Πρόταση της ΕΑΣ Συνταξιούχων στο σημερινό Δ.Σ. του ΣΣΕΜ (Ε.Α.Σ. Συνταξιούχων Εμπορικής Τράπεζας)

Πρόταση της ΕΑΣ Συνταξιούχων στο σημερινό Δ.Σ. του ΣΣΕΜ

Η κατάσταση είναι αδιέξοδη, πήρε δεν πήρε απόφαση για εκλογές η πρόσφατη Συνέλευση. Υπάρχει ένα αντικειμενικό πρόβλημα που το διαπιστώνουμε πλέον σε κάθε συνεδρίαση του Δ.Σ.: αμφισβήτηση, υπονόμευση, καχυποψία …

Οι εκλογές δεν πρόκειται να λύσουν το πρόβλημα. Είμαστε όμως ευαίσθητοι στη διάθεση και το κλίμα της πρόσφατης Γ.Σ., παρά τις διαφωνίες μας.

Προέκυψε όμως πρόβλημα νομιμοποίησης του Δ.Σ. και είναι απαραίτητο να συμπληρωθούν οι εκτελεστικές τουλάχιστον θέσεις του Δ.Σ., και συγκεκριμένα η κενή θέση του Γενικού Γραμματέα, για τη διεκπεραίωση των αναγκαίων ενεργειών για το επόμενο διάστημα.

Πρόταση της ΕΑΣ Συνταξιούχων είναι, να οριστεί σήμερα νέα έκτακτη εκλογική Γ.Σ., με συγκεκριμένη ημερήσια διάταξη (ορισμό ημερομηνίας νέων αρχαιρεσιών, εκλογή Κεντρικής Εφορευτικής Επιτροπής, Διαχειριστικό Απολογισμό, σύμφωνα με τις προβλέψεις του καταστατικού), επειδή υπήρξε κωλυσιεργία από διάφορες πλευρές.

Για λόγους που προαναφέρθηκαν, αλλά και επειδή δεν προλαβαίνουμε τις 18.10.2016, προτείνουμε να αποφασισθεί η πραγματοποίηση έκτακτης εκλογικής Γ.Σ. για τις 8.11.2016 και να συμπληρωθεί η θέση του Γενικού Γραμματέα, για τη νομότυπη λειτουργία του Δ.Σ.

 

 

Ο κατήφορος δεν έχει τέλος (Ε.Α.Σ. Συνταξιούχων Εμπορικής Τράπεζας)

Ο κατήφορος δεν έχει τέλος

Δυστυχώς, η κατάσταση οδηγείται συνεχώς από το ένα πρόβλημα στο άλλο. Παράλληλα όμως έχουμε και τη διαρκή αποκαθήλωση των επίδοξων σωτήρων μας. Για πολλοστή φορά, οι εκπρόσωποι της ΚΙΣΥΕΤ έδειξαν το πραγματικό πρόσωπο και τις προθέσεις τους. Και είναι φανερό ότι και τα δύο δεν έχουν στόχο τη διασφάλιση της αξιοπιστίας του Συλλόγου.

Μετά τη συνεχή υπονόμευση της λειτουργίας του Δ.Σ., με αλλεπάλληλες ενέργειες υποκατάστασής του,
Μετά την άρνηση ανάληψης των ευθυνών που τους αναλογούν, που προκύπτουν από την περιπέτεια στην οποία οδήγησαν τη λειτουργία του Σωματείου, σε μια κρίσιμη περίοδο εφαρμογής του ν. 4387/2016 κατά την οποία επέλεξαν να αποπροσανατολίσουν τους συναδέλφους και να δημιουργήσουν αδιέξοδο στο Σύλλογο, δίνοντας άλλοθι σε όλες διαχρονικά τις νεοφιλελεύθερες κυβερνητικές επιθέσεις, της σημερινής συμπεριλαμβανομένης, σε βάρος των ασφαλιστικών δικαιωμάτων μας,
Μετά τη διαρκή αντιδεοντολογική, αυταρχική και αντιδημοκρατική πρακτική και την ανεύθυνη συνειδητή επιλογή τους να οξύνουν τεχνητά τα υπαρκτά προβλήματα του ΣΣΕΜ, οδηγώντας τον σε ενδοσκόπηση σε μια κρίσιμη περίοδο που συνεχίζεται η επίθεση στα ασφαλιστικά μας δικαιώματα,
Μετά την πρόσφατη άθλια και χυδαία συμπεριφορά μελών και φίλων της, που εκφράστηκε με βρισιές, απειλές, τραμπουκισμούς, με την ανοχή των εκπροσώπων της στο Δ.Σ.,
Η ΚΙΣΥΕΤ, συνεπής στην υπονομευτική, ανεύθυνη, ευθυνόφοβη και αντιδημοκρατική πρακτική της, “ξαναχτύπησε”!

Εκμεταλλευόμενοι τα πολλά και σοβαρά προβλήματα και τις αδυναμίες που παρουσιάζει δυστυχώς η οργάνωση και η λειτουργία του Συλλόγου, οι εκπρόσωποί της στο Δ.Σ., ανάρτησαν στην ιστοσελίδα του Συλλόγου, μόνοι τους, αυθαίρετα και καταχρηστικά, ανακοίνωση – πρόσκληση για έκτακτη εκλογική Γ.Σ. για τις 18.10.2016, που αποφάσισε καταρχήν προηγούμενο Δ.Σ., χωρίς να ορίσει την ημερήσια διάταξη. Χρησιμοποίησαν μάλιστα το λογότυπο του ΣΣΕΜ και την υπογραφή του Δ.Σ., χωρίς να έχει προηγηθεί σχετική συνεδρίασή του και να ληφθεί οριστική απόφαση!
Είναι τουλάχιστον η δεύτερη φορά που, ενώ εμφανίζονται ως αποκλειστικοί φορείς της αντιμετώπισης και της επίλυσης των προβλημάτων, αποδεικνύονται, με τις συγκεκριμένες ενέργειές τους, πολύ χειρότεροι από αυτούς που έχουν στοχοποιήσει. Αποδεικνύοντας ότι ο στόχος τους δεν είναι η διασφάλιση της αξιοπιστίας του ΣΣΕΜ, αλλά να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη!

Απέναντι στο δίλημμα γραφειοκρατία και ανεπάρκεια ή υπονόμευση και αυταρχισμός, η ΕΑΣ Συνταξιούχων επιλέγει το δύσκολο δρόμο της κατάθεσης συγκεκριμένων προτάσεων, του ουσιαστικού διαλόγου και της προσπάθειας επανεκκίνησης της λειτουργίας του Συλλόγου, με τον επαναπροσδιορισμό της λειτουργίας και της δράσης του.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε δεν οφείλονται σε μεμονωμένα πρόσωπα, αλλά στην λειτουργία των συλλογικών οργάνων. Σωματείο δεν είναι ο Πρόεδρος ή ο Γενικός Γραμματέας ή το κάθε μεμονωμένο μέλος του Δ.Σ., αλλά το αποτέλεσμα της θεσμικής λειτουργίας των συλλογικών οργάνων και των μελών του. Η ποιότητα της οργάνωσης και της λειτουργίας του ΣΣΕΜ, δεν θα αλλάξει με την απλή αλλαγή των προσώπων στις θέσεις ευθύνης, αλλά με την ουσιαστική αλλαγή της θεσμικής οργάνωσης και λειτουργίας των συλλογικών του οργάνων.

 

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=751092475029121&id=228607437277630

ΕΚΤΑΚΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ

Οι εργαζόμενοι στον ΟΜΙΛΟ ΞΥΝΗ διαμαρτυρόμαστε έντονα για τη μέχρι σήμερα αδιαφορία και αναβλητικότητα του Υπουργείου Παιδείας για το εργασιακό μας μέλλον και αναρωτιόμαστε

«Οι εργαζόμενοι στον ΟΜΙΛΟ ΞΥΝΗ διαμαρτυρόμαστε έντονα για τη μέχρι σήμερα αδιαφορία και αναβλητικότητα του Υπουργείου Παιδείας για το εργασιακό μας μέλλον και αναρωτιόμαστε:

• Γιατί το κράτος, λόγω δικών του παραλείψεων και σφαλμάτων, βάζει λουκέτο στις οικονομικά υγιείς επιχειρήσεις που εργαζόμαστε;
• Γιατί, ενώ δεν μας επηρέασε η κρίση (που δεν άγγιξε τον Όμιλο που εργαζόμαστε), τώρα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τον εφιάλτη της ανεργίας, ελέω Υπουργείου Παιδείας;
• Οι εταιρίες ΞΥΝΗ μάς πληρώνουν στην ώρα μας, δεν μας χρωστούν δεδουλευμένα, δεν μας μείωσαν μισθούς στην κρίση. Παρακαλούμε (επειδή τυχαίνει να γνωρίζουμε από συναδέλφους μας) να πληροφορηθείτε για τις συνθήκες εργασίας και μισθοδοσίας σε άλλα, ανταγωνιστικά εκπαιδευτικά ιδρύματα που επιδιώκουν να κλείσουν τον Όμιλο και να στείλουν στον Καιάδα εκατοντάδες αθώους ανθρώπους.
• Από καθαρά δικό του λάθος, όπως αποφάσισε το Διοικητικό Εφετείο, το Υπουργείο μας αφήνει στο δρόμο. Γιατί, λοιπόν, δεν διορθώνει το λάθος του το Υπουργείο ώστε να σώσουμε τις θέσεις εργασίας μας; Μήπως κάποιοι ισχυροί επιχειρηματίες στην εκπαίδευση και στα ΜΜΕ πιέζουν, ώστε να μη διορθωθεί το «λάθος»;

• ΟΜΩΣ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ «πληρώνουμε» τους φόρους, το ΙΚΑ και τις ρυθμίσεις του Ομίλου ΞΥΝΗ. Όλα στην ώρα τους.

