ΠΕΡΙ.ΠΟΛ.Ο: ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΝΥΚΑ -ΑΡΧΑΙΑ ΑΓΟΡΑ και ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΣΤΑ ΓΕΡΑΝΕΙΑ

ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΝΥΚΑ -ΑΡΧΑΙΑ ΑΓΟΡΑ
ΣΑΒΒΑΤΟ 7 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
Συνάντηση στις 10.30 π.μ στον Αγ. Δημήτριο τον Λουμπαδιάρη . Στην συνέχεια θα ακολουθήσει ξενάγηση στην Πνύκα
Η Πνύκα είναι η θέση – περιοχή όπου συνεκαλείτο η Εκκλησία του Δήμου, δηλαδή η συνέλευση των Αθηναίων, στην Αρχαία Αθήνα, από τον 6ο αιώνα μέχρι το τέλος του 4ο αιώνα π.Χ.. Βρίσκεται στο μέσον της κατά διεύθυνση Βορρά-Νότου λοφοσειράς έναντι και Δυτικά της Ακρόπολης και μεταξύ των ακραίων υψωμάτων, του λόφου Νυμφών (βόρειο άκρο) και λόφου Μουσών ή Φιλοπάππου (νότιο άκρο). Από το αρχαίο «βήμα» του ιερού χώρου αυτού αγόρευσαν σπουδαίοι πολιτικοί, στρατηγοί και ρήτορες όπως ο Θεμιστοκλής, ο Περικλής, ο Δημοσθένης, κ.α
Στην συνέχεια θα κατηφορίσουμε την οδό Απ. Παύλου και θα στρίψουμε δεξιά στην οδό Ανδριανού όπου βρίσκεται η είσοδος της Αρχαίας Αγοράς.
Η αρχαία αγορά της Αθήνας είναι ο ανοικτός χώρος που βρίσκεται εγγύτατα και βορειοδυτικά της Ακρόπολης. Στην αρχαιότητα αποτελούσε διοικητικό, φιλοσοφικό, εκπαιδευτικό, κοινωνικό, πολιτιστικό και κυρίως το οικονομικό κέντρο της πόλης.. .
Μετά την ξενάγηση στον αρχαιολογικό χώρο θα συνεχίσουμε την ξενάγηση μας στο Μουσείο.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο της Αρχαίας Αγοράς της Αθήνας, ή Μουσείο Αττάλου δημιουργήθηκε το 1957, με την αναστήλωση της Στοάς του Αττάλου, στον ισόγειο χώρο της οποίας και εγκαταστάθηκε.
Σ΄ αυτό το αρχαιολογικό μουσείο στεγάζονται και εκτίθενται ευρήματα που έχουν έλθει στο φως από τις αρχαιολογικές ανασκαφές που έχουν γίνει στον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Αγοράς της Αθήνας .
Τέλος θα απολαύσουμε τον καφέ μας η το τσίπουρο σε ένα από τα γραφικά μαγαζάκια του Θησείου η της Πλάκας
Τιμή συμμετοχής 4 ευρώ η είσοδος στην Αρχαία Αγορά
Όσοι έχουν κάρτα του Υπουργείου Πολιτισμού η είσοδος είναι δωρεάν. Οι Άνω των 65 ετών είναι 2 ευρώ , οι φοιτητές και μαθητές δωρεάν.
Η ξενάγηση είναι προσφορά των φίλων του συλλόγού μας κ Άννα Γαλάτη και κ Άννα Κουτσομίχου
Δηλώσεις συμμετοχής κ Μαίρη Νταγιάντα 2105224924-6957881001
ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΣΤΑ ΓΕΡΑΝΕΙΑ

Τα Γεράνεια όρη εκτείνονται από τα Μέγαρα μέχρι το Λουτράκι και το Ηραίο (ακρωτήριο Μαλαγκάβι). Περιβάλλονται από το Σαρωνικό, τον Κορινθιακό και τον κόλπο των Αλκυωνίδων. Είναι κατάφυτα από πεύκα (Χαλέπιος Πεύκη) και τα ψηλότερα σημεία τους σκεπάζει η κεφαλληνική ελάτη. Η θαμνώδης βλάστηση είναι πλούσια και έχουν καταγραφεί 950 είδη και υποείδη φυτών, πολλά από αυτά σπάνια. Πλατάνια βελανιδιές, πουρνάρια αριές και μυρτιές συμπληρώνουν τη χλωρίδα του βουνού. Την πανίδα τους αποτελούν τσακάλια, αλεπούδες, λαγοί, γεράκια κ.ά. Η περιοχή έχει ενταχθεί στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Προστατευμένων Περιοχών (Natura 2000).
730π.μ Αναχώρηση από το Δημαρχείο της Ηλιούπολης .Θα κατευθυνθούμε προς το Λουτράκι και θα ανέβουμε στον Αγ,Πατάπιο
Στις 9.30 θα αρχίσουμε την πορεία μας η οποία θα είναι διάσχιση και θα καταλήξει στο χωριό Πίσσια . Το μεγαλύτερο μέρος της πορείας μας είναι σε κατάφυτη περιοχή με πεύκα.
.ΩΠ.5 ΒΔ 1
Στις 2.30 θα φάμε στο χωριό Πίσσια
Στις 17.00 θα επιστρέψουμε στην Αθήνα

Δηλώσεις συμμετοχής στην Μαίρη Νταγιάντα 210 5224924-6957818001.

ΤΟ ΕΤΑΤ ΜΕΤΑ ΤΟ Ν. 4052/12 ΚΑΙ Η ΟΤΟΕ του Σωτήρη Αντωνίου

ΤΟ ΕΤΑΤ ΜΕΤΑ ΤΟ Ν. 4052/12 ΚΑΙ Η ΟΤΟΕ

Άρθρο του Σωτήρη Αντωνίου
Τραπεζικός Αγών – Σεπτέμβριος 2013 – φύλλο 668

Όπως είναι γνωστόν το ΕΤΑΤ με τον Ν. 4052/12 εντάχθηκε από 1.3.2013 στον νεοσύστατο γενικό επικουρικό φορέα (ΕΤΕΑ) μετά την απόρριψη από το Υπουργείο Εργασίας της αναλογιστικής μελέτης της ΟΤΟΕ για τη σύσταση επαγγελματικού ταμείου το οποίο βάσει του νόμου αυτού προβλέπεται ως εναλλακτική λύση, αντί της ένταξης στον παραπάνω φορέα. Ουσιαστικά, πρόκειται για επιλογή μεταξύ…. Σκύλλας και Χάρυβδης με τη διαφορά ότι το ΕΤΕΑ λειτουργεί, τουλάχιστον, στο πεδίο της κοινωνικής ασφάλισης, ενώ τα επαγγελματικά ταμεία είναι ξένα και άσχετα προς αυτή, αποτελούντα ιδιόμορφο θεσμό.
Η ΟΤΟΕ καινοτομώντας επέλεξε έναν…. τρίτο δρόμο, ζητώντας με το υπόμνημά της από 19.7.2012 να μετατραπεί το ΕΤΑΤ σε ενιαίο επικουρικό φορέα που η σύστασή του αποτελεί διαχρονικό αίτημα του κλάδου.
Αλλά το αίτημα αυτό είχε ενταφιασθεί οριστικά το Δεκέμβριο του 2012, με την απροσχημάτιστη υπαναχώρηση του τότε Υπουργού Κουτρουμάνη, από τα συμφωνηθέντα με την ΟΤΟΕ την 1.10.2010. Η ευθύνη του Υπουργού είναι βαριά και απόλυτη, όμως σοβαρές ευθύνες έχει και η ΟΤΟΕ που επί μία διετία από τη συμφωνία του 2010, καμία πίεση δεν άσκησε, κανένα ενδιαφέρον δεν επέδειξε για την υλοποίηση των συμφωνηθέντων. Πλήρης υπήρξε η απραξία της προς την κατεύθυνση αυτή, ωσάν η προώθηση του αιτήματος να είχε ανατεθεί στον αυτόματο πιλότο και όχι στην συνδικαλιστική οργάνωση του κλάδου.
Η επιχειρηθείσα με το ως άνω υπόμνημα νεκρανάσταση του αιτήματος ήταν μεν θεμιτή, όχι όμως και η καταδικαστέα λαθροχειρία της γραμματέως Ασφαλιστικού να εμφανίζει προς τα έξω, την υποβληθείσα αναλογιστική μελέτη ως αφορώσα τον ήδη τεθνεώτα ενιαίο κλαδικό φορέα, ενώ αυτή αφορούσε τη σύσταση επαγγελματικού ταμείου που εναλλακτικά προβλέπει ο παραπάνω νόμος 4052/12.
ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΕΤΑΤ
Η αρμόδια διεύθυνση του Υπουργείου Εργασίας με το έγγραφο της φ51020/οικ.5473/12912/25.2.2013 απέρριψε την υποβληθείσα μελέτη – γεγονός που αποσιωπήθηκε επιμελώς από τη γραμματέα Ασφαλιστικού. Μετά την απόρριψη και σε εφαρμογή του αρθ. 12 της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου της 31.12.2012 το ΕΤΑΤ εντάχθηκε ως προς την επικουρική σύνταξη – μόνον – στον νέο φορέα ενώ σ’ αυτό παρέμειναν οι παροχές προσυνταξιοδότησης που καταβάλλονται στους δικαιούχους των τραπεζών Εμπορικής, Alpha Bank, Αττικής και Πειραιώς, οι οποίες παροχές θα εξακολουθήσουν να καταβάλλονται αμετάβλητες, ως προς το ποσόν, μέχρι την εκπόνηση της αναλογιστικής μελέτης, προβλεπομένης από το ως άνω άρθρο 12, οπότε οι παροχές αυτές θα αναπροσαρμοσθούν βάσει των νέων δεδομένων που θα προκύψουν από τη μελέτη.
Έτσι, μ’ αυτή την ‘’αθώα’’ φαινομενικά, ρύθμιση αίρεται η καθιερωθείσα με τον ν. 3371/05 υποχρέωση του ΕΤΑΤ να συμπληρώνει τη συνολική σύνταξη (κύρια και επικουρική) μέχρι του αρχικού της ποσού.
Αλλά και για την επικουρική σύνταξη του ΕΤΕΑΜ μετά την ένταξή του από 1.7.2012 στο νέο φορέα καμιά ασφάλιση δεν παρέχεται ότι αυτή θα παραμείνει αμετάβλητη.
Όμως η μείωση συντάξεων κάτω από τα αρχικά επίπεδά τους, παραβιάζει ευθέως τις ειδικού δικαίου διατάξεις των άρθρων 63 ν. 3371/05 και 26 ν. 3455/06 οι οποίες καθόρισαν το κόστος ένταξης που βαρύνει τις υπόχρεες τράπεζες, βάσει της προβλεπομένης ειδικής οικονομικής μελέτης που καλύπτει διάστημα τριάντα ετών. Συνεπώς, αν διαπιστωθεί ότι οι απομένοντες πόροι δεν επαρκούν για την κάλυψη των συντάξεων όλης της προκαθορισμένης περιόδου, τούτο θα σημαίνει ότι το κόστος ένταξης καθορίστηκε σε ποσό μικρότερο του πραγματικού, σε όφελος των τραπεζών οι οποίες είχαν και πρόσθετη ωφέλεια από δικές τους ενέργειες (μη καταβολή εισφορών που βαρύνουν την Αγροτική Τράπεζα, παράνομες εθελούσιες έξοδοι της Εμπορικής) ενώ ανοικτό παραμένει το θέμα του κουρέματος των αποθεματικών.
Αντί, λοιπόν, της περαιτέρω μείωσης των συντάξεων, επιβάλλεται να υποχρεωθούν οι τράπεζες να επιστρέψουν τα ποσά που παράνομα καρπώθηκαν, ως άνω.
Προς την κατεύθυνση αυτή κινήθηκε, ήδη ο Υπουργός Οικονομικών, ύστερα από ερώτημα βουλευτών, και με το έγγραφό του ΑΠ.55ΔΚΠ/21.3.2013 προς την Εθνική αναλογιστική αρχή, ζήτησε την εκπόνηση ειδικής οικονομικής μελέτης για τον προσδιορισμό και καταλογισμό, σε βάρος της Εμπορικής Τράπεζας, του κόστους των εθελούσιων εξόδων σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις των νόμων 3371/05 και 3620/07.
Η ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΟΤΟΕ
Τα παραπάνω παρέχοντα ισχυρά επιχειρήματα για την αποτροπή μείωσης των συντάξεων, δεν αξιοποιήθηκαν συνδικαλιστικά. Καμιά σχετική ενέργεια δεν έγινε από την ΟΤΟΕ, ενώ παράλληλα η γραμματέας Ασφαλιστικού δηλώνει δημόσια ότι το θέμα της επικούρησης παραμένει ανοικτό (ΤΡΑΠ. ΑΓΩΝ φύλλο Ιουλίου, σελ. 1) αποσιωπώντας επιμελώς, όπως προαναφέρθηκε, το απορριπτικό έγγραφο του Υπουργείου Εργασίας από 25.2.2013. Και επιμένει μεν ότι το θέμα αυτό δεν έχει κλείσει, αλλά ήδη οι δικαιούχοι επικουρικής σύνταξης του ΕΤΑΤ, βρίσκονται στο νέο φορέα, σ’ αυτόν που η ίδια εξ’ αρχής….εξόρκιζε (1).
Η εν λόγω γραμματέας έχει αναλάβει έναν καίριο τομέα ευθύνης, μ’ αυτή δε την ιδιότητά της κρίνεται και για τη στάση της, γενικότερα, στο Ασφαλιστικό και για τις θέσεις της, ειδικότερα, στο Δ.Σ. του ΕΤΑΤ. Ιδιαίτερα ελέγχονται ως απαράδεκτες (λίαν επιεικώς) οι θέσεις της εν σχέσει με τα δικαιώματα των συνταξιούχων του ΤΕΑΠΕΤΕ, τα κατοχυρωμένα από το καταστατικό του, τις διατάξεις του οποίου αγνοεί παντελώς καίτοι υπόχρεη, να γνωρίζει, αφού βάσει αυτών (πρέπει να) λαμβάνονται οι αποφάσεις.
Λόγω του περιορισμένου χώρου της εφημερίδας, θα παραθέσω σ’ ένα από τα επόμενα φύλλα τα σχετικά στοιχεία η δημοσιοποίηση των οποίων ίσως συμβάλλει στη συνέτισή της.
Είναι αδιανόητο στα προβλήματα που δημιούργησαν τα σφαγιαστικά μνημόνια, να προστίθενται κι αυτά από τις κατάφωρα παράνομες ερμηνείες στις οποίες συμπράττει με τις πράξεις ή παραλείψεις της η εκπρόσωπος της ΟΤΟΕ στο ΕΤΑΤ.

