ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΕ ΜΕΤΡΟ, ΗΣΑΠ, ΤΡΑΜ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ

Σε 24ωρη απεργία προχωρούν οι ηλεκτροδηγοί σε Μετρό, ΗΣΑΠ και Τράμ αύριο στην Αθήνα.

Οι εργαζόμενοι αντιδρούν στις αλλαγές στα ΜΜΜ τονίζοντας πως απαξιώνουν τις μεταφορές των πολιτών αλλά και στις μειώσεις στους μισθούς τους.

ΝΑ ΤΙ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ…ΑΝ ΔΕΝ ΚΟΥΝΗΘΟΥΜΕ! Προκήρυξη του γαλλικού συνδικάτου τραπεζοϋπαλλήλων SUD-Solidaires

ΝΑ ΤΙ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ…
ΑΝ ΔΕΝ ΚΟΥΝΗΘΟΥΜΕ

Μια πολιτική λιτότητας πρωτοφανούς κτηνωδίας…

• Μείωση του κατώτατου μισθού (SMIC) που πέφτει στα 480 ευρώ και στα 417 ευρώ καθαρά για τους νέους μισθωτούς
• Για τους μικρότερους των 25 ετών, αυτό το SMIC κάτω από τα 400 ευρώ καθαρά
• Πάγωμα των μισθών για τουλάχιστον 3 χρόνια
• Μείωση κατά 15% των συντάξεων με σύνταξη 320 ευρώ για τους καινούργιους συνταξιούχους
• Ποσοστό ανεργίας 25% με τους ανέργους κάτω των 25 ετών στο 50%
• Κατάργηση σχεδόν του 30% των θέσεων απασχόλησης στο δημόσιο μέσα σε 3 χρόνια
• Μείωση κατά 40% του προϋπολογισμού των νοσοκομείων μέσα σε 3 χρόνια
• Ετήσιος πληθωρισμός της τάξης του 4%

Με καταστροφικές κοινωνικές συνέπειες…

• Αύξηση των αυτοκτονιών μεταξύ 25% και 40% μέσα σε 3 χρόνια
• Ετήσια αύξηση της κατανάλωσης ηρωίνης κατά 20%
• Αύξηση κατά 50% των μολύνσεων που οφείλονται στον ιό VHI
• Σχεδόν διπλασιασμός των κλοπών και των ανθρωποκτονιών μέσα σε 3 χρόνια
• Ένα τέταρτο του πληθυσμού που απειλείται από τη φτώχεια
• Μήνες απλήρωτων μισθών για το ένα τρίτο των εργατών
• Φτωχοί το 14% των εργατών
• 10% των παιδιών που υποσιτίζονται και σχολεία που λειτουργούν χωρίς σχολικά βιβλία

Όλα αυτά συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα!

Αυτά που μόλις περιγράψαμε, είναι η κατάσταση που βιώνει σήμερα η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού πληθυσμού και που άλλες χώρες του πλανήτη, και εμείς μαζί τους, ετοιμάζονται να βιώσουν αν δεν κουνηθούμε. Σήμερα, η Ελλάδα είναι ένα εργαστήρι στο οποίο η Τρόικα (η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) δοκιμάζει πάνω σε ζώντες οργανισμούς τη δικιά της θεραπεία σοκ που στοχεύει να κάνει το λαό να πληρώσει μια κρίση με την οποία δεν έχει τη παραμικρή σχέση. Πράγματι, η παρούσα κρίση δεν είναι παρά η προέκταση της κρίσης των subprimes η οποία, και αυτό πρέπει να το ξέρουμε, δεν δημιουργήθηκε από τα φτωχά αμερικάνικα νοικοκυριά αλλά από τις συνεργαζόμενες με το μεγάλο οργανωμένο έγκλημα τράπεζες που τα κατάκλεψαν. Αντίθετα από αυτά που μας σερβίρουν απλόχερα ο Σαρκοζί, η εργοδοσία και τα ΜΜΕ (μια άλλη ύπουλη Τρόικα), η σημερινή κρίση των δημόσιων χρεών δεν οφείλεται στις οικογένειες που ζουν τάχα πάνω από τις δυνατότητές τους.
Σύμφωνα με την INSEE (στατιστική υπηρεσία της Γαλλίας), η Γαλλία αριθμεί 8,2 εκατομμύρια φτωχά άτομα, και η έκθεση 2012 για την υποβαθμισμένη στέγη του Ιδρύματος Abbé Pierre μέτρησε πάνω από 10 εκατομμύρια κακοστεγασμένους. Όχι, οι οικογένειες δεν ευθύνονται για τη κρίση. Η τελευταία Έκθεση για τις δημόσιες δαπάνες και την εξέλιξή τους του Υπουργείου Οικονομικών, που δημοσιεύτηκε το 2012, το επιβεβαιώνει δείχνοντας ότι το μερίδιο των δημόσιων δαπανών στο γαλλικό ΑΕΠ πέρασε από το 52,8% στη δεκαετία του 1990 στο…52,9% στη δεκαετία του 2010. Στη πραγματικότητα, η αύξηση των ελλειμμάτων και του χρέους δεν είναι συνέπεια κάποιας εκτόξευσης των δαπανών, αλλά της μείωσης των εσόδων. Ο Gilles Carrez (βουλευτής του Σαρκοζί) υπολογίζει τις φοροαπαλλαγές και τις μειώσεις φόρων που παραχωρήθηκαν μεταξύ 2000 και 2009 σε πάνω από 100 δισεκατομμύρια ευρώ (το συνδικάτο εργαζομένων του Υπουργείου Οικονομικών SNUI-SUD υπολογίζει το διπλάσιο).

Η κρίση του δημόσιου χρέους οφείλεται στο χρηματιστικό κεφάλαιο, στο χρηματιστιποιημένο καπιταλισμό και σε μια μειοψηφία προνομιούχων, όχι στους μισθωτούς, στους μετανάστες εργαζομένους, στους συνταξιούχους, στους ανέργους και στους νέους. Ας μην αποδεχτούμε λοιπόν το απαράδεκτο. Ας μπούμε στα κινήματα και στις συλλογικότητες που παντού στο κόσμο αρνούνται να πληρώσουν αυτή τη κρίση ζητώντας ειδικότερα ένα λογιστικό έλεγχο του δημόσιου χρέους που διεξάγεται από πολίτες. Σήμερα στη Γαλλία έχουν δημιουργηθεί πάνω από εκατό επιτροπές βάσης ζητώντας καθαρές απαντήσεις σε απλές ερωτήσεις: Από πού προέρχεται το χρέος; Συνάφθηκε για το κοινό συμφέρον, ή μήπως προς το συμφέρον ήδη προνομιούχων μειοψηφιών; Ποιος κατέχει τίτλους αυτού του χρέους; Μπορούμε να ελαφρύνουμε το βάρος του χωρίς να φτωχαίνουμε τους πληθυσμούς; Η σχετική συζήτηση έχει ξεκινήσει σε πολλά μέρη του κόσμου, στην Ευρώπη και στη Γαλλία. Είναι ουσιαστική επειδή οι απαντήσεις που θα δοθούν θα καθορίσουν το μέλλον μας.

Ο ξεσηκωμός προχωράει. Όχι μόνο στη Πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα, αλλά και στη Πουέρτα ντελ Σολ στη Μαδρίτη με τους Αγανακτισμένους, στις Ηνωμένες Πολιτείες με τα κινήματα Occupy Wall Street ή Occupy Oakland καθώς και σε πολλά άλλα μέρη του πλανήτη.