Εκεί που ανοίγει ένα σχολείο, κλείνει μια φυλακή, έλεγε η περίφημη ρήση του Βίκτωρος Ουγκώ. Εμείς το πράξαμε. Όλοι οι εργαζόμενοι με κόπο και με πόνο δουλέψαμε και «κλείσαμε μια φυλακή»* στην οδό Βαλαωρίτου 9, στη Θεσσαλονίκη, και ανοίξαμε ένα λαμπρό σχολείο, ένα ΙΕΚ ΞΥΝΗ, και «μουσειακά» διατηρήσαμε τα κελιά!! Η κοινωνική μας προσφορά είναι αδιαμφισβήτητη.

Γιατί, λοιπόν, το Υπουργείο Παιδείας:

• Δεν εγκρίνει την επέκταση της άδειας του ιδιωτικού Ομίλου στα κτίρια των ΙΙΕΚ ΞΥΝΗ για να σώσουμε τις δουλειές μας; Με ποιο πρόσχημα νομιμότητας αναβάλλονται συνεχώς οι σχετικές συνεδριάσεις του ΕΟΠΠΕΠ;

• Δεν προχωρά στην επέκταση της άδειας του MEDITERRANEAN COLLEGE της Αθήνας σ’ αυτό της Θεσσαλονίκης, ώστε οι συνάδελφοι που ζουν στη συμπρωτεύουσα να προσληφθούν και να μην πεινάσουν αυτοί και τα παιδιά τους;;

* Πριν τα ΙΕΚ ΞΥΝΗ, στη Βαλαωρίτου 9 στεγαζόταν επί χρόνια η Ασφάλεια Θεσσαλονίκης.

Κύριε Πρωθυπουργέ
Κύριε Υπουργέ Παιδείας
Κύριε Γενικέ Γραμματέα του Υπουργείου

• Επιδείξτε την ευαισθησία σας προς εμάς.
• Προασπιστείτε τη νομιμότητα &την κοινωνική ευθύνη.
• Κλείστε τα αυτιά σας στις δημοσιογραφικές και λοιπές «σειρήνες».
• Αποδείξτε ότι στην πράξη μάχεστε τη διαπλοκή.
• Μην κλείνετε σχολεία – Επιτρέψτε τη συνέχιση της εκπαιδευτικής δραστηριότητας.
• Μην επιτρέψετε τη δημιουργία μονοπωλίων.
• Εξασφαλίστε σε εμάς τους 1.150 εργαζόμενους τις θέσεις εργασίας μας!
• Διαφυλάξτε την εκπαιδευτική συνέχεια & ομαλότητα σε 6.000 σπουδαστές.

Δημοσιογράφοι & ΜΜΕ, μην μένετε απαθείς στο δράμα μας!! Πάρτε θέση!
• Για να σώσουμε τις θέσεις εργασίας μας δύο δρόμοι υπάρχουν.

Να διορθώσει το «λάθος» του το Υπουργείο Παιδείας και να ανοίξει πάλι ο Όμιλος, ή να προσληφθούμε σε άλλον Όμιλο με την έγκαιρη επέκταση της άδειας από το Υπουργείο Παιδείας (περιέργως, τίποτε από τα δύο μέχρι σήμερα δεν προχωρά από την πολιτεία, γεγονός που κάνει ακόμη και τον πλέον άσχετο να αντιλαμβάνεται ότι ενδεχομένως να υπάρχει σχέδιο πίσω από αυτή την ιστορία με θύματα εμάς)!!

Τελικά, όπως σοφά έγραφε ο Νίκος Γκάτσος, «καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ». Ας ελπίσουμε ότι έστω και τώρα, την ύστατη ώρα, θα διαψευστούμε ευχάριστα από το ελληνικό κράτος.

Αγωνιστική Επιτροπή Εργαζομένων ΟΜΙΛΟΥ ΞΥΝΗ».

Για τις πραξικοπηματικές εξελίξεις στην Τράπεζα Αττικής

Τα 3 μέλη της ΔΕ του ΤΣΜΕΔΕ (μεταξύ αυτών και ο εκπρόσωπος της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ) αποκαλύπτουν ότι: 1) ποτέ δεν ήρθε η σχετική συζήτηση στη ΔΕ ΤΣΜΕΔΕ (μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι ούτε στη ΔΕ του ΤΕΕ έχει γίνει σχετική συζήτηση), συνεπώς όλα γίνονται πραξικοπηματικά με τεράστια ευθύνη και των δύο διοικήσεων 2) τη συνυπευθυνότητα τόσο της κυβέρνησης όσο και της ΤτΕ (όσο και αν εμφανίζονται ως συγκρουόμενοι) στην κατεύθυνση εξαφάνισης των αποθεματικών μας 3) τους σχεδιασμούς για οριστική απώλεια των άνω των 800 εκατ. ευρώ του ΤΣΜΕΔΕ μέσω ξεπουλήματος μπιρ παρά της Τράπεζας. Υπενθυμίζουμε ότι τα εν λόγω μέλη της ΔΕ ήταν τα μόνα που είχαν καταψηφίσει τις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου της Αττικής.

Οι πρόσφατες εξελίξεις στην Τράπεζα Αττικής

Όλες οι πρόσφατες εξελίξεις δικαιώνουν απόλυτα τη διαχρονική στάση της Συσπείρωσης για αποδέσμευση από την Τράπεζα Αττικής αλλά και κάθε αντίστοιχο παιχνίδι με τα αποθεματικά μας. Την ευθύνη τη φέρουν στο ακέραιο όσοι στήριξαν τις επιλογές αυτές (με την ψήφο τους αλλά και με τη συμμετοχή τους στα ΔΣ της Άττικα κ.λπ.).

Οι εξελίξεις που συντελούνται στην Διοίκηση της Τράπεζας Αττικής το τελευταίο διάστημα (τελευταίοι 2 ½ μήνες), όχι μόνο αποτελούν “μνημείο” αδιαφάνειας και προκλητικής αγνόησης του βασικού μετόχου (ΤΣΜΕΔΕ) αλλά αγγίζουν τα όρια πραξικοπηματικών ενεργειών σε βάρος του. Για το λόγο αυτό εκτιμούμε ότι δεν αρκούν η κριτική και οι καταγγελίες μας εντός της ΔΕ του ΤΣΜΕΔΕ αλλά επιβάλλεται η δημόσια τοποθέτηση για την ενημέρωση των συναδέλφων Μηχανικών. Καλούμε και τους Φορείς των Μηχανικών να βγουν από την σιωπή και να πάρουν θέση για όσα συντελούνται με τις επιλογές της Τράπεζας της Ελλάδας αλλά και της Κυβέρνησης που φαίνεται καθαρά ότι βρίσκεται σε πλήρη ευθυγράμμιση με αυτές.

Εκτιμούμε ότι όσα συντελούνται το τελευταίο διάστημα προετοιμάζουν το έδαφος για την απώλεια ελέγχου της Τράπεζας από τον βασικό Μέτοχο και την οριστική απώλεια των χρημάτων του ΤΣΜΕΔΕ (810 εκατ.), επιβεβαιώνοντας παλαιότερες εκτιμήσεις μας που έχουν κατατεθεί γραπτά και προφορικά στην ΔΕ του ΤΣΜΕΔΕ, αιτιολογώντας την αρνητική μας στάση (η οποία καταγράφηκε και με αρνητική ψήφο) στην συμμετοχή του Ταμείου στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Τράπεζας Αττικής.