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ ΕΤΑΤ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΩΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΟΤΟΕ

Άρθρο του Σωτήρη Αντωνίου
Τραπεζικός Αγών – Οκτώβριος 2013 – φύλλο 669

Σε συνέχεια του άρθρου μου που δημοσιεύτηκε στο προηγούμενο φύλλο, παραθέτω κατωτέρω τις περιπτώσεις σύμπραξης της γραμματέως Ασφαλιστικού σε αποφάσεις του Δ.Σ. αντίθετες προς το Καταστατικό του ΤΕΑΠΕΤΕ τις διατάξεις του οποίου (καθώς και των άλλων ταμείων) υποχρεούται να εφαρμόζει το ΕΤΑΤ, κατά τα ρητώς οριζόμενα στο άρθρο 61 ν. 3371/05. Έτσι:
1) μετά τις γνωστές περικοπές στις συντάξεις του ΙΚΑ, ο νέος πρόεδρος του ΔΣ, όλως αυθαιρέτως, έπαυσε να εφαρμόζει τη θεμελιώδη διάταξη του συστήματος προσυνταξιοδότησης που ισχύει από το 1984 στο ΤΕΑΠΕΤΕ βάσει του οποίου η καταβαλλόμενη σύνταξη από το φορέα προκύπτει, πάντα, ως υπόλοιπο της αφαίρεσης από την αρχική συνολική σύνταξη του ποσού της σύνταξης του ΙΚΑ που λαμβάνει ο δικαιούχος όταν θεμελιώσει στο φορέα αυτόν το συνταξιοδοτικό δικαίωμά του.
Η προαναφερθείσα διάταξη του άρθ. 61 που παραπέμπει στις διατάξεις του καταστατικού του ΤΕΑΠΕΤΕ εξακολουθεί να ισχύει και μετά τη ψήφιση των μνημονιακών νόμων όπως ρητώς ορίζει το άρθρο 15 παρ. 4 ν. 3863/10 το οποίο ουδόλως έθιξαν οι νόμοι αυτοί πάρα ταύτα η γραμματέας Ασφαλιστικού υπερψήφισε την αντίθετη προς το καταστατικό πρόταση του Προέδρου.
2) Ειδικότερα για τις μειώσεις των συντάξεων που προβλέπουν οι νόμοι 3986 και 4052/11 ο εν λόγω Πρόεδρος ασκούσε συνεχή πίεση για τον υπολογισμό και παρακράτηση των ποσών των μειώσεων αυτών, καίτοι εστερείτο οιασδήποτε δικαιοδοσίας μετά την έκδοση της εφετειακής απόφασης 4007/2009 μη υποκείμενης σε αναστολή λόγω του χαρακτήρα της ως αναγνωριστικής και συνεπώς εφαρμόσιμης από της έκδοσής της και όχι όταν θα καθίστατο αμετάκλητη, σύμφωνα με τα ισχύοντα στο δικονομικό δίκαιο.
Αποτέλεσμα της απόφασης αυτής ήταν η αναβίωση, στο σύνολό τους, των καταστατικών αρμοδιοτήτων του ΤΕΑΠΕΤΕ το οποίο ως ένωση προσώπων και περιουσίας δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής των νόμων αυτών για τον ίδιο λόγο εμπίπτει και ο επικουρικός φορέας της Εθνικής Τράπεζας. Η γραμματέας Ασφαλιστικού αγνοούσα τα έννομα αποτελέσματα της απόφασης, όχι μόνο δεν αντιτάχθηκε στις συνεχείς πιέσεις του Προέδρου αλλά υπερθεμάτισε και στην πρότασή του για την αναστολή καταβολής της σύνταξης στους δικαιούχους (!) αν η μηχανογραφική υπηρεσία του ΤΕΑΠΕΤΕ δεν προχωρήσει στην παρακράτηση των ποσών των μειώσεων των παραπάνω νόμων, ενώ, παράλληλα, με σχετικό έγγραφο απειλούσε του αποσπασμένους στο ΕΤΑΤ με ποινική δίωξη για παράβαση καθήκοντος (!) Τι λέει για όλα αυτά, τα πρωτοφανή και ανήκουστα, η πλειοψηφία της διοίκησης της ΟΤΟΕ, που συντελλόνται με την παρουσία της εκπροσώπου της στο ΕΤΑΤ;
3) Το Υπουργείο Εργασίας με έγγραφό του που αφορούσε αποκλειστικά την ιδιόμορφη περίπτωση του Ταμείου υγείας της ALPHA BANK, αποφάνθηκε ότι ο υπολογισμός της εισφοράς για το φορέα αυτόν πρέπει να γίνεται, όπως και πρότερον, δηλαδή χωρίς τις μειώσεις που επέβαλαν οι μνημονιακοί νόμοι. Ο Πρόεδρος του ΕΤΑΤ, όλως αυθαιρέτως, επέκτεινε αυτή την ειδικού χαρακτήρα ρύθμιση του Υπουργείου και στους συνταξιούχους του ΤΕΑΠΕΤΕ καίτοι η ρύθμιση ως αφορώσα συγκεκριμένη περίπτωση δεν επιδέχονταν γενίκευση.
Η ενέργεια αυτή παραβιάζει ευθέως την ισχύουσα αναγκαστικού δικαίου διάταξη του καταστατικού του ταμείου υγείας της Εμπορικής τράπεζας η οποία διάταξη ορίζει, το λογικώς αυτονόητο, ότι η εν λόγω εισφορά υπολογίζεται επί του πράγματι καταβαλλόμενου ποσού σύνταξης δηλ. επί του ακαθαρίστου ποσού της σύνταξης που δικαιούται ο συνταξιούχος όπως αυτή διαμορφώνεται κάθε φορά μετά τις τυχόν μεταβολές της, άρα, εν προκειμένω, μετά τις μειώσεις των μνημονιακών νόμων. Και διατείνεται μεν ο Πρόεδρος του ΕΤΑΤ ότι η εν λόγω ενέργειά του είναι σύννομη ως στηριζόμενη στο έγγραφο του Υπουργείου, αλλά οι διατάξεις των νόμων δεν ανατρέπονται με τα έγγραφα των Υπουργείων, ούτε καν με τις ερμηνευτικές εγκυκλίους τους.
Στο προκύψαν θέμα, ανύπαρκτη παντελώς ήταν η παρέμβαση της γραμματέως Ασφαλιστικού, η οποία μπορούσε να υποχρεώσει τον παρανομούντα Πρόεδρο να ανακαλέσει την απόφαση που έλαβε ο ίδιος προσωπικά, αγνοώντας το Δ.Σ. αρμόδιο συλλογικό όργανο για τη λήψη αποφάσεων.
4) Η γραμματέας Ασφαλιστικού αντί να αποτελέσει το αντίπαλο δέος για τον υπηρετούντα και παρανομούντα Πρόεδρο, αντιστρέφοντας το ρόλο της, μεταβλήθηκε σε …πολέμιο των δικαιωμάτων των συνταξιούχων, ακόμα και εκείνων που τα ταμεία τους είναι εκτός ΕΤΑΤ όπως το πολυτραπεζικό ΤΑΠΙΛΤΑΤ που ζήτησε την ένταξή του στο φορέα, καίτοι το αίτημα προσέκρουε σε τυπικό κώλυμα. Στη συνεδρίαση του ΔΣ η εν λόγω γραμματέας μετέτρεψε το αίτημα, μόνη αυτή, σε θέμα ουσίας, παραθέτοντας μια σειρά ‘’επιχειρημάτων’’ με κορυφαίο εκείνο το παρανοϊκό ότι “οι συνταξιούχοι του ΤΑΠΙΛΤΑΤ δεν είναι μέλη του”(αλλά τότε γιατί τους καταβάλλει τη σύνταξη;).
Γενικότερα, για την αρνητική στάση στην ένταξη και άλλων ταμείων προβάλλεται η δικαιολογία ότι τούτο είναι αναγκαίο προς αποφυγή αποδυνάμωσης του διαχρονικού αιτήματος του κλάδου, για τη σύσταση ενιαίου επικουρικού φορέα. Αλλά για ποιο κλαδικό φορέα μπορεί να γίνει λόγος όταν όλοι οι δικαιούχοι επικουρικής σύνταξης κατέληξαν στο νεοσύστατο ΕΤΕΑ, εξαιτίας της ολέθριας αδράνειας της ΟΤΟΕ στο κρίσιμο διάστημα 1.10.2010 έως 4.12.2011 που είχε τη δυνατότητα να υποχρεώσει τον πολύ Κουτρουμάνη να εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα για τη σύσταση του ενιαίου κλαδικού φορέα;
Αντ’ αυτού, σήμερα, στο αίτημα που υπέβαλε η ΟΤΟΕ για τη σύσταση όχι, βέβαια, ενιαίου φορέα, αλλά επαγγελματικού ταμείου συμπεριέλαβε όλα τα επικουρικά ταμεία των Τραπεζών (πλην του επικουρικού ταμείου της Εθνικής).
Ο ‘’άθλος’’ αυτός χρεώνεται απ’ ευθείας στην πλειοψηφία της διοίκησης της ΟΤΟΕ, επειδή άφησε τη γραμματέα Ασφαλιστικού να σηκώσει, ανέλεγκτα, το δικό της μπαϊράκι, παριστάνοντας την αυθεντία σ’ έναν τομέα στον οποίο αποδείχθηκε αφενός ελλειπής με τα καίριας σημασίας θέματά του, αφετέρου επικίνδυνη με τις αστόχαστες και αξιοκατάκριτες ενέργειές της όπως η παραπάνω να συμπεριλάβει τα επικουρικά των τραπεζών στο επαγγελματικό ταμείο – ενέργεια παντελώς ανομιμοποίητη αφού η ΟΤΟΕ δεν έχει δικαίωμα να δεσμεύσει τους φορείς αυτούς για ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα και μάλιστα χωρίς τη σύμφωνη γνώμη τους εκφρασμένη κατά τα οριζόμενα από την ισχύουσα νομοθεσία που απαιτεί ειδική απόφαση γενικής συνέλευσης.
Οι καταχρηστικές αυτές πρακτικές ξένες με την ιστορία της συνδικαλιστικής οργάνωσης του κλάδου αποτελούν πρόσθετη θλιβερή διαπίστωση ότι η πάλαι ποτέ πανίσχυρη ΟΤΟΕ όπως την αποκαλούσε ο ημερήσιος τύπος τότε, κατάντησε σκιά του παλιού εαυτού της.