Στη συγκέντρωση που οργανώθηκε στη Μασσαλία στις 17 του Φλεβάρη, η Σόνια Μητραλιά, μέλος της ελληνικής Επιτροπής ενάντια στο Χρέος και της Πρωτοβουλίας Γυναικών ενάντια στο Χρέος και στα Μέτρα Λιτότητας, κατέληγε τη παρέμβασή της με αυτά τα λόγια:

«Ναι, δεν υπάρχει από εδώ και πέρα παρά μια προοπτική, η μόνη ρεαλιστική και εφικτή, εκείνη της κοινής πάλης όλων των «από κάτω» παντού στην Ευρώπη. Σύντροφοι, είναι τώρα περισσότερο από ποτέ που ισχύει ότι δύναμή μας είναι η ενότητά μας. Ας ενωθούμε λοιπόν επειδή όλοι μαζί μπορούμε να αλλάξουμε αυτό τον κόσμο που σαπίζει. Πριν είναι πολύ αργά…Και θυμηθείτε: Αν δεν το κάνουμε εμείς, τότε ποιος; Και αν δεν είναι τώρα, τότε πότε;…»
Το Sud BPCE είναι μεταξύ των πρώτων που υπέγραψαν το εθνικό κάλεσμα για ένα λογιστικό έλεγχο του δημόσιου χρέους από πολίτες, που έγινε πριν από μερικούς μήνες. Το συνδικάτο μας μετέχει ενεργά στη δράση της εθνικής συλλογικότητας και των τοπικών επιτροπών που δημιουργούνται παντού στη Γαλλία. Στη Γαλλία, υπάρχουν μέχρι τώρα πάνω από εκατό επιτροπές βάσης. Μπορείτε να βρείτε τα στοιχεία τους και να έχετε πρόσβαση στο σύνολο των αναλύσεων και ντοκουμέντων που σχετίζονται με το ζήτημα του δημόσιου χρέους και του λογιστικού ελέγχου πολιτών χάρη στην ιστοσελίδα:
http://www.audit-citoyen.org

Ανακοίνωση Νο 21 ΔΑΚΕ Εμπορικής Τράπεζας για την επιχερησιακή σύμβαση

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Νο 21
23 Φεβρουαρίου 2012

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Είναι κοινή διαπίστωση πως η ψήφιση του νέου Μνημονίου από την ετερόκλητη συγκυβέρνηση «ειδικού σκοπού» ισοδυναμεί με εργασιακό και κοινωνικό ολοκαύτωμα. Από τα μεσάνυχτα της 12ης Φεβρουαρίου, είμαστε όλοι αντιμέτωποι με τα πλέον άδικα και αντεργατικά μέτρα που έχουν ληφθεί ποτέ, με εντελώς παράλογες και αντιφατικές αιτιολογίες.

Αν οι ασθένειες είναι η ανταγωνιστικότητα και η ανεργία, τα νέα δεδομένα που διαμορφώνονται σε καμία περίπτωση δεν είναι το φάρμακο που θα τις γιατρέψει, αλλά το δηλητήριο που θα αποτελειώσει κάθε ζωντανό κύτταρο του κοινωνικού ιστού.

Σαφώς και ο αγώνας για την ανατροπή αυτής της πολιτικής θα είναι σκληρός, συντονισμένος, ενιαίος και εντατικός. Σαφώς και οφείλουμε να προσέλθουμε σε αυτόν δυνατοί, οχυρωμένοι και θωρακισμένοι. Σε αυτά τα πλαίσια, η ΔΑΚΕ θεώρησε αυτονόητη τη συμμετοχή της στις διαπραγματεύσεις για επανάκτηση και κατοχύρωση των σημαντικότερων κατακτήσεών μας που καταργήθηκαν πραξικοπηματικά εν μία νυκτί!

Με όπλο την τεράστια συμμετοχή στις πρόσφατες απεργιακές κινητοποιήσεις και την υποστήριξη της κοινής γνώμης με την καθολική αποδοκιμασία κατά της Διοίκησης, καταφέραμε τη συνέχιση του διαλόγου.

Αποτέλεσμα του διαλόγου, ήταν η υπογραφή νέας Επιχειρησιακής Σύμβασης με τους όρους που σας έχουν ήδη γίνει γνωστοί. Δεν μπορεί φυσικά το σύνολο της Σύμβασης να γίνει δεκτό με ενθουσιασμό και πανηγυρικούς διθυράμβους, από τη στιγμή που πλήττονται οι απολαβές μας, ούτε να υπονοεί πως η ΔΑΚΕ αποδέχεται το επιχείρημα της Διοίκησης πως το μισθολογικό κόστος είναι τροχοπέδη για την κερδοφορία της Τράπεζας (μακάρι να ήταν έτσι!).

Όμως, αυτή τη φορά, στη ζυγαριά μπήκαν και άλλες παράμετροι, που έπρεπε να αξιολογηθούν με περισσή υπευθυνότητα και διορατικότητα, αφού έπαψαν πλέον να αποτελούν κεκτημένα δικαιώματά μας.

Η προστασία της απασχόλησης, η εξασφάλιση καλύτερης θέσης εκκίνησης για τους μελλοντικούς συναδέλφους μας στον εργασιακό στίβο, ο συμψηφισμός με πιθανές μελλοντικές μειώσεις και ο απεγκλωβισμός από το καθεστώς των Ατομικών Συμβάσεων, ιδιαίτερα τώρα με την επερχόμενη κατάργηση των σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου και τη μετάλλαξη-απενεργοποίηση του θεσμού της Διαιτησίας, φυσιολογικά υπερίσχυσαν ώστε να αποτραπεί ο απόλυτος εκτροχιασμός.

Όταν η νομοθεσία από σύμμαχος γίνεται εχθρός, ποια συνδικαλιστική και αγωνιστική δεοντολογία θα μπορούσε να προστάζει κάτι διαφορετικό;

Η υπογραφή Επιχειρησιακής Σύμβασης είναι σημαντικό επίτευγμα και δίνει ανάσα ζωής στο θεσμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Απορρίπτουμε:

Την αναίμακτη τακτική του στρουθοκαμηλισμού όσων αρνούνται να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα, αδυνατώντας να εκφράσουν μια σοβαρή και ορθολογική αντιπρόταση.

Τις άναρθρες κραυγές διαμαρτυρίας και άρνησης εκείνων που συνεχώς απέχουν από το πεδίο της μάχης, προς εξυπηρέτηση θέσεων και σκοπών κομματικών φορέων.

Την άτοπη προσπάθεια προσομοίωσης με πολιτικά πρόσωπα και καταστάσεις, προς εκμετάλλευση του αντιμνημονιακού κλίματος για ψηφοθηρικούς σκοπούς στις επερχόμενες εκλογές του Συλλογικού μας Οργάνου.

Καταγγέλλουμε ως ανεπαρκείς και επικίνδυνους όλους εκείνους που ασπάζονται και ακολουθούν τις παραπάνω πρακτικές!

Εμείς στη ΔΑΚΕ αισθανόμαστε καταρχήν δικαιωμένοι για την επιμονή, την επιχειρηματολογία και τις θέσεις μας που οδήγησαν στην επανέναρξη του Διαλόγου. Απέναντι σε αντίξοες συνθήκες, δώσαμε έναν δύσκολο και άνισο αγώνα, παλεύοντας στο πεδίο της μάχης και όχι παρακολουθώντας από κομματικά παρατηρητήρια.

Είμαστε απόλυτα σίγουροι για τις αποφάσεις μας και τις προτεραιότητες που θέσαμε με βάση τα νέα δεδομένα, αναλαμβάνουμε τις ευθύνες των επιλογών μας και είμαστε πεπεισμένοι πως ο χρόνος θα μας δικαιώσει.

Η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΔΑΚΕ

ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ – ΜΕΡΗΣ ΝΙΚΟΣ – ΔΑΒΑΛΟΥ ΝΑΝΣΥ
ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ – ΔΡΙΜΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ – ΓΙΑΚΟΥΜΑΚΗΣ ΤΑΣΟΣ
ΠΑΓΩΝΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ – ΦΛΩΡΟΥΣ ΜΑΡΙΑ – ΠΑΠΑΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΣΕΕΤ ΓΙΑ ΤΗΝ 3ΩΡΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Αθήνα, 28 Φεβρουαρίου 2012

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΛΕΣΜΑ

Ο Σύλλογός μας καλεί όλους τους εργαζόμενους στην Εμπορική Τράπεζα να συμμετάσχουν στην 3ωρη Πανελλαδική Στάση Εργασίας της ΓΣΕΕ που έχει προκηρυχθεί για αύριο Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012 (Πανευρωπαϊκή ημέρα δράσης των συνδικάτων) από τις 12:00 έως τις 15:15 μ.μ. (κλείσιμο των ταμείων στις 11:00).