Πολύ συνοπτικά οι εξελίξεις έχουν ως εξής:

α. Από τον Πρόεδρο διατυπώθηκε αίτημα προς την ΔΕ του ΤΣΜΕΔΕ για την ανάθεση σε ιδιωτική εταιρεία της αξιολόγησης του ΔΣ της Τράπεζας, χωρίς να γνωστοποιείται ποιος το θέλει, γιατί απαιτείται η αξιολόγηση ενός ΔΣ που τοποθετήθηκε ένα χρόνο πριν, ποια θα είναι τα κριτήρια. Χωρίς την παραμικρή γνώση για τα αποτελέσματα της αξιολόγησης, χωρίς απαντήσεις στα παραπάνω εύλογα ερωτήματα, υλοποιήθηκε η τοποθέτηση νέας Προέδρου και δύο μελών στο ΔΣ της Τράπεζας (συν. Κ. Μακέδος, Πρόεδρος ΔΕ ΤΣΜΕΔΕ και συν. Γ. Κυριακόπουλος, Πρόεδρος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ) σε αντικατάσταση του πρώην Προέδρου της Τράπεζας συν. Γ. Γαμβρίλη και του μέλους του ΔΣ της Τράπεζας συν. Μ. Πουλάκη. Χωρίς καμία εξήγηση τα μέλη του ΔΣ αυξήθηκαν από 13 σε 15.

β. Λίγες εβδομάδες αργότερα και χωρίς η ΔΕ του ΤΣΜΕΔΕ να γνωρίζει το παραμικρό, πέντε (5) Μηχανικοί μέλη του ΔΣ της Τράπεζας υποχρεώθηκαν σε παραίτηση αφού τους ασκήθηκε ωμός εκβιασμός (σε περίπτωση άρνησής τους θα υπήρχαν ενέργειες σε βάρος της Τράπεζας από την Τράπεζα της Ελλάδος). Δυστυχώς οι συνάδελφοι ενέδωσαν χωρίς να εκδώσουν ούτε μια ανακοίνωση ή να ενημερώσουν το ΤΕΕ η την ΔΕ του Ταμείου ώστε οι πραξικοπηματικές αυτές ενέργειες να τύχουν και της απαιτούμενης αντίδρασης. Από την απαίτηση για παραίτηση δεν εξαιρέθηκε ούτε ο Πρόεδρος του ΕΤΑΑ του οποίου η συμμετοχή στο ΔΣ της Τράπεζας είχε κατεξοχήν θεσμικό χαρακτήρα (έχει και την ευθύνη διαχείρισης της περιουσίας του Ταμείου).

γ. Μετά τις παραιτήσεις, το ΔΣ έμεινε με οκτώ (8) μέλη από τα δέκα πέντε (15). Να σημειωθεί ότι μαζί με τις παραιτήσεις των Μηχανικών απαιτήθηκε και η παραίτηση του Διευθύνοντος Συμβούλου της Τράπεζας. Για την συμπλήρωση των μελών του ΔΣ ορίστηκε Γενική Συνέλευση για τις 6 Σεπτ. 2016 , και πάλι χωρίς η ΔΕ του ΤΣΜΕΔΕ να έχει την παραμικρή ενημέρωση κατά τη συνεδρίαση της που πραγματοποιήθηκε στις 5 Σεπτ. 2016 (για τον αριθμό των μελών του ΔΣ της Τράπεζας, για τα προτεινόμενα πρόσωπα και τα κριτήρια προεπιλογής τους κ.λπ.).

δ. Μετά από αίτημα που έθεσαν οι εκπρόσωποι του ΤΑΛΠΙΤΑΤ η Γενική Συνέλευση αναβλήθηκε και ακολούθησε η δεύτερη πραξικοπηματική ενέργεια, απαιτώντας έκτακτη σύγκλιση του ΔΣ της Τράπεζας την επόμενη 7 Σεπτ. 2016 και ώρα 09.00, με θέμα τη συμπλήρωση και την ανασύνθεσή του ΔΣ , διαδικασία που κατέληξε στα γνωστά από την δημοσιότητα αποτελέσματα (νέος Πρόεδρος και νέος Διευθύνων Σύμβουλος).

Όλα όσα συνοπτικά εκτέθηκαν παραπάνω, αναδεικνύουν ότι η οριστική απώλεια ελέγχου της τράπεζας από τον βασικό μέτοχο και των χρημάτων του Ταμείου βρίσκεται πλέον στην τελική φάση ολοκλήρωσής, παρά τις διαδοχικές δηλώσεις της Κυβέρνησης για στήριξη της μόνης μη «συστημικής» Τράπεζας, (θυμίζουμε τις κυβερνητικές δηλώσεις για “Τράπεζα Ειδικού σκοπού”, για “χρηματοδοτικό εργαλείο μικρομεσαίων επιχειρήσεων” κ.λπ.).

Το Ταμείο ως βασικός μέτοχος πρέπει να ασκήσει όλα τα δικαιώματα που πηγάζουν από την κατοχή του πλειοψηφικού πακέτου μετοχών. Οι εκπρόσωποι της ΔΕ στη Συνέλευση της Τράπεζας εκπροσωπούν το Ταμείο και οφείλουν να δεσμεύονται από τις αποφάσεις της ΔΕ του ΤΣΜΕΔΕ.

Καλούμε όλους τους Φορείς των Μηχανικών να πάρουν δημόσια θέση, να ενημερώσουν τον Κλάδο των Μηχανικών και να σχεδιάσουν τις αναγκαίες μορφές αντίστασης για την προστασία των συμφερόντων του ταμείου και την αποτροπή της διαγραφόμενης πορεία απώλειας των χρημάτων μας.

Τα μέλη της ΔΕ ΕΤΑΑ/ΤΣΜΕΔΕ

Παναγιώτης Μούζιος
Ηλεκτρολόγος Μηχανικός
Τακτικό Μέλος

Ανδρέας Κολοβός
Πολιτικός Μηχανικός
Τακτικό Μέλος

Κώστας Κιμπιζής
Πολιτικός Μηχανικός
Αναπληρωματικό Μέλος

Πηγή: http://ergasianet.gr/2016/09/18/%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CE%BB%CE%AF%CE%BE%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%83/

«Πιο χαμηλά κ. Λάμπρου, πιο χαμηλά!» Αγωνιστική Συνεργασία Θεσσαλονίκης

«Πιο χαμηλά κ. Λάμπρου, πιο χαμηλά!»
Με αφορμή τη Διεθνή Έκθεση το προεδρείο της ΟΜΕ-ΟΤΕ πραγματοποίησε ενημέρωση σχετικά με τους στόχους της νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, που αναμένουμε να υπογραφεί στο τέλος του 2017. Κατά την προσφιλή στρατηγική του ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας κατέβασε τον πήχη λίγο υψηλότερα του δαπέδου και μας υπενθύμισε το «κακό εργασιακό κλίμα στη χώρα μας και το δύσκολο φθινόπωρο που μας περιμένει εν όψει περαιτέρω επώδυνων αλλαγών στα εργασιακά».
Καλά ως εδώ, αλλά στο μεταξύ ο πρόεδρος της ΟΜΕ-ΟΤΕ αρνήθηκε ότι υπάρχει μεγάλη αύξηση της κερδοφορίας (83,4%) του Ομίλου ΟΤΕ στο πρώτο εξάμηνο του 2016, όπως απέδειξε ο εκπρόσωπος της Αγωνιστικής Συνεργασίας στην ΟΜΕ. Ο κύριος Λάμπρου απέδωσε τη συγκεκριμένη αύξηση στο ότι «δεν έχει συμπεριληφθεί το κόστος της νέας εθελούσιας», αποκρύπτοντας όμως ότι η εθελουσία του 2016 είχε περίπου το μισό κόστος από την εθελουσία του 2015.
Οι εργαζόμενοι, λοιπόν, πρέπει να γνωρίζουμε μόνο τα κακά νέα ώστε να συνεχίζουμε να μειώνουμε τις προσδοκίες μας. Τα τελευταία χρόνια οι αποδοχές μας και τα εργασιακά δικαιώματά μας κατακρημνίζονται. Η προηγούμενη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας υπογράφηκε με νέες μειώσεις προκειμένου υποτίθεται να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας στον Όμιλο. Ωστόσο, η Διοίκηση του Ομίλου ΟΤΕ απολύει συνεχόμενα & συστηματικά συναδέλφους (με εφαρμογή του άρθρου 13 του ΕΚΠ ΟΤΕ και του άρθρου 16 του ΕΚΠ Cosmote) ενώ έχει απολύσει και μερίδα των συναδέρφων που εργάζονταν στην OTEplus (η Αγωνιστική Συνεργασία δεν θα πάψει ποτέ να υπενθυμίζει την ανέντιμη συμπεριφορά της συνδικαλιστικής ηγεσίας και της διοίκησης COSMOTE προς τους συγκεκριμένους συναδέρφους).
Με τις δύο προηγούμενες Σ.Σ.Ε. κύριε Λάμπρου, μεγεθύνατε τα κέρδη της DT και τις αμοιβές των golden στελεχών της διοίκησης. Από τη νέα Συλλογική Σύμβαση Εργασίας οι εργαζόμενοι δεν αναμένουν τίποτα λιγότερο από την επαναφορά του ωραρίου και των μισθών μας στο +11% όπως προβλέπει η Σ.Σ.Ε., την αναπλήρωση των απωλειών που υπέστη το εισόδημά μας στη μνημονιακή εξαετία και βέβαια την άρση κάθε απαράδεκτου μισθολογικού διαχωρισμού μεταξύ παλιών και νέων. Δυστυχώς, όμως, αντί αυτού ο κ. Λάμπρου υποσχέθηκε μόνο «κουπόνια για όλους και έξοδα παιδικού σταθμού για όλους». Αν κρίνουμε, δε, από την επικοινωνιακή διαχείριση των στελεχών της ΔΑΚΕ, νίκες του κινήματος θεωρούνται το δάνειο των 5.000€ στους νέους, το τηλεπικοινωνιακό πακέτο και το ηλεκτρονικό bazaar!!
Αντίστοιχη «ρεαλιστική προσέγγιση» με την ΔΑΚΕ πάντως, ενόψει της διαπραγμάτευσης για την νέα ΣΣΕ, έχουμε και από τον «έτερο καππαδόκη» την ΠΑΣΚΕ, από την παράταξη του οποίου ακούστηκαν απίθανα πράγματα στο πρόσφατο Δ.Σ. του ΠΑ.Σ.Ε. Μεταξύ των άλλων, το Προεδρείο της ΠΑΣΚΕ «προσγείωσε» τα μέλη του Δ.Σ. προτείνοντας στους «χαλεπούς καιρούς που έρχονται» να συμβιβάζονται με την απώλεια μισθών και δικαιωμάτων, αναφέροντας την πλέον περιθωριακή οικονομική θεωρία ότι τα Κέρδη και η Εργασία είναι αντίθετα μεταξύ τους, άρα η εργασία είναι Κόστος κι όχι Επένδυση για την Επιχείρηση!
Πιο χαμηλά, λοιπόν, τον πήχη κύριε Λάμπρου και «η δεύτερη φορά μια τρελή αποτυχία». Ακόμα πιο χαμηλά σε αγαστή συνεργασία με τον «αφανή» σας εταίρο κ. Φούκα, για να μας υπενθυμίζετε ότι τα τελευταία χρόνια δεν έχουμε κερδίσει απολύτως τίποτα κι έχουμε χάσει σχεδόν τα πάντα! Με εσάς στην ηγεσία της ΟΜΕ-ΟΤΕ παραφράζοντας το γνωστό τραγουδάκι του Μαραβέγια, η πραγματικότητα στη ζωή των εργαζομένων στον ΟΤΕ θα είναι: «Πιο χαμηλά Λάμπρου πιο χαμηλά Λάμπρου μαζί σου κι άλλο πέφτω χαμηλά»
Ρεαλισμός είναι το δίκιο και οι ανάγκες μας. ΟΧΙ οι ανάγκες της εργοδοσίας και η επιβίωση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας
Ήρθε η ώρα να τους προσπεράσουμε