– ο Σωτήρης Αντωνίου είναι συνταξιούχος της Εμπορικής Τράπεζας και υπήρξε πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων

Η ΟΤΟΕ ΠΑΡΟΥΣΑ ΣΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ

ΟΤΟΕ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Νο.12
Αθήνα, 27 Νοεμβρίου 2013

Η ΟΤΟΕ
ΠΑΡΟΥΣΑ ΣΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Η ΟΤΟΕ, μετά τις ραγδαίες εξελίξεις στις τράπεζες, που επηρεάζουν καθοριστικά την εθνική οικονομία αλλά και τους ίδιους τους εργαζόμενους στον κλάδο, πήρε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, προκειμένου να είναι παρούσα, με ουσιαστικές παρεμβάσεις, κυρίως για την προστασία και την προοπτική των τραπεζοϋπαλλήλων. Οι πρωτοβουλίες αυτές αποτελούν το επίκεντρο της δράσης του κλάδου αυτή την περίοδο.

Στα πλαίσια αυτά το προεδρείο της ΟΤΟΕ συναντήθηκε διαδοχικά με τις Διοικήσεις των Τραπεζών Attica Bank, Εθνικής, Eurobank, Πειραιώς και Alpha Bank και έθεσε στους τραπεζίτες τα θέματα που απασχολούν τους εργαζόμενους στις τράπεζες. Παράλληλα, συζητήθηκαν αναλυτικά θέματα, που αφορούν στην πορεία της κάθε τράπεζας, καθώς και στην στήριξη της πραγματικής οικονομίας και στην αντιμετώπιση των αναγκών της ελληνικής κοινωνίας.

Στις συναντήσεις αυτές η ΟΤΟΕ αναφέρθηκε στις θέσεις της, που αφορούν στην νέα λειτουργία του τραπεζικού συστήματος, επικεντρώνοντας στους τομείς που αφορούν στην Οικονομία, στην Κοινωνία και στην Εργασία και ζήτησε να ενημερωθεί για τα σχέδια και τις σκέψεις των τραπεζιτών για όλα αυτά, επισημαίνοντας ότι η χρονική στιγμή είναι ιδιαίτερα κρίσιμη και κομβικής σημασίας για όλους.

Η ΟΤΟΕ τόνισε με ιδιαίτερη έμφαση, ότι στις νέες τράπεζες που διαμορφώθηκαν με τις αναδιαρθρώσεις στο τραπεζικό σύστημα της χώρας, επιβάλλεται να εφαρμοστούν διαδικασίες που θα εγγυώνται την αξιοκρατία, τη διαφάνεια και την ισότιμη αντιμετώπιση των εργαζομένων, με σεβασμό των επιμέρους δικαιωμάτων τους.

Απαίτησε από τις Τράπεζες «Υποδοχής» η διαδικασία απορρόφησης των εργαζόμενων που προέρχονται από τις τράπεζες που καταργήθηκαν να γίνει ομαλά, με διασφάλιση των εργασιακών τους δικαιωμάτων και της υπηρεσιακής τους εξέλιξης. Η ΟΤΟΕ δήλωσε ότι θα παρακολουθεί αυτή τη διαδικασία και θα παρέμβει μαζί με τους Συλλόγους – Μέλη της, εάν παρατηρηθούν φαινόμενα που θα διαταράξουν την ομαλή ένταξη των εργαζόμενων.

Τέλος, επανέλαβε τη θέση της για τη διασφάλιση της απασχόλησης που αποτελεί κεντρική απαίτηση του κλάδου, διευκρινίζοντας ότι ο κλάδος των τραπεζοϋπαλλήλων θα αντιδράσει δυναμικά, αν επιχειρηθεί να αθετηθούν οι συμφωνίες και οι δεσμεύσεις, που αφορούν στις θέσεις εργασίας.

Οι τράπεζες, απαντώντας στις θέσεις που διατύπωσε η ΟΤΟΕ, ανέφεραν ότι:

– Οι αναδιαρθρώσεις όσον αφορά στα θέματα της εργασίας και των εργαζομένων θα έχουν ορθολογικό χαρακτήρα και για το σκοπό αυτό θα αξιοποιηθούν συναινετικές διαδικασίες (εθελούσιες έξοδοι κ.α.) αποκλειομένων σε κάθε περίπτωση των απολύσεων. Όσον αφορά στη διαδικασία ένταξης του προσωπικού, θα γίνει στη βάση της αξιοκρατίας και της ισότιμης αντιμετώπισης.

– Ο ρόλος των τραπεζών στα θέματα που αφορούν στην ανάταξη της οικονομίας είναι αναπτυξιακός, στα πλαίσια όμως ενός πολιτικού περιβάλλοντος σταθερότητας και εμπιστοσύνης, χωρίς παρεμβάσεις διοικητικού τύπου στις Τράπεζες από αναρμόδιους παράγοντες και επεσήμανε, ότι υπάρχει ήδη αποκλιμάκωση επιτοκίων και χορηγήσεων.

– Η διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων θα γίνει από τις τράπεζες και τα δάνεια αυτά δεν θα πωληθούν σε εξωτερικούς διαχειριστές.

– Υπάρχει αισιοδοξία για το τραπεζικό σύστημα και την ελληνική οικονομία, με ορίζοντα ανάκαμψης μετά το 2014 και ομαλοποίησης της κατάστασης τα επόμενα χρόνια.

Εκείνο όμως που έγινε σαφές, ήταν απόλυτα κατανοητό και έγινε αποδεχτό από τις Τράπεζες είναι η θέση της ΟΤΟΕ για την ανάγκη καθιέρωσης ενός σταθερού, ουσιαστικού, εποικοδομητικού και ειλικρινούς διαλόγου μαζί της, για την αντιμετώπιση αυτής της πολύπλευρης κρίσης.

Μετά την ολοκλήρωση αυτών των συναντήσεων, η ΟΤΟΕ προγραμματίζει, με το ίδιο περιεχόμενο που θα αφορά στην Εργασία, στην Οικονομία και στην Κοινωνία, να γίνουν συναντήσεις με την Κυβέρνηση (Υπουργό Οικονομικών), τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος (ορίστηκε για τις 11/12) και το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) και αναμένεται να ορισθούν άμεσα οι αντίστοιχες ημερομηνίες.

Αυτές οι πρωτοβουλίες της ΟΤΟΕ εντάσσονται στα πλαίσια της δράσης της και της αναγκαίας παρέμβασης και συμβολής της, για όσα αφορούν τους εργαζόμενους στον κλάδο, και θα επιμείνει στην κατεύθυνση αυτή, επιδιώκοντας να συμβάλει θετικά, ελπίζοντας σε ανάλογη και επί της ουσίας ανταπόκριση τόσο από τις Τράπεζες, όσο και από την Κυβέρνηση.

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς,

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΟΥΚΟΣ ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΜΥΛΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

Η Ένωση Επαγγελματοβιοτεχνών & Εμπόρων Ηλιούπολης σας καλεί την Τετάρτη 27 Νοέμβρη 2013 στις 7:00 το απόγευμα, στην Εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση

ΕΝΩΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΒΙΟΤΕΧΝΩΝ & ΕΜΠΟΡΩΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ
Ελ. Βενιζέλου & Μ. Αντύπα Τηλ. 6944474444 – 6977684908
http://www.​ebeilioupolis.​wordpress.​com e-mail: ebeilioupolis@yahoo.gr

Ηλιούπολη 20 Νοέμβρη 2013

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Συνάδελφοι
Η Ένωση Επαγγελματοβιοτεχνών & Εμπόρων Ηλιούπολης σας καλεί την Τετάρτη 27 Νοέμβρη 2013 στις 7:00 το απόγευμα, στην Εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση στο Ειδικό Σχολείο Ηλιούπολης (Μνησικλέους και Υδρας απέναντι από την είσοδο του Άλσους ‘‘Δημήτρης Κιντής’’) με θέματα:

1. ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΑΠΕΡΧΟΜΕΝΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
2. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ
3. ΕΚΛΟΓΗ ΕΦΟΡΕΥΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

Το ΔΣ

Συνδικαλιστική Οργάνωση με …χορηγό!!

Συνδικαλιστική Οργάνωση με …χορηγό!!

Προς τη Διοίκηση
της Α.Γ.Σ.Σ.Ε.
Αθήνα, 22.11.13

1. Αντί προλόγου

Οι θεολογούντες Χριστιανοί υποστηρίζουν το «αξίωμα» σύμφωνα με το οποία: «οι μόνες αμαρτίες που δεν επιδέχονται συγχώρεσης, είναι αυτές που προσβάλλουν το Άγιο Πνεύμα».
Δεν είμαστε αρμόδιοι στα θεολογικά, όμως, τηρουμένων των αναλογιών, μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι όσες πράξεις προσβάλλουν τις βασικές αξίες του Εργατικού Κινήματος, παραμένουν ως αναλλοίωτο κοινωνικό στίγμα!

2. Η πρότασή μας επί της διαδικασίας
Ζητούμε να περιληφθεί ως αυτοτελές θέμα ημερήσιας διάταξης, στην αμέσως επόμενη Ολομέλεια της Διοίκησης, το ακόλουθο ζήτημα:
«συζήτηση και λήψη απόφασης ως προς τα προβλήματα που έχουν ανακύψει με αποφάσεις(;) της πλειοψηφίας της Διοίκησης:
α) τη θεσμοθέτηση… χορηγού (βλ. παραπάνω φωτογραφία από το πρόσφατο Καταστατικό Συνέδριο της Α.Γ.Σ.Σ.Ε.).
β) την παραβίαση της αρχής της αντιπροσωπευτικότητας, καθώς θεσμοθετήσατε με διάταξη του νέου Καταστατικού, την αντιπροσώπευση στο Συνέδριο της Α.Γ.Σ.Σ.Ε. «με βάση τα εγγεγραμμένα μέλη» και όχι ό,τι ισχύει στο Συνδικαλιστικό Κίνημα, δηλαδή αντιπροσώπευση με βάση «τα ψηφίσαντα μέλη».
γ) την τήρηση της αρχής της ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ και ως προς τους όρους, διαδικασίες κ.λπ. έκδοσης του εντύπου της Α.Γ.Σ.Σ.Ε. «Ενεργός Πολίτης».