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΑΙΡΕΤΗΣ

Αυτόνομο Δίκτυο στην ΟΤΟΕ: Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ

ΑΘΗΝΑ 28-02-2012
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ
ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Ώρα περισυλλογής για όλους μας. Ώρα επαναπροσδιορισμού στόχευσης και αξιών. Είναι πλέον ξεκάθαρο, ότι η πολιτική ελίτ του τόπου έδωσε γη και ύδωρ, με πρόσχημα τη “διάσωση της πατρίδας”.
Προφανώς, με τον όρο “πατρίδα”, εννοούν την πατρίδα των τραπεζιτών, των μεγαλοεκδοτών, των μεγαλοεργολάβων και των πρόθυμων υποτακτικών – διαχειριστών της ανέχειας και της φτώχειας. Γιατί όταν ολοκληρώσουν το θεάρεστο έργο τους, οι υπόλοιποι ή θα έχουμε μεταναστεύσει ή θα έχουμε πεθάνει!
ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΑΤΡΙΔΑ!

ΝΟΜΟΣ 4024. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Με την ψήφιση του τελευταίου εκτρώματος στη Βουλή, καταλύθηκε κάθε κεκτημένο και θεσμοθετημένο εργατικό δικαίωμα. Ο ν.4024 των 199 “βουλευτών” λύνει τα χέρια των εργοδοτών και τους επιτρέπει να χτυπήσουν Συλλογικές και Κλαδικές συμβάσεις με μένος και εκδικητικότητα.
Ο καιρός των ψευδαισθήσεων έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Ας μην τρέφει λοιπόν κανείς φρούδες ελπίδες, ότι απέναντι μας θα βρεθούν “συμπονετικά αφεντικά” ήδη και η Εθνική Ασφαλιστική κατήγγειλε όλες τις επιχειρησιακές συμβάσεις . Ο στόχος τους ήταν, είναι και θα είναι η ΑΤΟΜΙΚΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ για τους όρους εργασίας του. Και φαίνεται ότι τον πετυχαίνουν…
Τα συνδικάτα του μεγέθους της ΟΤΟΕ έχουν πλέον τεράστιες και ιστορικές ευθύνες. Ευθύνες που, δυστυχώς, οι πλειοψηφίες (ΔΗΣΥΕ-ΔΑΚΕ) επιμένουν να μην κατανοούν.
Το ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΔΙΚΤΥΟ, ειδικά την εποχή των μνημονίων, φωνάζει για την ανάγκη του επαναπροσδιορισμού του συνόλου του Συνδικαλιστικού Κινήματος. Φωνάζει για την υποχρέωση της ΟΤΟΕ όπως σε άλλες δύσκολες εποχές, να μετατραπεί σε συνδικάτο της πρωτοπορίας και σε σημείο αναφοράς της κοινωνικής αντίστασης.

Οι προτάσεις του ΑΥΤΟΝΟΜΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ:
 Η ΟΤΟΕ να πάρει σαφή και ξεκάθαρη θέση για την ανατροπή των πολιτικών των μνημονίων, που καταλύουν τη Δημοκρατία. Να αναγνωρίσει (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!) ότι τις πολιτικές της εξαθλίωσης τις εφαρμόζουν κυβερνήσεις. Και οι κυβερνήσεις έχουν κόμματα που τις στηρίζουν και πολιτικές που υπηρετούν.
 Καλούμε τους συνδικαλιστές των σημερινών πλειοψηφιών, να συνειδητοποιήσουν ότι οι “εκλεκτικές” τους σχέσεις με πολιτικούς φορείς και πρόσωπα, δεν αποτελούν πλέον ανεκτή συνδικαλιστική τακτική.
 Να συνειδητοποιήσουν ότι η ανοιχτή καταγγελία, προς το σύνολο των εργαζομένων, προσώπων που είναι βουλευτές ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ,πρώην και νυν, (Πρωτόπαπας, Νικολόπουλος, Κουσελάς, Κουτρουμάνης κ.α.), και χειραγώγησαν και χρησιμοποίησαν το συνδικαλιστικό κίνημα, και σήμερα τολμούν να κατακρεουργούν την κοινωνία και τους εργαζόμενους, αποτελεί πολιτική πράξη.

 Να μην αφήσουμε κανένα Σύλλογο στις τράπεζες μόνο του, απέναντι στις ορέξεις των τραπεζιτών. Καμία διαπραγμάτευση χωρίς την παρουσία της ΟΤΟΕ. Πολύ περισσότερο, να μην αφήσουμε κανένα Σύλλογο να υπογράψει ΕΣΣΕ εξευτελισμού.

 Να καταδικαστούν οι πρακτικές ελιτισμού με αποφάσεις στο όνομα των εργαζομένων χωρίς τους εργαζόμενους. Όπως η σημερινή “κυβέρνηση” δεν νομιμοποιείται να νομοθετεί, έτσι και οι συνδικαλιστές δεν νομιμοποιούνται να υπογράφουν για το μέλλον των εργαζομένων, χωρίς αυτούς (βλ. Εμπορική). Οποιαδήποτε νέα ΕΣΣΕ θα πρέπει να υπογράφεται κατόπιν έγκρισης Γενικής Συνέλευσης των εργαζομένων. ΜΟΝΟ έτσι διαμορφώνονται όροι συμμετοχής και μαζικότητας άρα και ισχυρά Συνδικάτα. ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥΣ!

 Ο αγώνας και η αντίσταση κάθε πρωτοβάθμιου Σωματείου, να μετατραπεί σε σημαία αντίστασης ΟΛΟΥ του κλάδου! ΚΑΝΕΙΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ!
 Να ενώσουμε τις φωνές μας με το διεθνή αγώνα συμπαράστασης για την Ελλάδα. Η παγκόσμια οικονομική κρίση συσώρευσης κεφαλαίου έχει επίκεντρο τις τράπεζες και την λειτουργία τους άρα η φωνή του κλάδου, που βρίσκεται στον πυρήνα του πειραματισμού, μπορεί να σηματοδοτήσει σαν σημείο αναφοράς της αντίστασης.
 Να ενώσουμε τις φωνές μας με την κοινωνία. Να καταγγείλουμε την ασυδοσία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Να απαιτήσουμε το κούρεμα των δανείων στα χειμαζόμενα υπερχρεωμένα ελληνικά νοικοκυριά των, όσων εργαζόμενων-ανέργων έχουν πληγεί. Το ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΔΙΚΤΥΟ έχει καταθέσει δημόσια προτάσεις: http://www.apnet.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=1896:2012-02-21-13-11-44&catid=58:ayt-pare&Itemid=182

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Το μόνο σίγουρο είναι ότι κανείς δεν θα τα καταφέρει κοιτώντας το ατομικό του συμφέρον μόνος δρόμος είναι η συνολική αντίσταση όλων, απέναντι στις επιθέσεις τους!!!

ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΣΙΩΠΗ!
ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ!!!
Μπορούμε να τα ανατρέψουμε

Αυτόνομη Παρέμβαση ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ: ΤΕΤΑΡΤΗ 29 ΦΛΕΒΑΡΗ ΜΕΡΑ ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΗΣ Ε.Ε. ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΝΗΣ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

28.2.2012
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΤΕΤΑΡΤΗ 29 ΦΛΕΒΑΡΗ ΜΕΡΑ ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ

ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΗΣ Ε.Ε.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΝΗΣ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Η Ελλάδα είναι ο πρώτος σταθμός των καταστροφικών πολιτικών της ΕΕ, ήδη οδεύουν προς την Πορτογαλία και τις άλλες χώρες του νότου μεταφέροντας τις θανατηφόρες δόσεις των πολιτικών που βυθίζουν στη φτώχεια και στην εξαθλίωση τους εργαζόμενους, τους νέους, τους συνταξιούχους, τα λαϊκά στρώματα.
Την ΤΕΤΑΡΤΗ 29 ΦΛΕΒΑΡΗ ημέρα Πανευρωπαϊκής Δράσης των συνδικάτων, οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα σε όλη την Ευρώπη αντιστέκονται σε αυτές τις βάρβαρες πολιτικές της λιτότητας και της φτώχειας.
Συμμετέχουμε στο πρόγραμμα της Πανευρωπαϊκής Δράσης και καλούμε:

 Στην τρίωρη πανελλαδική πανεργατική στάση εργασίας 12:00 – 15:00
 Στο διάβημα διαμαρτυρίας στις 13:30 στα γραφεία της Ε.Ε. στην Αθήνα (Βασ. Σοφίας 2)
 Στο Συλλαλητήριο στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ την Τετάρτη 29/02, 18: (Όθωνος & Αμαλίας)

Ή εμείς ή αυτοί!

