των επιχειρήσεων και συγχρόνως να είναι σύμβουλοι του κράτους; Πόσο αποτελεσματικές είναι οι προτάσεις εκείνες που αγνοούν στην ουσία το κεκτημένο του κοινωνικού διαλόγου; Ποια είναι η συμβολή τέτοιων προτάσεων στον εκδημοκρατισμό της κοινωνικής εκπροσώπησης στη χώρα; Ο διακριτός και ιδιαίτερος ρόλος των Επιμελητηρίων ως συμβούλων του κράτους νομιμοποιεί την παρέμβασή τους ως εκπροσώπων εργοδοτικών συμφερόντων; Ολα τα παραπάνω θέτουν επιτακτικά το ζήτημα των κοινωνικών οργανώσεων ιδιαίτερα σε μια εποχή που αναβαθμίζεται ο ρόλος τους στο πλαίσιο του κοινωνικού διαλόγου, ώστε να μην καταλήξουμε στο παράδοξο το κράτος να μοιάζει να συνδιαλέγεται τελικά με τον εαυτό του.

Η κυρία Βάλια Αρανίτου διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και είναι επιστημονικός συνεργάτης της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου.

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 10ΗΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2008

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ
ΑΘΗΝΑ, 3/12/2008

ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
ΟΧΙ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΕΙΣ
ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 10 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ
ΣΤΙΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η Νο 16

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Η Κυβέρνηση της Ν.Δ., ακολουθώντας πιστά τις αντιλαϊκές και αντεργατικές οδηγίες της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων και των λοιπών μεγαλοεργοδοτών, προσπαθεί να αξιοποιήσει την παγκόσμια οικονομική κρίση, σπέρνοντας το φόβο και την ανασφάλεια Και εμφανίζοντας ως « κοινωνική αναγκαιότητα» τη νέα βίαιη αναδιανομή του εισοδήματος, ενισχύει προκλητικά το μεγάλο κεφάλαιο και φορτώνει τα βάρη της κρίσης στις δικές μας πλάτες.

Σ΄ αυτά τα πλαίσια , κατέθεσε στη Βουλή τον κρατικό προϋπολογισμό για το 2009, τον αντιλαϊκότερο των τελευταίων χρόνων. ΄Έναν προϋπολογισμό κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της πλουτοκρατικής ολιγαρχίας, που αυξάνει κατακόρυφα τη φορολόγηση, με τη «μερίδα του λέοντος» να τη φορτωνόμαστε οι εργαζόμενοι, που θα κληθούμε να πληρώσουμε 10% παραπάνω φόρος απ΄ ότι το 2008, όταν οι επιχειρήσεις, που φορολογούνται «με το γάντι», δε θα πληρώσουν ούτε τα μισά.

΄Ένα προύπολογισμό που χαρίζει δισεκατομμύρια ευρώ στις Τράπεζες, περιορίζοντας τις δαπάνες για την παιδεία, την υγεία, την πρόνοια, την ασφάλιση γενικότερα, τους μισθούς και τις συντάξεις.

Την ώρα που με την πρόφαση της οικονομικής κρίσης, η Κυβέρνηση ενισχύει την ρευστότητα και την κερδοφορία των Τραπεζών, χορηγώντας τους πλουσιοπάροχα 28 δις ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό και προτείνει τη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων για να μην προχωρήσουν σε απολύσεις, η Διοίκηση της Τράπεζας , επικαλούμενη « σπουδαίους λόγους», προχώρησε στην μαζική απόλυση δέκα εργαζομένων, χωρίς να τηρήσει την προβλεπομένη από τον Οργανισμό Προσωπικού και το σύστημα Πειθαρχικού ελέγχου διαδικασία.
Ποιους «σπουδαίους λόγους», όμως, μπορεί να επικαλεστεί όταν :
Α) εδώ και δύο χρόνια έχει παγώσει τη διαδικασία ένταξης στον Οργανισμό Προσωπικού των Συναδελφισσών και Συναδέλφων που συμπληρώνουν τον προβλεπόμενο χρόνο διαδικασίας, κρατώντας τους ουσιαστικά σε ομηρεία.
Β) εδώ και ένα χρόνο δεν έχει εφαρμόσει στο σύνολό της την επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, που συνομολόγησε και συνυπόγραψε με το Σύλλογο μας το 2007, με αποτέλεσμα :
α) να μην έχουν ενταχθεί επίσης στον Οργανισμό Προσωπικού ΟΛΟΙ οι «νοικιασμένοι» εργαζόμενοι στην Τράπεζα, που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες της (Θεσμικά Θέματα – άρθρο 5)
β) να μην έχουν προσληφθεί ακόμα ΟΛΑ τα παιδιά των πολυτέκνων και των θανόντων (Θεσμικά θέματα -άρθρο 1)
γ) να μην έχει εκπονηθεί νέος κανονισμός λειτουργίας ταμείων και διαχείρισης ελλειμμάτων –πλεονασμάτων (Θεσμικά Θέματα –άρθρο 2.2)
δ) να μην έχουν βελτιωθεί οι όροι των ομαδικών ασφαλιστηρίων συμβολαίων προσωπικού (Οικονομικά Θέματα – άρθρο 10)
ε) οι νεοπροσλαμβανόμενοι να μην υπογράφουν ενιαίο τύπο σύμβασης εργασίας, σύμφωνα με τον Οργανισμό Προσωπικού (Θεσμικά Θέματα- άρθρο 4)
στ) να μην έχουν καταβληθεί τα επιδόματα ευθύνης στο ακέραιο και σ΄ ΟΛΟΥΣ τους αναπληρωτές θέσεων ευθύνης (Οικονομικά θέματα- άρθρο 11)