3. Ως συνοπτική παρουσίαση της ουσίας των παραπάνω προβλημάτων, επισημαίνουμε τα ακόλουθα:

Ι. Θεσμοθέτηση… χορηγού
Η ενέργεια αυτή υπερβαίνει και την αποδοκιμασμένη γνωστή αρχή «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα»! Η πράξη (όσων τη συνομολόγησαν) ν’ ανοίξουν την πόρτα σε «χορηγούς» επιβάλλεται να ακυρωθεί, να ανακληθεί! Είναι αδιανόητο – κατά τη γνώμη μας – να βαφτίζεται «χορηγός» σε συνδικαλιστική οργάνωση μια «δύναμη της Αγοράς» φύσει και θέσει εχθρική προς τις αρχές και αξίες του Συνδικαλιστικού Κινήματος!
Ένας πρόσθετος λόγος για το ασύμβατο του χορηγού: Η Συνδικαλιστική Οργάνωση στους σκοπούς της έχει και την υπεράσπιση της Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης.
Ο «χορηγός», τον οποί επέλεξαν (όσοι τον επέλεξαν) είναι αντίπαλος σε ό,τι συνθέτει τη Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση.
Μας κάνουν, συνάδελφοι, μάθημα ακόμη και ποδοσφαιρικές ομάδες π.χ. ο ΠΑΟΚ, ο Ηρακλής που απορρίψανε τη «χορηγία» της Eldorado (και Μπόμπολα), δηλαδή τη γνωστή εταιρεία που επιδιώκει να καταστρέψει τη Χαλκιδική.
Μένουμε – για την ώρα – στα παραπάνω και στη συζήτηση θα πούμε περισσότερα. Θέλουμε όμως να ελπίζουμε ότι θα τα ακούσουν συνδικαλιστές, δηλαδή, κατά τεκμήριο, κοινωνικά ευαίσθητοι άνθρωποι.

ΙΙ. Η αρχή της αντιπροσωπευτικότητας είναι συστατικό στοιχείο της Δημοκρατίας.
Ισχύει σε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των εν ενεργεία συναδέλφων από τον πιο μικρό σύλλογο μέχρι και τη Γ.Σ.Ε.Ε.
Η θεσμοθέτηση της αρχής «με βάση τα εγγεγραμμένα μέλη» συνιστά ΠΛΑΣΤΗ πραγματικότητα. Το γεγονός ότι αυτή η ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ διάταξη ισχύει σε αρκετές(;) συνδικαλιστικές οργανώσεις των Συνταξιούχων, δεν συνιστά επιχείρημα για τη θεσμοθέτησή του και στην Α.Γ.Σ.Σ.Ε. Το κάλπικο νόμισμα δεν μπορεί να οδηγεί σε απόσυρση του γνήσιου!
Να πούμε δύο δήγματα (ναι, με ήτα!);
Σ’ ένα σύλλογο Συνταξιούχων είναι εγγεγραμμένα 727 μέλη. Τα ψηφίσαντα είναι… 76(!!!).
Στην ΟΣΤΟΕ (από την οποία προερχόμαστε), που έχει διάταξη και για εκλογή με απλή αναλογική, η παραπάνω ΝΟΘΕΥΣΗ έχει την ακόλουθη εικόνα:
εγγεγραμμένα μέλη: 34.708
ψηφίσαντα μέλη: 12.990
Η Δημοκρατία επιτάσσει λοιπόν να τροποποιήσουμε την αντιδημοκρατική διάταξη (και) του νέου Καταστατικού.

ΙΙΙ. Ζητήματα ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ
Λένε για τη γυναίκα του Καίσαρα ότι «δεν αρκεί μόνο να είναι τίμια αλλά πρέπει και να το δείχνει». Για μια συνδικαλιστική οργάνωση δεν υπάρχουν περιθώρια για «γκρίζες ζώνες». Αναφερόμαστε στους όρους έκδοσης, διανομής κ.λπ. του εντύπου της Α.Γ.Σ.Σ.Ε. «Ενεργός Πολίτης».
Δεν γνωρίζουμε πώς και πόσο απασχόλησε τα μέλη της Διοίκησης το παραπάνω κρίσιμο ζήτημα. Από όσα γνωρίζουμε ακολουθήθηκε η εξής πρακτική: ένα διαφημιστικό γραφείο διατύπωσε την πρόταση ως προς τους όρους κ.λπ. της έκδοσης-διανομής του εντύπου της Α.Γ.Σ.Σ.Ε. και τους αποδέχτηκε η πλειοψηφία των μελών της Α.Γ.Σ.Σ.Ε.
Το ζήτημα είναι κρίσιμο και δεν αντιμετωπίζεται με «συνοπτικές, αδιαφανείς διαδικασίες». Εμείς είμαστε ριζικά αντίθετοι με αυτούς τους όρους έκδοσης του εντύπου.
Εφόσον είμαστε «μειοψηφική άποψη», όσοι εκφράζουν και εκπροσωπούν την «πλειοψηφούσα» άποψη επιβάλλεται να διασφαλίσουν τα ελάχιστα ως προς τη ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ. Εννοούμε ότι: εφόσον αποφασίζουν να παίξουν στο γήπεδο και με τους όρους της «Αγοράς», τότε να τηρήσουν, έστω, αυτούς τους όρους!
Πιο συγκεκριμένα:
 δημόσια μειοδοτική διαδικασία, ώστε να μην είναι μόνον ένας ο ενδιαφερόμενος.
 διαφανής διαδικασία, με όρους και ρήτρες εργατικού ελέγχου. Δεν γίνεται αυτά τα ζητήματα να ήταν πάγια αιτήματά μας προς τις εργοδοσίες, όσο ήμασταν εν ενεργεία και τώρα ως συνδικαλιστική οργάνωση Συνταξιούχων να τα «ξεχνούμε».

Συνάδελφοι,
Επαναλαμβάνουμε το αίτημά μας για συζήτηση στην ολομέλεια της Διοίκησης (μηνός Δεκεμβρίου) και θέλουμε να ελπίζουμε ότι θα επικρατήσει η λογική και ό,τι επιτάσσουν οι Αξίες του Εργατικού Κινήματος.

Τα μέλη της Διοίκησης της Α.Γ.Σ.Σ.Ε.

Μανόλης Μαυροφόρος Τηλέμαχος Μουσαβερές
(από Συνδ.Κιν.”αλλέστα”) (από Ανανεωτική Κιν. ΕΤΕ)

Ο αγώνας για την παιδεία συνεχίζεται (Γράφει η Μα­ρία Ελέ­νη Λο­γο­θέ­τη)

Ο αγώνας για την παιδεία συνεχίζεται
* Πανελλαδικό διήμερο δράσεων την Τετάρτη και την Πέμπτη

http://www.epohi.gr/portal/politiki/15342-o-agonas-gia-tin-paideia-synexizetai
Κυριακή, 24 Νοεμβρίου 2013

Τη συ­νέ­χι­ση της α­περ­γίας για 12η βδο­μά­δα α­πο­φα­σί­σα­με οι ερ­γα­ζό­με­νοι του Πα­νε­πι­στη­μίου Αθη­νών (ΕΚ­ΠΑ), στη Γε­νι­κή Συ­νέ­λευ­ση του συλ­λό­γου μας την πε­ρα­σμέ­νη Πα­ρα­σκευή. Την ί­δια α­πό­φα­ση πή­ραν και οι ερ­γα­ζό­με­νοι του Ε­ΜΠ. Σε α­περ­για­κές κι­νη­το­ποιή­σεις βρί­σκο­νται και σύλ­λο­γοι άλ­λων Πα­νε­πι­στη­μίων της χώ­ρας (Ιωαν­νί­νων, Α­ΠΘ, κ.α.).
Την ε­βδο­μά­δα που πέ­ρα­σε, η κυ­βέρ­νη­ση ε­πι­χεί­ρη­σε να δη­μιουρ­γή­σει κλί­μα «κοι­νω­νι­κού αυ­το­μα­τι­σμού», α­ξιο­ποιώ­ντας τους έν­θερ­μους υ­πο­στη­ρι­κτές της στα ΜΜΕ και τις κομ­μα­τι­κές ε­φε­δρείες της στο χώ­ρο των φοι­τη­τών. Και αυ­τή η προ­σπά­θεια να στρα­φούν φοι­τη­τές και γο­νείς ε­να­ντίον ερ­γα­ζό­με­νων, έ­πε­σε στο κε­νό. Οι φοι­τη­τι­κοί σύλ­λο­γοι, ο έ­νας με­τά τον άλ­λο, α­πο­φα­σί­ζουν κα­τα­λή­ψεις των σχο­λών τους, ε­νά­ντια στην πο­λι­τι­κή που ο­δη­γεί τους ί­διους και τις οι­κο­γέ­νειές τους στην ε­ξα­θλίω­ση.
Το υ­πουρ­γείο προ­σέ­φυ­γε για μια α­κό­μη φο­ρά στα δι­κα­στή­ρια ζη­τώ­ντας να κη­ρυ­χθεί η α­περ­γία πα­ρά­νο­μη και κα­τα­χρη­στι­κή. Πα­ρά τις προ­σπά­θειες εκ­φο­βι­σμού, οι α­περ­γοί συ­νε­χί­ζουν.
Την Πέ­μπτη, 21/11, πα­ρα­μο­νή των Γε­νι­κών Συ­νε­λεύ­σεων των συλ­λό­γων του ΕΚ­ΠΑ και του Ε­ΜΠ, το Α­ΣΕΠ με­τέ­τρε­ψε σε τε­λι­κούς τους προ­σω­ρι­νούς πί­να­κες μο­ριο­δό­τη­σης που ε­ξέ­δω­σε τη Δευ­τέ­ρα, 18/11. Η δη­μο­σιο­ποίη­ση προ­σω­πι­κών δε­δο­μέ­νων των ερ­γα­ζό­με­νων δεν έ­γι­νε ε­πει­δή κά­ποιοι «δε σέ­βο­νται τη νο­μι­μό­τη­τα», αλ­λά προ­κει­μέ­νου, οι ερ­γα­ζό­με­νοι, έ­χο­ντας τη δυ­να­τό­τη­τα να ε­λέγ­ξουν ο έ­νας τα στοι­χεία που εί­χε δη­λώ­σει ο άλ­λος, να μπουν σε μια δια­δι­κα­σία α­ντε­γκλή­σεων και να α­παι­τή­σουν να α­νοί­ξουν οι Διευ­θύν­σεις Διοι­κη­τι­κού για να στα­λούν τα «σω­στά» στοι­χεία. Πέ­ρα α­πό το σπά­σι­μο της α­περ­γίας, μια τέ­τοια α­πό­φα­ση θα προ­σέ­δι­δε έ­να βαθ­μό «νο­μι­μο­ποίη­σης» στη λί­στα του Α­ΣΕ­Π, δί­νο­ντας το α­παι­τού­με­νο άλ­λο­θι «α­ξιο­λό­γη­σης» στις α­πο­λύ­σεις. Οι ερ­γα­ζό­με­νοι αρ­νή­θη­καν να συ­μπρά­ξουν σε αυ­τή τη δια­δι­κα­σία.
Την ί­δια μέ­ρα, έ­χο­ντας στα χέ­ρια του τις μα­ζι­κές α­πο­λύ­σεις στα 8 με­γα­λύ­τε­ρα Α­ΕΙ της χώ­ρας, ο υ­πουρ­γός Παι­δείας κά­λε­σε σε «διά­λο­γο» πρυ­τά­νεις και ερ­γα­ζό­με­νους. Πέ­ραν του ε­πι­κοι­νω­νια­κού χα­ρα­κτή­ρα αυ­τής της κί­νη­σης, ο­ποιοσ­δή­πο­τε διά­λο­γος υπ’ αυ­τές τις συν­θή­κες δεν μπο­ρεί πα­ρά να α­φο­ρά την ε­πό­με­νη μέ­ρα των α­πο­λύ­σεων, το πώς δη­λα­δή θα λει­τουρ­γή­σουν τα Α­ΕΙ με τη μείω­ση του προ­σω­πι­κού τους που φτά­νει το 50%. Με fast truck συμ­βά­σεις ο­ρι­σμέ­νου χρό­νου; Με την α­νά­θε­ση της κά­λυ­ψης των κε­νών σε ε­ται­ρείες; Με τη με­τα­κύ­λι­ση του κό­στους στους φοι­τη­τές και τις οι­κο­γέ­νειές τους, μέ­σω ε­πι­βο­λής δι­δάκ­τρων, μια και η μειω­μέ­νη κρα­τι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση δεν αρ­κεί για να γί­νουν ό­λα αυ­τά;
Ο σύλ­λο­γος διοι­κη­τι­κού προ­σω­πι­κού του ΕΚ­ΠΑ α­πο­φά­σι­σε να μην προ­σέλ­θει σε κα­νέ­να «διά­λο­γο» με τον υ­πουρ­γό, τη στιγ­μή που 400 ερ­γα­ζό­με­νοι έ­χουν τε­θεί σε δια­θε­σι­μό­τη­τα με­τά α­πό «μο­ριο­δό­τη­ση», 60 με­τά την κα­τάρ­γη­ση του κλά­δου τους και 200 βρί­σκο­νται σε αρ­γία λό­γω άρ­νη­σής τους να α­πο­γρα­φούν (τα στοι­χεία αυ­τά α­φο­ρούν μό­νο το ΕΚ­ΠΑ). Η α­περ­γία των ερ­γα­ζο­μέ­νων στα Α­ΕΙ έ­χει ή­δη πε­τύ­χει κά­τι πο­λύ ση­μα­ντι­κό: Κα­θυ­στέ­ρη­σε την ο­λο­κλή­ρω­ση του πρώ­του κύ­μα­τος δια­θε­σι­μό­τη­τας-α­πο­λύ­σεων στο δη­μό­σιο, το ο­ποίο η κυ­βέρ­νη­ση στό­χευε να κλεί­σει στις 16 Σε­πτεμ­βρίου, και α­νά­γκα­σε σε μια υ­πο­χώ­ρη­ση ως προς τις μνη­μο­νια­κές δε­σμεύ­σεις, α­φού το δεύ­τε­ρο κύ­μα, που θα ο­λο­κλη­ρω­νό­ταν στα μέ­σα Δε­κέμ­βρη, προ­γραμ­μα­τί­ζε­ται πλέ­ον για τις αρ­χές του 2014.
Με α­πό­φα­ση των Γε­νι­κών Συ­νε­λεύ­σεων των συλ­λό­γων ερ­γα­ζο­μέ­νων και φοι­τη­τών, την Τε­τάρ­τη 27 και την Πέ­μπτη 28 Νο­εμ­βρίου θα πραγ­μα­το­ποιη­θούν σει­ρά κι­νη­το­ποιή­σεων και εκ­δη­λώ­σεων ε­νά­ντια στην πλή­ρη διά­λυ­ση του δη­μό­σιου και δω­ρεάν πα­νε­πι­στη­μίου, ε­νά­ντια στις α­πο­λύ­σεις και την ποι­νι­κο­ποίη­ση των α­γώ­νων μας. Η Τε­τάρ­τη ο­ρί­στη­κε μέ­ρα πα­νελ­λα­δι­κής δρά­σης ε­νά­ντια στις δια­θε­σι­μό­τη­τες.
Συ­νε­χί­ζο­ντας την προ­σπά­θεια συ­ντο­νι­σμού με άλ­λους ερ­γα­ζό­με­νους του ι­διω­τι­κού και του δη­μό­σιου φο­ρέα, αυ­τή την ε­βδο­μά­δα συ­να­ντιό­μα­στε στο δρό­μο με τους α­περ­γούς των νο­σο­κο­μείων, ε­νώ κα­λού­με σε νέα σύ­σκε­ψη συ­ντο­νι­σμού σω­μα­τεία, ε­πι­τρο­πές α­γώ­να και ερ­γα­ζό­με­νους την Πα­ρα­σκευή 29 Νο­εμ­βρίου.