ΤΕΤΑΡΤΗ 29 ΦΛΕΒΑΡΗ
ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
ΧΑΡΑΖΟΥΜΕ ΤΗ ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ
ΜΕ ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

ΟΔΟΣ ΕΥΠΟΛΙΔΟΣ για την Επιχειρησιακή Σύμβαση 2012

ΟΔΟΣ ΕΥΠΟΛΙΔΟΣ
ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΩΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΆΠΕΖΑ

Τηλ επικ: Καραβασίλης Άγης 6986429709 Μαυρίδης Γιώργος 6977919463 Πολύζος Γιάννης 6977341313

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2012
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Επιχειρησιακή Σύμβαση 2012

Συναδέλφισσες / οι

Ύστερα από την καταγγελία, όλων των επιχειρησιακών συμβάσεων από το 1994 έως και το 2009 από πλευράς Διοίκησης της Τράπεζας, ήρθε η ώρα να υλοποιήσουν το σχέδιό τους!
Πήραν την απόφαση για μείωση των μισθών μας πριν ακόμα καλά-καλά και από την εφαρμογή της απόφασης της φασιστικής δοτής κυβέρνησης των Δωσίλογων ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ, ΠΑΣΟΚ , ΝΔ και ΛΑΟΣ που μας φέρνουν σε επίπεδο εξαθλίωσης.
Μια απόφαση της διοίκησης Γάλλων και Ελλήνων διοικούντων την ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ και την συμφωνία των δυο συνεταίρων στο Σύλλογο ΔΗΣΥΕ – ΔΑΚΕ, οι οποίοι αποφάσισαν να υπογράψουν μια σύμβαση με μειώσεις μισθών, χωρίς να ρωτήσουν καν τους συναδέλφους , παρ’ ότι στις κεντρικές συγκεντρώσεις που έγιναν σε όλη την Ελλάδα, διαλαλούσαν ότι τον τελευταίο λόγο θα τον έχουν οι εργαζόμενοι. Δυστυχώς αυτό δεν έγινε, επικαλούμενοι ότι από την Δευτέρα θα άλλαζαν τα πάντα στα εργασιακά με την ψήφιση του Μνημονίου 2, λες και δεν ήξεραν τι θα ψηφίζανε τα κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση, οι συγκεκριμένες παρατάξεις !!
Και προφασιζόμενοι ότι πρέπει άρον άρον να υπογράψουμε Επειχηρισιακη Σύμβαση και ας είναι και με μείωση πήγαν και την υπέγραψαν ! τυχαίο δεν νομίζουμε; (αλήθεια με ποιο δικαίωμα εκλεγμένοι συνδικαλιστές, που πρέπει να υπερασπίζονται τα δικαιώματα μας, υπογράφουν μειώσεις μισθών;)

Συναδέλφισσες / οι
Για να βγάλετε και εσείς τα συμπεράσματα σας, ας δούμε με παραδείγματα ποια μείωση θα έχουμε στο μισθό μας :

Ένας εργαζόμενος με βασικό μισθό 1131 € επίδομα πολυετείας 648 € , επίδομα συζύγου 113,10 σύνολο 1892,73€ με επίδομα βαθμού 177,51 και επίδομα ευθύνης 431,75 € σύνολο2501,26€ έπαιρνε επιχειρησιακό επίδομα 294,23 €. Με την υπογραφή τις νέας σύμβασης θα πάρει 162,90€, δηλαδή έχει μια απώλεια 131,33€ το μήνα, δηλαδή 1904€ το χρόνο. Εάν προσθέσουμε και 770 € από των ισολογισμό και 150 € από τα επιδόματα Πάσχα και Χριστουγέννων τότε η μείωση ανέρχεται στα 2824 € το χρόνο. Με λίγα λόγια συνάδελφοι έχουμε χάσει, ένα μεικτό μισθό υπέρ του εργοδότη, όλοι μας .
Εάν υπολογίσουμε και πόσα γλιτώνει ο εργοδότης από της εισφορές που θα καταβάλει μετά την μείωση, στα ταμεία, τότε υπολογίζουμε ότι το κέρδος του είναι γύρω στα 20-22 εκατομμύρια € το χρόνο και όχι στα 15,400 εκατομμύρια που διαλαλούν ότι κερδίσουν.

Βέβαια μιλάνε για μέσοσταθμικά 7% ότι χάνουμε αυτό είναι διαχωρισμός συνάδελφοι μεταξύ μας . Αυτό το ποσοστό είναι για να πανηγυρισμούς τον υπογραφόντων και μόνο , δέστε τον τελλερ μπορεί να φτάνει η μείωση και 12% και σε συνάδελφους που υπηρετούν σε παραμεθόριες περιοχές, η μείωση του μισθού τους, να αυξάνεται κατά πολύ, και να πλησιάζει πάνω από το 12%.
Όσο για το ότι δεν θα πειραχθούν οι μισθοί κάτω από τα 1800 € δεν αληθεύει, διότι και αυτοί οι συνάδελφοι θα χάσουν 770€ από των ισολογισμό και τα επιδόματα Πάσχα και Χριστούγεννα δηλαδή 920€ το χρόνο. Οι συνάδελφοι αυτοί θα χάσουν περίπου ένα καθαρό μισθό( τουλάχιστον ας πούνε στους εργαζόμενους τη έχουν υπογράψει για να ξέρουν; σας καταθέτουμε το κομμάτι που αφόρα το συγκεκριμένο θέμα από την ανακοίνωση του κ.κ Alain Strub: Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να σημειωθεί επίσης ότι οι συμφωνηθείσες περικοπές στο επιχειρησιακό επίδομα θα εφαρμοσθούν κλιμακωτά, ώστε σε πνεύμα δικαίου, τα χαμηλότερα μισθολογικά κλιμάκια των εργαζομένων μας να επηρεαστούν λιγότερο, ενώ δεν θα υπάρξει καμία περικοπή του στις περιπτώσεις εργαζομένων με μικτό μηνιαίο μισθό μικρότερο των 1.800 Ευρώ.)τα συμπεράσματα δικά σας ;

