ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΟΥΣ – Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ

ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΟΥΣ – Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ

Με το νέο χρόνο βρεθήκαμε προ δυσάρεστων εκπλήξεων σε πολλά βιβλιοπωλεία της Αθήνας. Οι απολύσεις είναι πλέον γενικευμένο φαινόμενο και η κύρια τακτική των αφεντικών για παραδειγματισμό, συμμόρφωση στις επιλογές τους και τιμωρία της όποιας αντίδρασης.

Μετά το ΧΑΡΤΟΡΑΜΑ στο Γαλάτσι, τις εκδόσεις ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ και την ΑΓΡΑ (η απόλυση στην ΑΓΡΑ, μετά από κινητοποιήσεις δύο μηνών, ανακλήθηκε) ακολούθησαν απολύσεις στο κεντρικό πολυκατάστημα των METROPOLIS. Τις πρώτες μέρες του Ιανουαρίου απολύθηκαν δυο εργαζόμενοι από το τμήμα του βιβλίου, με την αόριστη αιτιολογία της «μείωσης προσωπικού». Και μπορεί αυτή να ήταν η αιτιολόγηση της λογίστριας που ενημέρωσε τους δυο εργαζόμενους ότι «έτσι έχουν τα πράγματα» και ότι «το μαγαζί δεν πάει και πολύ καλά», ο λόγος, όμως, των απολύσεων είναι ότι και τα δυο άτομα που επιλέχτηκαν για να εξοικονομήσει λεφτά η εταιρία, όλως τυχαίως, είχαν ασχοληθεί ενεργά όλο το προηγούμενο διάστημα με βασικές διεκδικήσεις των υπαλλήλων.

Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή… Ο πρώτος που απολύθηκε εργαζόταν περίπου πέντε χρόνια στην εταιρία, είχε περάσει από διάφορα πόστα και από ανάλογο αριθμό προστριβών με διευθυντές και υπεύθυνους. Πρόσφατα -τον τελευταίο χρόνο- είχε μεταφερθεί στο βιβλιοπωλείο και εργάστηκε εκεί από την περίοδο που στήνονταν το καινούριο κατάστημα. Από το στήσιμο του καταστήματος εργάζονταν στο βιβλιοπωλείο και η εργαζόμενη που απολύθηκε λίγες μέρες μετά.

Και οι δύο ήταν από τα άτομα, που ασχολήθηκαν με την εφαρμογή της συλλογικής σύμβασης βιβλίου στο κατάστημα, την κατάργηση του παράνομου, ως τις 9.30, ωραρίου λειτουργίας του μαγαζιού και τη σύνταξη (και υπογραφή) κειμένου διαμαρτυρίας των υπαλλήλων για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας. Το τελευταίο αυτό ήταν και από τα μεγαλύτερα προβλήματα για την εργοδοσία, καθώς αντίθετα από ό,τι συνέβαινε παραδοσιακά στο METROPOLIS, οι υπάλληλοι για ένα -σύντομο, έστω- διάστημα συζητούσαν μεταξύ τους για τα αιτήματα που έπρεπε να τεθούν και για τρόπους δράσης στο κατάστημα. Η αντίδραση ήταν άμεση. Το κείμενο είχε γίνει γνωστό, πριν καν κοινοποιηθεί, ο διευθυντής ρωτούσε επανειλημμένα -και όχι με τους καλύτερους τρόπους- τους εργαζόμενους για τον/τους συντάκτες του και για αρκετό καιρό το κλίμα είχε αρχίσει να ζορίζει επικίνδυνα.
Η συνέχεια είναι γνωστή… Αλλαγές στη διοίκηση, αύξηση της δουλειάς και η εορταστική περίοδος… Μετέθεσαν για λίγο αργότερα τις εκδικητικές απολύσεις… Με το νέο έτος ήρθαν και τα δώρα των εργοδοτών, οι δύο απολύσεις. Στις 26/2 έγιναν τρεις ακόμη απολύσεις από στο ΜΕTROPOLIS. Και κανείς δεν ξέρει, αν έπεται συνέχεια.

Οι πρακτικές των αφεντικών είναι επίσης γνωστές. Εκφοβισμοί, απειλές, απολύσεις. Οι εργαζόμενοι είναι χρήσιμοι για το στήσιμο των μαγαζιών, για να βγάζουν τη δουλειά, για να καλύπτουν τα κενά της έλλειψης προσωπικού, να εξυπηρετούν τους πελάτες, αλλά είναι ανεπιθύμητοι όταν διεκδικούν τα δικαιώματά τους για αξιοπρεπή εργασία.