Μα­ρία Ελέ­νη Λο­γο­θέ­τη,
ερ­γα­ζό­με­νη στο ΕΚ­ΠΑ

Την κλιμάκωση των κινητοποίησεών τους αποφάσισαν στη σημερινή γενική συνέλευση οι εργαζόμενοι στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης

Την κλιμάκωση των κινητοποίησεών τους αποφάσισαν στη σημερινή γενική συνέλευση οι εργαζόμενοι στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης

Αναλυτικά, σύμφωνα με τις αποφάσεις που ελήφθησαν, οι εργαζόμενοι θα συμμετέχουν στην απεργία που έχει προκηρύξει η ΠΟΕΔΗΝ για την Παρασκευή 29 Νοεμβρίου με κάθοδο στην Αθήνα και συμμετοχή στην συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο Υγείας.

Παράλληλα, το σωμετείο εργαζομένων αναμένεται να διοργανώσει στις 6 Δεκεμβρίου ημερίδα για την Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση.

Επίσης, το επόμενο διάστημα αναμένεται να αποφάσιστούν σε νέες γενικές συνελεύσεις, περεταίρω δράσεις, όπως παραστάσεις διαμαρτυρίας αλλά και δράσεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του κοινού.

Μάλιστα, σήμερα μετά το πέρας της γενικής συνέλευσης, οι εργαζόμενοι πραγματοποίησαν παράσταση διαμαρτυρίας στα γραφεία της Διοίκησης του ΨΝΘ, όπου βρισκόταν ο αναπληρωτής διοικητής κ. Τρ. Τζιούμης.

Σημειώνεται πως την προηγούμενη εβδομάδα σε μία αιφνιδιαστική κίνηση της κυβέρνησης, ο υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης, ανακοίνωσε τις διαθεσιμότητες προσωπικού στα 3 μεγάλα ψυχιατρεία της χώρας, το Δαφνί, το ΨΝΘ και το Δρομοκαΐτειο.

Ειδικά όσον αφορά στο ΨΝΘ, δρομολογείται να τεθούν σε διαθεσιμότητα περίπου 80 άτομα. Παράλληλα, με απόφαση μάλιστα του ΔΣ του νοσοκομείου, σε αναστολή λειτουργίας τίθεται η Γ’ κλινική Οξέων λόγω έλλειψης προσωπικού. Τέλος, δύο κλινικές αναμένεται να μεταφερθούν στον Άγιο Δημήτριο και το Ιπποκράτειο. Να σημειωθεί πως το Σωματείο εργαζομένων συμφωνεί στην μεταφορά κλινικών σε δημόσια νοσοκομεία, ωστόσο διαφωνεί στον τρόπο με το οποίο επιχειρείται, καθώς όπως τονίζουν, θα οδηγήσει στη μείωση κλινών.

«Εξωπραγματικά» χαρακτήρισε αυτά που αποφασίζει η κυβέρνηση για την ψυχική υγεία ο πρόεδρος των εργαζομένων του ΨΝΘ, Θεόδωρος Κωνσταντινίδης.

«Για ακόμη μία φορά το υπουργείο κρατά κλειστά τα χαρτιά του, με αυτόν τον τρόπο προσπαθεί να αιφνιάσει την επιστημονική κοινότητα, τους εργαζόμενους στα ψυχιατρικά νοσοκομεία και τους πολίτες», τόνισε σε δηλώσεις του. «Ο στόχος είναι προφανής. Δεν έχουν καμία διάθεση να αναβαθμίσουν και να ολοκληρώσουν την ψυχιατρική μεταρρύθμιση. Δεν έχουν καμία διάθεση να συντηρήσουν το καθεστώς που υπάρχει», όπως συμπλήρωσε.«Η στόχευσή τους είναι η συρρίκνωση του δημόσιου φορέα παροχής υπηρεσιών ψυχικής υγείας και η ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα», τόνισε.

Αναφερόμενος στην επικείμενη αναστολή της λειτουργίας της κλινικής Γ’ Οξέων Περιστατικών του ΨΝΘ και το δρομολογούμενο κλείσιμο του νοσοκομείου το 2015, ο κ. Κωνσταντινίδης τόνισε την πλήρη αντίθεση των εργαζομένων, αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Δεν θα επιτρέψουμε να καταργηθούν 25 κρεβάτια». «Δεν μπορεί η Θεσσαλονίκη αλλά και όλη η Βόρεια Ελλάδα να στερηθεί κανένα κρεβάτι εφημέρευσης. Τα 185 που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στη Θεσσαλονίκη είναι καλά σήμερα, οριακά αύριο και πολύ λίγα μεθαύριο».

Όπως ανέφερε στη συνέχεια ο κ. Kωνσταντινίδης, «Αν συνεχιστούν έστω κατ’ ελάχιστο οι αποφάσεις του υπουργείου, το σίγουρο είναι πως σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα θα δούμε ασθενείς στους δρόμους».

Παράλληλα, ο ίδιος χαρακτήρισε «οξύμωρο» το γεγονός πως αυτήν τη στιγμή υπάρχει έλλειψη προσωπικού και το υπουργείο στέλνει σε διαθεσιμότητα εργαζομένους στην Υγεία. «Σύντομα όλα τα νοσοκομεία θα τελούν υπό κατάρρευση», κατέληξε.

«Όλα δρομολογούνται προς τον ιδιωτικό τομέα», δήλωσε από την πλευρά της η Ευθαλία Κοχλιαρίδου, νοσηλεύτρια στο ΨΝΘ. Επίσης, τόνισε πως οι εργαζόμενοι θα κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις με πρώτο σταθμό την Αθήνα, όπου θα κατέβουν σύσσωμοι να εκφράσουν το μήνυμα «SOS ψυχική υγεία».

Τέλος, η Ελένη Χατζηγεωργίου, αντιπρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στο νοσοκομείο Παπανικολάου και εκλεγμένη στο Γενικό Συμβούλιο της ΠΟΕΔΗΝ, τόνισε σε δηλώσεις της «Εμείς οι εργαζόμενοι οργανώνουμε τον αγώνα μας και θα αντεπιτεθούμε σε όλα αυτά που συμβαίνουν στην ψυχική υγεία αλλά και στην κοινωνία στο σύνολό της».

Παράλληλα, χαρακτήρισε «ολομέτωπη» την επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι από την κυβέρνηση, διαμηνύοντας: «Θα ενωθούμε με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, θα κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για να ενώσουμε τις φωνές μας με τους εργαζόμενους στην Παιδεία, την Υγεία, σε όλο το δημόσιο αλλά και τον ιδιωτικό τομέα που πλήττονται».

«Γύρω μας προσπαθούν να ολοκληρώσουν μία καταστροφή, όπου μας θέλουν δούλους. Εμείς θα αντισταθούμε απένανται σ’ αυτό, θα τους αποτρέψουμε από τα σχέδια τους. Θα ανατρέψουμε τα σχέδιά τους», επισήμανε η ίδια.

Μας χρειάζονται οι βιβλιοθήκες στο κάτω-κάτω;

Τον Οκτώβριο του 1996 δημοσιεύτηκε σε εφημερίδα προκήρυξη για την πρόσληψη βιβλιοθηκονόμων. Ύστερα από συνέντευξη προσλήφθηκα μαζί με πολλούς από τους συναδέλφους που σήμερα φεύγουν στο «Πρόγραμμα εκσυγχρονισμός συστήματος βιβλιοθηκών». Δουλέψαμε με μεράκι και δώσαμε άλλη μορφή κι άλλη πνοή στις μέχρι τότε ανοργάνωτες και υποστελεχωμένες βιβλιοθήκες του ΑΠΘ που για πρώτη φορά στελεχώθηκαν επαρκώς με επιστημονικό προσωπικό, στη φιλότιμη δουλειά του οποίου οφείλεται η σημερινή τους λειτουργία και εικόνα. Σήμερα, όμως, εγώ μαζί με άλλους 23 συναδέλφους, βγήκαμε στη διαθεσιμότητα, όχι γιατί δεν ήμασταν εργατικοί, όχι γιατί κάποιος μας αξιολόγησε και μας βρήκε «ελλιπών προσόντων», όχι γιατί περισσεύαμε, αλλά γιατί έπρεπε να θυσιαστούμε στο βωμό των μνημονιακών απαιτήσεων αλλά και για να ικανοποιήσουμε τη δίψα της κοινωνίας για απολύσεις στο δημόσιο, που συστηματικά έχει καλλιεργήσει η κυβέρνηση, συνεπικουρούμενη στο «έργο» της από τις «ηλεκτρονικές μας γκουβερνάντες», τα ΜΜΕ.