Αλήθεια η Ανακοίνωση του Συλλόγου Νο. 58/1-11-11 αναφέρει ανάγλυφα τις της Διοίκησης και έλεγε ότι Τομεάρχης δεν θα παίρνει πάνω από 5.000 χιλιάδες € το μήνα ο Διευθυντής δεν θα παίρνει πάνω από 6.000 χιλιάδες €. Γιατί αλήθεια αποσύρθηκε αυτό; Ενώ για τον έρημο τον τέλλερ που βγάζει τόση δουλειά παρέμεινε; Οι συνάδελφοι που παίρνουν πάνω από 5000 χιλιάδες € είναι περίπου 350-400. Εάν βάλουμε με μέσο όρο τα 1000€, για υπολογίστε 350Χ1000Χ14,5 = 5.075.000 το χρόνο συν η εισφορές στα ταμεία , όποτε και θα είχαν καλύψει ένα μεγάλο μέρος από αυτά που ζητούσαν, δηλαδή τα 15,400 εκατομμύρια €, και θα γλύτωναν και οι χαμηλόμισθοι .
Μας έλεγαν, ότι το αυξημένο κόστος μισθοδοσίας ανά εργαζόμενο, σε σχέση με τις υπόλοιπες Τράπεζες διαμορφώνει ένα ανταγωνιστικό μειονέκτημα και επιβαρύνει τα λειτουργικά αποτελέσματα. Δεν μας έλεγαν όμως ότι στα δυο τελευταία χρόνια έχουν κερδίσει από το κόστος μισθοδοσίας 100.000.000 € από τις αποχωρήσεις 1400 και πλέων συναδέλφων με την μορφή οικιοθελούς παράνομης αποχώρησης, μήπως δε το γνωρίζουν και αυτό;
Λέγανε, ότι είναι απαραίτητο από κοινού με το Σύλλογο των Εργαζομένων να επανεξετάσουμε τις οικονομικές παροχές που προβλέπουν οι Επιχειρησιακές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, οι οποίες ισχύουν ειδικά και μόνον για την Εμπορική Τράπεζα???? και μέσα από διαπραγμάτευση να καταλήξουμε σε συμφωνία για νέα Επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Ο διάλογος έγινε, εδώ μέχρι και την Γαλλία φτάσανε οι δυο παρατάξεις που υπογράφουν την σύμβαση. Και ενώ ο διάλογος ήταν σε εξέλιξη, αυτοί μονομερώς πετσοκόβανε τα επιδόματα! ξένης γλώσσας, βαθμών κλπ. Ούτε αυτά τα είδαν οι δυο υπογράφοντες την σύμβαση ;
Μας έλεγε ο κύριος Alain Strub: ΄΄ Όλο αυτό το διάστημα και ειδικότερα τον τελευταίο μήνα η ομάδα, που είχα ορίσει, διεξήγαγε καλόπιστο και ειλικρινή διάλογο με σκοπό να καταρτίσει Επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.’’
Ποσό ειλικρινής και καλόπιστος μπορεί να είναι ένας διάλογος ο όποιος έχει καταγγελθεί εκ’ των προτέρων. δεν το καταλαβαίνουμε. Εάν ήθελαν ειλικρινή διάλογο θα είχανε αποσύρει τουλάχιστον την καταγγελία των συμβάσεων.
Η μεγάλη τους βιασύνη βέβαια να υπογραφεί άρον άρον η επιχειρησιακή σύμβαση την συγκεκριμένη ημέρα ήταν ότι έρχεται το Μνημόνιο 2, που με τις ρυθμίσεις του καταργεί κάθε έννοια συλλογικής διαπραγμάτευσης; Όποτε θα τους προλάβαινε και αυτή την μείωση και δεν θα μπορούσαν να την κάνουν, μιας και η άλλη μείωση, που έρχεται με νομοθέτημα, είναι ακόμη ποιο μεγάλη. Για τον λόγο αυτό δεν δεχτήκαν και την πρόταση για πάγωμα των μισθών για ένα εξάμηνο, ώστε να δούμε που θα κατασταλάξει αυτή η μείωση . Ούτε η χούντα δεν τόλμησε να κάνει κάτι τέτοιο.
Οι καπιταλιστές Τραπεζίτες έχουν πλέον λυμένα τα χέρια τους να κάνουν ότι θέλουν. Με μια τεράστια στρατιά ανέργων που ψάχνουν για δουλειά και χωρίς την παραμικρή νομική εγγύηση των συλλογικών δικαιωμάτων των εργαζομένων , θα μπορούν, βάζοντάς τους το πιστόλι στον κρόταφο, όπως ξέρουν πλέον καλά και το κάνουν , να αναγκάζουν τους εργαζόμενους να υπογράφουν εξευτελιστικές συμβάσεις σε όλα τα επίπεδα .
Όχι μόνο στο θέμα των μισθών, αλλά και στο σύνολο των εργασιακών σχέσεων.
Οι Τραπεζίτες καπιταλιστές όχι μόνο υπερασπίζονται τις θέσεις τους, αλλά θα κάνουν χρήση και στο Μνημόνιο-2. Φτύνουν κατάμουτρα τους εργαζόμενους , ισχυριζόμενοι ότι αυτοί μεριμνούν για το εισόδημα τους και δίνουν προτεραιότητα στη διαφύλαξη των θέσεων εργασίας, αξιοποιώντας κατά προτεραιότητα άλλους τρόπους βελτίωσης της παραγωγικότητας και μείωσης του κόστους, ότι αγωνίζονται να προσαρμοστούν στις σημερινές συνθήκες και να επιβιώσουν της κρίσης, σε συνεννόηση με τους εργαζόμενους!, στο πλαίσιο του νόμου, χωρίς άλλες κόκκινες γραμμές! από αυτές που θέτει η ίδια η πραγματικότητα. Αυτοί στραγγαλίζουν τους εργαζόμενους. Για λογαριασμό τους νομοθετούν Συγκυβέρνηση και Τρόικα κι αυτοί, παρέα με τους εργατοπατέρες, καμαρώνουν για την προστασία των εργαζόμενων!
Συναδέλφισσες/οι, αφού βύθισαν την Τράπεζα και την Χώρα σε ύφεση, τώρα μας λένε: αν θέλετε να έχετε δουλειά , θα πρέπει να δεχτείτε μισθούς Κίνας – Βουλγαρίας κλπ.
Εξίσου σαφής πρέπει να είναι και η απάντηση των εργαζομένων : όχι πια σύγχρονοι σκλάβοι, αλλά εργαζόμενοι σε μια δίκαιη κοινωνία για να μπορούμε να έχουμε και οι ίδιοι μερίδιο και να απολαμβάνουμε από το πλούτο που οι ίδιοι παράγουμε.

29 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΗΜΕΡΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗΣ 3ΩΡΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 12.00 – 15.15

Αθήνα, 23 Φεβρουαρίου 2012

29 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΗΜΕΡΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗΣ

3ΩΡΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
12.00 – 15.15

Ο αγώνας όλων των εργαζομένων συνεχίζεται και διευρύνεται σε Πανευρωπαϊκό επίπεδο ενάντια στα αντεργατικά και αντικοινωνικά μέτρα της Τρόικας που επιβάλλονται στην ελληνική Κυβέρνηση και υλοποιούνται με νομοθετικές επιθέσεις σε βάρος των εργαζομένων, των συνταξιούχων και των ανέργων.
Η ΟΤΟΕ, στα πλαίσια της απόφασης του Γενικού Συμβουλίου που έγινε χθες, συμμετέχει την προσεχή Τετάρτη 29/2 στην Πανευρωπαϊκή ημέρα δράσης των συνδικάτων και στην 3ωρη Πανελλαδική Στάση Εργασίας της ΓΣΕΕ από τις 12.00 έως τις 15.15.
Ακόμα, η ΟΤΟΕ συμμετέχει την ίδια ημέρα στις 13.00 στην παράσταση διαμαρτυρίας στα γραφεία της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Αθήνα (Βασ. Σοφίας 2) καθώς και στο Συλλαλητήριο – Συναυλία διαμαρτυρίας το απόγευμα και ώρα 18.00 στο Σύνταγμα που διοργανώνουν τα συνδικάτα.
Την ίδια ημέρα, έχει προσκληθεί από την ΟΤΟΕ σε συνεννόηση και με άλλα συνδικάτα ο Γεν. Γραμματέας της UNI-Europa κ. Oliver Roethig, προκειμένου να συζητήσουν μαζί τρόπους συντονισμού και περαιτέρω κοινής δράσης.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους στις Τράπεζες, να συμμετέχουν μαζικά και αποφασιστικά και να ενώσουν τη φωνή τους με τα συνδικάτα και τους εργαζόμενους της Ευρώπης, που αντιστέκονται στην νεοφιλελεύθερη πολιτική που εφαρμόζει το πολιτικό διευθυντήριο σε βάρος των λαών.

Το Γραφείο Τύπου της ΟΤΟΕ

ΕΚΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΣΕΕΤ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΝΑ ΕΓΓΡΑΦΟΥΝ ΣΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ

Αθήνα, 23 Φεβρουαρίου 2012

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Νο 79

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι

Ο Σύλλογός μας ενόψει της Απολογιστικής Γενικής του Συνέλευσης και των επικείμενων Αρχαιρεσιών του τον Απρίλιο, καλεί όλους τους συναδέλφους, και κυρίως τους νέους, που δεν είναι μέλη του, να εγγραφούν και να δυναμώσουν το συνδικαλιστικό όργανο όλων των εργαζομένων στην Εμπορική Τράπεζα.
Σε μια περίοδο που η κρίση , η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα μας αγγίζουν όλους, η ισχυρή συνδικαλιστική εκπροσώπηση είναι η μοναδική εγγύηση για προστασία και διεύρυνση των μισθολογικών, ασφαλιστικών και εργασιακών μας δικαιωμάτων.
Οι οριζόντιες περικοπές του Μνημονίου Νο 2 απέδειξαν ότι η ψευδαίσθηση της σωτηρίας μέσω ατομικών λύσεων δεν καλύπτει κανέναν, δεν οδηγεί πουθενά.
Ο Σύλλογος Εργαζομένων στην Εμπορική Τράπεζα, ο μοναδικός αντιπροσωπευτικός, ισχυρός Σύλλογος στο χώρο μας, τόσο με την έως τώρα δράση και στρατηγική του όσο και με την πρόσφατα υπογραφείσα Επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, αποδεικνύει τη μέριμνα που λαμβάνει και τη σημασία που δείχνει στους νέους συναδέλφους.
Ο αγώνας μας ήταν, είναι και θα είναι οι νέοι συνάδελφοι να μην αποτελέσουν άλλη μια χαμένη γενιά κατά τις προσταγές της Τρόϊκας, της Κυβέρνησης και των εργοδοτών.
Αγωνιζόμαστε όλοι μαζί να περάσουμε αλώβητοι τη λαίλαπα της επίθεσης που δεχόμαστε, με τους εργαζόμενους παλιούς και νέους να έχουν Ενιαίες Αμοιβές – Ενιαίο Οργανισμό – Ενιαίο Ασφαλιστικό – Ενιαίες Εργασιακές Σχέσεις.
Καλούμε λοιπόν όσους συναδέλφους δεν έχουν γίνει ακόμη μέλη του Συλλόγου να το κάνουν άμεσα, αποστέλλοντας συμπληρωμένη τη συνημμένη αίτηση εγγραφής τους.