Η απολυμένη συνάδελφος από το βιβλιοπωλείο αντέδρασε στην απόλυσή της και ζήτησε τη βοήθεια του Συλλόγου. Ήδη έγινε 3μερής συνάντηση στην Επιθεώρηση Εργασίας που είχε σαν αποτέλεσμα να της καταβληθούν μισθολογικές διαφορές, όπως ζητούσε και να καταγραφεί γνωμοδότηση της Επιθεώρησης που καλεί την εταιρεία να ανακαλέσει την απόλυση. Η συναδέλφισσα έχει προσφύγει στα δικαστήρια. Έγιναν δύο διαμαρτυρίες έξω από το METROPOLIS και θα συνεχίσουμε σε αυτή την κατεύθυνση για να γυρίσει η απολυμένη στη δουλειά.

ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ – ΚΑΜΙΑ ΝΕΑ ΑΠΟΛΥΣΗ ΣΤΑ METROPOLIS

……………………………………………………………………………………………………..

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής

Η Αγωνιστική Κίνηση Εθνικού Τυπογραφείου για την λήξη της κατάληψης

Α Γ Ω Ν Ι Σ  Τ Ι Κ Η   Κ Ι Ν Η Σ  Η    Ε Θ  Ν Ι Κ Ο Υ   Τ Υ Π Ο Γ  Ρ Α Φ Ε Ι  Ο Υ

9-3-2010

«Αποφασίζομεν και  διατάσσομεν»

ή πώς έριξαν στα  βράχια μια ελπιδοφόρα κινητοποίηση

Με  μια διαδικασία εξευτελιστικής περιφρόνησης προς τους εκατοντάδες συγκεντρωμένους εργαζόμενους του Υπουργείου Εσωτερικών και του Εθνικού Τυπογραφείου, οι πλειοψηφούσες παρατάξεις (ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ) της Ομοσπονδίας Συλλόγων του Υπουργείου Εσωτερικών και του Συλλόγου Προσωπικού του Εθνικού Τυπογραφείου, αποφάσισαν και διέταξαν να «ανασταλεί» (η λέξη είναι πολύ της μόδας) η τριήμερη κατάληψη του Εθνικού Τυπογραφείου που είχε πραγματοποιηθεί με αφορμή την, πέραν των ληστρικών μέτρων (12%), μείωση του επιδόματός μας, που περιλαμβανόταν στο υπό ψήφιση (σήμερα είναι νόμος) φορολογικό νομοσχέδιο.

Η κινητοποίηση, με πρωτοβουλία των  παραπάνω συμβουλίων, ήταν αστραπιαία την περασμένη Παρασκευή το μεσημέρι και βρήκε ευρεία ανταπόκριση  στους εργαζόμενους, οι οποίοι της  προσέδωσαν μαζικό και αποφασιστικό χαρακτήρα.

Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση δια  των υφυπουργών της, έδινε φτηνές εξηγήσεις του τύπου «το πρωί το μάθαμε», «δεν ξέραμε από πριν», «έγινε λάθος», ή επιχειρούσε να μας… τρελάνει ισχυριζόμενη ότι όσα λέει η επίμαχη  παράγραφος του νόμου και διάβαζαν τα μάτια μας ήταν περίπου… οφθαλμαπάτη. Αντί να αποσυρθεί, όπως ζητούσαμε ομόφωνα, η διάταξη ψηφίστηκε κανονικά στη Βουλή και φυσικά η απόφασή μας ήταν συνέχιση της κατάληψης.

Ακολούθησαν επαφές για να δοθεί τελικά η υπόσχεση από πλευράς κυβέρνησης ότι χθες το πρωί θα εξέδιδε εγκύκλιο από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, με την οποία θα «διόρθωνε» τα πράγματα. Αποδείχτηκε φούσκα.

Στη συνάντηση των Υφυπουργών Εσωτερικών και Οικονομικών με τους προέδρους  της Ομοσπονδίας και του ΣΠΕΤ, αντί της εγκυκλίου δόθηκαν και πάλι προφορικές διαβεβαιώσεις ότι δεν θα περικοπεί το επίδομα και ότι η εγκύκλιος θα εκδοθεί στο… τέλος του μήνα.

Από εδώ αρχίζει ο θρίαμβος του  αυταρχισμού. Οι πρόεδροι επιστρέφουν  στο Εθνικό Τυπογραφείο, συνεδριάζουν τα διοικητικά συμβούλια Ομοσπονδίας και ΣΠΕΤ και κατά πλειοψηφία (μειοψήφισε η πρόταση της Αγωνιστικής Κίνησης για συνέχιση της κατάληψης μέχρι να πάρουμε στα χέρια μας την εγκύκλιο και όχι… αέρα), αποφασίζεται η λήξη της κατάληψης.

Αντί  αυτή η πλειοψηφούσα πρόταση των Δ.Σ. να τεθεί υπό την έγκριση ή απόρριψη των εργαζομένων που είχαν κατακλύσει τους χώρους του Εθνικού Τυπογραφείου, ανακοινώθηκε ετσιθελικά η λήξη της κατάληψης.