Με τη βοήθειά τους, το υπουργείο μας κατασυκοφαντεί από το καλοκαίρι (άλλωστε τα πρόσφατα πειράματα της ΕΡΤ και των καθηγητών του τομέα υγείας των ΕΠΑΛ αποδείχθηκαν ιδιαιτέρως επιτυχημένα). Παράλληλα, δημοσιεύει, νόμους και προεδρικά διατάγματα, που αναιρούν το ένα το άλλο και παραβιάζουν κατάφωρα το Σύνταγμα και κάθε έννοια νομιμότητας. Τον Οκτώβριο, αδυνατώντας να βρει άλλη λύση και αρνούμενο σταθερά το διάλογο με τους εργαζόμενους, μας εξανάγκασε, με την απειλή της αργίας, σε απογραφή. Η διαδικασία της απογραφής προέβλεπε και καταχώριση, σε ηλεκτρονική πλατφόρμα, των τυπικών μας προσόντων αλλά και αποστολή των στοιχείων που τα πιστοποιούσαν στο Υπουργείο. Στην προκειμένη περίπτωση στήθηκε ένα ύπουλο παιχνίδι στις πλάτες των εργαζομένων, αφού το υπουργείο, αποδεδειγμένα πλέον, μας ενέπαιζε δίνοντάς μας, υποκριτικά, διαβεβαιώσεις για το αδιάβλητο της διαδικασίας και τον ενδελεχή έλεγχο των στοιχείων.

Ώσπου ήρθε η ημέρα, Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013, που αναρτήθηκαν οι προσωρινοί πίνακες στην ιστοσελίδα του ΑΣΕΠ γεμάτες λάθη και ανακρίβειες. Πολλοί συνάδελφοι, είτε από άγνοια είτε από δόλο, καταχώρησαν στοιχεία ανακριβή, για τον έλεγχο, την επαλήθευση ή την απόρριψη των οποίων την αποκλειστική ευθύνη την είχε η τριμελής επιτροπή που όρισε το Υπουργείο. Την Πέμπτη το μεσημέρι, το υπουργείο, με μια αιφνιδιαστική κίνηση και ενώ στέλναμε με υπόδειξή του ενστάσεις θεραπείας, ανάρτησε τους ίδιους (προσωρινούς) πίνακες ως τελικούς, δικαιώνοντας τον Τσαρούχη, αφού τελικά η Ελλάδα είναι πράγματι η χώρα του «είσαι ό,τι δηλώσεις». Δύο ώρες αργότερα υπογράφηκαν από τον ίδιο τον υπουργό οι διαπιστωτικές πράξεις με αναδρομική μάλιστα ισχύ.

Η επόμενη μέρα μας βρίσκει σοκαρισμένους και διχασμένους, τον καθένα από εμάς να κοιτά καχύποπτα τον άλλο, να εκτοξεύει βολές εναντίον του ΑΠΘ, των συνδικαλιστών και των συναδέλφων.

Η ουσία όμως είναι μια: το ΑΠΘ, εντελώς άδικα, στερείται των υπηρεσιών 169 υπαλλήλων. Όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι προσέφεραν, ο καθένας από το πόστο του, πολύτιμες και εντελώς απαραίτητες για την απρόσκοπτη λειτουργία του ιδρύματος υπηρεσίες. Οι 23 από αυτούς είμαστε βιβλιοθηκονόμοι, έμπειρα στελέχη βιβλιοθηκών που μέχρι χθες λειτουργούσαν ομαλά χάρη στη δική μας δουλειά. Ίσως για τον Υπουργό τα πανεπιστήμια δεν έχουν σχέση με την επιστημονική έρευνα, άρα δεν χρειάζονται και τις βιβλιοθήκες. Ίσως, πάλι, στα μάτια του Υπουργού Παιδείας (και πανεπιστημιακού δασκάλου άλλωστε) να είμαστε κάτι γραφικές κυρίες, που απλώς τοποθετούν τα βιβλία στα ράφια… Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι τέτοιες μεθοδεύσεις αποδεικνύουν ότι τα υποκείμενά τους (και διαβάστε το όπως θέλετε) δεν έχουν σχέση με τη πραγματική δουλειά του επιστήμονα βιβλιοθηκονόμου και του ερευνητή, αλλά ούτε και με την πραγματική αγωνία και τον αγώνα του φοιτητή για γνώση. Η βιβλιοθήκη σήμερα θρηνεί τους εργαζομένους της, θρηνεί όμως και τη λειτουργία της.

Τα πανεπιστήμια πρέπει να είναι ανοικτά, αλλά πώς θα γίνει η έρευνα ποιος θα ανανεώσει τις ηλεκτρονικές συνδρομές των ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών (HEAL –Link), ποιος θα ενδιαφερθεί για τα περιοδικά, τα βιβλία, τα εργαλεία ηλεκτρονικής αναζήτησης, ποιος θα ψηφιοποιήσει τους θησαυρούς της κεντρικής βιβλιοθήκης, ποιος θα υποστηρίξει τα ηλεκτρονικά μαθήματα (blackboard), ποιος θα βάλει το κλειδί στην πόρτα της βιβλιοθήκης της γεωπονίας, των μηχανολόγων μηχανικών, των πολιτικών επιστημών, των πολιτικών μηχανικών, του ιταλικού, της θεολογίας και τόσων άλλων βιβλιοθηκών… Το βέβαιο είναι ότι το πρόβλημα της υποστελέχωσης δεν θα το αντιμετωπίσει ο κύριος(;) υπουργός αλλά οι φοιτητές, για τις σπουδές των οποίων μυρολογεί (sic) “καθώς κλαίγει η φώκια τον πνιγμένον – είναι τα δάκρυά της καυτερά, σαπίζει τον πνιγμένον και κάθεται και τον τρώγει”, για να θυμηθούμε και τον-δυστυχώς πάντα επίκαιρο-Μακρυγιάννη…

Συνάδελφοι και συνεργάτες τόσα χρόνια στεκόμαστε σήμερα αμήχανοι οι περισσότεροι, και αυτοί που φεύγουν κι αυτοί που μένουν, με τα μάτια κατεβασμένα, χωρίς να ξέρουμε τι να περιμένουμε.

Ένα αύριο δύσκολο για όλους, δυσβάσταχτο και άδικο για μας που φεύγουμε.

* Η Ελευθερία Κοσέογλου είναι βιβλιοθηκονόμος και εργαζόταν μέχρι χθες στην Κεντρική Βιβλιοθήκη του ΑΠΘ

– See more at: http://www.parallaximag.gr/parallax-view/mas-hreiazontai-oi-vivliothikes-sto-kato-kato#sthash.ttzZQ5lg.Yot47uvC.dpuf