ΡΕΚΒΙΕΜ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ; (Πρωτοβουλία Εργαζομένων Τράπεζας Αττικής)

 

ΡΕΚΒΙΕΜ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ;

Για τους παλιότερους από εμάς που προλάβαμε εποχές στις οποίες την ύπαρξη της Τράπεζας γνώριζαν κατά βάση μόνο οι εργαζόμενοί της και οι οικογένειές τους, η ανάδειξή της επί μία εβδομάδα, όχι απλά σε πρώτο, αλλά σχεδόν αποκλειστικό θέμα των δελτίων ειδήσεων αποτέλεσε οπωσδήποτε ένα σοκ. Το αμερικανικό δόγμα, σύμφωνα με το οποίο δεν υπάρχει κακή δημοσιότητα, δε θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την πραγματικότητα…

ΗΘΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ…
Κατά την εξέλιξη του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες, η Τράπεζα Αττικής έγινε στόχος μιας ανηλεούς επίθεσης που σε καμιά περίπτωση δεν αφορούσε την ΟΥΣΙΑ της κατάστασής της, ούτε βέβαια είχε να κάνει με καμιά προσπάθεια «εξυγίανσης» του τραπεζικού συστήματος στο σύνολό του. Τριγωνικές συναλλαγές, κόκκινα δάνεια, εγγυήσεις με πληρεξούσια, παρεμβάσεις κυβερνήσεων, εξυπηρέτηση εργολάβων και ΜΜΕ, όλα αποδόθηκαν στην Αττικής, λες και όλες οι υπόλοιπες (συστημικές όμως, κατά συνέπεια αλώβητες ως συνδεδεμένες ΑΡΡΗΚΤΑ με μεγάλα συμφέροντα…) δεν είχαν ιδέα από όλα αυτά…
Σημείο εκκίνησης για την επίθεση αυτή ήταν η περίφημη «εγγυητική Καλογρίτσα», παραμονές του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, η Τράπεζα βρέθηκε στη δίνη ενός άγριου πολέμου επιχειρηματικών συμφερόντων νυν και υποψήφιων καναλαρχών. Πολύ γρήγορα, στην όλη επιχείρηση μετατροπής της σε πολιορκητικό κριό εναντίον του Καλογρίτσα, ενεπλάκησαν και τα κόμματα της αντιπολίτευσης και η κυβέρνηση, για απολύτως δικούς τους λόγους και άσχετους από τα τεκταινόμενα στην Τράπεζα Αττικής.

ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΙ;
Η Τράπεζα, όλο αυτό το διάστημα, απαξιωνόταν μέρα με τη μέρα. Κάποιοι ΦΡΟΝΤΙΖΑΝ να γίνει αυτό. Την ίδια στιγμή που έχυναν κροκοδείλια δάκρυα για τους άνεργους των ΜΜΕ που έμεναν χωρίς άδεια, δεν έδιναν δεκάρα για τους εργαζόμενους της Αττικής που οδηγούσαν στην καταστροφή. Όχι ότι για τους άνεργους των ΜΜΕ ενδιαφέρονταν στην πραγματικότητα… Επιχείρημα ήταν κι αυτοί σε έναν πόλεμο επιχειρηματιών που δε δίσταζαν να χρησιμοποιούν αυτούς που χρόνια δεν πλήρωναν, κακοπλήρωναν, απέλυαν, κ.α., για να προασπίσουν τα δικά τους συμφέροντα.
Στα δελτία ειδήσεων άρχισε ένας τρομολαγνικός βομβαρδισμός αποκαλύψεων και «αποκαλύψεων», πρωτοστατούντων «σοβαρών» μεγαλοδημοσιογράφων, γνωστών υπηρετών των αφεντικών τους και του κεφαλαίου γενικότερα. Μέρες πριν κατατεθεί το πόρισμα των ελεγκτικών μηχανισμών, κάποιοι είχαν ήδη διορίσει επίτροπο, σπάσει την τράπεζα σε καλή και κακή, ενώ καλούσαν τους μηχανικούς να διαδηλώσουν έξω από το ΤΣΜΕΔΕ και το κοινό να αποσύρει τις καταθέσεις του… Οι ίδιοι τηλεοπτικοί σταρ που στο όνομα της σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος αναλαμβάνουν εργολαβικά την υπεράσπιση όλων των μνημονιακών πολιτικών, απειλούσαν να το τινάξουν στον αέρα, αν δεν έπεφτε η Τράπεζα Αττικής, ως νέα Ιφιγένεια, για να πέσει ο Καλογρίτσας.