Κι ακόμα ποιός «σπουδαίος λόγος» επιβάλει:
α)οι προαγωγές και τα υπόλοιπα υπηρεσιακά συμβούλια και οι επιτροπές να γίνονται με δύο τουλάχιστον χρόνια καθυστέρηση;
β)το ωράριο να καταστρατηγείται και οι υπερωρίες να μην πληρώνονται;
γ)οι αναλογίες των υπερωριών στο επίδομα αδείας 2007 και των επιδομάτων ευθύνης των αναπληρώσεων 2007 στα Δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων και στα επιδόματα Αδείας και Ισολογισμού να μην έχουν καταβληθεί ;

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Βρισκόμαστε αντιμέτωποι σε μια σαρωτική επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας :
– Οι μισθοί και οι συντάξεις μας χάνουν με γοργούς ρυθμούς την αγοραστική τους δύναμη από την ακρίβεια που καλπάζει.
– Η δημόσια κοινωνική ασφάλιση μέρα με τη μέρα ξηλώνεται, με την υποχρεωτική ένταξη των ασφαλιστικών μας ταμείων ΤΑΠΕΤΕ και ΤΕΑΠΕΤΕ στο ΤΑΥΤΕΚΟ και στο λεγόμενο ΕΤΑΤ, με τις «ενοποιήσεις» των Ταμείων γενικότερα , με την λεηλασία των αποθεματικών τους, με την «αναμόρφωση» της λίστας των βαριών και ανθυγιεινών επαγγελμάτων κλπ.κλπ.
– Η ανεργία και η μισοανεργία (προσωρινή και μερική απασχόληση) εξαπλώνονται ραγδαία, πλησιάζοντας το 1.000.000 εργαζόμενους σ΄όλη τη χώρα, ενώ η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, οι νοικιασμένοι και τα προγράμματα Stage επεκτείνονται, αυξάνονται και πληθύνονται.
– Οι πρώην ΔΕΚΟ, ο ΟΤΕ, η ΔΕΗ , ο ΟΣΕ, η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ, τα λιμάνια, οι δρόμοι, τα αεροδρόμια ολοταχώς ιδιωτικοποιούνται, οι εργαζόμενοι σ΄ αυτές απολύονται χωρίς αποζημίωση , οι νέοι εργαζόμενοι που προσλαμβάνονται δεν καλύπτονται από τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, οι Συλλογικές διαπραγματεύσεις μπαίνουν στο γύψο και οι αυξήσεις στους μισθούς επιβάλλονται με Υπουργικές αποφάσεις!!!
Στην αντεργατική αυτή επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας, να απαντήσουμε με μαζική αντίσταση, με τον συντονισμό και την κλιμάκωση των αγώνων μας, ενάντια στην πολιτική της φτώχειας, της ανεργίας και της εξαθλίωσης.

-ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΒΑΡΗ ΣΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΠΛΑΤΕΣ – ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ
– ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΑΙΚΟ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ- «ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ»- ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΕΙΣ
– ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ –ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ – ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ
– ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΡΕΙΤΑΙ Η ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ, ΟΠΩΣ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ.
– ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ-ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ
– ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ, ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΤΩΝ ΝΟΙΚΙΑΣΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ STAGE
– ΑΜΕΣΗ ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΟΣΩΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΧΡΟΝΟ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑΣ
– ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ –ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΩΝ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ΤΑΜΕΙΩΝ (ΤΑΠΕΤΕ ΚΑΙ ΤΕΑΠΕΤΕ)
– ΑΠΟΚΡΟΥΣΗ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ, ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ, ΤΩΝ ΠΡΩΗΝ ΔΕΚΟ, ΤΗΣ ΔΕΗ, ΤΟΥ ΟΣΕ, ΤΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ, ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ, ΤΩΝ ΛΙΜΑΝΙΩΝ, ΤΩΝ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΩΝ,
– ΕΝΙΑΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΈΝΩΝ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ.-

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΑΜΠΑΔΗΜΑΣ