Ο Α. Καψάλης για τον «ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΝΟΜΟ»

Ο Απόστολος Καψάλης μιλάει για τον «ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΝΟΜΟ» και τις επιπτώσεις του σε εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα

Ταύρος, Δημοτικά Σφαγεία 29-Νοέμβρη-2019

 

«Public policy and social responses to privatization: A comparative analysis of Banking Sector and Public Utilities Reform in Greece» by Athanasios Tsakiris and Manto Lampropoulou

ALTERNATIVE FUTURES and POPULAR PROTEST
189th International Conference
Manchester Metropolitan University 14-16 April 2014

«Public policy and social responses to privatization:
A comparative analysis of Banking Sector and Public Utilities Reform in Greece»

ATHANASIOS TSAKIRIS, PhD, Adjunct Lecturer, National and Kapodestrian University of Athens, Political Science & Public Administration Department
E-mail: tsakthan@gmail.com

MANTO LAMPROPOULOU,
PhD, National and Kapodestrian University of Athens
Visiting Research Fellow, University of Peloponnese, Department of Political Science and International Relations
E-mail: manto_lampropoulou@yahoo.gr

Introduction
Privatization is a process of transferring property rights, assets, institutions, firms and operations from the ownership and control of the state to the private sector . During the 1990s, both socialist modernizers as well conservatives and neoliberals alike favorized the privatization policy in Europe and America. Privatization took various forms and was implemented through different tools and methods, mostly through selling state-owned companies to private investors. Privatization programmes included public enterprises, such as public utilities (e.g. telecommunication, electricity and water companies), banks, insurance and other financial sector firms and manufacturing companies. The policy was “justified” by its followers using a variety of real or exaggerated problems. As well, the motives, the goals and the type of privatization differed. In some instances, the purpose was to develop better functioning of publicly owned companies, since in many cases nationalized enterprises either had become overindebted or/and associated with poor service to the users of these companies. Sometimes governments transformed state-owned enterprises that were previously monopolies in their sectors into semi-private or private enterprises operating in deregulated and liberated competitive markets. In other cases, in order to finance new services or research and development (R&D), the governments used the policy of privatization for raising new capital either for the companies or for the state’s budget in times of public spending constrains. Last but not least, many public services that were offered through state agencies (in-house services such as IT, facilities management) are now being contracted out.
Along with the economic and productive activities transferred to the public sector, privatization touched some of the core social functions of government. The effect of neoliberalism and economic globalization is closely related to these developments. Governments are attacking the welfare state and its institutions, the viability of which is questioned. The ability of multinational corporations and financial institutions to transfer monetary assets from country to country pushes conservatives and socialdemocrats to reduce social spending and to create “market-friendly” policies privatizing even pensions and social security programs such as medicare and medicaid in order to keep the investments of multinational enterprises in the domestic economy. Moreover, these governments impose measures such as tax reductions for enterprises, easing of inflation pressures, improvement of public agencies’ quality and efficiency, abolishing bureaucratic structures etc. . Globalization is accelerating and capital is searching for profitable new markets with cheap labor and low taxes urging the elected governments to shrink or even abolish social state provisions. Thus, privatization can be conceptualized as a retreat of both the economic and the social functions of the state.
In Greece, privatization policies were initiated in early the 1990s, as part of the broader project of state reform. Privatizations were implemented mostly through the selling of shares of state-owned entities to private investors and individuals. Two major areas of reform were the banking system and the public utilities. In the past twenty years, most of the state-controlled banks were privatized and many utility companies entered the Stock Market. At the same time, these sectors were gradually liberalized under the single market pressures. Until the late 1990s, the financial industry was further deregulated following the principles and provisions of the Second Banking Directive of the EU and telecommunications and electricity markets were prepared to open to competition. The current economic crisis placed the privatisation programme at the top priorities of the government’s agenda and accelerated the ongoing reforms. Privatization policies produced various social and political reactions, which were expressed through the reaction of the affected groups, in particular, trade unions, pressure groups, social movements and the citizens as users of the privatized services. These actors opposed to varying degrees the politics of the privatization process and supported alternative ways of rebalancing the public-private boundary.

Read the whole text here tsakiris_lampropoulou_final_manchester2014

ΕΚΔΗΛΩΣΗ «Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΣΗΜΕΡΑ» ΣΑΒΒΑΤΟ, 8 ΜΑΡΤΙΟΥ

Eργατικά σωματεία και συλλογικότητες….Εκδήλωση στην ΑΣΟΕΕ [Παρασκευή 26/4, 7 μ.μ.]

Ε.Μ.Ε.Ι.Σ. MΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ, ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΦΩΝΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

MΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ, ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΦΩΝΗ

ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

Η τελευταία τριετία υπήρξε για τη χώρα μας περίοδος θεμελιακών αλλαγών. Με πρόσχημα τη βαθιά οικονομική κρίση, εγχώριες και μη, πολιτικές και επιχειρηματικές δυνάμεις που εκφράζουν το ασύδοτο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο σε αγαστή συνέργεια με το διευθυντήριο της ΕΕ και το ΔΝΤ, βρήκαν την ευκαιρία να επιβάλουν ένα ασφυκτικό πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής με στόχο τη βίαιη αναδιανομή του εισοδήματος υπέρ των ολίγων, την ισοπέδωση του εργασιακού δικαίου, την αποκαθήλωση του κράτους πρόνοιας και την εκποίηση του δημόσιου πλούτου. Τελικός σκοπός της εφαρμογής της άδικης και αδιέξοδης αυτής πολιτικής η μετατροπή της Ελλάδας σε Ειδική Οικονομική Ζώνη με μισθούς Βαλκανίων και εργασιακά δικαιώματα Μπαγκλαντές.

Η ελληνική κοινωνία απαιτεί αλλαγές παντού. Στην εφαρμογή και την ποιότητα της δημοκρατίας, στους θεσμούς, στο πολιτικό σύστημα, στα συνδικάτα. Θεωρούμε ότι η εργατική τάξη σήμερα είναι απροστάτευτη μπροστά στην ανελέητη επίθεση της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της κυβέρνησης και των εργοδοτικών δυνάμεων. Πιστεύουμε ότι ο συνδικαλισμός της διαπραγμάτευσης πρέπει να γίνει ταυτόχρονα μαχόμενος, αγωνιστικός, διεκδικητικός και ριζοσπαστικός συνδικαλισμός.

Εμείς, μια ομάδα 38 συνέδρων που συμμετέχουμε στο 35ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ, αποφασίσαμε σε ιδρυτική διάσκεψη που έγινε στη Χαλκίδα ότι δεν είναι δυνατόν το συνδικαλιστικό κίνημα στη χώρα να συνεχίσει να πορεύεται ως έχει. Φαινόμενα όπως ο συντεχνιακός συνδικαλισμός, ο γραφειοκρατικός συνδικαλισμός και ο κομματικός συνδικαλισμός έχουν ξεπεραστεί από τα γεγονότα και από την ιστορία και οφείλουμε να τελειώσουμε με αυτά το συντομότερο δυνατό.

Εκτιμώντας την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, με αυτοκριτική διάθεση και με στάση ευθύνης στις μέχρι σήμερα επιλογές μας, κάνουμε ρήξη με το παρελθόν και ιδρύουμε μια νέα συνδικαλιστική παράταξη με τίτλο «εμεις» (Ενωτικό Μέτωπο Εργατικών Ισχυρών Συνδικάτων), κομματικά αυτόνομη και ιδεολογικά ανεξάρτητη, προερχόμενη από το δημοκρατικό κίνημα με όραμα μια σύγχρονη σοσιαλιστική κοινωνία. Μια νέα παράταξη, με εντελώς διαφορετικό πλαίσιο δράσης, με ριζικά διαφορετική λειτουργία. Πρώτο μας βήμα, η παρουσία μας ως αυτόνομης παράταξης στο 35ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ.

Από τους συμμετέχοντες στη διάσκεψη της Χαλκίδας, αποφασίστηκε ομόφωνα η Διακήρυξη της παράταξης μας καθώς επίσης και η προσωρινή συντονιστική επιτροπή της παράταξης που αποτελείται από τους:

Α) Κουλουμπαρίτση Νίκο, Μέλος ΔΣ Συνδικάτου ΟΑΣΑ

Β) Μπασινά Στέφανο, Πρόεδρο Εργατικού Κέντρου Εύβοιας

Και από τα ακόλουθα πρώην και νυν μέλη της διοίκησης της ΓΣΕΕ:

Α) Κουρουτό Μιχάλη, Μέλος Διοίκησης ΓΣΕΕ, Πρόεδρο ΟΙΕΛΕ

Β) Ορφανό Νίκο, Πρώην Μέλος Διοίκησης ΓΣΕΕ, Πρόεδρο Π.Ο.Ε.Π.Δ.Χ.Β.

Γ) Σαλουφάκου Στάβυ, Μέλος Διοίκησης ΓΣΕΕ, Πρόεδρο Ε.Κ.Α.

Δ) Στεκουλέα Μεταξία, Μέλος Διοίκησης ΓΣΕΕ

Ε) Φωτόπουλο Νίκο, Μέλος Διοίκησης ΓΣΕΕ, Πρόεδρο ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ

ΥΓ Σας αποστέλλεται συνημμένη η διακήρυξη της παράταξής μας.

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΑΡΧΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ – ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΣΗΜΕΡΑ

Η ελληνική κοινωνία συγκλονίζεται από βίαιες και θεμελιακές αλλαγές. Η πρωτοφανής οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση, προϊόν της εφαρμογής ενός ακραίου νεοφιλελεύθερου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής έχει προκαλέσει τεκτονικές μεταβολές στις δομές και στους θεσμούς και ανυπολόγιστες συνέπειες στους εργαζόμενους και τους κοινωνικά αδύναμους.

Κοινωνικές κατακτήσεις που διεκδικήθηκαν και κατακτήθηκαν από τους εργαζόμενους και το οργανωμένο Συνδικαλιστικό Κίνημα, στη περίοδο της μεταπολίτευσης, έχουν μπει στο στόχαστρο των πολιτικών δυνάμεων που εκφράζουν τους τοκογλύφους δανειστές της χώρας μας και η μία κατάκτηση μετά την άλλη αποδομείται. Όσοι σχεδιάζουν, υλοποιούν τη νεοφιλελεύθερη πολιτική, αλλά και όσοι την υπηρετούν διαμορφώνοντας τη κοινή γνώμη, δεν μπορούν να «ανεχθούν» μια κοινωνία με οφέλη για τους εργαζόμενους, για τους συνταξιούχους και τους μη προνομιούχους. Δεν χωράει στην ιδεολογία τους το κράτους δικαίου και το κοινωνικό κράτος. Όλοι αυτοί που απλώνουν τον εφιάλτη και τη βαρβαρότητα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής πάνω από την Ευρώπη, θέλουν παραγωγή πλούτου και ανάπτυξη μόνο υπέρ των αγορών, των ισχυρών οικονομικών συμφερόντων, υπέρ των τραπεζών, αδιαφορώντας για την εξαθλίωση και φτωχοποίηση του λαού.

Ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι αμφισβητούν πλέον ανοιχτά θεσμούς που βρίσκονταν μέχρι πρότινος στο απυρόβλητο. Το πολιτικό σύστημα και οι εκφραστές του δείχνουν ανήμποροι να κατανοήσουν τις αλλαγές, να αναπροσαρμόσουν τη λειτουργία τους και να εκφράσουν εκ νέου την κοινωνία.

Στον κυκλώνα της κρίσης βρίσκεται εγκλωβισμένο το κίνημα της εργασίας. Στην πλέον δυσμενή περίοδο για τους εργαζόμενους, τη στιγμή που καταλύεται το εργασιακό δίκαιο, ισοπεδώνονται μισθοί, συντάξεις και συμβάσεις εργασίας, τα συνδικάτα δεν έχουν κατορθώσει να οργανώσουν αποτελεσματικά την άμυνα και τις διεκδικήσεις της εργατικής τάξης.

Επιμέρους ενέργειες αλλά και προσωπικές διαδρομές κάποιων ηγεσιών του Συνδικαλιστικού Κινήματος, αξιοποιήθηκαν επικοινωνιακά από τους κονδυλοφόρους και τους τηλεαστέρες που υπηρετούν τις πολιτικές κυβέρνησης και τρόικα και χρησιμοποιήθηκαν προκειμένου το Συνδικαλιστικό Κίνημα να απαξιωθεί στη συνείδηση των εργαζόμενων. Το κίνημα της εργασίας όσα προβλήματα και αν είχε και έχει στο εσωτερικό του, όσες αγκυλώσεις και εξαρτήσεις και δομικές αδυναμίες αδυνάτιζαν την αποτελεσματικότητα του, έπρεπε άμεσα να αντιληφθεί ότι η εργατική τάξη δέχεται ανελέητη επίθεση. Στην επίθεση αυτή με γρήγορα αντανακλαστικά οφείλαμε να αντιληφθούμε ότι στον «πόλεμο» δεν μπορεί να απαντάς με όρους της διπλωματίας. Ο συνδικαλισμός της διαπραγμάτευσης πρέπει να δώσει τη θέση του στο μαχόμενο, αγωνιστικό, διεκδικητικό συνδικαλισμό. Τα συνδικάτα μας είναι η ασπίδα των συμφερόντων των εργαζομένων και την ασπίδα πρέπει να τη χρησιμοποιούμε για να αποκρούομε την επίθεση στα συμφέροντα της τάξης μας.

Η βίαιη εφαρμογή του «δόγματος του σοκ» στην Ελλάδα, όπως είχε εφαρμοστεί στο παρελθόν από το ΔΝΤ σε χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Ν.Α Ασίας, με μοναδικό στόχο τη μετατροπή της χώρας μας σε μια Ειδική Οικονομική Ζώνη με μισθούς Βαλκανίων και εργασιακά δικαιώματα Μπαγκλαντές, έφερε τον κόσμο της εργασίας σε θέση άμυνας

Χωρίς αμφιβολία, η κοινή γνώμη σοκαρισμένη από τη θηριωδία των περικοπών και της λιτότητας αποδεικνύεται αυστηρότερος κριτής για τους συνδικαλιστές ακόμα και σε σχέση με τους πρωταγωνιστές της κεντρικής πολιτικής σκηνής.

Πολλές φορές όχι άδικα αφού το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα έδειξε να ολιγωρεί και αρκετοί εκ των πρωταγωνιστών του να ισορροπούν στην ανισορροπία της καταγγελίας μεν αποδοχής δε του μνημονικού ‘’μονόδρομου’’ των αντιλαϊκών μέτρων.

Σήμερα που η κρίση βαθαίνει, που η ανεργία, η φτώχεια, η αποστέρηση, η περιθωριοποίηση και η αποδόμηση του κράτους πρόνοιας κερδίζουν έδαφος, γινόμαστε μάρτυρες της θεμελίωσης μιας κοινωνίας της ζούγκλας με τις ευλογίες της τρόικας και των ντόπιων εκφραστών της.

Αυτή τη στιγμή στη συνείδηση της κοινωνίας το συνδικαλιστικό κίνημα καθίσταται δομικό μέρος για την λύση του προβλήματος της χώρας. Αρκεί να αντιταχθεί με σθένος και ορμή, συγκροτώντας μια νέα πρωτοπορία για τη χώρα, Σταματώντας να συμπεριφέρεται αμυντικά για να διαμορφώσει από θέση ισχύος τους όρους μιας νέας κοινωνικής συμφωνίας προς όφελος των εργαζομένων και του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου.

Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΛΛΛΑΖΕΙ – ΝΕΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Στο τέλος του Μάρτη διεξάγεται το 35ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ, το κρισιμότερο, ίσως, των τελευταίων δεκαετιών. Είναι βέβαιο ότι, παρά τις επιφυλάξεις της, η κοινωνία θα παρακολουθήσει με μεγάλο ενδιαφέρον τις εργασίες του. Θα περιμένει να διαπιστώσει, εάν οι εκπρόσωποι των εργαζομένων έχουν λάβει τα μηνύματα των καιρών, εάν μπορούν να αφουγκραστούν τις αγωνίες και τα νέα αιτήματα που έχουν προκύψει. Θα είναι αδιανόητο σε μια περίοδο ραγδαίων αλλαγών στη χώρα, το συνδικαλιστικό κίνημα να παραμείνει απαθές, κομματικά καθοδηγούμενο και ιδεολογικά βαλτωμένο.

Σήμερα το συνδικαλιστικό κίνημα είναι βαθιά τραυματισμένο. Η συνδικαλιστική πυκνότητα μειώνεται, το εργατικό μέτωπο αποδυναμώνεται, οι νέοι άνθρωποι αποστρέφονται την εμπλοκή τους στα κοινά. Η γραφειοκρατικοποίηση, η παθητική εξάρτηση από τους κομματικούς μηχανισμούς, η αδιαφάνεια, η λογική των «ημετέρων», η ουσιαστική αδρανοποίηση των θεσμικών οργάνων και διαδικασιών, η περιφρόνηση των θεσμών και των καταστατικών αρχών αποτελούν μερικά μόνο από τα εμφανή συμπτώματα που το οδήγησαν σε μια παθητική ταύτιση με τα τεκταινόμενα στην κεντρική πολιτική σκηνή.

Η βάση δεν έχει καμιά συμμετοχή στην λήψη των αποφάσεων ή στη χάραξη πορείας για το μέλλον, αντιθέτως αυτές προκύπτουν από ενδοπαραταξιακούς και εξωθεσμικούς συμβιβασμούς και καταλήγουν σε άνευρες δράσεις, ανίκανες να εμπνεύσουν και να συσπειρώσουν τους εργαζόμενους.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ

Οι συνθήκες της κρίσης και η μονομερής επίθεση που δέχεται η εργατική τάξη χωρίς να υπάρχει και να οργανώνεται η αποτελεσματική απάντηση από την πλευρά της τάξης μας, οδήγησαν μια ομάδα ανθρώπων, μελών Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων και απλών εργαζόμενων να επιχειρήσουμε μια νέα αρχή. Μια νέα αρχή χωρίς Φαινόμενα όπως:

ο συντεχνιακός συνδικαλισμός,
ο κομματικός συνδικαλισμός,
ο γραφειοκρατικός συνδικαλισμός
με τα οποία πρέπει να τελειώνουμε οριστικά.

Η κοινωνία και οι εργαζόμενοι οραματίζονται ένα καινούριο πρότυπο συνδικαλιστικής δράσης που θα εκπροσωπεί αυθεντικά τους κοινωνικά αδύναμους, τους νέους, τους ανέργους, τους ελαστικά εργαζόμενους, τους μισθωτούς που είναι τα μεγάλα θύματα της κρίσης.

Η πρωτοβουλία μας δεν είναι ένα πείραμα στο κενό, ούτε αποτελεί μια τυχοδιωκτική προσπάθεια εκμετάλλευσης των αδυναμιών του συνδικαλιστικού κινήματος. Αντίθετα, εκφράζει ένα μεγάλο κομμάτι των εργαζομένων, των πολιτών, των μη προνομιούχων που αρνούνται να ενδώσουν στις σειρήνες του εφιαλτικού νεοφιλελευθερισμού και του άκρατου λαϊκισμού.

ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ

Η πρωτοβουλία μας:

Είναι μια ανεξάρτητη πολιτική-συνδικαλιστική κίνηση χωρίς κομματικές εξαρτήσεις, με πρόταγμα την πλήρη αυτονόμηση του συνδικαλιστικού κινήματοςαπό τις καθεστωτικές δυνάμεις του πολιτικού συστήματος.
Έλκει τις ιδεολογικές ρίζες της από τους αγώνες του δημοκρατικού κινήματος και το όραμα για μια σύγχρονη δημοκρατική σοσιαλιστική κοινωνία
Αρνείται το φονταμενταλισμό των αγορών, τον ξέφρενο «καπιταλισμό του καζίνο», το νεοφιλελεύθερο μοντέλο που απειλεί να απορρυθμίσει ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο, με πρώτο σταθμό και πειραματόζωο την Ελλάδα.
Αντιστρατεύεται την ταξική κυβερνητική πολιτική των μνημονίων και μάχεται ενάντια στους ξένους και εγχώριους εκφραστές της.
Αγωνίζεται για την αποκατάσταση του εργατικού δικαίου που εξαφάνισαν οι φωστήρες της τρόικα και τα εγχώρια επιχειρηματικά συμφέροντα και για την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και του θεσμού της διαιτησίας, όπως ίσχυαν στην περίοδο πριν από τα μνημόνια.
Επιδιώκει με κάθε πολιτικό και συνδικαλιστικό μέσο την αναστήλωση του κράτους πρόνοιας, την παροχή δημόσιων και υψηλής ποιότητας υπηρεσιών παιδείας, υγείας, κοινωνικής ασφάλισης, συγκοινωνιών, νερού και ενέργειας σε όλους τους πολίτες.
ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΜΙΛΑΜΕ

Η πρωτοβουλία μας υπερασπίζεται ένα συνδικαλιστικό κίνημα, όπου:

Θεμέλιος λίθος και βασική μονάδα δράσης είναι η πρωτοβάθμια οργάνωση, η οργάνωση των χώρων δουλειάς με στόχο η δύναμη να επανέλθει από τις γραφειοκρατικές δομές της συνδικαλιστικής εξουσίας στον απλό εργαζόμενο, τον άνθρωπο του πρωτογενούς μόχθου.
Το συνδικάτο να χαράξει ξανά πολιτική, με σαφές ιδεολογικό και ταξικό στίγμα και να διασυνδεθεί με τα κοινωνικά κινήματα, το χώρο της οικολογίας, τις νεανικές πολιτισμικές δράσεις, το καταναλωτικό κίνημα.
Το οργανωμένο κίνημα της εργασίας να αποδεσμευτεί από τον πατερναλισμό κάθε είδους κομματισμού με στόχο την πολιτική αυτονομία, τον αυτοκαθορισμό και την ανεξάρτητη χάραξη πορείας του συνδικαλιστικού κινήματος. Το συνδικάτο δεν μπορεί και δεν νοείται να αποτελεί το δεκανίκι του οποιουδήποτε κομματικού φορέα, αφού από τη φύση του οφείλει να καθίσταται μια δύναμη κατά των διαπλεκόμενων συμφερόντων, κατά των ισχυρών οικονομικά μειοψηφιών, της εκμετάλλευσης και της ασυδοσίας.
Τα όργανα να λειτουργούν με προσήλωση στις αρχές της συμμετοχικότητας, της άμεσης δημοκρατίας, της ισότιμης συμμετοχής ανεξαρτήτως φύλου, θρησκεύματος, εθνικής καταγωγής και κάθε είδους ιδιωτικού οφέλους και συμφέροντος.
Κυρίαρχο σύνθημα θα είναι το «Όλα στο φως». Ενδελεχής έλεγχος του «πόθεν έσχες» όσων καταλαμβάνουν συνδικαλιστικά αξιώματα και εμπλέκονται θεσμικά είτε σε διαχείριση κοινοτικών επιδοτήσεων, είτε σε αξιοποίηση χρημάτων από εθνικούς και δημόσιους πόρους.
Η παραγωγή και αξιοποίηση στελεχών να γίνεται μέσα από αξιολογικές διαδικασίες κι όχι με βάση τις κομματικές ή τις προσωπικές διασυνδέσεις, εξαρτήσεις και επιρροές.
Η επιμόρφωση και η επιστημονική τεκμηρίωση των θέσεων να αποτελεί ζωτικό κύτταρο της συνδικαλιστικής δραστηριότητας. Σε μια εποχή που οι εργοδοτικές δυνάμεις αντλούν τεράστια ισχύ από την διαπλοκή τους με το πολιτικό σύστημα, από τον έλεγχο των περισσοτέρων ΜΜΕ και την διασύνδεσή τους με άρτια οργανωμένα think tanks, συμβούλους επικοινωνίας και διαμορφωτές κοινής γνώμης, το συνδικαλιστικό κίνημα θα πρέπει να αντιτάξει τη δύναμη της γνώσης και του ορθολογισμού, υπερασπίζοντας με επιστημονική επάρκεια και πολιτικό δυναμισμό το δίκαιο των αιτημάτων του, τους στόχους και την στρατηγική του.
Η δημιουργία ενός ισχυρού, αγωνιστικού μετώπου με τα συνδικάτα της Ευρώπης και κυρίως των χωρών που δέχονται τις επιπτώσεις της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας, είναι επιβεβλημένη και θα μαζικοποιήσει το Ευρωπαϊκό Εργατικό Κίνημα απέναντι στην οργανωμένη επίθεση που δέχεται.
ΣΗΜΕΡΑ…

Ήρθε η ώρα για αλλαγή σελίδας. Είναι ανάγκη περισσότερο από ποτέ να υπερβούμε τις παθογένειες του συνδικαλιστικού μας παρελθόντος και να γυρίσουμε οριστικά σελίδα με στόχο την απελευθέρωση δυνάμεων και προοπτικών. Αποτελεί κοινωνική ευθύνη και εθνικό χρέος απέναντι στους εαυτούς μας, στους συναδέλφους μας και στη νέα γενιά να αλλάξουμε πορεία, να καταδικάσουμε την διαφθορά, τα γερασμένα συμφέροντα του κατεστημένου, την πολιτική της συνθηκολόγησης, την ιδεολογία της ανοχής στη βία και στη βαρβαρότητα των ολιγαρχιών. Η κοινωνία το απαιτεί, οι εποχές το προστάζουν.

Από την απόφαση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης Γυναικών της ΟΤΟΕ

Από την απόφαση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης Γυναικών της ΟΤΟΕ
Συνήλθε σήμερα 22/11/2012 η 9η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη Γυναικών της ΟΤΟΕ και δηλώνει ότι:
Εμείς οι γυναίκες ζητάμε να καταργηθούν όλα τα Μνημόνια, που έχουν ψηφιστεί έως τώρα, γιατί εκτός των άλλων, αποσκοπούν στο να αφαιρεθούν από τις γυναίκες δικαιώματα και κατακτήσεις, που κερδήθηκαν με αγώνες.
Επίσης, δηλώνουμε ότι διαφωνούμε με τη χαριστική και σκανδαλώδη πώληση της Αγροτικής Τράπεζας, όπως επίσης και με την επιχειρούμενη κατάλυση της μη αυτόνομης πορείας του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.
Είμαστε αλληλέγγυες μ’ όλους τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες, που βρίσκονται στην ανεργία μετά το κλείσιμο των τριών Συνεταιριστικών Τραπεζών (Αχαΐας, Λέσβου-Λήμνου, Λαμίας).
Επιπλέον, διαπίστωσε, ότι:
Το συνδικαλιστικό κίνημα σήμερα καλείται να αντιμετωπίσει μια άνευ προηγουμένου επίθεση στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων.
Οι εξαγορές και οι συγχωνεύσεις των τραπεζών, αλλάζουν ριζικά το τραπεζικό τοπίο και το συνδικαλιστικό κίνημα καλείται να παρέμβει και να προστατέψει την απασχόληση και τους εργαζομένους.
Ταυτόχρονα καλείται να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την επίθεση στα δικαιώματα όλων των εργαζομένων , δηλαδή την αμοιβή , το ωράριο, τις εργασιακές σχέσεις , την ασφάλιση και την υγεία.

ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΟΫΠΑΛΛΗΛΟΥΣ

Οι συνεχείς και σαρωτικές αλλαγές έχουν αλλάξει το προφίλ του επαγγέλματος μας και μας έχουν οδηγήσει σε πλήρη ανασφάλεια και απαξίωση.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στις Τράπεζες και στις επιχειρήσεις του κλάδου είναι κοινά.
Οι Διοικήσεις των Τραπεζών είναι σε ανοικτή γραμμή με τον Κεντρικό Τραπεζίτη, υιοθετώντας και επιβάλλοντας κοινά εργασιακά μοντέλα διαμορφώνοντας, έτσι, ένα εργασιακό τοπίο που εξυπηρετεί απόλυτα τη λειτουργία τους στην αγορά και ειδικά τώρα με τις συγχωνεύσεις.
Όλες αυτές οι δυσμενείς αλλαγές όμως επηρεάζουν πρωτίστως και κυρίως τις εργαζόμενες γυναίκες, με συνέπεια την ανασφάλεια στην απασχόληση, την επαγγελματική στασιμότητα και την μισθολογική μείωση, την αποθάρρυνση στη μητρότητα καθιστώντας έτσι τις γυναίκες υποδεέστερες.
Σε αυτές τις νέες συνθήκες πρέπει οι γυναίκες να είμαστε σε επαγρύπνηση και να οργανωθούμε σε Επιτροπές Ισότητας κοντά στα σωματεία μας και την Ομοσπονδία, ώστε να πάψει η ισότητα να μένει στα χαρτιά και να προχωρήσουμε στην ουσιαστική υλοποίηση των νόμων «περί ίσων ευκαιριών των δύο φύλων μέσα στην εργασία».
Κάθε γυναίκα πρέπει να γνωρίζει τα δικαιώματά της και να ενημερώνεται καθημερινά από το συνδικαλιστικό κίνημα για τις εξελίξεις στην υπηρεσιακή της και όχι μόνο ζωή. Η Γραμματεία Ισότητας, σε συνεργασία και με άλλες Γραμματείες της ΟΤΟΕ, πρέπει να είναι σε συνεχή επαγρύπνηση και να ενημερώνει με τη βοήθεια του διαδικτύου όλες τις γυναίκες τραπεζοϋπαλλήλους.
Η Γραμματεία Ισότητας θα θέσει ως στόχο την επόμενη τριετία να ενημερώνει όλες των γυναίκες τραπεζοϋπάλληλους μέσω των intranet των τραπεζών, με την βοήθεια των συλλόγων, έτσι ώστε τα προβλήματα που θα ανακύπτουν να συζητούνται και να επιλύονται.
Οφείλουμε να τονίσουμε στις γυναίκες ότι μπορεί να καταγγέλλουν και ανώνυμα προβλήματα ηθικής παρενόχλησης και κυρίως σεξουαλικής παρενόχλησης, που συνήθως δεν βγαίνουν στην επιφάνεια λόγω του φόβου που επικρατεί.
Για τον λόγο αυτό, θεωρούμε απαραίτητη, την αναβάθμιση και τον εμπλουτισμό της ιστοσελίδας της Γραμματείας άμεσα.
Επίσης, στα πλαίσια του προγράμματος της ΓΣΕΕ, στο οποίο συμμετέχουμε, φιλοδοξούμε να λειτουργήσουμε στην Ομοσπονδία μια HELP-LINE, που θα βοηθάει τις γυναίκες τραπεζοϋπαλλήλους σε κάθε εργασιακό τους ζήτημα, με ΑΜΕΣΟ τρόπο. Εκτός από την ενημέρωση σε θέματα εργασιακά, η γραμμή θα παρέχει νομική και ψυχολογική στήριξη, τόσο στις εργαζόμενες, όσο και στις άνεργες του κλάδου.
Σαν Γραμματεία Ισότητας, στην κρίσιμη περίοδο που διανύει ο τόπος μας, που ίσως ο τραπεζοϋπάλληλος να είναι ο μοναδικός εργαζόμενος σε μια οικογένεια, πρέπει να συμβάλουμε και να πρωτοστατήσουμε στην αντίσταση και την αλληλεγγύη, όχι στην φιλανθρωπία.
Στα πλαίσια αυτά προτείνω την καταγραφή συναδέλφων που αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα προβλήματα επιβίωσης, τη δημιουργία ομάδας ή επιτροπής για τη δημιουργία τράπεζας χρόνου, προμήθειας τροφίμων πρώτης ανάγκης κατ’ ευθείαν από παραγωγούς (ΧΩΡΙΣ ΜΕΣΑΖΟΝΤΕΣ) και άλλες τέτοιου είδους πρωτοβουλίες.
Η 9η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη Γυναικών, θέλουμε να συμβάλει αποφασιστικά, με τη βοήθειά σας, σ’ αυτές τις προσπάθειες και σε πολλές ακόμα.
Γι’ αυτό στο Πρόγραμμα Δράσης και Διεκδίκησης για την επόμενη τριετία επικαιροποιούμε τους στόχους που είχε θέσει η 8η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη, αλλά θέτουμε και νέους οι οποίοι μπορούν να επιτευχθούν μόνο μέσα από την ουσιαστική οργάνωση και συσπείρωση των γυναικών τραπεζοϋπαλλήλων στα Πρωτοβάθμια Σωματεία και στα Νομαρχιακά Παραρτήματα της ΟΤΟΕ.

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ
ΙΣΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ

Σήμερα αυτό που προέχει μετά τις συγχωνεύσεις – εξαγορές των τραπεζών, είναι η προστασία της απασχόλησης. Εμμένουμε για άλλη μια φορά στην ενίσχυση της πλήρους, συνεχούς και σταθερής απασχόλησης στον τραπεζικό κλάδο και την αποφυγή του κατακερματισμού των θέσεων εργασίας. Η επέκταση των επισφαλών και ελαστικών μορφών απασχόλησης (έκτακτοι, ενοικιαζόμενοι, outsourcing, εργολαβίες κ.λ.π) επηρεάζουν αρνητικά την απασχόληση στον κλάδο μας. Υπολογίζεται ότι περίπου το 10-15% των εργαζόμενων στις Τράπεζες αναγκάζεται να εργαστεί σε καθεστώς εργασιακής επισφάλειας.
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ για
Να γίνουν μόνιμες και σταθερές όλες οι θέσεις εργασίας στις Τράπεζες.
Όλοι οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες να έχουν αξιοπρεπή αμειβόμενη και ασφαλισμένη εργασία.
Να ενταχθούν στους Οργανισμούς Προσωπικού όλοι οι εργαζόμενοι που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες στις Τράπεζες……….

Ανοιχτή εκδήλωση ΔΑΣ – ETE στη Θεσσαλονίκη

Ανοιχτή εκδήλωση ΔΑΣ στη Θεσσαλονίκη

Τα ερωτήματα της περιόδου που διανύουμε, είναι πλέον αμείλικτα και πιεστικά. Τόσο οι εξελίξεις στον κλάδο, με τη συγκέντρωση και την επικείμενη ανακεφαλαιοποίηση, όσο και η γενικότερη κατάσταση με τις μνημονιακές πολιτικές που βυθίζουν τη χώρα στο βούρκο της ύφεσης και της ανεργίας, προκαλούν εύλογες ανησυχίες σε όλους μας.

Η ΔΑΣ βρίσκεται και πάλι κοντά στους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες. Εγκαινιάζουμε έναν κύκλο ενημερωτικών εκδηλώσεων-συζητήσεων για τα θέματα που μας απασχολούν, ξεκινώντας από τη Θεσσαλονίκη, την ερχόμενη Παρασκευή 7/12 στα γραφεία της ΟΤΟΕ, με θέμα:

Η κρίση βαθαίνει. Το τοπίο στο τραπεζικό σύστημα αλλάζει. Τα δικαιώματά μας στο στόχαστρο.
Πως μπορούμε να οργανώσουμε τους αγώνες μας για να ανατρέψουμε τις πολιτικές τους;

Ομιλητές στην εκδήλωση θα είναι οι συνάδελφοι Νίκος Παπατριανταφύλλου (Μέλος ΔΣ ΣΥΕΤΕ – Γραμματέας ΔΑΣ), Τάσος Σαγινίδης (Μέλος ΔΣ ΣΥΕΤΕ) και Θανάσης Μαρίνης (αναπλ. Μέλος ΔΣ ΣΥΕΤΕ), ενώ παρέμβαση θα γίνει και από το συνάδελφο Νίκο Καμπούρη, Β’ Αντιπρόεδρο του Ενωτικού Συλλόγου Εργαζομένων Τράπεζας EFG Eurobank – Ergasias.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΘΝΟDATA – ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΑΣ ΣΕ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΘΝΟDATA

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΑΣ ΣΕ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Σας ενημερώνουμε ότι, στις 22 Νοεμβρίου 2012 η Γενική Γραμματέας του Σωματείου μας Βρέττα Εύη συμμετείχε ως βασική ομιλήτρια σε Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στην Γενεύη με αφορμή τον εορτασμό των 50 χρόνων από την ίδρυση του CGAS (Communauté genevoise d’action Syndicale). Πρόκειται για την συνδικαλιστική οργάνωση της Γενεύης που αντιπροσωπεύει όλα τα σωματεία.

Σκοπός του Συνεδρίου ήταν:

– η πληροφόρηση πέρα από αυτά που βγαίνουν στην επιφάνεια από τα κυρίαρχα ΜΜΕ και αφορούν στο τι συμβαίνει στις χώρες του νότου κατά την περίοδο της κρίσης

– η συζήτηση περί συνεργασίας και διαδραστικότητας του συνδικαλιστικού κινήματος σε πανευρωπαϊκό επίπεδο με σκοπό την αναχαίτιση της καταστροφικής επίδρασης των νεοφιλελεύθερων αγορών με το προσωπείο της οικονομικής κρίσης στα εργασιακά δικαιώματα και την ενδυνάμωση του εργατικού κινήματος.

Στο Συνέδριο συμμετείχαν επίσης συνδικαλιστές από την Πορτογαλία και την Γερμανία.

Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε το γεγονός ότι ενδιαφέρεται για το τι συμβαίνει στον ευρωπαϊκό νότο ένα από τα μεγαλύτερα σωματεία της Ελβετίας. Το γεγονός αυτό συμβαίνει διότι αντιλαμβάνονται ότι η οικονομική κρίση με πρώτο θύμα την Ελλάδα θα είναι η απαρχή για την καταστρατήγηση των εργασιακών δικαιωμάτων σε όλες τις χώρες της Ευρώπης.

Η ομιλία της συναδέλφισσας επικεντρώθηκε στην περιγραφή της εξαιρετικά δύσκολης κατάστασης που αντιμετωπίζει η χώρα μας στην περίοδο της κρίσης με ιδιαίτερη έμφαση στις καταστροφικές συνέπειες για τα μεσαία και κατώτερα κοινωνικά στρώματα και με αναφορά στις αλλαγές που επιτελέσθηκαν στον τομέα των εργασιακών σχέσεων. Επίσης επισημάνθηκε το ιδιαίτερα επικίνδυνο φαινόμενο της ανόδου του νεοφασισμού στην Ελλάδα. Τέλος αναφέρθηκαν σκέψεις και προτάσεις που αφορούν στο ρόλο του συνδικαλιστικού κινήματος γενικότερα για την αντιμετώπιση των επιθέσεων που δεχόμαστε ως εργαζόμενοι και ως πολίτες.

Το σωματείο μας έχοντας δείξει έμπρακτα την αλληλεγγύη του σε όλους τους τομείς της κοινωνίας που βάλλονται καθημερινά από την κρίση, χαιρετίζει την πρωτοβουλία του CGAS θεωρώντας την πολύ αναγκαία. Θα συνεχίσουμε να συμμετέχουμε σε τέτοιες προσπάθειες ανταλλαγής γνώσεων και εμπειριών θεωρώντας την ενότητα την συνεργασία και την αλληλεγγύη ικανή και αναγκαία συνθήκη για την προαγωγή και την υπεράσπιση των εργασιακών και όχι μόνον δικαιωμάτων μας σε τοπικό και πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Το ΔΣ του Συλλόγου
Εργαζομένων στην Εθνοdata

Χαιρετισμός του Γραμματέα της ΚΠΕ του ΣΥΝ Δημήτρη Βίτσα στην έναρξη του 30ου Πανελλαδικού Συνεδρίου της ΟΤΟΕ

23/11/2012
Χαιρετισμός του Γραμματέα της ΚΠΕ του ΣΥΝ Δημήτρη Βίτσα στην έναρξη του 30ου Πανελλαδικού Συνεδρίου της ΟΤΟΕ
Παραβιάζοντας απʼ την αρχή την συνηθισμένη δομή ενός χαιρετισμού, θέλω να ευχηθώ επιτυχία στις εργασίες του Συνεδρίου σας. Για μας, για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, επιτυχία σημαίνει αποφάσεις που θα οδηγούν σε πρακτικές δράσεις με βάση το τρίπτυχο
Αντίσταση – Αλληλεγγύη – Ανατροπή.
Το γεγονός ότι η πολιτική της πιο βάρβαρης λιτότητας είναι κοινωνικά καταστροφική, άδικη, αδιέξοδη και αναποτελεσματική, αναφορικά με τους διακηρυγμένους στόχους της, είναι πια αυταπόδεικτο. Το δημόσιο χρέος αυξάνεται, το εισόδημα μειώνεται.
Η ανεργία αυξάνεται, το κοινωνικό κράτος διαλύεται.
Η ύφεση αυξάνεται, η προσμονή ανάπτυξης ιδιωτικοποιείται.
Αποδεικνύεται, με όλους τους τρόπους, πως τα μνημόνια και τα εξ αυτών μέτρα δεν είναι, δεν ήταν ποτέ, μέσο διεξόδου από την κρίση, αλλά ο ίδιος ο στόχος για μια κοινωνία χωρίς δικαιώματα και με ελαχιστοποίηση στο όριο της απλής επιβίωσης και αναπαραγωγής της, την ίδια ώρα που θα δημιουργούνται οι κατάλληλες συνθήκες για τη συντήρηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, πρώτα και κύρια του χρηματοπιστωτικού.
Εσείς ζείτε στη καρδιά αυτής της κατάστασης. Οι ιδιοκτήτες των τραπεζών ενισχύονται με δημόσιο, δανεικό βέβαια, χρήμα, ύψους εκατοντάδων δισεκατομμυρίων, την ίδια στιγμή που διαλύονται οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και συμβάσεις και η μετενέργεια, πέφτει τσεκούρι στους μισθούς.
Μπροστά στα μάτια σας εξελίσσεται ένα σχέδιο ταχείας εφαρμογής συγκέντρωσης του τραπεζικού κεφαλαίου σε 3 βασικούς ομίλους, με αγοραίο προσανατολισμό, ενώ την ίδια ώρα σχεδιάζονται απολύσεις και εφεδρείες.
Έγκαιρα είχαμε τονίσει πως, υπό το νεοφιλελεύθερο καθεστώς, οι τράπεζες, αντί να ασκούν μια κοινωνικά αναγκαία λειτουργία, αποκτούν κατά παραχώρηση τεράστια δύναμη, βρίσκονται πάνω από τον έλεγχο των κοινωνιών και τις ανάγκες τους, με τις κυβερνήσεις συχνότατα να λειτουργούν ως «τροχονόμος» στην υπηρεσία των τραπεζών.
Στη συζήτηση του προϋπολογισμού, ο Υπουργός Ανάπτυξης ανέδειξε εύγλωττα το ρόλο τους, όταν ανακοίνωσε με περηφάνια πως 41 τράπεζες θα συμβάλουν, με δανεισμό βεβαίως, στην υλοποίηση των συμβάσεων παραχώρησης και ανάμεσα τους Ισπανικές, Ιταλικές, Ιρλανδικές, Πορτογαλικές κ.λ.π. Αυτό αποδεικνύει πως για το τραπεζικό κεφάλαιο δεν υπάρχει χειμαζόμενη πατρίδα αλλά μονάχα κέρδος. Μην έχετε αμφιβολία πως η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών δεν θα συμβάλει στην ανακούφιση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, των αγροτών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, αλλά στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγάλων μετόχων με επιπλέον πίεση και εκβιασμό στους εργαζομένους, αλλά ακόμα και στους μικρομετόχους.
Εμείς, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, ισχυριζόμαστε πως υπάρχει λύση. Υπάρχει άλλος δρόμος. Η λύση είναι πολιτική: Κυβέρνηση της Αριστεράς, κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας.
Η ακύρωση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων, η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και η επιθετική επαναδιαπραγμάτευση με ρήτρα ανάπτυξης, είναι η βάση του προγράμματός μας. Η αναδιανομή του πλούτου, η κοινωνική δικαιοσύνη, η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, η εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών, η ανάκτηση και διεύρυνση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, η στήριξη των μισθών και συντάξεων και, εν τέλει, η δημοκρατία, είναι οι κατευθύνσεις αυτού του δρόμου.
Σ΄ αυτόν τον δρόμο χρειάζεται κοινωνική στήριξη και εργαλεία.
Μια νέα αρχιτεκτονική του χρηματοπιστωτικού συστήματος είναι αναγκαία.
Βάση αυτής της αρχιτεκτονικής είναι: χρηματοπιστωτικό σύστημα υπό δημόσια ιδιοκτησία και κοινωνικό έλεγχο.
Συγχρόνως, επιβάλλεται η δημιουργία τραπεζών Ειδικού Σκοπού, για να υποβοηθήσουν συγκεκριμένες παραγωγικές δραστηριότητες.
Πρέπει να εφαρμοστούν άμεσα μέτρα ανακούφισης των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, των μικρών επιχειρήσεων, των αγροτών, στο πλαίσιο μιας ευρύτερης δημόσιας πολιτικής, η οποία έχει ως στόχο να ανακουφίσει τους δανειολήπτες, να δημιουργήσει προϋποθέσεις ανάκαμψης, και να βοηθήσει και τις ίδιες τις τράπεζες στην εξυγίανσή τους.
Πρέπει να υπάρξει αυστηρή τιμωρία σε τράπεζες και βεβαίως προληπτικά μέτρα για εκείνες οι οποίες υποθάλπουν ή υποβοηθούν τη φοροδιαφυγή.
Τέλος, βασική είναι και η εφαρμογή του κοινωνικού και εργατικού ελέγχου στις τράπεζες. Διεκδικούμε να γίνει αναβάθμιση του ρόλου των εργαζομένων στην πρώτη γραμμή για ευρεία κοινωνική συμμαχία, για ένα τραπεζικό σύστημα στην υπηρεσία της κοινωνίας.
Σε μια τέτοια πορεία, τα συνδικάτα, όπως η ΟΤΟΕ, έχουν σημαντικό ρόλο. Αφενός φυσικά να διαμορφώσουν και να προωθήσουν την ατζέντα διεκδικήσεων των εργαζομένων. Αφετέρου, να αποτελέσουν αναπόσπαστο μέρος ενός πλατιού ριζοσπαστικού, αγωνιστικού, δημοκρατικού μετώπου, που θα στηρίξει πολιτικές επιλογές ρήξης και ανατροπής στην Ελλάδα, βαθιών αλλαγών στην Ευρώπη.
To Γραφείο Τύπου

Δελτίο Τύπου ΣΥΡΙΖΑ για την ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΡΑΠΕΖΩΝ – ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ, ΤΤ

21/7/2012

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Χθες το απόγευμα στο ΤΙΤΑΝΙΑ στην επιστημονική ημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ ΕΝΩΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ με θέμα «Ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών – Το μέλλον της Αγροτικής Τράπεζας και του Ταχυδρομικού Ταμιευτήριου – Επιπτώσεις στην Οικονομία και την Κοινωνία» καταγγέλθηκε το μείζον έγκλημα που επιχειρείται σε βάρος των κρατικών τραπεζών Αγροτικής και ΤΤ με σκοπό την χωρίς όρους στήριξη των ιδιωτικών τραπεζών. Η ημερίδα έγινε με τη συμμετοχή του βουλευτή Γιώργο Σταθάκη, της Κερασίνα Ραυτοπούλου του τμ. Οικονομικής Πολιτικής, του Ζώη Πεπέ μέλος της ΠΣΕ του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, της Βάλια Αρανίτου καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Κρήτης και με την παρουσία πλήθος εργαζόμενων και στελεχών στις τράπεζες, όπως επίσης και βουλευτών και στελεχών του κόμματος και στελεχών των τραπεζών. Ο βουλευτής Γιώργος Σταθάκης ανέφερε ότι οι δύο μηχανισμοί στήριξης που χρησιμοποίησε η ΕΕ εξαντλήθηκαν γρήγορα λόγω της διεύρυνσης της τραπεζικής κρίσης με την ταυτόχρονη εκδήλωση της τριπλής κρίσης (δημοσίου χρέους, τραπεζών, ύφεσης) και της συνεχιζόμενης επιδείνωσης της θέσης του μεσογειακού νότου. Επίσης ανέφερε ότι ενόψει της ενοποίησης του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος, για την αριστερά θα ήταν μια βιώσιμη λύση στον προσωρινό έλεγχο του ESM, η διατήρηση ενός δημόσιου πυλώνα στο τραπεζικό σύστημα, που θα αποτρέπει την ιδιωτικοποίηση της Αγροτικής και του ΤΤ, και η εμπλοκή του κράτους κατά την ανάκτηση των μετοχών των τραπεζών. Η Κερ. Ραυτοπούλου ανέφερε ότι τα συντριπτικά στοιχεία των δύο κρατικών τραπεζών κατατάσσουν αυτές τις δύο τράπεζες, εν μέσω κρίσης, στις ανώτερες βαθμίδες του ελληνικού τραπεζικού συστήματος και θα έπρεπε η Κυβέρνηση να υπερηφανεύεται για τα αποτελέσματα αυτά και όχι να προσπαθεί να τις διαλύσει. Επικρατεί σκόπιμα μια συσκότιση και αδιαφάνεια στις διαδικασίες που προωθούνται συντονισμένα από την τρόϊκα, Κυβέρνηση και Τράπεζα της Ελλάδος για την διάλυση και χάρισμα της Αγροτικής και την εκποίηση της συμμετοχής του κράτους στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Κατηγόρησε την τρικομματική κυβέρνηση για διαπλεκόμενες πρακτικές, υποστηρίζοντας ότι επειδή τα 50 δισ. δεν αρκούν για την ανακεφαλαιοποίηση των ιδιωτικών τραπεζών, λόγω της ραγδαίας αύξησης των επισφαλειών τους τελευταίους μήνες, σκοπεύει να «ρίξει» την ΑΤΕ και το Τ.Τ. και γι’ αυτό δεν προχωράει η δική τους ανακεφαλαιοποίηση. Υποστήριξε ότι η ΑΤΕ πρέπει να παραμείνει υπό τον έλεγχο του κράτους γιατί είναι ο μεγαλύτερος χρηματοδότης του αγροτικού τομέα αφού έχει πάνω από 70% των συνολικών χορηγήσεων στον αγροτικό τομέα, αποτελεί εργαλείο για αναπτυξιακή πολιτική και εφαρμογή επενδυτικών προγραμμάτων και το σημαντικότερο ελέγχει το 40% του εγγείου αγροτικού κεφαλαίου. Το ίδιο ισχύει και για το ΤΤ, που μαζεύει τις αποταμιεύσεις χρόνια τώρα από κάθε γωνιά της ελληνικής γης για να τις χρησιμοποιήσει προνομιακά για υποδομές και άλλες επενδύσεις. Οι αδιαφανείς διαδικασίες που προωθούνται καθιστούν ακόμη πιο επίκαιρο και αναγκαίο το δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο του τραπεζικού συστήματος. Η Βάλια Αρανίτου παρουσίασε την τραγική κατάσταση που έχουν περιέλθει οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που μέσα σε δύο χρόνια έχασαν το 40 % του τζίρου τους και την ίδια στιγμή δεν έχουν πρόσβαση σε δανειακά κεφάλαια με αποτέλεσμα την εμφάνιση φαινομένων τοκογλυφίας. Ενδεικτικό της πιστωτικής ασφυξίας που αντιμετωπίζουν είναι ότι τα δάνεια που χορηγήθηκαν είναι λιγότερα από αυτά που αποπληρώθηκαν, ενώ όσα δάνεια χορηγούνται είναι πανάκριβα καθώς τα επιτόκια που ισχύουν στην αγορά είναι υψηλά. Είναι αναγκαιότητα η λήψη μέτρων όπως ρύθμιση – κούρεμα των δανείων των επιχειρήσεων χαλάρωση των κριτηρίων δανεισμού, μείωση επιτοκίων καιθώς και μέρος της ανακεφαλαιοποίησης να περάσει στην πραγματική οικονομία Έτσι είναι αναγκαία η ίδρυση ενός κρατικού πυλώνα τραπεζών που θα χρηματοδοτεί επιχειρηματικά σχέδια μακράς πνοής και συνεργασιών για τον αποτελεσματικό έλεγχο των πιστωτικών πολιτικών και την στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που έχουν περιέλθει σε τραγική κατάσταση. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ δεν θα επιτρέψει την άνευ όρων παράδοση της περιουσίας του ελληνικού λαού.