«ΟΣΜΗ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ» – ΜΟΝΤΕΛΟ ‘89
Τη σκυτάλη πήραν τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Πέρα από την εξυπηρέτηση της πολιτικής αντιπαράθεσης καθεαυτής, οποιαδήποτε αναφορά στο «τρίγωνο Καλογρίτσας-Τράπεζα Αττικής-Τηλεοπτικές άδειες» (ή «Καλογρίτσας-ΣΥΡΙΖΑ BANK-ΣΥΡΙΖΑ TV»…) τους διασφάλιζε άφθονη προβολή από τα δελτία. Οι καναλάρχες έδιναν πρόθυμα βήμα σε όσους ταυτίζονταν μαζί τους…
Αν και είχε ήδη προετοιμαστεί το έδαφος, με τις αναφορές σε πρόσωπα όπως ο Μαντζουράνης, κ.α., την επίσημη κήρυξη πολέμου έκανε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη συνέντευξή του στη ΔΕΘ, όπου δε δίστασε να προβεί σε παραλληλισμό –αν μη τι άλλο ανακριβή- με την τράπεζα Κρήτης, θέλοντας να προκαλέσει συνειρμούς «βρώμικου ‘89». Το μοντέλο του σκανδάλου Κοσκωτά εφαρμόστηκε μέχρι κεραίας σε μια πολιτική αντιπαράθεση που κάποιοι ΗΘΕΛΑΝ να γίνει. Ταίριαζε άλλωστε. «Αριστερά» στην κυβέρνηση, δεξιά στην αντιπολίτευση, κι ένα «ηθικό πλεονέκτημα» που η πρώτη το χε και το χασε και η δεύτερη έπρεπε να το κερδίσει για τον εαυτό της. Το μόνο που έλειπε ήταν μια τράπεζα. Κι ο Μητσοτάκης, έδωσε το σήμα. Μετά, λοιπά κόμματα και ΜΜΕ ανέλαβαν τα υπόλοιπα. Μέχρι και το… ΠΑΣΟΚ έφτασε να καταγγέλλει κομματική παρέμβαση στην τράπεζα Αττικής… Μετά από αυτό θα μπορούσε ενδεχομένως ακόμα και η Χρυσή Αυγή να καταγγείλει το ρατσισμό και την ξενοφοβία…
Η επίθεση στην Τράπεζα Αττικής έγινε από πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους που, ΟΥΤΩΣ Η ΑΛΛΩΣ, δεν ενθουσιάζονται ιδιαίτερα με την ύπαρξή της, καθώς απορρίπτουν με βδελυγμία κάθε υποψία δημόσιου χαρακτήρα στο τραπεζικό σύστημα. Χτυπώντας τη Τράπεζα θα τέλειωναν και με τον όποιο δημόσιο χαρακτήρα, ενώ σε δεύτερο χρόνο θα μπορούσαν και να την πάρουν έναντι πινακίου φακής.
Όσο για την κυβέρνηση, που στο παρελθόν αντιμετώπιζε θετικά την αυτόνομη συνέχεια της Τράπεζας, θέλοντας πάνω της να στηρίξει τα πλάνα της για μια αναπτυξιακή τράπεζα που θα αποτελούσε το βασικό πόλο στο περίφημο «παράλληλο τραπεζικό σύστημα», άφησε το όλο έργο να εξελιχθεί. Κι όταν τα πράγματα έφτασαν στο όριο τα ξέχασε όλα. Δεν είχε κανένα πρόβλημα να κλείσει την ιστορία των τηλεοπτικών αδειών με το μικρότερο για αυτήν κόστος, ακόμα κι αν αυτό πρόκειται να συμπαρασύρει μερικές εκατοντάδες εργαζομένων στην Τράπεζα. Τι –εκλογικό- κόστος μπορεί να έχουν άλλωστε κυβέρνηση και κόμματα από εμάς; Εκτιμούν άλλωστε ότι ανήκουμε σε έναν κλάδο που δεν μπορεί ή δε θέλει να σηκώσει το ανάστημά του…

ΤΟ ΒΟΣΚΟΤΟΠΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ
Εν μέσω αδειοδότησης καναλιών, παραδοσιακός ιδιοκτήτης ΜΜΕ παραδεχόταν σε επιτροπή της Βουλής ότι λάμβανε δάνεια δεκάδων εκατομμυρίων με μοναδική εγγύηση την υπογραφή του και δεν κουνήθηκε φύλλο. Τα δάνεια «αέρα» δεν αποτελούσαν είδηση άλλωστε στον κόσμο των ΜΜΕ και των επιχειρηματιών. Είναι γνωστό ότι τηλεοπτικός σταθμός δανειοδοτούνταν στο παρελθόν με εξασφάλιση τα δικαιώματα προβολής για τα Στρουμφάκια και τα οποία αποτιμήθηκαν στο 1 εκατομμύριο ευρώ ανά επεισόδιο, χωρίς να δούμε τα ειρωνικά σχόλια που θα αναμένονταν.
Στο επίκεντρο της επίθεσης ενάντια στην Αττικής βρέθηκε το διαβόητο βοσκοτόπι. Εμείς δε γνωρίζουμε τι έχει συμβεί στην πραγματικότητα, κι είμαστε πιθανώς οι τελευταίοι που θα μάθουμε, ωστόσο θα πρέπει μάλλον να εμπιστευτούμε στο σημείο αυτό μεγαλοδημοσιογράφο που, έχοντας αναλάβει εργολαβικά την επίθεση στην Τράπεζα, ανέφερε, χωρίς φυσικά να δώσει την πρέπουσα σημασία, ότι αυτό εκτιμήθηκε στα 100 εκατομμύρια από εταιρεία real estate ΣΥΣΤΗΜΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ…
Δεν αναφέρουμε τα παραπάνω σε μια λογική συμψηφισμού αμαρτημάτων. Δεδομένου ωστόσο του πλήρους ελέγχου όλων των συναλλαγών από τις εποπτικές αρχές, αν πραγματικά πρόκειται ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του, τότε πολύ απλά η Τράπεζα Αττικής είναι τόσο βρώμικη ή καθαρή όσο κι η Τράπεζα της Ελλάδος (κι αυτό είναι ίσως το μόνο στο οποίο έχει δίκιο ο Σπίρτζης και ο ΣΥΡΙΖΑ γενικότερα…). Όλοι μας ξέρουμε πώς δουλεύαμε όλο το προηγούμενο διάστημα με την εποπτεία της. Ας μας πουν λοιπόν πώς τους ξέφυγε, αν τους ξέφυγε, μια τέτοια «λεπτομέρεια».

ΑΥΤΟΙ ΠΑΝΕ ΓΙΑ ΆΛΛΑ. ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ;
Δεν είμαστε φιλικά διακείμενοι σε καμιά κυβέρνηση, κανένα αφεντικό, τραπεζίτη, εργολάβο, εφοπλιστή, καναλάρχη. Δεν μπορούμε όμως να μην επισημάνουμε την ξέχειλη ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ κάποιων που όπως, στο ανέκδοτο, ενώ τρώνε ένα πιάτο με ακαθαρσίες φωνάζουν επειδή βρήκαν μέσα μια τρίχα.
Προχθές φάνηκε να βρίσκεται η συμβιβαστική λύση και να πηγαίνουμε παρακάτω. Όπως συμβαίνει στα ξεκαθαρίσματα λογαριασμών κι αφού χυθεί αίμα διαμορφώνονται νέες ισορροπίες, τα αντίπαλα στρατόπεδα μετρούν κέρδη και απώλειες κι ετοιμάζονται για τους επόμενους γύρους. Συμμαχίες, αντιπαλότητες και λυκοφιλίες αναδιαμορφώνονται και κάθε πλευρά προσαρμόζεται στο νέο σκηνικό.
Το δρόμο δείχνει η δίκη για την υπόθεση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου (μεταξύ των κατηγορουμένων παρεμπιπτόντως περιλαμβάνεται και ιδιοκτήτης ΜΜΕ) που διεξάγεται αυτές τις μέρες χωρίς να τραβά καθόλου τα φώτα της δημοσιότητας. Άπαντες φαίνεται να απαλλάσσονται όπως άλλωστε είχαμε προβλέψει από το ξεκίνημά της (οι εισαγγελικές διώξεις δεν είναι παρά μία θορυβώδης προσπάθεια του συστήματος να καλλωπίσει τη βιτρίνα του […] τα τελικά αποτελέσματα τέτοιων διώξεων είναι αντιστρόφως ανάλογα της υπερπροβολής που λαμβάνουν στο πρώτο τους στάδιο, ανακοίνωση 13-02-2014). Και σ’ αυτή την περίπτωση, την πλήρωσαν ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ…
Όλα καλά λοιπόν; Προφανώς και όχι, καθώς στη δική μας περίπτωση το αίμα που θα σφραγίσει τη νέα ισορροπία δυνάμεων είναι αυτό των ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ της Τράπεζας Αττικής, για τους οποίους, στη συνέντευξη τύπου, η νέα Διοίκηση προανήγγειλε πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου και περικοπές αποδοχών. Θα χρησιμοποιηθούν παρελκυστικές προτροπές για «να πετύχει η εθελούσια», που πέρα από το ότι εμπεριέχουν μια κάθε άλλο παρά συναδελφική λογική που θέλει κάποιους να θυσιάζονται για να σωθούν οι υπόλοιποι, είναι ούτως ή άλλως απατηλές. Η προοπτική της μείωσης του μισθού συμπιέζει και την αποζημίωση της εθελούσιας και αντίστροφα. Οι εργαζόμενοι λοιπόν της Τράπεζας Αττικής θα πληρώσουν για να ισορροπήσουν αντιπολίτευση και κυβέρνηση, νυν και μελλοντικοί καναλάρχες. ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ συναινούν σ’ αυτό. Μηδενός εξαιρουμένου. Εμείς τι κάνουμε;
Η πλειοψηφία του ΔΣ του ΣΥΤΑ, συνεχίζει να μιλάει με το σύνηθες «τεχνοκρατικό» ύφος, λες και όλα βαίνουν καλώς, λες και ο ρόλος του σωματείου είναι να αναμασάει «επιχειρήματα» που ούτε οι Διοικήσεις, στην πιο ρηχή και κοινότοπη εκδοχή τους, δεν τα λένε. Δε λέμε, ήταν αναμφίβολα σημαντικό το ότι μετά από την πίεση του μαζικού κινήματος…, ο πρόεδρος του ΣΥΤΑ ανέκτησε τη θέση του στο Δ.Σ. της Τράπεζας, έτοιμος να δηλώσει παρών-κυριολεκτικά και μεταφορικά- στις κρίσιμες αποφάσεις που αυτό πρόκειται να λάβει…
Ας σοβαρευτούμε. Ο ΣΥΤΑ ΟΦΕΙΛΕΙ να βγει επιτέλους επιθετικά για να ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΕΙ τους εργαζόμενους της Τράπεζας, οι οποίοι ΔΕ ΦΤΑΙΝΕ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ και δε θα πρέπει να θυσιαστούν στο βωμό συμφερόντων καναλαρχών, κομμάτων, κ.α. Το να ζητάει ειλικρίνεια στις διαβουλεύσεις, είναι εντελώς παρωχημένο. Ειλικρινώς χθες η Διοίκηση ανακοίνωσε μειώσεις και εθελούσια. Ειλικρινώς, ΔΕΝ ΟΦΕΙΛΕΙ και το σωματείο να απαντήσει;
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ από το προεδρείο του ΣΥΤΑ να καλέσει άμεσα έκτακτη ΓΣ για να αποφασίσουμε όλοι μαζί πώς θα προασπίσουμε τους μισθούς και τις θέσεις εργασίας μας.
ΔΕ ΘΑ ΘΥΣΙΑΣΤΟΥΜΕ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΟΥΣ
Από την πλευρά μας, σταθήκαμε έμπρακτα στο πλευρό κάθε απολυμένου, κάθε εργαζόμενου στο δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα, σε ΜΜΕ, κατασκευαστικές, ή όπου αλλού, που δουλεύει απλήρωτος επί μήνες ή που ο μισθός του μειώνεται, κάθε συνταξιούχου που βλέπει τη σύνταξή του να μετατρέπεται σε «επίδομα» απορίας. Και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε. Τα κανάλια που τόσο κόπτονται το τελευταίο διάστημα για τα εργασιακά δικαιώματα, θα θυμηθούν να δώσουν μάχη για να μη γίνουν οι εργαζόμενοι της Τράπεζας Αττικής θύμα στον πόλεμο των αφεντικών τους; Ρητορικό το ερώτημα…

https://protergatt.wordpress.com/2016/09/21/%CF%81%CE%B5%CE%BA%CE%B2%CE%B9%CE%B5%CE%BC-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%83-%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CE%B6%CE%BF%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CF%85%CF%83-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CF%84%CF%81%CE%B1/

 

 

 

Ανταπόκριση από την 4η παρέμβαση έξω από την «Πρωτοπορία» για την καταβολή της αποζημίωσης απόλυσης στη συνάδελφό μας

Την Πέμπτη 15/9 λίγο μετά τις 6μμ προχωρήσαμε σε μια ακόμη παρέμβαση έξω από το βιβλιοπωλείο «Πρωτοπορία» στο πλαίσιο του αγώνα για την άμεση καταβολή της αποζημίωσης απόλυσης στη συνάδελφό μας, που υπέστη εκδικητική-βλαπτική μεταβολή. Η παρέμβαση πλαισιώθηκε και πάλι από δεκάδες μέλη του Συλλόγου μας και αλληλέγγυους, συνάδελφους και συναγωνιστές από άλλα εργατικά σωματεία και συλλογικότητες, ενώ διήρκησε για μιάμιση ώρα περίπου. Κατά τη διάρκειά της μοιράζαμε στους διερχόμενους τη σχετική ανακοίνωση του Συλλόγου μας, ενώ φωνάχτηκαν και συνθήματα. Όσο για το αναγνωστικό κοινό που είχε ως προορισμό το βιβλιοπωλείο, μόλις ενημερωνόταν για το ζήτημα, όπως και όλες τις προηγούμενες αντίστοιχες παρεμβάσεις μας, στη συντριπτική του πλειοψηφία επέλεγε να μην περάσει μέσα, δηλώνοντας έτσι έμπρακτα τη συμπαράστασή του στον αγώνα μας.

Σημειώνουμε ότι ήδη από τον περασμένο Ιούνιο έχει κατατεθεί σχετική αγωγή και η εκδίκαση της υπόθεσης έχει οριστεί για τις 20/2/2017.

Συνεχίζουμε μέχρι τη δικαίωση της συναδέλφου μας. Η εκδικητική στάση της εργοδοσίας προς τη συνάδελφό μας και η όλη αδιαλλαξία και το «δούλεμά» της απέναντι στο Σύλλογο και τον αγώνα μας δε θα μείνουν αναπάντητα.

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΣΥΔΟΣΙΑ ΚΑΙ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ, Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΤΩΡΑ Η ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΑΠΟΛΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΤΗΣ «ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΣ»

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ – ΨΗΦΙΑΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ
Λόντου 6, Εξάρχεια – Αθήνα | 210-3820537 | sylyp_vivliou@yahoo.gr | bookworker.wordpress.com

Μερικά σχόλια για το «λουκέτο» της Ελευθερουδάκης ΑΕ από το Σύλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής

Μερικά σχόλια για το «λουκέτο» της Ελευθερουδάκης ΑΕ
από το Σύλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής

Αυτοί που βρίσκονται ψηλά
Θεωρούνε ταπεινό
Να μιλάς για το φαΐ
Ο λόγος; Έχουνε κιόλας φάει

ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ

Μόνο έτσι μπορεί να απαντήσει κανείς στην ανακοίνωση της Ελευθερουδάκης ΑΕ, η οποία έτρεχε στο δρόμο των τραπεζικών χρηματοδοτήσεων και των επενδυτικών σχεδίων και έχασε την πνευματικότητα των ανθρώπων του μόχθου, των εργαζομένων της, των αναγνωστών που την εμπιστεύτηκαν και τη στήριξαν, όλων όσοι βλέπουν τις πραγματικές αξίες της ζωής, τη γνώση και τον αγώνα, και όχι τις φτηνές χρηματιστηριακές αξίες.

«Έξω από το κουτί» είναι η εταιρεία Ελευθερουδάκης, όπως γράφει στην ανακοίνωσή της. Μέσα στο κουτί είναι οι απλήρωτοι εργαζόμενοί της που, παρά το γεγονός ότι έχουν δικαστικές αποφάσεις οι οποίες τους δικαιώνουν ακόμη και κατά της ίδιας της διευθύνουσας συμβούλου, αυτή καταστρώνει νέα επιχειρηματικά σχέδια με τις φίλιες και συγγενείς επιχειρήσεις της. Τί κι αν έταξε στην επιθεώρηση εργασίας ότι θα εξοφλήσει τους εργαζομένους, τί κι αν πρότεινε στο δικαστήριο για τη δήθεν εξυγίανση σταδιακή εξόφληση των δανείων; Ούτε ένα ευρώ δεν κατέβαλε.

Οι ιδιοκτήτες της εταιρείας δεν λένε κουβέντα για τα χρέη της (εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, δεδουλευμένα και αποζημιώσεις απόλυσης) προς αρκετούς εργαζομένους που απασχολούσε η εταιρεία τα προηγούμενα χρόνια και βρέθηκαν στο δρόμο. Δεν αναφέρει επίσης λέξη για τα χρέη προς τους προμηθευτές της, πολλοί από τους οποίους μετακυλίουν το πρόβλημα στους δικούς τους εργαζομένους αφήνοντάς τους απλήρωτους. Και το σημειώνουμε αυτό γιατί οι ιδιοκτήτες της εταιρείας δεν μοιράστηκαν τα κέρδη τους την εποχή των μεγάλων τζίρων, την «πενταετία 1995-2000 που ήταν η πιο φωτεινή περίοδος», όπως τονίζει η κ. Ελευεθρουδάκη, αλλά δεν δίστασαν να απολύσουν, να μειώσουν μισθούς, να ελαστικοποιήσουν τις εργασιακές σχέσεις όταν τα χρήματα της πλασματικής ευμάρειας την εποχή της φούσκας χάθηκαν.

Όμως αυτός είναι νόμος για τους εργοδότες, για αυτούς μόνο ένας στόχος υπάρχει: να διασωθούν τα κέρδη τους, να γλιτώσει η «περιουσία τους». Οι εργαζόμενοι είναι οι αναλώσιμοι. Οι εργαζόμενοι, όση «καλή θέληση» κι αν έδειξαν, όσες υποχωρήσεις και αν έκαναν, τελικά στο δρόμο έμειναν, απλήρωτοι παρέμειναν.

Η ιδιοκτήτρια της εταιρείας σε συνέντευξή της δήλωσε ότι τους κόστισαν τα capital controls. Αν όμως θυμόμαστε καλά, η εταιρεία έκανε αίτηση υπαγωγής στον Πτωχευτικό Κώδικα στις 14/7/2014 καταθέτοντας και το αντίστοιχο Σχέδιο Εξυγίανσης, δηλαδή ένα χρόνο πριν την εφαρμογή των capital controls. Τότε, οι βασικοί πιστωτές, δηλαδή οι τράπεζες, αλλά και αρκετοί εκδότες-προμηθευτές συναίνεσαν στο σχέδιο. Ωστόσο, όταν συζητήθηκε το σχέδιο στο αρμόδιο δικαστήριο, η εταιρεία δεν προσκόμισε ως όφειλε τα απαραίτητα οικονομικά στοιχεία, έτσι το “σχέδιο εξυγίανσης” έμεινε στα χαρτιά.

Δύο χρόνια υποσχέσεις και ελπίδες για καταβολή των μισθών σε νέους ανθρώπους με αυξημένες ανάγκες. Και όταν το δικαστήριο που αποφάσιζε την υπαγωγή στο 99 ζήτησε πρόσθετα στοιχεία, καμία ανταπόκριση. Δεν πληρώνω, δεν συμμορφώνομαι με δικαστικές αποφάσεις, δεν προσκομίζω στοιχεία και συνεχίζω το επιχειρηματικό μου έργο με τις αξίες και τις μεθόδους που ποτίστηκαν από τα χρόνια της χρηματιστηριακής φούσκας. Ούτε ένα δάκρυ λοιπόν από την εταιρεία ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗΣ για τη χαμένη τιμή του βιβλίου και τις πνευματικότητας.

Να σημειώσουμε εδώ και ένα γενικότερο ζήτημα. Οι επιχειρήσεις, με την υπαγωγή τους στις διατάξεις του πτωχευτικού κώδικα, αποκτούν μια ιδιότυπη ποινική και αστική ασυλία για τα χρέη τους προς το δημόσιο, τα ασφαλιστικά ταμεία και τους εργαζομένους. Έτσι, οι βασικοί μέτοχοί τους κερδίζουν χρόνο για να οργανώσουν άλλα επιχειρηματικά σχέδια, να προστατεύσουν την προσωπική περιουσία τους και να ξεπλύνουν τις ευθύνες τους για τη χρεωκοπία των εταιρειών τους.

Στη συνέντευξή της η κ. Ελευθερουδάκη αναφέρει ότι «είμαστε έτοιμοι για το επόμενο βήμα, αλλά αρνούμαστε να το κάνουμε όσο δεν υπάρχει θετικό και σταθερό επιχειρηματικό περιβάλλον». Αναρωτιώμαστε αν αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν χρήματα και τα κρατούν για τα επόμενα επιχειρηματικά σχέδια, τη στιγμή που υπάρχουν ακόμα απλήρωτοι εργαζόμενοι.

Αρχικά δεν υπήρχε ο βωβός κινηματογράφος, ούτε τα 45ντάρια και τα 33lp. Αρχικά υπήρχε η εργασία και μετά υπήρχε το κεφάλαιο και τα κέρδη του. Αυτό είναι το εμπόρευμα, η εργασία και οι άνθρωποι του μόχθου και όχι το περιτύλιγμα που βουλιάζουν και αναδύονται μέσα από τα οικονομικά στοιχεία που εμφανίζουν για να μπορούν να εκμεταλλεύονται πιο αποτελεσματικά την εργασία των ανθρώπων. Αλλά η Ελευθερουδάκης ΑΕ δεν μιλάει γι’ αυτό το εμπόρευμα. Μιλάει για τα νέα επιχειρηματικά σχέδια που όχι μόνο τα απεργάζεται αλλά μπορεί να τα έχει κιόλας υλοποιήσει. Φαίνεται ξεκάθαρα αυτό άλλωστε από την πρόσκληση στους συγγραφείς να εκδώσουν το βιβλίο τους, τους φορείς να φτιάξουν βιβλιοθήκες, τους επαγγελματίες για τα επαγγελματικά δώρα. Συγκεκριμένα πράγματα. Αθάνατη επιχειρηματικότητα! Με τα χρήματα των εργαζομένων, συστήνεις στο πρόσωπο άλλου, συνήθως συγγενούς προσώπου εταιρεία και, σιγά σιγά, στέλνεις τους απογοητευμένους και απλήρωτους πελάτες σου προς τα εκεί, αφού πρώτα έχουν διαγράψει τις απαιτήσεις τους.

Η ιδιοκτησία της εταιρείας Ελευθερουδάκης θέλει να κρύψει τις όποιες ευθύνες της, και τις όποιες λάθος επιλογές της πίσω από τη φλυαρία για τη «διεθνή κρίση», τις επιπτώσεις από την εξέλιξη της τεχνολογίας στο χώρο του βιβλίου και τις αλλαγές των καταναλωτικών συνηθειών. Ευθύνες και κακές επιλογές που έχουν να κάνουν με την υπερβολική διόγκωση της εταιρείας, την αδυναμία να προσαρμοστεί στις συνθήκες της κρίσης και στον εντεινόμενο ανταγωνισμό. Γιατί το μόνο που ήξεραν να κάνουν ήταν να περιορίζουν το εργατικό κόστος και να «φεσώνουν» τους προμηθευτές.

Δυστυχώς ο καθηγητής Ν. Χαριτάκης, σύζυγος της κ. Σ. Ελευθερουδάκη, έμπειρος οικονομολόγος, παλαιότερα Γενικός Γραμματέας Αποκρατικοποιήσεων στο Υπουργείο Βιομηχανίας, πρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Εταιρειών Επιχειρηματικών Κεφαλαίων, οικονομικός σύμβουλος του ΣΕΒ και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δεν κατάφερε να προφυλάξει την εταιρεία από τη φούσκα που δημιούργησε. Βέβαια, η Ελευθερουδάκης ΑΕ δεν ήταν η μόνη εταιρεία που ακολούθησε αντίστοιχη τακτική. Στον ίδιο δρόμο βάδισε και η Παπασωτηρίου ΑΕ, που επίσης χρωστά στους εργαζόμενους που απασχολούσε, ενώ έριξε ηχηρό «κανόνι» στην αγορά του βιβλίου.

Οι εργαζόμενοι στον κλάδο του βιβλίου είναι «θεατές στο ίδιο έργο» πολλές φορές τα τελευταία χρόνια. (Θυμίζουμε τα «Ελληνικά Γράμματα», τον «Παπασωτηρίου», τον «Σάκκουλα», τον «Απόλλωνα», τον «Φλωρά» και τόσους άλλους…) Εταιρείες «κλείνουν», «πτωχεύουν», υπάγονται στην προπτωχευτική διαδικασία και υποβάλλουν σχέδια «εξυγίανσης». Οι εργοδότες έχουν κάνει τα «κουμάντα» τους, έχουν μεταγράψει τα βασικά περιουσιακά στοιχεία τους σε άλλα ονόματα ή νέες εταιρείες, έχουν φροντίσει να βάλουν σε «καλά χαρτιά» τα κέρδη τους. Η πρόσφατη περίπτωση των σουπερμάρκετ Μαρινόπουλος είναι χαρακτηριστική. Χωρίς βέβαια να ξεχνάμε ότι τα προηγούμενα χρόνια οι συναλλαγές των επιχειρήσεων με τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα (δάνεια, χορηγήσεις, παιχνίδια με τις μετοχές στο Χρηματιστήριο) υπήρξαν εργαλείο συσσώρευσης κεφαλαίου με αμοιβαίο όφελος για τους επιχειρηματίες και τους τραπεζίτες.

Μαζί με τους εργοδότες τεράστια είναι η ευθύνη και όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων, μαζί και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που έχουν δημιουργήσει ένα νομικό πλαίσιο που επιτρέπει τις αυθαιρεσίες των εργοδοτών, τις κάθε είδους «εξυγιάνσεις» και «πτωχεύσεις» που προστατεύουν τα κέρδη τους, τις τράπεζες και όχι βέβαια τους εργαζομένους.

Το πρόβλημα δεν είναι νομικό. Αφορά στη φύση της εργοδοσίας και της αγοράς, στη λογική του κέρδους. Για τους εργοδότες είναι νόμος το «πρώτα το ξεζούμισμα» και μετά οι απολύσεις. Πάντα στο όνομα της κρίσης, με πρόσχημα το «δεν βγαίνουμε» κ.λπ. Και θα το ξανατονίσουμε: Τόσα χρόνια τα κέρδη από τον ιδρώτα και τη δουλειά μας δεν τα μοιραζόμασταν. Δεν θα μοιραστούμε τις ζημιές, δεν θα κάνουμε πλάτες στις «εξυγιάνσεις» και τη διευθέτηση των χρεών σας με το δικό μας μεροκάματο!

Για εμάς τους εργαζομένους, το «λουκέτο» στον Ελευθερουδάκη προσθέτει άλλη μια αράδα στο μακρύ κατάλογο αντεργατικών αυθαιρεσιών πολλών εταιρειών του κλάδου του βιβλίου και όχι μόνο. Οι εργαζόμενοι πληρώνουν τα σπασμένα της κρίσης και γίνονται όμηροι της εργοδοσίας, με καταστρατήγηση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων τους, με απλήρωτη εργασία, πιέσεις και εκβιασμούς, ατομικές συμβάσεις, μειώσεις μισθών, εκ περιτροπής εργασία, σκύβοντας το κεφάλι μπροστά στη λαίλαπα της ανεργίας.

Η υπόθεση δεν έκλεισε. Δεν θα σταματήσουμε. Θα παλέψουμε μέχρι τέλους για την πλήρη καταβολή των μισθών και των αποζημιώσεων των συναδέλφων μας, αποκαλύπτοντας το σαθρό πεδίο λειτουργίας των επιχειρήσεων και απαλλαγής τους από τις υποχρεώσεις έναντι των εργαζομένων. Ζητούμε την άμεση καταβολή και εξόφληση των εργατικών απαιτήσεων και τη συμμόρφωση στις δικαστικές αποφάσεις.

Με συναδελφική αλληλεγγύη, οργάνωση και αντίσταση σε κάθε κατάστημα, κάθε γραφείο και αποθήκη, να διεκδικήσουμε όλοι μαζί όλα όσα μας χρωστάνε, να αγωνιστούμε για το μέλλον μας. Μαζί με το Σύλλογό μας και το εργατικό κίνημα έχουμε μεγαλύτερη δύναμη. Κανένας μόνος του στην κρίση. Στους αγώνες και τη συλλογικότητα η δική μας απάντηση και λύση!

Το ταξίδι στο μέλλον δεν περνάει από το πρόσφατο παρελθόν σας. Τα όνειρα και οι αγωνίες μιας ολόκληρης γενιάς θα γίνουν βιβλία, μουσική και ταινίες από τους δημιουργούς του κοινωνικού πλούτου και όχι από τους τεχνοκράτες και τους τραπεζίτες. Οι ανάγκες μας δεν πτωχεύουν, αλλά θα σας στοιχειώνουν μέχρι να βρουν δικαίωση.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ
ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ – ΨΗΦΙΑΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ
Λόντου 6, Εξάρχεια – Αθήνα | 210-3820537 | sylyp_vivliou@yahoo.gr | bookworker.wordpress.com

ΥΓ: Η σκέψη μας και η στενοχώρια μας δεν αφορά στο κλείσιμο μιας «ιστορικής» βιτρίνας. Στρέφεται κυρίως στους συναδέλφους μας που έχουν χάσει τη δουλειά τους απολυμένοι από τα 450 βιβλιοπωλεία και εκδοτικούς οίκους που έχουν κλείσει στα χρόνια της κρίσης. Η ιστορική διαδρομή και προσφορά, μεγάλη πράγματι, του εκδοτικού οίκου Ελευθερουδάκης δεν έχει καμιά σχέση με τις επιχειρηματικές φούσκες που έκαναν οι ιδιοκτήτες της την τελευταία 20ετία. Ο τζίρος του βιβλίου πέφτει γιατί οι αναγνώστες δεν έχουν λεφτά για αγορές και το βιβλίο έχει καταντήσει είδος πολυτελείας. Το κράτος δεν στηρίζει πολιτικές διεύρυνσης του αναγνωστικού κοινού, αλλά εφαρμόζει μέτρα της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ (κατάργηση ενιαίας τιμής, αύξηση ΦΠΑ κ.ά.) που πλήττουν το βιβλίο. Οι σχολικές βιβλιοθήκες, από τη δημιουργία των οποίων επωφελήθηκε ο Ελευθερουδάκης -και άλλοι- ως προμηθευτής τους, ουσιαστικά υπολειτουργούν. Στη ρίζα του κακού βρίσκονται οι πολιτικές λιτότητας και φτωχοποίησης του λαού, οι πολιτικές που εφαρμόζουν οι μνημονιακές κυβερνήσεις μαζί με την ΕΕ και το ΔΝΤ για να ωφελείται το κεφάλαιο. Η ιδιοκτησία της Ελευθερουδάκης ΑΕ ξεχνά να το πει, αφού ο κ. καθηγητής είναι ένθερμος υποστηρικτής τους.

ΣΧΕΤΙΚΑ

Μπλόκο ΠΑΜΕ στο Ζάππειο με τον Κατρούγκαλο… Ψαλιδοχέρη

http://www.msn.com/el-gr/news/politics/%CE%BC%CF%80%CE%BB%CF%8C%CE%BA%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CE%BC%CE%B5-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B6%CE%AC%CF%80%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%BF-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%8D%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BF-%CF%88%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%B4%CE%BF%CF%87%CE%AD%CF%81%CE%B7/ar-BBwdM7P?li=BBqxRPi&ocid=UP97DHP

Μέλη του ΠΑΜΕ πραγματοποιούν συγκέντρωση στην είσοδο του Ζαππείου κρατώντας πανό κατά του υπουργού Εργασίας Γιώργου Κατρούγκαλου. Η συγκέντρωση γίνεται με αφορμή τη συμμετοχή του κ. Κατρούγκαλου σε συνέδριο για το μέλλον της εργασίας στο οποίο θα είναι ομιλητής.

‘Μέσα στης Ευρώπης τη λυκοσυμμαχία, έχει μόνο φτώχεια, μέτρα κι ανεργία’, αναφέρουν τα πανό που είναι στα ελληνικά και στα αγγλικά, ενώ για τον Έλληνα υπουργό Εργασίας υπάρχει ξεχωριστό το οποίο τον παρουσιάζει ως ‘Ψαλιδοχέρη’. ‘Κατρούγκαλε, Κατρούγκαλε, με όλα αυτά που κάνει, τον Βρούτση τον ξεπέρασες, τον Λάσκαρη τον φτάνεις’, είναι το σύνθημα που φωνάζουν τα μέλη του ΠΑΜΕ.

Όπως είχε αναφέρει σε σχετική ανακοίνωση το ΠΑΜΕ, η κινητοποίηση γίνεται την ‘ημέρα που η κυβέρνηση προχωρά σε συνέδριο-φιέστα για τον κατώτερο μισθό, μαζί με τους βιομήχανους και τις άλλες εργοδοτικές οργανώσεις αλλά και τις ξεπουλημένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και άλλων συνδικαλιστικών οργανώσεων, τα σταθερά και χρήσιμα στηρίγματα των αφεντικών’.

Ολόκληρη η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ

Αυτή τη στιγμή το ΠΑΜΕ και εκατοντάδες εργαζόμενοι από συνδικαλιστικές οργανώσεις της Αττικής προχωρούν σε κινητοποίηση στο χώρο του Ζαππείου, τη μέρα που η κυβέρνηση προχωρά σε συνέδριο-φιέστα για τον κατώτερο μισθό, μαζί με τους βιομήχανους και τις άλλες εργοδοτικές οργανώσεις αλλά και τις ξεπουλημένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και άλλων συνδικαλιστικών οργανώσεων, τα σταθερά και χρήσιμα στηρίγματα των αφεντικών.

Πλάι τους θα σκέκονται οι αυθεντίες και οι εξειδικευμένοι απ’ όλη την Ευρώπη στο ξήλωμα των εργατικών δικαιωμάτων, της κατεδάφισης των συλλογικών συμβάσεων και των μισθών ώστε να δώσουν την τεχνογνωσία τους στην ελληνική κυβέρνηση για το παραπέρα χτύπημα της εργατικής λαϊκής οικογένειας.

Είναι τα τσιράκια των πολυεθνικών, η Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων και οι οργανώσεις της, αυτοί που δε δίστασαν να στηρίξουν τα προηγούμενα χρόνια ιμπεριαλιστικούς πολέμους, αυτοί που έχουν υπογράψει φαρδιά-πλατιά, το σφαγιασμό των μισθών, τη διάλυση των κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων, τα συμβόλαια πρώτης ευκαιρίας, τα συμβόλαια μηδενικών ωρών.

Σήμερα βρισκόμαστε στο χώρου του Ζαππείου απρόσκλητοι, πρόεδροι συνδικάτων, συνδικαλιστές, εργαζόμενοι και συνταξιούχοι από δεκάδες συνδικαλιστικές και συνταξιουχικες οργανώσεις για να καταγγείλουμε κυβέρνηση και κολαούζους που δίνουν χέρι βοηθείας στους βιομηχάνους, στους εφοπλιστές και στη μεγαλοεργοδοσία κάθε κλάδου για το τσάκισμα των εργατικών κατακτήσεων, να ενημερώσουμε για τη νέα παγίδα που πάει να στηθεί στην πλάτη της εργατικής-λαϊκής οικογένειας, όταν έχουν ήδη συμφωνήσει πάνω στο νέο γύρο επίθεσης, όταν η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων εργάζεται με 400 ευρώ, με εργασιακές σχέσεις λάστιχο ή βρίσκεται μαζικά στην ανεργία.