 Ούτε ένας συνάδελφος εκτός Συλλόγου
 Όλοι μαζί να δυναμώσουμε κι άλλο το Σωματείο μας
 Όλοι ενωμένοι για ένα καλύτερο μέλλον

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΑΙΡΕΤΗΣ

Η ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΑΥΤΟΝΟΜΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΣΤΗΝ ΟΤΟΕ ΚΑΤΕΘΕΣΑΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗΣ ΔΑΝΕΙΑΚΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΠΟΥ ΥΠΕΣΤΗΣΑΝ ΜΕΙΩΣΗ ΑΠΟΔΟΧΩΝ

ΕΙΣΗΓΗΣΗ
ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗΣ ΔΑΝΕΙΑΚΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ
ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΠΟΥ ΥΠΕΣΤΗΣΑΝ ΜΕΙΩΣΗ ΑΠΟΔΟΧΩΝ

Η Αυτόνομη Παρέμβαση στη ΓΣΕΕ, το Αυτόνομο Δίκτυο και η Πρωτοβουλία Συλλόγων στην ΟΤΟΕ, στις κρίσιμες συνθήκες που διαμορφώθηκαν με κίνδυνο την ασφαλή διαβίωση των εργαζομένων όλης της χώρας από τον Οκτώβρη του 2008, χρονικό σημείο έναρξης της τρέχουσας χρηματοπιστωτικής κρίσης, και ακολούθως από τις καταστροφικές πολιτικές των μνημονίων από τις κυβερνήσεις Γ. Παπανδρέου και εσχάτως Λ. Παπαδήμου, αισθάνεται την υποχρέωση να καταθέσει δημόσια πρόταση ανακούφισης των εργαζομένων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Η πρόταση αυτή αποσκοπεί στην προστασία, των επισφαλών εργαζομένων και των ανέργων, που είναι υπόχρεοι αποπληρωμής δανείων και οι οποίοι έτσι κι αλλιώς δεν μπορούν πλέον να εξυπηρετήσουν.

Η πρότασή μας στηρίζεται σε πραγματικά στοιχεία που προκύπτουν τόσο από τις ασκούμενες πολιτικές όσο και από την υπερδεκαετή πολιτική των τραπεζών που, ανεξάρτητα από τη σημερινή συγκυρία, προέβησαν σε μια ανεξέλεγκτη πιστωτική επέκταση, κυρίως στην καταναλωτική πίστη, με αποτέλεσμα την εξοντωτική υπερχρέωση των νοικοκυριών.

Η ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΙΣΘΩΤΩΝ, ΑΝΕΡΓΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΦΑΛΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

Στα τέλη του 2008, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, η επίσημη ανεργία ανερχόταν στο 7,9%. Με βάση τα πιο πρόσφατα επίσημα στοιχεία από την ίδια πηγή, το Γ΄ Τρίμηνο του 2011 το ποσοστό ανεργίας εκτοξεύτηκε στο 17,7% και ο αριθμός των ανέργων στις 880 χιλιάδες άτομα αυξημένος κατά 41,2% σε σχέση με το ίδιο τρίμηνο του προηγούμενου έτους (βλ. Δελτίο Τύπου ΕΛΣΤΑΤ, 15 Δεκεμβρίου 2011). Εδώ πρέπει να σημειωθεί, πως μετά από παρεμβάσεις των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας, ως εργαζόμενοι λογίζονται ακόμη και αυτοί που εργάσθηκαν ακόμα και 1 ώρα την τελευταία εβδομάδα! Επίσης, γνωστό είναι, πως στον παραπάνω υπολογισμό δεν συγκαταλέγονται όσοι δεν προσέρχονται για καταγραφή στις υπηρεσίες του ΟΑΕΔ. Έτσι η πραγματική ανεργία με βάση και τις εκτιμήσεις τις ΓΣΕΕ υπερέχει κατά 5 περίπου ποσοστιαίες μονάδες τα επίσημα ποσοστά, δηλαδή υπολογίζεται σε 23% περίπου ή ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες άνεργα άτομα.

Σε πρόσφατη ανακοίνωση του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας για τους πρώτους 9 μήνες του τρέχοντος έτους μία στις τρεις προσλήψεις έγινε με τη μορφή της προσωρινής απασχόλησης και κατά συνέπεια με ανάλογες μισθολογικές παροχές (βλ. Δελτίο Τύπου 7/11/2011). Από τα στοιχεία αυτά προκύπτει επίσης ότι το 2011 οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης μειώθηκαν κατά 20,9%, ενώ αυξήθηκαν κατά 4,0% οι συμβάσεις μερικής απασχόλησης και κατά 12,2% η εκ περιτροπής απασχόληση. Επίσης τα τελευταία χρόνια με νομοθετικές ευχέρειες ή με μόνη την εργοδοτική αυθαιρεσία είχαμε τη μετατροπή δεκάδων χιλιάδων συμβάσεων αορίστου χρόνου σε εργασία προσωρινής απασχόλησης ή με εκ περιτροπής εργασία και παρεπόμενα με μείωση των μισθολογικών απολαβών. Ειδικότερα, οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης των προηγούμενων ετών που μετατράπηκαν στη διάρκεια των πρώτων 9 μηνών του 2011 είναι αυξημένες κατά 102,5% όσον αφορά τη μερική απασχόληση, 307,4% για την εκ περιτροπής απασχόληση κατόπιν συμφωνίας με τους εργαζομένους και 1192,4% για την εκ περιτροπής απασχόληση με μονομερή απόφαση του εργοδότη σε σχέση με τις αντίστοιχες του 2010.

Στο δημόσιο τομέα, σε εφαρμογή της δημοσιονομικής πειθαρχίας που επιβάλλεται από το Δ.Ν.Τ., την Ε.Ε. και την Ε.Κ.Τ και υλοποιήθηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και σήμερα από τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ- Ν.Δ.-ΛΑ.Ο.Σ η μείωση των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων ανήλθε σε 20% για τον προηγούμενο χρόνο και έφτασε έως 65% εφέτος.

Οι συνταξιούχοι την τριετία 2008-2011 υπέστησαν δραματικές μειώσεις με σειρά μέτρων, παρά το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των συντάξεων (κύριες και επικουρικές αθροιστικά) στα τέλη του 2008 δεν υπερέβαιναν τα 600 €.

Τέλος σύμφωνα με την ενδιάμεση έκθεση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Νοέμβριος 2011, στη χώρα μας διαβιούν (;) πεντακόσιες χιλιάδες συμπολίτες μας με μηδενικό εισόδημα

Το αποτέλεσμα της δυσχερούς οικονομικής κατάστασης, που για διευρυμένα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας έφτασε σε κατάσταση πλήρους ανέχειας και εξαθλίωσης, χάρισε σύμφωνα με έκθεση που δημοσιεύθηκε την προηγούμενη εβδομάδα μια πρωτιά τραγωδίας στην Ελλάδα. Η αύξηση των αυτοκτονιών κατά 40% το πρώτο πεντάμηνο του 2011 μας τοποθετεί πια στην πρώτη θέση σε όλη την Ευρώπη σε ρυθμούς αύξησης.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΙΣΤΩΤΙΚΗΣ ΕΠΕΚΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας η έκθεση, συνολικά της ελληνικής κοινωνίας, σε προϊόντα στεγαστικής και καταναλωτικής πίστης, αποτιμημένη σε € έφτανε περίπου τα 10 δις. Τον Οκτώβριο του 2008, το τέλος της πλαστικής ευημερίας της χώρας, οι δανειακές υποχρεώσεις στα αντίστοιχα προϊόντα εκτοξεύτηκαν στο αμύθητο ποσό των 112 δισεκατομμυρίων.
Σ’ αυτό το σημείο αξίζει να κάνουμε τρεις παρατηρήσεις:

α) Μέχρι σήμερα, τρία χρόνια μετά, το παραπάνω ποσό παραμένει σχεδόν αμετάβλητο. Δηλαδή, από το σύνολο των όποιων νέων χορηγούμενων δανείων και τις αποπληρωμές που μεσολάβησαν, το βασικό τους μέγεθος δεν μειώνεται. Κι αυτό καταδεικνύει σε σημαντικό βαθμό την αδυναμία εξυπηρέτησης των δανειακών υποχρεώσεων των νοικοκυριών.

β) Ένα μεγάλο μέρος αυτών των 112 δις αφορά σε καταναλωτικά δάνεια (36 δις), δηλαδή σε δάνεια βραχυπρόθεσμης λήξης. Η μεγαλύτερη περίοδος αποπληρωμής τους ήταν 5 χρόνια, το μικρότερο βέβαια μέρος τους γιατί τα περισσότερα χορηγούνταν με ορίζοντα ενός ή δύο χρόνων, σε αντίθεση με τα στεγαστικά που ο μέσος όρος ζωής τους ανέρχεται στα 15 χρόνια και η μεγαλύτερη περίοδος έφτανε τα 35 χρόνια. Έτσι, κι ενώ γίνεται κατανοητό ότι τα καταναλωτικά δάνεια με ένα σχετικό ρυθμό ομαλής εξυπηρέτησής τους θα έπρεπε να έχουν απομειώσει το ποσό των 112 δις, αυτό παραμένει στο ίδιο ύψος, πράγμα που ενισχύει τον ισχυρισμό ότι η αδυναμία εξυπηρέτησής τους παγιώνεται ή επιδεινώνεται. (Όπως αναλύεται παρακάτω)

γ) Η διάρθρωση των συνολικών δανειακών υποχρεώσεων στη χώρα μας, νοικοκυριών και επιχειρήσεων, δείχνει με τον πιο ανάγλυφο τρόπο την αντιπαραγωγική κατανομή πόρων στην ελληνική οικονομία. Σε σύγκριση, λοιπόν, με τα 112 δις της συνολικής καταναλωτικής και στεγαστικής πίστης, τα δάνεια προς τις επιχειρήσεις ανεξαρτήτως μεγέθους ανέρχονται στα 132 δις. Έτσι, εξηγείται καταφανώς ότι ο πολυδιαφημισμένος μέσος όρος ανάπτυξης του ΑΕΠ την περίοδο 2000-2008, που ήταν περίπου 4% έναντι του μέσου όρου 2% της ευρωζώνης, αφορούσε σε αντιπαραγωγικές τοποθετήσεις, με ότι αυτές συνεπάγονται τόσο για το μέγεθος του ιδιωτικού δανεισμού όσο και για την παραγωγική δυνατότητα της οικονομίας.

Ας δούμε όμως εδώ, με τα μάτια και τα λόγια ενός τραπεζίτη, τι πολιτική πιστωτικής επέκτασης ακολούθησαν οι τράπεζες που δραστηριοποιούνται στην ελληνική οικονομία. Ακολουθούν οι αποκαλυπτικές διαπιστώσεις του κ. Καραμούζη Νικόλαου, Αναπληρωτή Διευθύνοντος Συμβούλου του ομίλου EFG EUROBANK και Καθηγητή Τμήματος Χρηματοοικονομικής και Τραπεζικής Διοικητικής Πανεπιστημίου Πειραιώς (ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ & ΑΓΟΡΕΣ Τόμος VI/Τεύχος 3/Οκτώβριος 2011)

«…Η συμμετοχή στην ΟΝΕ δημιούργησε προσδοκίες σύγκλισης του επιπέδου με αυτό των περισσότερο αναπτυγμένων χωρών και υψηλότερης μελλοντικής ανάπτυξης. Αυτό μεταφράστηκε σε εξαιρετικά αισιόδοξες προσδοκίες για το μελλοντικό εισόδημα. Εν όψει αυτού, τα άτομα δανείστηκαν ώστε να αυξήσουν την παρούσα κατανάλωσή τους και να επιτύχουν τη διαχρονική εξομάλυνση της κατανάλωσης στα νέα -υψηλότερα- επίπεδα. Σ’ ένα ιδιαίτερα ευνοϊκό διεθνές περιβάλλον, ακολούθησε εκρηκτική αύξηση των καταναλωτικών και στεγαστικών δανείων (μέση ετήσια ονομαστική αύξηση 29,7% και 28,7% αντιστοίχως μεταξύ 2001-2008)…»

«…Ακολούθησε ο έντονος ανταγωνισμός μεταξύ των τραπεζών και η εφαρμογή χαμηλότερων πιστωτικών κριτηρίων που επιτάχυναν περαιτέρω την πιστωτική επέκταση…»

«…Ο ιδιωτικός δανεισμός έφτασε στην Ελλάδα το 2010 το 110,9% του ΑΕΠ, από το 30% πριν την απελευθέρωση του τραπεζικού συστήματος (στοιχεία ΕΚΤ και ΤτΕ αντίστοιχα, όχι απολύτως συγκρίσιμα)…»

ΟΙ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΜΑΣ

Τι διαφορετικό φαντάζεται κανείς ότι έγινε στην Αμερική του Μπους με τα στεγαστικά δάνεια χαμηλής εξασφάλισης, που κατέστησαν με την υψηλή μόχλευση τοξικά προϊόντα και αποτέλεσαν την οικονομική βάση της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης;

Η αφετηρία είναι κοινή… Όπως, αποκαλυπτικά, ομολογεί ο κ. Καραμούζης οι τραπεζίτες βασίστηκαν στις εξαιρετικά αισιόδοξες προσδοκίες για το μελλοντικό εισόδημα!!! Παρά το γεγονός ότι η ΕΕ, οι ελληνικές κυβερνήσεις και οι ισχυροί εργοδότες της χώρας ακολουθούσαν πολιτικές μείωσης των εργατικών εισοδημάτων (το πως θα μπορούσαν να αποπληρωθούν τα συνεχώς αυξανόμενα δάνεια με διαρκώς μειούμενα τα εργατικά εισοδήματα, μόνο οι καπιταλιστές μπορούν να το εξηγήσουν).

Βέβαια οι τιτλοποιήσεις των στεγαστικών δανείων, προκειμένου να αποκτήσουν επιπλέον ρευστότητα και να χορηγήσουν κι άλλα δάνεια, δεν κατέστησαν τοξικά τα προϊόντα. Αλλά ας μην ξεχνάμε πως δεν γίνονται δεκτά ως εξασφαλίσεις ούτε από την ΕΚΤ ούτε από το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα για περαιτέρω δανειοδότηση των ελληνικών τραπεζών. Κι αυτό γιατί η επισφάλεια των στεγαστικών δανείων στη χώρα μας έφτασε στο 11,9% το δεύτερο τρίμηνο του 2011 αυξάνοντας με γεωμετρική πρόοδο τα τρία τελευταία χρόνια (5,3% το 2008). Αιτία της δραματικής αυτής αύξησης των επισφαλειών η μείωση των τιμών των ακινήτων τα τελευταία τρία χρόνια και οι υπερεκτιμήσεις της αξίας τους τα προηγούμενα έτη, για να μπορούν οι τράπεζες να δανείζουν περισσότερο και ευκολότερα.
Οι επισφάλειες βέβαια των καταναλωτικών δανείων σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος έφτασαν στο 24,0% το β’ τρίμηνο του 2011 έναντι μόλις 8,2% το 2008.

Η πιστωτική επέκταση των καταναλωτικών και στεγαστικών δανείων, με μέση ετήσια ονομαστική αύξηση 29,7% και 28,7% (!!!) αντιστοίχως μεταξύ 2001-2008 σε συνδυασμό με την παραδοχή ότι ακολούθησε έντονος ανταγωνισμός μεταξύ των τραπεζών και εφαρμογή χαμηλότερων πιστωτικών κριτηρίων, αποδεικνύει μόνο τη βουλιμία των τραπεζιτών της χώρας για περισσότερα υπερκέρδη.
Ασφαλώς, ως εκπρόσωποι εργαζομένων, δεν πιστεύουμε αφελώς ότι το πρόβλημα των επισφαλών δανείων οφείλεται στην άγνοια των τραπεζιτών. Την αποδίδουμε ευθέως, πλην της γενικότερης οικονομικής κατάστασης, στην απληστία των τραπεζιτών και των golden boys και στην καταστρεπτική δανειακή πολιτική του «δώσε και μένα μπάρμπα». Αυτή απέφερε πολλά δις κερδών όλη την προηγούμενη εικοσαετία στους μετόχους αλλά και σε μια κλειστή κάστα managers. Σπανίως τους έγινε δημόσια κριτική, με εξαίρεση τον τ. διοικητή της Εθνικής κ. Αράπογλου που αποκόμισε από την «σκληρή» εργασία του, σε μόλις πέντε χρόνια, το ασύλληπτο 3,7% του μετοχικού κεφαλαίου της μεγαλύτερης τράπεζας της χώρας.
Αυτή, η ίδια πρακτική, μετέτρεψε τους τραπεζοϋπάλληλους σε πωλητές, εξαναγκάζοντας τους να διαθέτουν και τραπεζικά προϊόντα «σάπιο κρέας» (βλ. προϊόντα της LEHMAN BROTHERS που διατέθηκαν από τη CITIBANK στη χώρα μας), δομημένα ομόλογα και άλλα με τα οποία θα ασχοληθούμε προσεχώς.
Το αποτέλεσμα ήταν αυτά τα στελέχη, του «υγιούς» ιδιωτικού τομέα, να ωφεληθούν πολλών εκατομμυρίων € ο καθένας, σε ύψος που θα κάνουν την ελληνική κοινωνία να γελάσει ή να κλάψει και θα αναγκάσουν αντίστοιχα στελέχη αμερικανικών και ευρωπαϊκών τραπεζών να κοκκινίσουν από τις εξαίρετες αποδόσεις τους.

Τέλος, το γεγονός ότι ο ιδιωτικός δανεισμός έφτασε στην Ελλάδα το 2010 το 110,9% του ΑΕΠ, από το 30% πριν την απελευθέρωση του τραπεζικού συστήματος το 1994, απλά επισημαίνει την αυτοτελή ευθύνη των τραπεζών που οφείλουν να πληρώσουν το μέρος που τους αναλογεί. Οπωσδήποτε δε, με μερική απαλλαγή ή συνολική διαγραφή, αυτού που αφορά στους συνταξιούχους, μισθωτούς, επισφαλώς εργαζόμενους και ανέργους, μετά την καταβαράθρωση των αποδοχών τους και τα χαράτσια από τις πολιτικές της τρόικας και την αυτοτελή ευθύνη (χαλαρά πιστωτικά κριτήρια) των τραπεζών.

Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΑΣ

Το συνδικαλιστικό κίνημα, κατ’ αντιστοιχία της πρότασης κοινωνικής ευθύνης και αλληλεγγύης της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, οφείλει να υιοθετήσει αλλά και να εμπλουτίσει αυτή την πρωτοβουλία, τόσο στο ανώτατο επίπεδο των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ όσο και σε αυτό των Ομοσπονδιών σε όλους τους κλάδους.
Η δημόσια πρότασή μας, μετά την παράθεση των παραπάνω λίγων, μα εξαιρετικά αποκαλυπτικών, εκτιμάμε, στοιχείων έχει ως εξής:

• Για κάθε οικογενειακό εισόδημα (αθροιστικά εάν είναι οικογενειακό), που προέρχεται αποδεικτικά από σχέση μισθωτής εργασίας (πλήρους ή μερικής), από μπλοκάκια παροχής υπηρεσιών, συντάξεις και επιδόματα ανεργίας και το οποίο μειώθηκε εξαιτίας απόλυσης, απώλειας της οποιασδήποτε μορφής εργασίας ακουσίως (κλείσιμο επιχειρήσεων, συγχώνευση κ.ά.), άσκησης «δημοσιονομικών» περιοριστικών πολιτικών, επιβολής χαρατσιών, κατάργησης επιδομάτων ανεργίας, μονομερούς νομοθετικής ή εργοδοτικής πρωτοβουλίας (μείωση ημερών εργασίας) προτείνομε την απομείωση των δανειακών τους υποχρεώσεων, σε ετήσια ή μηνιαία βάση, αντίστοιχη της μείωσης των αποδοχών τους.
Σε καμιά όμως περίπτωση η μηνιαία καταβολή δόσεων δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το 30% των μηνιαίων ατομικών ή οικογενειακών αποδοχών (υγιής σχέση εισοδήματος προς δανειακή υποχρέωση σύμφωνα με τις οδηγίες της Τράπεζας της Ελλάδος).

• Όταν το ατομικό ή οικογενειακό εισόδημα δεν υπερβαίνει αυτό που λογίζεται ως «όριο φτώχειας» τότε η δανειακή υποχρέωση διαγράφεται συνολικά και οριστικά (υπέρτερο αγαθό ή αξιοπρεπής διαβίωση και η υγεία). Με βάση τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ το «όριο φτώχειας» ορίζεται για ένα άτομο στα 6.900 ευρώ και για νοικοκυριά με δύο ενήλικες και δύο εξαρτώμενα παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών στα 14.500 ευρώ (βλ. Δελτίο Τύπου ΕΛΣΤΑΤ 9/12/2010).

• Όσα δάνεια χορηγήθηκαν με ευθύνη των τραπεζών αγνοώντας τα υγιή πιστοδοτικά δεδομένα (χαλάρωση πιστωτικών κριτηρίων) απομειώνονται ισόποσα έως του ποσού καταβολής δόσεων που δεν υπερβαίνει αυτή του 30% των μηνιαίων αποδοχών και δεν οδηγεί τα εναπομείναντα εισοδήματα κάτω από το «όριο φτώχειας».

• Οι προτεινόμενες ρυθμίσεις δεν μπορούν να συμπεριλάβουν και/ή άλλες εμπράγματες ασφάλειες από αυτές που συνομολογήθηκαν μεταξύ τράπεζας και δανειολήπτη στην αρχική σύμβαση. σε αντίθεση με την εντεινόμενη πρακτική των τραπεζών που προχωρούν σε ρυθμίσεις δανείων με πρόσχημα το μεγαλύτερο χρόνο αποπληρωμής, μικρότερο σχετικά επιτόκιο και υποχρεωτική την προσημείωση ακινήτου. Η πρακτική αυτή οδηγεί μαθηματικά σε μεγαλύτερη επιβάρυνση του δανειολήπτη από άποψη τόκων και τον εκθέτει επιπλέον στον κίνδυνο διεκδίκησης του ακινήτου από την τράπεζα, σε περίπτωση αδυναμίας εξυπηρέτησης του υφιστάμενου δανείου. Αξίζει να σημειωθεί εδώ πως από τις ρυθμίσεις που κάνουν οι τράπεζες σήμερα για δάνεια που δεν εξυπηρετούνται, σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, τρία στα δέκα δεν εξυπηρετούνται από τον πρώτο κιόλας μήνα (!), δύο στα δέκα στους επόμενους τρεις μήνες (χωρίς για τα υπόλοιπα να συνυπολογίζεται η ταχύτατα περαιτέρω επιδείνωση της οικονομίας).

Η δημόσια πρότασή μας κατατίθεται ως συμβολή σε διάλογο ανάμεσα στα συνδικάτα όλων των βαθμίδων, στον ελληνικό λαό και σε συνάρτηση της πρότασής μας για εθνικοποίηση του πιστωτικού συστήματος και κοινωνικό έλεγχό του από τους εργαζόμενους.
Η πρότασή μας θεωρούμε πως κρίνεται επιβεβλημένη εξ αιτίας του υπέρμετρου δανεισμού των τραπεζών από χρήματα των σκληρά εργαζόμενων και υπέρμετρα άδικα φορολογούμενων συμπολιτών μας. Αυτό δε στοιχειοθετείται και από την τελευταία αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής Τράπεζας κατά ένα δις € και κατά 400 εκατομμύρια € της Τράπεζας Πειραιώς που ακολούθησαν τις τράπεζες Eurobank και Alpha (αναγγέλθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα για να αξιοποιήσουν τα κεφάλαια από το πακέτο της Ν.Δ. του 2009) με χρήματα του ελληνικού δημοσίου που το καθιστούν πλέον το μεγαλύτερο μέτοχο τους (σχετική πλειοψηφία).