Ο κόσμος από κάτω έβραζε και οι «από πάνω» σήμαναν υποχώρηση ακολουθώντας κυνικά την τακτική του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν». Το χάσμα ανάμεσα στη διάθεση της βάσης και τις ηγεσίες ήταν ξεκάθαρο. Η ένταση και οι αποδοκιμασίες από τους εργαζόμενους έφτασε, όπως ήταν φυσικό, στο κατακόρυφο, με τα προεδρεία να απαντούν με το πρωτοφανές «εμείς κηρύξαμε την κατάληψη, εμείς τη σταματάμε»!!

Όμως, την πρώτη μέρα της κατάληψης (Παρασκευή 5/3/2010) σε κάθε φάση των εξελίξεων  ενημερωνόμασταν από τα Δ.Σ. σε γενικές  συνελεύσεις και οι παριστάμενοι συνάδελφοι ψηφίζαμε για την παραπέρα στάση μας.

Με  ποια λογική, λοιπόν, για την τελική –και κρισιμότερη– απόφαση της  Δευτέρας (8/3), με τεράστιο πλήθος και  υψηλό αγωνιστικό φρόνημα των  εργαζομένων, τσαλαπατήθηκε (προκλητικά και προσβλητικά) κάθε συνδικαλιστική δεοντολογία, ώστε να σβήσει άδοξα μια  ελπιδοφόρα εστία αντίστασης;

Γιατί κουρελιάστηκαν απροκάλυπτα οι «δημοκρατικές  διαδικασίες», στο όνομα των οποίων ορκίζονται πάντοτε οι συνδικαλιστικές  πλειοψηφίες; Γιατί παρακάμφθηκε η  αυτονόητη συνδικαλιστική πρακτική των επί τόπου και κατά υπηρεσία χωριστών γενικών συνελεύσεων, ώστε να υπάρξει συναπόφαση του κυρίαρχου σώματος των εργαζομένων;

Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, στη  σχετική κοινή ανακοίνωση που  μοίρασαν τα δύο σωματεία μετά τη λήξη της κατάληψης γράφουν φαρδιά πλατιά στην πρώτη φράση: «Μαζί μπορέσαμε να διεκδικήσουμε και να αποκαταστήσουμε την υπέρμετρη αδικία που έγινε σε βάρος μας» (υπογράμμιση δική μας).

Είναι φανερό ότι θεωρούν ως δεδομένη την  «αποκατάσταση της αδικίας». Μακάρι να έχουν δίκιο. Ανεξαρτήτως του  θετικού ή όχι αποτελέσματος  (το οποίο ο χρόνος θα δείξει)

Καταγγέλλουμε

τις απροκάλυπτες μεθοδεύσεις και το καπέλωμα «από τα πάνω» ερήμην και κόντρα στη  θέληση των εργαζομένων και ζητάμε άμεση σύγκληση γενικής συνέλευσης για ενημέρωση και αξιολόγηση όσων προηγήθηκαν.

Όσο για τα ληστρικά κυβερνητικά μέτρα (που αποτελούν το δάσος και όχι το δέντρο όσων ζούμε)  και τα οποία πλέον δεν είναι ρεπορτάζ των εφημερίδων αλλά ψηφισμένος νόμος του κράτους, αναρωτιόμαστε: Τι χειρότερο θα ’κανε ο πιο άγριος νεοφιλελευθερισμός απ’ όσα κάνει σήμερα ο Δούρειος Ίππος του «κοινωνικού» ΠΑΣΟΚ;

Το  μεγάλο κέρδος από τη δική μας κινητοποίηση, είναι η αλληλεγγύη των εργαζομένων  και η σφυρηλάτηση του αγωνιστικού  ηθικού απέναντι στη λαίλαπα των  αντεργατικών μέτρων που μόλις ξεκίνησαν. Είναι σχολείο προετοιμασίας που δείχνει το δρόμο για την παραπέρα στάση μας απέναντι σε όσα έρχονται.

Συμμετέχουμε  σύσσωμοι στην κοινή απεργία (ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ) της Πέμπτης, 11 Μαρτίου 2010, για να ακυρώσουμε τα ληστρικά μέτρα και  να αποτρέψουμε όσα νέα έρχονται.

ΟΛΟΙ  ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 11 ΜΑΡΤΙΟΥ

ΟΛΟΙ  ΣΤΗ ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 10.00 ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

ΝΑ  ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΛΗΣΤΡΙΚΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

Α Γ Ω Ν Ι Σ  Τ Ι Κ Η   Κ Ι Ν Η Σ  Η    Ε Θ  Ν Ι Κ Ο Υ   Τ Υ Π Ο Γ  Ρ Α Φ Ε Ι  Ο Υ

deltioaket.blogspot.com