100 Tίτλοι κειμένων και βιβλίων που πρέπει να διαβάσετε προτού συνδικαλιστείτε!

1. Αλεξανδρόπουλος Στ. (1993), «Η οικονομική λογική της συλλογικής δράσης» στην Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης, Νο. 7, σ.σ. 82-123
2. Αλεξανδρόπουλος Στ. (2001), Θεωρίες για τη συλλογική δράση και τα κοινωνικά κινήματα. Τόμος Α΄ Κλασικές θεωρίες, Αθήνα, εκδ. Κριτική
3. Αλεξάτος Γ. (1987) Η εργατική τάξη στην Ελλάδα : απ’ την πρώτη συγκρότηση, στους ταξικούς αγώνες του μεσοπολέμου. Αθήνα : Εκδ. Ρωγμή
4. Αρανίτου, Β. (2002) «Η εκπροσώπηση των εργοδοτικών/ επιχειρηματικών οργανώσεων. Οι εθνικές οργανώσεις στην προοπτική της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης», Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης, Τεύχος 20, Δεκέμβριος, σσ. 87-106.
5. Αρανίτου, Β. (2004) «Η ενίσχυση της εκπροσώπησης των εργοδοτικών οργανώσεων και ο κοινωνικός διάλογος», στο Σπουρδαλάκης Μ. (επιμ.) Κοινωνική αλλαγή στη σύγχρονη Ελλάδα. Αθήνα: Έκδοση Ιδρύματος Σ. Καράγιωργα.
6. Αρανίτου, Β. και Τσακίρης Θ. (2005) «Καταγεγραμμένη ανεργία: τα κοινωνικά χαρακτηριστικά και η γνώμη των ανέργων» στο Βερναρδάκης Χ. (επιμ.) (2005) Η Κοινή Γνώμη στην Ελλάδα 2004: Εκλογές – Κόμματα, Κοινωνικές Εκπροσωπήσεις, Χώρος και Κοινωνία, Αθήνα: Εκδ. Σαββάλας.
7. Βαής, Θ.Δ. (1990) Το συνδικαλιστικό δικαίωμα: προέλευση, φύση και προστασία. Αθήνα: Εκδ. Α.Ν. Σάκκουλα.
8. Bonefeld W. – Holloway J. (1993) Μεταφορντισμός και κοινωνική μορφή. Αθήνα, Εκδ. Εξάντας.
9. Borjas, G. (2003) Τα οικονομικά της εργασίας, Αθήνα, Εκδ. Κριτική.
10. Bourdieu, P. (2001) Για ένα ευρωπαϊκό κοινωνικό κίνημα. Αθήνα: Εκδ. Πατάκη.
11. Boyer R., 1988, Η θεωρία της Ρύθμισης, Αθήνα, Εκδ. Εξάντας.
12. Γετίμης Π. – Γράβαρης Δ. (επιμ.) (1995) Κοινωνικό κράτος και κοινωνική πολιτική: Η σύγχρονη προβληματική. Αθήνα: Εκδ. Θεμέλιο.
13. Γεωργακάρης, Ν. (1990) «Κράτος και μηχανισμοί ενσωμάτωσης στη Μεταπολίτευση», Κοινοβουλευτική Επιθεώρηση, τεύχ. 5-6, Οκτώβριος.
14. Γεωργακοπούλου Β. (1996) Ευελιξίες της επιχείρησης και της εργασίας. Αθήνα: Εκδ. ΙΝΕ ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.
15. Γεωργακοπούλου Β – Κουζή Γ. (1996) Σύνδεση αμοιβής παραγωγικότητας: Προβλήματα και προϋποθέσεις εφαρμογής. Ο ρόλος της συλλογικής διαπραγμάτευσης. Αθήνα: Εκδ. ΙΝΕ ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.
16. Γεωργακοπούλου Β. (1998) Εργασιακές σχέσεις και σύγχρονη διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού στις τράπεζες. Αθήνα: Εκδ. ΙΝΕ-ΟΤΟΕ.
17. Γκίβαλος Μ. (1999), «Μαζικότητα – ρόλος – ισχύς των συνδικάτων» στο Ινστιτούτο V-Project Research Consulting (επιμ.), Η κοινή γνώμη στην Ελλάδα: Έρευνες – δημοσκοπήσεις 1999-2000, Αθήνα, Εκδ. «Νέα Σύνορα» – Α.Α. Λιβάνη
18. Coriat, B. (1985) Ο εργάτης και το χρονόμετρο. Αθήνα: Εκδ. Κομμούνα/Θεωρία.
19. Δεδουσόπουλος Α., 2000, Η Κρίση στην Αγορά Εργασίας: Ρύθμιση – Ευελιξίες – Απορρύθμιση, Τόμος πρώτος «Θεωρίες της Ανεργίας», Αθήνα, Εκδόσεις «Τυπωθήτω – Γιώργος Δαρδάνος»,
20. Dixon K. (2001), Οι ευαγγελιστές της αγοράς, Σειρά: Λόγοι Δράσης, Αθήνα, εκδ. Πατάκη
21. Δουκάκης, Ν.Λ. (1988) Εργασιακές σχέσεις: οικονομία, θεσμοί, Αθήνα, Εκδ. Οδυσσέας.
22. Ελεύθερο Πολιτικό Εργαστήρι. (1994) Ελληνικό συνδικαλιστικό κίνημα, Αθήνα, Εκδ. Εστία.
23. Επετηρίδα Εργασίας (1998) και (2002) Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Παντείου.
24. Ζαμπαρλούκου, Στ. (1996) «Συνδικαλιστικό κίνημα και κρατικός παρεμβατισμός στη μεταπολιτευτική Ελλάδα: Μια συγκριτική προσέγγιση» στο Λυριντζής Χ. – Νικολακόπουλος Η. και Σωτηρόπουλος Δ. (επιμ.) Κοινωνία και πολιτική: Όψεις της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας 1974-1994. Αθήνα: Εκδ. Θεμέλιο, σσ. 91-118.
25. Ζαμπαρλούκου, Στ. (1997) Κράτος και εργατικός συνδικαλισμός στην Ελλάδα, 1936-90: μια συγκριτική προσέγγιση. Αθήνα, Εκδ. Α.Ν.Σάκκουλας
26. Gorz, A. (1986) Αντίο προλεταριάτο. Αθήνα: Εκδ. Νέα Σκέψη.
27. Ιωάννου, Χρ. (1988) «Πολιτική μισθών, συλλογικές διαπραγματεύσεις και απεργιακή δραστηριότητα», Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών, τεύχ. 68
28. Ιωάννου, Χρ. (1989) Μισθωτή απασχόληση στην Ελλάδα. Αθήνα: Εκδ. Ίδρυμα Μεσογειακών Ερευνών.
29. Κασιμάτη, Κ. (επιμ.) (1997) Το Ελληνικό συνδικαλιστικό κίνημα στο τέλος του 20ου αιώνα. Αθήνα : Gutenberg.
30. Κατσανέβας Θ. (1981) «Ελληνικό Συνδικαλιστικό Κίνημα» στο Νικολινάκος Μάριος (επιμ.), Σεμινάρια Επιμόρφωσης Συνδικαλιστικών Στελεχών, Αθήνα, Σύλλογος Προσωπικού Τραπέζης Πίστεως
31. Κατσανέβας, Θ. (1981) Το σύγχρονο συνδικαλιστικό κίνημα. Αθήνα, Εκδ. Νέα Σύνορα.
32. Κατσανέβας Θ. (1996), «Εισαγωγή στη θεωρία των εργασιακών σχέσεων και της οικονομικής της εργασίας» στην Επιθεώρηση Εργασιακών Σχέσεων, Τεύχος 2ο, Απρίλιος σσ. 7-13.
33. Κατσανέβας Θ. (1997), «Η οικονομική της εργασίας, η αγορά εργασίας και το οικονομικό σύστημα» στην Επιθεώρηση Εργασιακών Σχέσεων, Τεύχος 5ο, Ιανουάριος, σσ. 38-44.
34. Κιούκιας Δ. (1994) Οργάνωση συμφερόντων στην Ελλάδα: Ενσωμάτωση και πρόσβαση στο κράτος σε συγκριτική προοπτική. Αθήνα: Εκδ. Εξάντας.
35. Κορδάτος, Γ. (1972) Ιστορία του ελληνικού εργατικού κινήματος. Αθήνα: Εκδ. Μπουκουμάνη.
36. Κουζής Γ. (2001) Εργασιακές σχέσεις και ευρωπαϊκή ενοποίηση. Αθήνα. Εκδ. ΙΝΕ ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.
37. Κουζής, Γ. και Ρομπόλης Σ. (επιμ.) (2000) Ζητήματα κοινωνικού διαλόγου. Αθήνα: Εκδ. Gutenberg.
38. Κουκιάδης, Ι. (1997) Εργατικό Δίκαιο: Συλλογικές εργασιακές σχέσεις. Θεσσαλονίκη: Εκδ. Σάκκουλα.
39. Κουκουλές, Γ. (2000) Το εργατικό κίνημα και ο μύθος του Σίσυφου (1964-1966). Αθήνα: Εκδ. Οδυσσέας.
40. Κουκουλές, Γ. (1983) Για μια ιστορία του ελληνικού συνδικαλιστικού κινήματος: Εισαγωγή στην παιδαγωγική της ιστορικής έρευνας. Αθήνα: Εκδ. Οδυσσέας.
41. Κουκουλές Γ. (1984). Ελληνικά συνδικάτα: Οικονομική αυτοδυναμία και εξάρτηση. 1938-1984. Αθήνα: Εκδ. Οδυσσέας.
42. Κουκουλές Γ. και Τζανετάκος Β. (1986), Συνδικαλιστικό κίνημα 1981-1986: Η μεγάλη ευκαιρία που χάθηκε. Αθήνα: Εκδ. Οδυσσέας.
43. Κραβαρίτου-Μανιτάκη, Γ. (1986), «Οι εργασιακές σχέσεις στην Ελλάδα» στο συλλογικό Η Ελλάδα σε εξέλιξη, Αθήνα: Εκδ. Εξάντας.
44. Κωνσταντοπούλου Χ. (1995;) Για μια κοινωνιολογία της εργασίας. Θεσσαλονίκη: Εκδ. Παρατηρητής
45. Κωστής, Κ. (1997) Συνεργασία και ανταγωνισμός : τα 70 χρόνια της ένωσης Ελληνικών Τραπεζών. Αθήνα : Εκδ. Αλεξάνδρεια.
46. Λάβδας, Κ. (2004) Συμφέροντα και Πολιτική: Οργάνωση Συμφερόντων και Πρότυπα Διακυβέρνησης. Αθήνα: Εκδ. Παπαζήση
47. Λιβιεράτος Δ. (1987) Τα συνέδρια της Γ.Σ.Ε.Ε. Αθήνα : Εκδ. Προσκήνιο
48. Λινάρδος-Ρυλμόν Π. κ.α. (1994) Εργαζόμενοι στην Ελλάδα και Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Αθήνα: Εκδ. Παπαζήση.
49. Λυμπεράκη Α. (1991) Ευέλικτη εξειδίκευση: κρίση και αναδιάρθρωση στη μικρή βιομηχανία. Αθήνα: Εκδ. Gutenberg.
50. Λύτρας Α. (2000) Κοινωνία και εργασία: Ο ρόλος των κοινωνικών τάξεων. Αθήνα: Εκδ. Παπαζήση.
51. Λύτρας Π. (1992) Εργασιακές σχέσεις : Συμβολή στα σύγχρονα κοινωνικο-ψυχολογικά δεδομένα των ανθρωπίνων σχέσεων στην εργασία με βάση την αύξηση της παραγωγικότητας και τη συμμετοχή των εργαζομένων. Αθήνα : Interbooks
52. Μανίκας Κ. και Χαραλαμπίδης Μ. (1984) Για ένα νέο συνδικαλιστικό κίνημα. Αθήνα: Εκδ. Αλέτρι.
53. Μαυρογορδάτος Γ.Θ. (1988) Μεταξύ Πιτυοκάμπτη και Προκρούστη: Οι επαγγελματικές οργανώσεις στη σημερινή Ελλάδα, Αθήνα: Εκδ. Οδυσσέας.
54. Μαυρογορδάτος Γ.Θ. (2002) Ομάδες πίεσης και δημοκρατία. Αθήνα: Εκδ. Οδυσσέας.
55. Μηλιός, Γ. (1996) Κοινωνική πολιτική και κοινωνικός διάλογος στην προοπτική της οικονομικής νομισματικής ένωσης και της ‘Ευρώπης των πολιτών’. Αθήνα: Εκδ. Κριτική και Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών.
56. Μητρόπουλος, Α. (1989) Το 1992 και το εργατικό κίνημα. Αθήνα: Εκδ. Τολίδη.
57. Μητρόπουλος Α. (1989) Θεωρητικά ζητήματα του συνδικαλιστικού κινήματος, Αθήνα: Εκδ. Α.Ν. Σάκκουλας
58. Μητρόπουλος Α. (1991) Νεοφιλελελευθερισμός και υποβάθμιση της εργασίας. Αθήνα: Εκδ. Τολίδης.
59. Μητρόπουλος, Α. (1993) Νεοφιλελευθερισμός και συνδικάτα. Αθήνα: Εκδ. Τολίδη.
60. Μητρόπουλος, Α. (1993) Εργασία και συνδικάτα στη μεταβιομηχανική κοινωνία: Ο εφιάλτης της δυαδικής κοινωνίας. Αθήνα: Εκδ. Νέα Σύνορα.
61. Μιχαλόπουλος Ν. (1994), Οργανωτικός σχεδιασμός στο πλαίσιο της θεωρίας των οργανώσεων, Αθήνα, Εκδόσεις Αντ. Ν.Σάκκουλα
62. Μοσκώφ, Κ. (1984) Εισαγωγή στην ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος. Αθήνα: Εκδ. Οδυσσέας.
63. Μοσχονάς Α. (1990) Ταξική πάλη στην Ελλάδα και ΕΟΚ. Τόμος Α΄: ΄Ενταξη και κοινωνικά συμφέροντα. Αθήνα: Εκδ. Ίδρυμα Μεσογειακών Μελετών.
64. Μοσχονάς, Α. (2003) Ελληνικό συνδικαλιστικό κίνημα και ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Αθήνα: Εκδ. Τυπωθήτω-Γιώργος Δαρδανός.
65. Μουδόπουλος Στ. (1998) Συλλογή κειμένων για τους κανόνες προστασίας των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων. Αθήνα: Εκδ. Α.Ν. Σάκκουλας
66. Μουσούρου Λ. (1993) Γυναίκα και απασχόληση. Δέκα ζητήματα. Αθήνα: Εκδ. Gutenberg.
67. Μπαμπάς Στ. (1990) Εργασία και κοινωνικές σχέσεις. Αθήνα: Εκδ. Νέα Σκέψη
68. Μπατίκας, Κ. (1994) Συνδικάτα και πολιτική. Αθήνα: Εκδ. Εργοεκδοτική.
69. Offe C. (1993) Κοινωνία της εργασίας. Αθήνα: Εκδ. Νήσος.
70. Olson M., (1991) Η λογική της συλλογικής δράσης: Δημόσια αγαθά και η θεωρία των ομάδων. Αθήνα: Εκδ. Παπαζήση
71. Πετράκη, Γ. (1997), Κοινωνικοί συσχετισμοί και εργοδοτικές πολιτικές διαχείρισης και ελέγχου της εργασίας (1950-1993). Αθήνα: Εκδ. ΙΝΕ ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.
72. Πετρινιώτη Ξ. (1985) Κράτος και εργασιακές σχέσεις. Η πολιτική οικονομία των εργασιακών σχέσεων. Αθήνα: Εκδ. Παπαζήση.
73. Πετράκη Γ. (2002) Από τό χωράφι στο εργοστάσιο. Η διαμόρφωση του βιομηχανικού προλεταριάτου στο σύγχρονο Λαύριο., Αθήνα: Εκδ. Γ. Δαρδανός-ΤΥΠΩΘΗΤΩ.
74. Πολύζος Ν. (1975) Αι συλλογικές διαπραγματεύσεις. Αθήνα: Εκδ. Παπαζήση.
75. Προβόπουλος Γ. και Υφαντόπουλος Ι. (1990) Ειδικά θέματα κοινωνικής πολιτικής. Αθήνα: Εκδ. Α.Ν. Σάκκουλας.
76. Rifkin, J. (1996) Το τέλος της εργασίας και το μέλλον της. Αθήνα: Εκδ. Νέα Σύνορα.
77. Ρωμανιάς, Γ. (1992) Συνδικαλισμός: Ιδεολογικές και τεχνοκρατικές διαστάσεις. Αθήνα: Έκδοση του συγγραφέα.
78. Σακελλαρόπουλος Θ. (1999), Η μεταρρύθμιση του κοινωνικού κράτους. Αθήνα, Εκδ. Κριτική.
79. Σακελλαρόπουλος Σπ., (2001), Η Ελλάδα στη μεταπολίτευση: Πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις 1974-1988, Αθήνα, Εκδ. Α.Α.Λιβάνη,
80. Σμοκοβίτη-Νικολάου Λ. (1989) Νέοι θεσμοί στις εργασιακές σχέσεις. Αθήνα: Εκδ. Παπαζήση.
81. Σπανού Κ. (1995), Κοινωνικές διεκδικήσεις και κρατικές πολιτικές. Αθήνα: Εκδ. Α.Ν. Σάκκουλα.
82. Σπουρδαλάκης Μ. (1990) Για τη θεωρία και τη μελέτη των πολιτικών κομμάτων. Αθήνα: Εκδ. Εξάντας
83. Σπυρόπουλος Γ. (1998) Εργασιακές σχέσεις: Εξελίξεις στην Ελλάδα, την Ευρώπη και το διεθνή χώρο. Αθήνα: Εκδ. Α.Ν. Σάκκουλα.
84. Στρατηγάκη, Μ. (1996) Φύλο, εργασία, τεχνολογία. Αθήνα: Εκδ. Πολίτης.
85. Συλλογικός τόμος (1994), Το Λευκό Βιβλίο και το εργατικό κίνημα. Αθήνα: Εκδ. Ιανός.
86. Τζεκίνης, Χρ. (1987) Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα 1870-1987. Αθήνα: Εκδ. Γαλαίος.
87. Τσακίρης Θ. (2004) «Κράτος-κόμμα-συνδικάτα: Μεταξύ ενσωμάτωσης και αμφισβήτησης» στο Σπουρδαλάκης Μ. (επιμ.) Κοινωνική αλλαγή στη σύγχρονη Ελλάδα. Αθήνα: Έκδοση Ιδρύματος Σ. Καράγιωργα, σσ. 177-240
88. Τσακίρης Θ. (2004) «Η αντιπαράθεση κομματικού και αυτόνομου συνδικαλισμού στο χώρο των τραπεζών κατά τη διάρκεια της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας (1974-2000)» στο Κοντογιώργης Γ., Λάβδας Κ., Μενδρινού Μ. και Χρυσοχόου Δ. (επιμ.) Τριάντα χρόνια δημοκρατίας: Το πολιτικό σύστημα της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας 1974-2004. Β΄ Τόμος, Αθήνα: Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης Πανεπιστημίου Κρήτης και Εκδ. Κριτική, σσ. 9-58.
89. Τσακίρης Θ. (2005) «Συνδικάτα και εργασιακές σχέσεις: Από την κρίση στην αποσυνδικαλιστικοποίηση» στο Βερναρδάκης Χρ. (επιμ.) Η Κοινή Γνώμη στην Ελλάδα 2004: Εκλογές, Κόμματα, Ομάδες Συμφερόντων, Χώρος και Κοινωνία. Αθήνα: Εκδ. Σαβάλα και Ινστιτούτο V-PRC, σσ.385-408.
90. Τσακίρης Θ. (2005) «Θεωρίες περί Απεργίας», Εισήγηση στο Διατμηματικό Σεμινάριο για τα Οργανωμένα Συμφέροντα, ΜΠΣ «Πολιτική Επιστήμη και Κοινωνιολογία»Τμήμα ΠΕΔΔ, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθήνας (http://tsakiris.snn.gr)
91. Τσαούσης Δ. (1989), Χρηστικό Λεξικό Κοινωνιολογίας, Αθήνα, εκδ. Gutenberg
92. Τσουκαλάς, Κ. (1987) Κράτος, κοινωνία, εργασία. Αθήνα: Εκδ. Θεμέλιο.
93. Τσουκαλάς Κ. (1991), «Τσαμπατζήδες στη χώρα των θαυμάτων», Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης Νο.1, σσ. 9-52
94. Φακιολάς Ε. (1978) Ο εργατικός συνδικαλισμός στην Ελλάδα. Αθήνα: Εκδ. Παπαζήσης.
95. Φόστερ Ο. (1978) Ιστορία του παγκόσμιου συνδικαλιστικού κινήματος. Αθήνα: Εκδ. Εταιρία Ελληνικού Βιβλίου.
96. Φραγκάκης, Ν. (επιμ.) (1994) Εργαζόμενοι στην Ελλάδα και Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Αθήνα: Εκδ. ΕΚΕΜ – Παπαζήση.
97. Ψημίτης Μ. (1993) «Τρόποι διερεύνησης του κορπορατισμού και των ομάδων συμφερόντων στην ώριμη καπιταλιστική κοινωνία» στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών, Η κοινωνική έρευνα στην Ελλάδα σήμερα, Αθήνα, εκδ. ΕΚΚΕ, σ.σ.157-193 καθώς και
98. Ψημίτης Μ. (1998), «Πολιτικοί μηχανισμοί για τη νομιμοποίηση και την εσωτερική διαφοροποίηση των κοινωνικών ανισοτήτων: η περίπτωση της συσσωμάτωσης των συμφερόντων» στο Ίδρυμα Σ. Καράγιωργα, Κοινωνικές ανισότητες και κοινωνικός αποκλεισμός, Αθήνα, Εκδ. Ίδρυμα Σ. Καράγιωργα
99. Ψημίτης Μ. (1999) Κορπορατιστική διαμεσολάβηση και κοινωνικός έλεγχος: ζητήματα θεωρίας για την συσσωμάτωση των συμφερόντων. Αθήνα: Εκδ. Ελληνικά Γράμματα.
100. Ψημμένος, Ι. (1999) Παγκοσμιοποίηση και συμμετοχή των εργαζομένων. Αθήνα: Εκδ. Gutenberg.

Χωρίς ΚΑΝΕΝΑΝ υπάλληλο έχουν μείνει οι γραμματείες των Τμημάτων Πληροφορικής και Χημείας

Μας λένε να σταματήσουμε την απεργία. Για να επανέλθουν τα πράγματα στην «ομαλότητα» στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και να ξεκινήσει «κανονικά» η εκπαιδευτική διαδικασία.

Ας δούμε ποια είναι η «ομαλότητα» και η «κανονικότητα» στην οποία αναφέρονται.

Στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, υπολογίζοντας ΜΟΝΟ τους εργαζόμενους που έχουν ήδη τεθεί σε διαθεσιμότητα λόγω κατάργησης του κλάδου τους και εκείνους που είναι σε αργία εν αναμονή πειθαρχικού λόγω μη απογραφής, και απολύτως ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ – και ΧΩΡΙΣ να συνυπολογίζονται οι 498 εργαζόμενοι που θα τεθούν σε διαθεσιμότητα κατόπιν μοριοδότησης:

Χωρίς ΚΑΝΕΝΑΝ υπάλληλο έχουν μείνει οι γραμματείες των Τμημάτων Πληροφορικής και Χημείας. Εξυπηρετούν αντίστοιχα 2.051 και 1.862 προπτυχιακούς φοιτητές (σε «κανονικά» έτη φοίτησης), 760 και 309 μεταπτυχιακούς και 240 και 130 υποψήφιους διδάκτορες (στοιχεία δημοσιευμένων εκθέσεων εσωτερικής αξιολόγησης). Σημειώνουμε ότι οι γραμματείες δεν εξυπηρετούν μόνο το φοιτητικό πληθυσμό, αλλά το σύνολο των λειτουργιών των Τμημάτων.

Με ΕΝΑΝ υπάλληλο θα βρεθούν οι γραμματείες των Τμημάτων Γαλλικής Φιλολογίας και Φαρμακευτικής. Ενδεικτικά, η γραμματεία του Τμήματος Γαλλικής Φιλολογίας εξυπηρετεί 3.329 προπτυχιακούς φοιτητές, 72 μεταπτυχιακούς και 48 υποψήφιους διδάκτορες.

Αποδεκατισμένες (με μείον 5 και πάνω εργαζόμενους) είναι οι γραμματείες των Τμημάτων Ιατρικής, Νομικής και Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία. Ενδεικτικά, η γραμματεία της Ιατρικής εξυπηρετεί 2.918 προπτυχιακούς φοιτητές, 1.779 μεταπτυχιακούς και 10.463 υποψήφιους διδάκτορες.

Επίσης, ενδεικτικά, σε 11 γραμματείες Τμημάτων, όποτε ανοίξουν, δε θα υπάρχει:

Σε 3 το 20-25% του προσωπικού

Σε 1 το 33%

Σε 2 το 39%

Σε 1 το 43%

Σε 1 το 60%

Σε 2 το 67%

Σε 1 το 75%

Απολύτως δυσλειτουργικές θα είναι οι γραμματείες στις οποίες οι προϊστάμενοι είτε βρίσκονται σε αργία, είτε αναγκάστηκαν να καταθέσουν εσπευσμένα αιτήσεις συνταξιοδότησης, γιατί, παρότι ήταν απολύτως ενεργοί και πολύτιμοι για τη συνέχιση της λειτουργίας του Ιδρύματος, βρέθηκαν υπό την απειλή της απόλυσης. Οι γραμματείες αυτές δεν είναι λίγες.

Η κατάσταση που διαμορφώνεται σε γραμματείες Τομέων και Προγραμμάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών είναι ακόμα χειρότερη.

Σε ό,τι αφορά εργαστήρια και κλινικές που σχετίζονται ΑΜΕΣΑ με την εκπαιδευτική διαδικασία, η υποστήριξη της διοικητικής και εκπαιδευτικής τους διαδικασίας είναι στον αέρα. Ας σημειωθεί ότι οι κλινικέςεξυπηρετούν ΑΣΘΕΝΕΙΣ, τους οποίους η αδυναμία λειτουργίας τους θα επηρεάσει ΑΜΕΣΑ.

Υπηρεσίες βασικότατες για την απρόσκοπτη συνέχιση των σπουδών των φοιτητών έχουν υποστεί ανεπανόρθωτο πλήγμα. Ενδεικτικά, η μηχανογράφηση, υπηρεσία απαραίτητη για την καταχώρηση της βαθμολογίας, την έκδοση πτυχίων και πιστοποιητικών, κ.α. βρίσκεται με το 40% των εργαζόμενων σ’ αυτή σε διαθεσιμότητα.

Χωρίς φύλαξη θα μείνουν αρκετά κτίρια. Ενδεικτικά μόνο αναφέρουμε ότι οι 9 εργαζόμενοι, μόνιμοι και ΙΔΑΧ, στη φύλαξη του κτιρίου της Φιλοσοφικής Σχολής είναι είτε σε διαθεσιμότητα είτε σε αργία.

Σημειώνουμε και πάλι ότι αυτά τα στοιχεία ΔΕ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΥΝ τους 498 εργαζόμενους που θα τεθούν σε διαθεσιμότητα κατόπιν μοριοδότησης.

Για ποια «ομαλότητα» και «κανονικότητα» μιλάνε λοιπόν;

Αυτό που εννοούν όταν χρησιμοποιούν αυτούς τους όρους, είναι ένα συρρικνωμένο Πανεπιστήμιο που θα απευθύνεται σε λιγότερους φοιτητές. Ένα Πανεπιστήμιο με δίδακτρα όπου τη δουλειά θα βγάζουν ενοικιάζομενοι εργαζόμενοι ή οι φοιτητές που θα παρέχουν άμισθη εργασία αντί διδάκτρων. Με όσα τμήματα δεν καταφέρουν να «αυτοχρηματοδοτηθούν» (να βρουν πόρους δηλαδή στην αγορά) για να λειτουργήσουν απλά να κλείνουν.

Ενδιαφέρονται στ’ αλήθεια για τα παιδιά που σπουδάζουν στο πανεπιστήμιο αυτοί που συντάσσονται με την κυβέρνηση και στρέφονται εναντίον του αγώνα μας για τη ζωή μας και ενάντια στην αποδόμηση και ιδιωτικοποίηση του Δημόσιου Πανεπιστημίου;

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΚΠΑ