Τελευταίοι σε κοινωνικό κράτος στην Ε.Ε.

Τελευταίοι σε κοινωνικό κράτος στην Ε.Ε.
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΑΚΡΙΒΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΡΙΜΝΑΣ, ΕΝΩ ΟΙ ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ
Από την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 28/11/2010
Της ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΚΑΔΔΑ kaddim@enet.gr
ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ της Ε.Ε. βρίσκεται η Ελλάδα σε ποιότητα υπηρεσιών υγείας, φροντίδας των παιδιών και μακροχρόνιας μέριμνας για ηλικιωμένους και όσους έχουν προβλήματα υγείας.

Το γεγονός αποδεικνύει έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ποιότητα των κοινωνικών υπηρεσιών, που συζητήθηκε στο πρόσφατο συμβούλιο των υπουργών Οικονομικών. Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι Ελληνες πληρώνουν πολύ ακριβά από την τσέπη τους κρίσιμες υπηρεσίες υγείας και μέριμνας, ενώ τεράστιες είναι οι ελλείψεις προσωπικού.

Η έκθεση θέτει ουσιαστικά και θέμα αποτελεσματικής χρήσης των κρατικών κεφαλαίων, τα οποία δεν είναι τόσο χαμηλά αναλογικά με τα λεφτά που δίνονται σε άλλα κράτη. Απλώς δεν πιάνουν τόπο…

*Τεράστιες ελλείψεις προσωπικού έχει η Ελλάδα στον κλάδο της υγείας και των κοινωνικών υπηρεσιών. Οι απασχολούμενοι ξεπερνούν οριακά το 5% του συνόλου του εργατικού δυναμικού έναντι του 18% που εργάζεται σε υπηρεσίες κοινωνικής μέριμνας και υγείας στη Σουηδία και στη Δανία, του 16% στη Φιλανδία και του 7,5% στην επίσης «φτωχή» Πορτογαλία. Μόνο στην Κύπρο η απασχόληση είναι μικρότερη (4,5% του συνόλου).

Ανισότητες υπάρχουν και μεταξύ ανδρών και γυναικών. Η απασχόληση στον γυναικείο πληθυσμό είναι πολύ λιγότερη από αυτή των ανδρών (κατά 30%), αναλογία που είναι η τρίτη χαμηλότερη στην Ε.Ε. μετά την Ιταλία και τη Μάλτα.

Μάλιστα, η απασχόληση τα τελευταία χρόνια μειώθηκε πάρα πολύ στις ηλικίες έως 24 ετών λόγω του περιορισμού των προσλήψεων. Ετσι, αυξήθηκε η αναλογία των μεγάλων σε ηλικία εργαζομένων.

Η Ελλάδα πάντως έχει καλό έμψυχο δυναμικό. Σύμφωνα πάντα με τη μελέτη, 55% είναι εξειδικευμένοι, ποσοστό από τα πιο υψηλά στην Ε.Ε. υψηλή (εξειδίκευση στο σύνολο της απασχόλησης στην Ε.Ε. υπάρχει στο 25% του δυναμικού). Πολύ λίγοι δουλεύουν πάντως σε καθεστώς μερικής εργασίας (το 2% του συνόλου).

*Μπορεί να είναι λίγοι οι εργαζόμενοι, αλλά οι δαπάνες είναι αναλογικά υψηλότερες, γεγονός που δείχνει ότι είναι αναποτελεσματική η χρήση των χρημάτων που διατίθενται από τον κρατικό κορβανά (το ΔΝΤ την προηγούμενη εβδομάδα έκανε λόγο για δυνατότητα περιστολής 2 δισ. ευρώ στον κλάδο υγείας). Ως αναλογία του ΑΕΠ βρίσκονται στο 5%, κοντά στον μέσο όρο της Ε.Ε. και υπολογίζεται να αυξηθούν πάνω από το 6,5% έως το 2060, λόγω της γήρανσης του πληθυσμού.

Υπερδιπλασιασμός αναμένεται στα χρήματα που θα διατίθενται για μακροχρόνια περίθαλψη, από το 1,4% του ΑΕΠ στο 3,7% ΤΟΥ ΑΕΠ στα τρία υψηλότερα πανευρωπαϊκά επίπεδα έως το 2060.

*Η ποιότητα μακροχρόνιας φροντίδας στην Ελλάδα, όπως την αντιλαμβάνονται οι ίδιοι οι πολίτες, σε έρευνα που διενεργήθηκε για λογαριασμό της έκθεσης, είναι η χειρότερη ανά την Ε.Ε. Κακή γνώμη έχει το 73% των ερωτηθέντων. Αρνητικές απαντήσεις είναι λιγότερες ακόμη και σε κράτη όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία. Η κακή ποιότητα έχει κόστος, και οικονομικό. Μόνο το 12% του ελληνικού πληθυσμού θεωρεί οικονομικά ανεκτές τις δαπάνες μακροχρόνιας φροντίδας. Ελλείψει κοινωνικής κάλυψης, καλύπτουν το «κενό» από την τσέπη τους. Μάλιστα στην έκθεση γίνεται ειδική αναφορά στην Ελλάδα λέγοντας ότι, απουσία επίσημων δομών, παραδοσιακά, η μακροχρόνια φροντίδα βασίζεται σε μέλη της οικογένειας που αναλαμβάνουν αυτόν τον ρόλο…

*Η Ελλάδα στην έκθεση καταγράφεται και ως το κράτος με τη χειρότερη ποιότητα υπηρεσιών για τη φροντίδα του παιδιού. Το 42% των ερωτηθέντων θεωρεί «κακές» τις υπηρεσίες που προσφέρονται. Αντιστοίχως το 58% δηλώνει ότι δεν μπορεί να τις καλύψει οικονομικά, αφού καλείται να πληρώσει από την τσέπη του είτε παιδικούς σταθμούς είτε προσωπικό που φροντίζει τα παιδιά προσχολικής, και όχι μόνο, ηλικίας.

Ανακοίνωση ΟΤΟΕ- CITIBANK:ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ, ΜΕΙΩΣΗ ΘΕΣΕΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

CITIBANK:
ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ, ΜΕΙΩΣΗ ΘΕΣΕΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ – ΤΡΑΠΕΖΕΣ:
ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΤΕ ΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ
ΤΙΣ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ

Με αφορμή τη δημόσια ανακοίνωση της Citibank που αφορά στην συρρίκνωση του Δικτύου των καταστημάτων της στην Ελλάδα (κλείνουν 31 καταστήματα) και στην μείωση του προσωπικού της μέσω προγράμματος εθελουσίας εξόδου (καλούνται να αποχωρήσουν 200 εργαζόμενοι), η ΟΤΟΕ επισημαίνει ότι ενημερώθηκε για τις προθέσεις της Τράπεζας, απαίτησε αποφασιστικά και πέτυχε να μην γίνουν απολύσεις.
Ανεξάρτητα, όμως, από αυτή την εξέλιξη η ΟΤΟΕ, καταδικάζει την απόφαση της Τράπεζας να μειώσει το προσωπικό της και να περιορίσει τον αριθμό των καταστημάτων της, δεδομένου ότι τα χρόνια που λειτουργεί στην Ελλάδα έχει αποκομίσει σημαντικά κέρδη, γεγονός που καθιστά αυτή την επιλογή της απαράδεκτη για το μέγεθος της Τράπεζας και μάλιστα σε αυτή τη κρίσιμη περίοδο για τη χώρα μας.
Μετά από την δημόσια ανακοίνωση της Citibank, η ΟΤΟΕ τονίζει τα εξής:
1. Αποτελεί θέμα πρωταρχικής σημασίας η αποτροπή απολύσεων και η διατήρηση ενός συνεκτικού κλίματος ηρεμίας και ασφάλειας στον συγκεκριμένο χώρο.
2. Το πρόγραμμα της εθελούσιας εξόδου που ανακοίνωσε η Τράπεζα, στο βαθμό που κρίνεται ικανοποιητικό από το Σύλλογο των Εργαζομένων και τους ίδιους τους εργαζόμενους στους οποίους απευθύνεται, μπορεί να γίνει αποδεκτό υπό την απαραίτητη προϋπόθεση ότι η συμμετοχή των ενδιαφερομένων στο πρόγραμμα θα είναι πραγματικά εθελοντική και δεν θα υπόκεινται σε οποιασδήποτε μορφής πιέσεις.

3. Η επόμενη μέρα για την Citibank στην Ελλάδα (μετά την κατά 40% περίπου μείωση του δικτύου της) πρέπει να καθορισθεί από ένα νέο επιχειρηματικό σχέδιο, που θα διασφαλίζει την πορεία της και τους στρατηγικούς της στόχους, με βάση το οποίο θα προστατεύονται οι θέσεις εργασίας, που θα παραμείνουν για τα προσεχή χρόνια.

Όμως, με αφορμή αυτή την εξέλιξη στη Citibank, θέλουμε να τονίσουμε με ιδιαίτερη έμφαση, επισημαίνοντας ταυτόχρονα τις ευθύνες της κυβέρνησης και των τραπεζιτών, ότι οι εύκολες λύσεις περιορισμού του κόστους λειτουργίας των Τραπεζών που δρομολογούν με περικοπές αποδοχών και απολύσεις εργαζομένων, χρησιμοποιώντας ως εργαλείο τη κατάργηση των Κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων, δημιουργούν ένα εκρηκτικό κλίμα στην ελληνική κοινωνία που θα έχει απρόβλεπτες συνέπειες για όλους.
Αντί να επιδίδονται σε τέτοιες αντεργατικές και αντικοινωνικές επιλογές επιδιώκοντας να διαμορφώσουν έτσι τις προϋποθέσεις για νέα κέρδη τα προσεχή χρόνια, καλά θα έκαναν να εγκαταλείψουν αυτή την αδιέξοδη πολιτική της άκριτης υποταγής στις εντολές του Μνημονίου, να στηριχθούν στις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου και να διαμορφώσουν όρους ανάπτυξης για την οικονομία της χώρας και την ελληνική κοινωνία.
Επισημαίνουμε ότι θα παρακολουθήσουμε όλες τις ενέργειες των Τραπεζών που επηρεάζουν με οποιοδήποτε τρόπο τους εργαζόμενους και θα απαιτήσουμε να υπάρχει συνεχής ενημέρωση της ΟΤΟΕ για όλες τις εξελίξεις, αλλά και για τις όποιες προθέσεις τους στο μέλλον.
Το Γραφείο Τύπου της ΟΤΟΕ

25 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ-ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Αθήνα, 25 Νοεμβρίου 2010

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑΣ

Αθήνα, 25 Νοεμβρίου 2010
Προς:
• τα Μέλη της
Γραμματείας Ισότητας
 τα Δ.Σ. των Συλλόγων – Μελών
 το Γενικό Συμβούλιο
ΟΤΟΕ

25 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ-ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Στην φετινή 25 Νοεμβρίου κορυφώνονται οι πολλές και πολύμορφες δραστηριότητες οργανώσεων και άλλων φορέων της κοινωνίας , κατά της βίας σε βάρος των γυναικών, στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, σε όλο τον κόσμο. Ευτυχώς, οι οργανώσεις δεν είναι μόνες τους. Οι διεθνείς οργανισμοί, με προεξάρχοντα τον ΟΗΕ, αλλά και οι κυβερνήσεις, στον ένα η άλλο βαθμό, όλο και περισσότερο υιοθετούν μέτρα πολιτικής για την αντιμετώπιση του φαινομένου, κάτω από την πίεση των κινημάτων.
Όμως το έγκλημα της έμφυλης βίας είναι εδώ και επιμένει, τροφοδοτούμενο από την ανισότητα των σχέσεων εξουσίας ανάμεσα στα φύλα. Ορισμένες, μάλιστα, μορφές της επιδεινώνονται, όπως η ενδοοικογενειακή βία, ο βιασμός, η παράνομη διακίνηση γυναικών για λόγους σεξουαλικής εκμετάλλευσης, η πορνογραφία, η οποία έχει βρει νέο αχανές πεδίο διάδοσης, το διαδίκτυο, η σεξουαλική δουλεία και ο βιασμός στις ένοπλες συγκρούσεις, που χρησιμοποιείται ως εργαλείο πολέμου. Η παράνομη διακίνηση γυναικών, που κυριολεκτικά πουλιούνται και αγοράζονται, έχει προσλάβει και άλλες ευτελιστικές μορφές, όπως το εμπόριο ωαρίων που οι γυναίκες θύματα αναγκάζονται να δίνουν υπό συνθήκες εξαναγκασμού και παρανομίας.
Η ποινικοποίηση της αγοράς υπηρεσιών πορνείας από τα θύματα της παράνομης διακίνησης και εμπορίας είναι το πρώτο βήμα για τον περιορισμό του trafficking. Παράλληλα, χρειάζεται ειδική εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των ανδρών και διάδοση του κινήματος της «λευκής κορδέλας», που εμπλέκει τον ανδρικό πληθυσμό στον αγώνα κατά της βίας.
Στην κατεύθυνση αυτή πρέπει να κυρωθεί από τη χώρα μας το συντομότερο η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη Δράση κατά της Διακίνησης και Εμπορίας Ανθρώπων, του 2005.
Γίνεται φανερό, ότι η εφαρμογή του Εθνικού Προγράμματος για την Πρόληψη και Καταπολέμηση της βίας κατά των Γυναικών, που εξήγγειλε προ μηνών η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων, αποκτάει καίρια σημασία, καθώς σηματοδοτεί το πέρασμα σε συγκεκριμένες πολιτικές που στοχεύουν στη δημιουργία υποδομών (συμβουλευτικά κέντρα, ξενώνες για τη φιλοξενία και αρωγή στα θύματα στις 13 περιφέρειες ), με τη διάθεση πόρων, αλλά και στην πρόληψη και τη δημιουργία κλίματος μη ανοχής στους κόλπους της κοινωνίας.

Η βία είναι βαριά παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών και εμπόδιο στην ισότητα των φύλων.
Στα πλαίσια της σημερινής μέρας , την Δευτέρα 29 Νοεμβρίου, στις 12 το μεσημέρι, θα γίνει στην Ομοσπονδία παρουσίαση των αποτελεσμάτων της έρευνας της Εταιρείας Κοινωνικής, Ψυχιατρικής και Ψυχικής Υγείας στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Προγράμματος ΔΑΦΝΗ III (2007-2013):

«Βία ενάντια στις Γυναίκες στο χώρο εργασίας… Ας μιλήσουμε γι’ αυτό!
Οι επιπτώσεις στη Ψυχική Υγεία των Γυναικών
εξαιτίας της Βίας και της Παρενόχλησης εναντίον τους στο χώρο της εργασίας»,
που ολοκληρώθηκε σε εθνικό επίπεδο με την συνεργασία ΚΑΙ γυναικών εργαζομένων τραπεζοϋπαλλήλων.

Ο οδηγός αντιμετώπισης της παρενόχλησης για εργαζόμενες και εργοδότες, καθώς και ένα κείμενο αναφοράς για το συγκεκριμένο φαινόμενο και ένα κείμενο με τις προτάσεις του MENTAL HEALTH EUROPE, θα αναπαραχθεί από μας και θα σας σταλεί για ενημέρωση των συναδελφισσών/φων στους συλλόγους μέλη μας.

ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΤΗΣ ΒΙΑΣ

 Στην εργασία
 Στην οικογένεια
 Στην κοινωνία

Συναδελφικά,

Σοφία Κάντα
Γραμματέας Ισότητας ΟΤΟΕ

Στους δρόμους για τις συμβάσεις

Στην πλατεία Κλαυθμώνος η συγκέντρωση των συνδικάτων που ζητούν τη διαφύλαξη των συλλογικών συμβάσεων και των θέσεων εργασίας. Στη 1.30 στην Ομόνοια το «ραντεβού» του ΠΑΜΕ

Με κεντρικό τους σύνθημα τη διαφύλαξη του θεσμού των συλλογικών συμβάσεων και τη διατήρηση των θέσεων εργασίας δίνουν ραντεβού σήμερα στις 13.00 στην πλατεία Κλαυθμώνος ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Η τρίωρη στάση εργασίας που είχαν κηρύξει τα συνδικάτα 12.00-15.00 για τα μέτρα του προϋπολογισμού του 2011 λαμβάνει διαφορετική διάσταση υπό το βάρος των νέων ρυθμίσεων του αναθεωρημένου μνημονίου. «Τα Συνδικάτα λένε όχι στην κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων, στην εκθεμελίωση των εργασιακών σχέσεων, στην έκρηξη της ανεργίας. Λέμε όχι στη συρρίκνωση του εισοδήματος εργαζομένων και συνταξιούχων, λέμε όχι σε εκείνους που με πρόσχημα την κρίση προσθέτουν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στη στρατιά των ανέργων», τονίζει η ΓΣΕΕ, η οποία προειδοποιεί με κλιμάκωση των κινητοποιήσεών της. Στις σημερινές κινητοποιήσεις έχουν ανακοινώσει πως θα συμμετέχουν η ΟΤΟΕ, η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ και όλες οι ΔΕΚΟ, ενώ στις 15 Δεκεμβρίου ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ προχωρούν σε 24ωρη πανελλαδική απεργία.

«Κόκκινο πανί» για τα συνδικάτα είναι η κατάργηση της δυνατότητας του υπουργού Εργασίας να επεκτείνει τις συλλογικές συμβάσεις και στους μη συνδικαλισμένους εργαζόμενους και εργοδότες, κάτι που ενδέχεται να οδηγήσει σε γενική απορρύθμιση της αγοράς εργασίας.

Αυτό σημαίνει πως οι εργαζόμενοι που δεν είναι μέλη συνδικάτων θα αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να εργάζονται με ατομικές συμβάσεις και χαμηλότερους μισθούς. Η ΓΣΕΕ χαρακτηρίζει τη συγκεκριμένη απαίτηση της τρόικας σαν «θρυαλλίδα που μπορεί να τινάξει στον αέρα όλο το σύστημα των συλλογικών συμβάσεων».

Το ΠΑΜΕ καλεί σήμερα στις 13.30 στην Ομόνοια τους εργαζόμενους του Δημοσίου και των πρώην ΔΕΚΟ με στόχο την πραγματοποίηση μαζικής παράστασης διαμαρτυρίας για τα μέτρα της κυβέρνησης, της ΕΕ και της τρόικας.

Στο διεκδικητικό πλαίσιο των κινητοποιήσεων της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ βρίσκονται η διατήρηση των θέσεων εργασίας, μέτρα για την αντιμετώπιση της ανεργίας, τη διαφύλαξη του θεσμού των συλλογικών συμβάσεων και την ενίσχυση του εισοδήματος χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων, καθώς και η προστασία των δημόσιων και κοινωνικών αγαθών (Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια).

Συγκοινωνίες
Μετ’ εμποδίων οι μετακινήσεις στην Αθήνα λόγω της κινητοποίησης

Μετ’ εμποδίων θα γίνουν σήμερα οι μετακινήσεις του επιβατικού κοινού λόγω της συμμετοχής των εργαζομένων στην παναττική στάση εργασίας που κήρυξαν οι ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, ζητώντας τη διατήρηση των θέσεων εργασίας και να μη θιγούν οι συλλογικές συμβάσεις.

Οι εργαζόμενοι στα λεωφορεία θα πραγματοποιήσουν στάση εργασίας από την έναρξη της βάρδιας έως τις 7 το πρωί και από τις 10 το βράδυ μέχρι τη λήξη της βάρδιας, ενώ οι τεχνικοί της ΕΘΕΛ θα κάνουν τετράωρη στάση εργασίας από τις 12.00 το μεσημέρι έως τις 16.00 και όλοι οι εργαζόμενοι στα λεωφορεία θα συμμετάσχουν στο συλλαλητήριο που οργανώνουν για τις 15.00 στην πλατεία Κλαυθμώνος.

Ακινητοποιημένοι θα μείνουν από τις 12.00 μ. έως τις 16.00 και οι συρμοί του Μετρό, του ηλεκτρικού, του Προαστιακού Σιδηροδρόμου, του Τραμ και του ΟΣΕ. Από τις 12.00 με 15.00 δεν θα κινηθούν και τα τρόλεϊ.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΩΣΚΟΛΟΣ
από το ΕΘΝΟΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΔΑΚΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΓΣΕΕ (25/11/2010)

Απαιτούμε:

• Τη διατήρηση των θέσεων εργασίας,

• Μέτρα για την αντιμετώπιση της ανεργίας,

• Διαφύλαξη του θεσμού των Συλλογικών Συμβάσεων.

• Προστασία των δημοσίων και κοινωνικών αγαθών.

Η ηγεσία της ΓΣΕΕ, μετά από τις καταδικασμένες σε αποτυχία νέες μορφές αγωνιστικών κινητοποιήσεων που δοκίμασε με απογευματινές πορείες και Σαββατιάτικα συλλαλητήρια, προφανώς συντασσόμενη πλήρως με την αντεργατική μνημονιακή πολιτική, εδέησε να προκηρύξει Παναττική (;;;) Τρίωρη Στάση Εργασίας για την Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010 από 12:00-15:15.

Είναι προφανές πως η ηγεσία της Συνομοσπονδίας έχει εγκαταλείψει κάθε μορφή έντονης αγωνιστικής διάθεσης του πρόσφατου παρελθόντος, κάθε προσπάθεια έντονης αντίστασης που σε προηγούμενους καιρούς είχε εκφραστεί ακόμα και με τους πιο ακραίους τρόπους. Η τρίωρη στάση εργασίας είναι η ελάχιστη αντίδραση ενάντια στην πλήρη ανατροπή των δικαιωμάτων των εργαζομένων, τόσο ελάχιστη που σχεδόν ισοδυναμεί με εμπαιγμό, πόσο μάλλον αν συνυπολογίσουμε πως αφορά μόνο τους εργαζόμενους στο Λεκανοπέδιο.

Μη έχοντας άλλη επιλογή, αφού αυτή είναι η απόφαση του θεσμοθετημένου Συνδικαλιστικού μας Οργάνου και δεδομένης της απόρριψής μας σε άλλες ακραίες, ¨ακτιβιστικές¨ και αντι-ειρηνικές συμπεριφορές, οφείλουμε όλοι να δώσουμε το παρόν.

Η μαζική συμμετοχή μας θα είναι η πιο αποστομωτική απάντηση!

Η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΔΑΚΕ

ΧΑΛΚΙΔΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔΡΕΛΙΩΖΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΜΕΡΗΣ ΝΙΚΟΣ
ΔΑΒΑΛΟΥ ΝΑΝΣΥ
ΔΡΙΜΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΓΙΑΚΟΥΜΑΚΗΣ ΤΑΣΟΣ
ΦΑΦΟΥΛΑΣ ΘΟΔΩΡΗΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΣΑΚ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ

Συνάδελφοι,
Από το 2006, όταν η Εμπορική πέρασε στον πλήρη έλεγχο της πολυεθνικής C.A. η γαλλική εργοδοσία στην πρώτη συνάντηση με τον Σύλλογο ζήτησε τον «εκσυγχρονισμό» του Οργανισμού. Το πρόβλημά της δεν ήταν η …καθαρεύουσα που τάχα, δεν μπορούσε να κατανοήσει… Από την πρώτη στιγμή έδειξε ότι ξέρει τι ακριβώς ζητούσε! Από τότε μέχρι σήμερα κύλησε αρκετό νερό στο αυλάκι. Η εργοδοσία άλλοτε με την ανοχή άλλοτε με τη «βροντερή κι ανυποχώρητη» απραξία της πλειοψηφίας του Συλλόγου εξαπέλυσε μια άνευ προηγουμένου επίθεση στα δικαιώματά μας: Ωράριο – υπερωρίες, μισθοί – bonus – παραγωγικότητα, πίεση – πειθαρχικά – απολύσεις, επιδόματα – μετακινήσεις – μείωση προσωπικού.

Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ παρα-βιάστηκε ουκ ολίγες φορές. Οι ηγεσίες των παρατάξεων που έχουν την πλειοψηφία στο Σύλλογο (ΔΗΣΥΕ- ΔΑΚΕ1/ΔΑΚΕ2) εξαπέλυαν ανέξοδους «δεκάρικους» και έγραφαν «πύρινες» ανακοινώσεις. Στην ουσία όμως άφηναν ανενόχλητη την εργοδοσία να «κάνει παιχνίδι». Έτσι, έφτασε το «πλήρωμα του χρόνου» που η γαλλική εργοδοσία ζητάει και τυπικά την αλλαγή του πολλάκις παρα-βιασμένου Οργανισμού.
Και μάλιστα θέλει οι αλλαγές να γίνουν όσο πιο σύντομα γίνεται, ακόμα και μέσα στο 2010. Οι ΔΗΣΥΕ-ΔΑΚΕ 1/ΔΑΚΕ 2, συναισθανόμενες το άγχος και την αγωνία των Γάλλων εργοδοτών μας, έσπευσαν να ικανοποιήσουν και τη χρονική προθεσμία, ορίζοντας έκτακτη Γενική Συνέλευση στις αρχές Δεκεμβρίου. Αλήθεια συνάδελφοι γιατί η «ανανεωμένη και επικαιροποιημένη συμφωνία για τον Οργανισμό» θα γίνει σεβαστή από την εργοδοσία;

Ας δούμε όμως λίγο, το γενικότερο κλίμα που επικρατεί σήμερα όσον αφορά τις εργασιακές σχέσεις, τις συλλογικές συμβάσεις και τους ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ : Η ολομέτωπη επίθεση που εξελίσσεται σε βάρος των εργαζομένων έχει πάρει χαρακτήρα βαρβαρότητας. Τα μέτρα, εισπρακτικά και διαρθρωτικά, διαλύουν κάθε πτυχή της δουλειάς και της ζωής μας, ώστε μια χούφτα καπιταλιστές να τη βγάλουν πάλι καθαρή και να ξανακερδοφορήσουν ασύστολα.
Δικαιώματα και κατακτήσεις που οι εργαζόμενοι απέκτησαν με θυσίες και αγώνες (μισθοί, 8ωρο, ασφάλιση, σύνταξη, συλλογικές συμβάσεις) παίρνονται πίσω από τους εργοδότες και τους πολιτικούς υπηρέτες τους με τον πιο βίαιο και αδίστακτο τρόπο. Είναι πλήρως καλυμμένοι πολιτικά και “νόμιμα” να εκβιάζουν, να εκφοβίζουν και να διασφαλίζουν τα κέρδη τους, καθώς οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ νομοθετούν συνεχώς υπέρ των συμφερόντων τους.

Νόμος για τους ενοικιαζόμενους, νόμος για το ΤΕΑΠΕΤΕ, νόμος για το ωράριο, νόμος για τις απολύσεις. Το υπ. Εργασίας ετοιμάζει νόμο για τις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις και τον ΟΜΕΔ. Νόμο για την κατάργηση των Οργανισμών στις πρώην ΔΕΚΟ. «Και αρκεί μια κλωστή για να ξηλωθεί το πουλόβερ».
Δεν πάνε στα τυφλά οι Γάλλοι. Έχοντας τη συναίνεση της πλειοψηφίας του Συλλόγου σε μια σειρά ζητήματα (άδειες, δελτίο αξιολόγησης…), βλέπουν πως έχουν ένα προνομιακό συνομιλητή για να περάσουν τα «θέλω» τους. Και καθώς το γενικότερο περιβάλλον, με τρόικες, μνημόνια και εκφοβισμό τους ευνοεί, ζητάνε ακόμα περισσότερα. Θέλουν όμως να έχουν και την συμφωνία, “συνέργια” την αποκαλεί η εργοδοσία, των εργαζομένων στην τράπεζα, μέσω του Συλλόγου, για τα μέτρα που «μάς παίρνουν».

ΔΗΣΥΕ-ΔΑΚΕ 1/ΔΑΚΕ 2 βρίσκουν άλλοθι στους 700, εκτός Οργανισμού, συναδέλφους για να πάνε σε «διάλογο» για τον Οργανισμό, για να δώσουν στην εργοδοσία αυτά που θέλει. Αφού τόσον καιρό επαναπαύθηκαν στην (βολική για την τράπεζα και όχι μόνο) προσφυγή στη Δικαιοσύνη, χρησιμοποιούν την ανάγκη τους για ίσα δικαιώματα και εκβιάζουν καταστάσεις. Έχοντας ως μόνιμο προσανατολισμό την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία της τράπεζας κάνουν ό,τι μπορούν για να ευνοηθούν τα επιχειρηματικά σχέδια της C.A.
Στο τέλος, θα είμαστε ΟΛΟΙ εργαζόμενοι χωρίς δικαιώματα…
Όπως η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ εκβιάζει και τρομοκρατεί για να περάσει τα γενικότερα μέτρα, έτσι και η γαλλική εργοδοσία με τους μηχανισμούς της (εντός και εκτός συνδικαλιστικού κινήματος) θα εξαπολύσει τρομερή επίθεση στις συνειδήσεις και στις αγωνίες μας. Θα παίξει με την εργασιακή ανασφάλεια και τη ζωή μας για να μας κάνει να υποκύψουμε στις ορέξεις της.
Η ΕΣΑΚ σας καλεί να πούμε ένα ηχηρό ΟΧΙ στην οποιαδήποτε αλλαγή θέλουν οι εργοδότες από κοινού με ΔΗΣΥΕ-ΔΑΚΕ 1/ΔΑΚΕ 2 να φέρουν στον Οργανισμό. Να πούμε ένα ηχηρό ΝΑΙ στην ένταξη όλων των συναδέλφων στον Οργανισμό. Να πούμε ένα ηχηρό ΟΧΙ στην κατάργηση των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων. Να πούμε ένα ηχηρό ΝΑΙ στη διεκδίκηση πραγματικών αυξήσεων.
Εργαζόμενοι και Τράπεζα δεν έχουν και δεν μπορούν να έχουν «κοινούς» στόχους. Οι στόχοι αυτοί είναι εξοντωτικοί και επιδιώκουν την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της Τράπεζας, την παραπέρα αύξηση των κερδών της σε βάρος εργασιακών, ασφαλιστικών δικαιωμάτων & αμοιβών μας.
Συνάδελφοι,
Η ηγεσία της ΓΣΕΕ, δια στόματος Παναγόπουλου, κηρύσσει τέρμα αγώνων…
Η ηγεσία της ΟΤΟΕ αντιπροτείνει στην προκλητικότητα των τραπεζιτών κλαδική σύμβαση με… «απολύσεις για σπουδαίο λόγο».
Υπάρχει αγανάκτηση, υπάρχει θυμός. Βλέπετε ο, ολοένα και αυξανόμενος, κόπος σας να λυμαίνεται από ελάχιστους. Βλέπετε τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες να είναι παραδομένες στις ορέξεις του μεγάλου κεφαλαίου. Να «εκποιούν» ξανά και ξανά την ψήφο και την εμπιστοσύνη σας. Η αποχή και η απαξίωση της οργανωμένης αντίστασης, του κινήματος δεν είναι λύση, αλλά βούτυρο στο ψωμί τους. Εγκαταλείψτε τους αν θέλετε να μπει ένα τέρμα στις σφαλιάρες που δεχόμαστε.
Η μαγιά υπάρχει. Είναι οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, και στην Εμπορική.
Καμιά συναίνεση! Μόνο για αντεπίθεση υπάρχει χώρος. Τώρα δεν φτάνει μια επική αγανάκτηση. Τώρα είναι η ώρα να είναι μελετημένη ακόμα και η ανάσα. Τώρα είναι η ώρα της συγκεκριμένης οργάνωσης. Πρέπει και μπορεί να δυσκολέψει περισσότερο η ζωή των εργοδοτών. Κάθε εργαζόμενος, παλιός – νέος, κάθε «νοικιαζόμενος», κάθε συμβασιούχος, κάθε γυναίκα κι άντρας, πρέπει τα δάχτυλά του να τα χρησιμοποιήσει πια, όχι για να δείξει ή να φασκελώσει τους ενόχους, αυτοί ξεσκεπάστηκαν πια, αλλά να τα σφίξει γερά για να΄ναι δυνατή η γροθιά του!

Ανακοίνωση ΔΗΣΥΕ Εργαζομένων στην Εμπορική Τράπεζα για τον Οργανισμό Προσωπικού

ΔΗΣΥΕ
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ
αγώνας, συνέπεια, προοπτική

Συναδέλφισσες , Συνάδελφοι,

Η ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος – και όχι μόνο – έχει αποδείξει περίτρανα ότι το μέλλον ανήκει σ’αυτούς που το προετοιμάζουν, σ’αυτούς που το διεκδικούν μεθοδικά και με συνέπεια, σ’αυτούς που μπορούν να αναλύσουν και να προβλέψουν σήμερα, να αγωνιστούν και να κερδίσουν αύριο.
Σ’έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία σε παγκόσμιο ευρωπαϊκό και εσχάτως σε εθνικό επίπεδο γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες βίαιων αλλαγών και αυταρχικών προσαρμογών που κατεδαφίζουν κυριολεκτικά το κοινωνικό κράτος, που απαλλοτριώνουν ασφαλιστικά μισθολογικά και εργασιακά δικαιώματα.

• ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Είμαστε απ’αυτούς που πιστεύαμε από την αρχή ότι η οικονομική κρίση στην Ευρώπη είναι κάτι πολύ περισσότερο και βαθύτερο. Είναι μια κρίση του Ευρωπαϊκού καπιταλισμού που βαθαίνει το ρήγμα του «πλούσιου» βορρά με το «φτωχό» νότο. Είναι μια αφορμή για επαναπροσδιορισμό των κανόνων του παιχνιδιού υπέρ των αγορών και των εταιρειών που εκφράζονται μέσω του διευθυντηρίου και κυρίως της Γερμανίας. Είναι μια σύγκρουση που οι οικονομικά ισχυροί αμφισβητούν την πολιτική συνοχή και την κοινωνική σύγκλιση απαιτώντας ρόλο επικυρίαρχου τόσο πολιτικά όσο κυρίως οικονομικά.
Είναι φανερό ότι το όραμα της «Ενωμένης Ευρώπης» υποχωρεί μπροστά στην προοπτική μιας «αγοράς υπηκόων», που θα δανείζεται ακριβά για να καταναλώνει ότι αυτοί παράγουν στις τιμές που αυτοί καθορίζουν. Έτσι οι πλούσιες χώρες θα γίνονται πλουσιότερες, οι φτωχές φτωχότερες, εξαρτημένες πολιτικά, χωρίς παραγωγική βάση, κυνηγώντας ατέρμονα τους όρους ενός μνημονίου ή ενός οικονομικού συμφώνου που φτιάχτηκε ακριβώς για να διαιωνίζει και να βαθαίνει την ανισότητα.
Έτσι την ανακατανομή που δεν μπόρεσε να κάνει ο πόλεμος, σήμερα καλείται να την κάνει ο «οικονομικός πόλεμος» που θα αποδειχτεί ακόμη πιο σκληρός, πιο ύπουλος και πιο καταστροφικός, γιατί μαζί με την εθνική ανεξαρτησία θα χάνονται μέρα με τη μέρα κατακτήσεις του λαϊκού κινήματος που κερδήθηκαν με αγώνες ετών. Ασφαλιστικά, μισθολογικά και εργασιακά δικαιώματα βρίσκονται στο στόχαστρο συνταγών που σήμερα αποτελούν πανάκεια για την έξοδο από την κρίση σε μια Ευρώπη που βαδίζει στον πιο αυταρχικό και αντεργατικό φιλελεύθερο μονόδρομο των τελευταίων ετών.

• ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Πιστεύαμε από την αρχή ότι κάτω από την κρίση δανεισμού και το μνημόνιο, εδώ κα πολλά χρόνια σιγόκαιγε μια άλλη πιο βαθιά και πιο γενικευμένη κρίση που εν ολίγοις συνίσταται σε :
1. Γενική κρίση θεσμών σε κοινωνικό επίπεδο όπου κανένας δεν εμπιστεύεται τίποτα.
2. Οικονομική κρίση σε μια οικονομία με χρόνια διαρθρωτικά προβλήματα που κανείς δεν παράγει και κανείς δεν επενδύει με μία αστική τάξη που ποτέ δεν είχε εθνική συνείδηση, δεν πλήρωνε φόρους, δεν επανεπένδυε τα κέρδη της, δεν έδινε βάση στην παραγωγή αλλά μόνο στο εύκολο μεταπρατικό κέρδος. Με ένα κράτος αναποτελεσματικό, ανίκανο να συντονίσει στρατηγικά την πορεία εξόδου από την κρίση, να επενδύσει στην ανάπτυξη, να αναδιανείμει υπέρ των ασθενέστερων τον εθνικό πλούτο.
3. Κρίση των θεσμών αντιπροσώπευσης που δικαίως δημιουργεί μια ισοπεδωτική αντίληψη στους πολίτες και τους απομακρύνει από την πολιτική δράση, αφού βλέπουν το πολιτικό προσωπικό της χώρας να αναλώνεται σε κοκορομαχίες και ακόμη και σήμερα να κυριαρχείται από την έννοια του πολιτικού κόστους και του κομματικού οφέλους.

Η πολλαπλή κρίση θεσμών εύκολα δημιούργησε κρίση προτύπων με αυτά του νεοπλουτισμού, του εύκολου κέρδους, της ιδιώτευσης, να κυριαρχούν. Η ανάπτυξη στηριζόταν σε δανεικά και η επιφανειακή ευμάρεια σε πήλινα πόδια. Τα κόμματα συνήθως διαχειρίζονταν το κράτος ως λάφυρο, η αριστερά βολευόταν από την κρίση χωρίς να αρθρώνει σύγχρονο μεταρρυθμιστικό λόγο, η πνευματική ηγεσία σιωπούσε και πίσω από τη βιτρίνα η κρίση βάθαινε μέρα με τη μέρα.
Ώσπου ήρθε η Κυβέρνηση της Ν.Δ. που τίναξε τα πάντα στον αέρα και μέσα σε 5 χρόνια διέλυσε ότι είχε απομείνει από τον παραγωγικό ιστό της χώρας. Λαφυραγώγησε το ήδη άρρωστο κράτος, εκτίναξε τα ελλείμματα στα ύψη και βύθισε τη χώρα στην ανυποληψία φέρνοντάς την στο όριο της χρεοκοπίας.
Η νέα Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κάτω από την αφόρητη πίεση των αγορών της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ., οδηγήθηκε στην υπογραφή του Μνημονίου για να αποφύγει την χρεοκοπία. Αναγκάστηκε να υιοθετήσει καθαρά νεοφιλελεύθερα μέτρα που έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με την ιδεολογία και τις εξαγγελίες της.
Σήμερα οι εργαζόμενοι αρχικά του Δημοσίου και πρόσφατα του Ιδιωτικού τομέα καλούνται να πληρώσουν το μάρμαρο μιας κρίσης που άλλοι δημιούργησαν.
Ο καπιταλισμός για άλλη μια φορά δείχνει το άγριο πρόσωπό του ιδιωτικοποιώντας τα κέρδη και κοινωνικοποιώντας τις ζημιές.
Απαιτούμε από την Κυβέρνηση μια άλλη πολιτική που θα περιέχει ουσιαστική τόνωση της ζήτησης, ενίσχυση των μικρών εισοδημάτων και αύξηση των επενδύσεων, που δεν θα αποδομεί, αλλά θα ενισχύει το κοινωνικό κράτος που θα κατανείμει δίκαια φορολογικά βάρη, που θα προστατεύει την απασχόληση και τις εργασιακές σχέσεις.
Απαιτούμε να πληρώσουν αυτοί που δημιούργησαν την κρίση εδώ και τώρα.
Απαιτούμε να ασκηθούν εθνικές πολιτικές ώστε να μην γίνει η χώρα πειραματόζωο για την εφαρμογή νεοφιλελεύθερων συνταγών από την Τρόικα.
Αγωνιζόμαστε για την έξοδο από τη κρίση που άλλοι δημιούργησαν όσο το δυνατόν αλώβητοι, χωρίς να μείνει κανένας πίσω, χωρίς αποκλεισμούς και χαμένες γενιές.
Αυτός ο αγώνας που θα είναι και δύσκολος και μακροχρόνιος είναι το στοίχημα του συνδικαλισμού και των συνδικαλιστών με το μέλλον.

Συναδέλφισσες , Συνάδελφοι,

Οι λίγες σκέψεις που παραθέσαμε πιο πάνω εντελώς περιγραφικά δεν έχουν σκοπό ούτε να μας κάνουν πιο σοφούς ούτε πιο απαισιόδοξους για το μέλλον. Απλά θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας τις αγωνίες μας για μια πραγματικότητα που είναι ήδη εδώ και που αν δεν την εκτιμήσουμε σωστά δεν θα μπορέσουμε να σχεδιάσουμε, να διεκδικήσουμε, να αγωνιστούμε και να κερδίσουμε το μέλλον.
Στα προβλήματα που ήδη αναφέραμε σε Ελλάδα και Ευρώπη θα πρέπει να προσθέσουμε τα ιδιαίτερα οξυμένα προβλήματα του χρηματοπιστωτικού συστήματος στην Ελλάδα και την απογοητευτική πορεία της Εμπορικής που βρίσκεται εδώ και χρόνια σε κάθετη πτώση με ολοένα αυξανόμενες ζημιές.
Είμαστε αναγκασμένοι να σχεδιάσουμε τη δράση μας σε ένα γκρίζο πολιτικά, οικονομικά και συνδικαλιστικά τοπίο, με το συνδικαλισμό να χάνει μάχες, τα κοινωνικά κινήματα να βρίσκονται σε ύφεση και την πολιτική να μην μπορεί να δώσει απαντήσεις στα καθημερινά προβλήματα.
Είμαστε αναγκασμένοι να δίνουμε μάχες για να διατηρήσουμε αλώβητες κατακτήσεις ετών, κάτω από την ασφυκτική πίεση μιας κοινωνίας που δεν λειτουργεί με μια συλλογική συνείδηση σε μια αγωνιστική διεκδικητική προοπτική. Οι ατομικές λογικές που διαμορφώνονται από τα δελτία των 8, στοχοποιώντας βάρβαρα εργασιακά δικαιώματα και αμοιβές δημιουργούν συνθήκες κοινωνικού αυτοματισμού.
Την ώρα που δίπλα μας καταρρέουν σαν χάρτινοι πύργοι μισθολόγια, Oργανισμοί, κανονισμοί εργασίας, την ώρα που απειλούνται Συλλογικές Συμβάσεις και εργασιακές σχέσεις, την ώρα που η ανεργία και η ύφεση είναι τα μόνα αυξανόμενα μεγέθη, ο ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ΑΠΑΛΛΑΓΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ-ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΠΑΡΑΤΑΞΙΑΚΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ.
Η ΔΗΣΥΕ, σαν έτοιμη από καιρό, χωρίς να αιφνιδιάζεται από τις εξελίξεις, έχει επιλέξει και υπηρετεί ασυμβίβαστα και με συνέπεια τη ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΚΟΚΚΙΝΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ για την προστασία της απασχόλησης, των εργασιακών σχέσεων, των αμοιβών και των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Αυτή είναι η μόνη στρατηγική που απαντάει στο καθολικό αίτημα της εποχής μας : να περάσουμε την κρίση χωρίς απώλειες. Να πάμε συντεταγμένα στο μέλλον με εργασιακή ασφάλεια. Να χτίσουμε μια νέα αγωνιστική συλλογική συνείδηση που θα αποτελέσει εφαλτήριο για τις μελλοντικές μας κατακτήσεις.

Συναδέλφισσες , Συνάδελφοι,

Σε μια εποχή γενικευμένης κρίσης, θεσμών και αξιών, σε μια κοινωνία σε παρακμή, σε μια συγκυρία που η οικονομική δυσπραγία και η ανεργία οδηγούν σε συλλογική κατάθλιψη, ιστορικά εμφανίζονται δυο κατηγορίες «εθνοσωτήρων» και «εργατοπατέρων» :
1. Αυτοί που μας προτείνουν το συμβιβασμό, την ιδιώτευση, την υποστολή της σημαίας των αγώνων, την ενσωμάτωση στην εργοδοσία και την κάθε λογής εξουσία, τον ατομικό δρόμο που οδηγεί έναν-έναν σαν πρόβατο επί σφαγή.
2. Αυτοί που καταγγέλλοντας τα πάντα και τους πάντες ως «προδότες» συνομωσιολογούν ασύστολα για να κερδίσουν τη συμπάθεια των εργαζομένων. Μονίμως απόντες από τους αγώνες, περαστικοί από το συνδικαλισμό και τη μαζική δράση, ανώνυμοι και θλιβεροί προσπαθούν να γίνουν γνωστοί με κούφια λόγια. Ανερμάτιστοι πολιτικά που αδυνατούν να σκεφτούν, να σχεδιάσουν, να προτείνουν, μόνον καταγγέλλουν, ζώντας σε άλλες εποχές με ιδεοληψίες που ακροβατούν ανάμεσα στο θλιβερό και το γελοίο. Είναι αυτοί που μπερδεύοντας το Μαρξ με το Cosmopolitan χαϊδεύουν αυτιά εκφράζοντας στην ουσία την πιο συντηρητική εκδοχή της έννοιας του «πολιτικού κόστους» που μας οδήγησε εδώ σαν χώρα.

Η ΔΗΣΥΕ με αίσθημα ευθύνης χρόνια τώρα στην πρώτη γραμμή επιλέγει αταλάντευτα να ΛΕΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, να σχεδιάζει, να προτείνει και να αγωνίζεται. Για μας ο συνδικαλισμός δεν χαϊδεύει αυτιά, δεν κάνει δημόσιες σχέσεις, δεν υπηρετεί πελατειακές λογικές για να είναι συμπαθής, αλλά διεκδικεί να είναι ενωτικός, αγωνιστικός, και χρήσιμος.

– Γι’αυτό τολμάμε σήμερα να σηκώσουμε το γάντι του διαλόγου με τη Διοίκηση, έχοντας αίσθηση της ευθύνης μας και έχοντας εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας.
– Γι’αυτό επιλέγουμε ανοιχτές συμμετοχικές διαδικασίες διαλόγου με όλους τους εργαζομένους θεωρώντας ότι η γνώση, η αλήθεια και η κριτική είναι τα όπλα μας.
– Η ΔΗΣΥΕ προχωράει ασυμβίβαστα μπροστά με τους εργαζόμενους για άλλη μια νίκη σε δύσκολους καιρούς, όπως έκανε εδώ και χρόνια στο ασφαλιστικό, στο ενιαίο μισθολόγιο, στον Οργανισμό, στις Επιχειρησιακές Συμβάσεις, αγνοώντας όλους αυτούς που και τότε και τώρα κλαψουρίζουν, ψελλίζοντας ψεύδη και συκοφαντίες, για να καλύψουν τη συνδικαλιστική τους ανεπάρκεια και τα προσωπικά τους αδιέξοδα.

– ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ
– ΕΝΤΑΞΗ ΝΕΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ

Συναδέλφισσες , Συνάδελφοι,

Πρώτη προτεραιότητα της ΔΗΣΥΕ και του Συλλόγου μας ήταν και είναι η διασφάλιση των εργασιακών μας σχέσεων μέσα από την πιστή τήρηση του Οργανισμού και η ένταξη σ’αυτόν των νέων συναδέλφων.
Θα προσπαθήσουμε όσο πιο απλά και κατανοητά γίνεται με απόλυτη ειλικρίνεια, να εξηγήσουμε γιατί πάμε σε ένα διάλογο, όχι όπως ήθελε η Διοίκηση, αλλά όπως εμείς καθορίσαμε μέσα από δημόσια ανταλλαγή επιστολών, χωρίς γκρίζες ζώνες και χωρίς προαπαιτούμενα.
Με όση σαφήνεια επιτρέπει το μικρό μέγεθος μιας ανακοίνωσης ξεκινάμε σήμερα το διάλογο με απόλυτη διαφάνεια προθέσεων, με γνώση, τόλμη και απόλυτη αίσθηση της ευθύνης μας. Το μόνο που ζητάμε από τους εργαζόμενους είναι συμμετοχή στο διάλογο, συσπείρωση και εμπιστοσύνη στο συλλογικό όργανο, εγρήγορση και ετοιμότητα για αγώνες όταν και όπου χρειαστεί.

1. Γιατί πρέπει να ενταχθούν οι νέοι συνάδελφοι στον υπάρχοντα Οργανισμό Προσωπικού ;

Οι εκατοντάδες πλέον συνάδελφοι που είναι εκτός Οργανισμού έχουν απόλυτο δικαίωμα να έχουν ακριβώς τις ίδιες εργασιακές σχέσεις, την ίδια Σύμβαση ορισμένου χρόνου και τις ίδιες αμοιβές με τους παλιότερους συναδέλφους.
Για εμάς είναι δέσμευση και καθήκον να μην αφήσουμε να δημιουργηθεί προσωπικό δύο ταχυτήτων με ελαστικές εργασιακές σχέσεις, με το φόβο της απόλυσης, με διαφορετικές αμοιβές. Αύριο οι εκτός Οργανισμού θα είναι περισσότεροι από τους εντός Οργανισμού και αυτό θα αποτελεί θρυαλλίδα στα θεμέλια του Συλλόγου, της ενότητας και της προοπτικής του Συνδικαλιστικού κινήματος. Είναι ζήτημα τιμής και συνέπειας να μην δημιουργήσουμε μια χαμένη γενιά συναδέλφων που θα παραδώσουμε εύκολη λεία στα σχέδια της εργοδοσίας μόνο και μόνο για να μην διαταράξουμε την ακινησία και την αμεριμνησία των βολεμένων και των άτολμων.

2. Γιατί πρέπει οι παλιότεροι συνάδελφοι να αγωνίζονται για την ένταξη των
νέων ;

Γιατί είναι δίκαιο αίτημα, είναι δικαίωμα όλων να απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις. Γιατί οι νέοι συνάδελφοι, που σε λίγα χρόνια θα είναι πλειοψηφία, πρέπει να μην χρησιμοποιηθούν ούτε ως αποδιοπομπαίοι τράγοι, ούτε ως πολιορκητικός κριός από την εργοδοσία υπονομεύοντας τους συλλογικούς αγώνες του μέλλοντος. Γιατί αν εφησυχάσουμε κοιτώντας το πρόσκαιρο βόλεμά μας, το μέλλον θα μας εκδικηθεί νομοτελειακά για τη στάση μας, με διασπάσεις και μάχες αποκλινόντων συμφερόντων, που θα μας χωρίζουν αντί να μας ενώνουν. Και το μέλλον είναι οι νέοι , που για το κοινό συμφέρον πρέπει να πορευτούμε μαζί τους σε μια αδιάσπαστη ενότητα.

3. Υπάρχει δυνατότητα αλλαγής άρθρων του Οργανισμού ;

Υπάρχει, αρκεί να υπάρχει η σύμφωνη γνώμη των δυο πλευρών, Τράπεζας και εργαζομένων. Μονομερής δυνατότητα αλλαγών δεν υπάρχει μια που ο Οργανισμός συνιστά Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.
Οποιαδήποτε αλλαγή συντελεστεί πρέπει να εγκριθεί με πλειοψηφία από τη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου και αντίστοιχα τη Γενική Συνέλευση της Τράπεζας (άρθρο 32 του Οργανισμού).

4. Υπάρχει προηγούμενο αλλαγών άρθρων του Οργανισμού ;

Υπάρχει προηγούμενο, όπως για παράδειγμα η αλλαγή του άρθρου 31 που έγινε την 22/6/1999 με τη σύμφωνη γνώμη και των δυο μερών και κατόπιν έγκρισης της Γενικής Συνέλευσης του Συλλόγου μας.

5. Υπάρχουν διατάξεις και άρθρα του Οργανισμού που είναι ανενεργά έχοντας αντικατασταθεί από ενεργητικότερες ρυθμίσεις υπέρ των εργαζομένων ;

Ο Οργανισμός έχει τροποποιηθεί σε πληθώρα άρθρων που αντικαταστάθηκαν από ευνοϊκότερες ρυθμίσεις που περιέχονται σε Κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις (ΟΤΟΕ – Τραπεζών) και σε Επιχειρησιακές Συμβάσεις (ΣΕΕΤ – Τράπεζας). Ενδεικτικά αναφέρουμε το άρθρο 6 (1982), το άρθρο 7, το άρθρο 8, το άρθρο 10, το άρθρο 28 (συμπληρώθηκε).

6. Τι αλλαγές ζητάει η Τράπεζα κα σε ποια άρθρα ;

Μετά από το δημόσιο διάλογο, την αντίδραση του Συλλόγου που επέβαλλε τη σφιχτή και ορισμένη ατζέντα διαλόγου, η Τράπεζα ζητάει τροποποίηση 3 συγκεκριμένων άρθρων από τα 60 άρθρα του Οργανισμού.

α) Τη μείωση των βαθμών από 11 σε 5 (άρθρο 3).

Απαντούμε : Δεν συμφωνούμε. Θα μπορούσαμε να κουβεντιάσουμε μια μείωση βαθμών από 11 σε 7 ή 8, που είναι εντελώς ανώδυνη, αφού εδώ και χρόνια έχει αποσυνδεθεί ο βαθμός από την αμοιβή, αρκεί να τηρηθούν δυο προϋποθέσεις. Η πρώτη είναι να τηρηθεί ο βηματισμός έτσι ώστε να φτάνουν οι εργαζόμενοι στα ίδια χρόνια με σήμερα στους νέους βαθμούς, και η δεύτερη, στο επίδομα βαθμού να χορηγείται όπως και σήμερα χωρίς καμία μείωση.

β) Τη μείωση των κλάδων από 8 σε 3 (άρθρο 3).

Απαντούμε : Ήδη εδώ και χρόνια έχουν σταματήσει οι προσλήψεις στους περισσότερους κλάδους που τείνουν να καταργηθούν. Οι Συλλογικές Συμβάσεις εδώ και χρόνια υπογράφονται για 3 κλάδους (Κύριο Προσωπικό – Βοηθητικό – Καθαριότητα). Μπορούμε να το κουβεντιάσουμε αρκεί να μη θιγούν στο παραμικρό οι αμοιβές και οι εργασιακές σχέσεις, και να μην ευνοηθεί κατ’ ελάχιστο η παραχώρηση εργασιών σε τρίτους εκτός Τράπεζας.

γ) Τη μείωση του χρόνου της πειθαρχικής διαδικασίας, εξάλειψη του θεσμού ανακριτή, μείωση πειθαρχικών συμβουλίων από 3 σε 2.

Απαντούμε : Η μείωση του χρόνου είναι και δικό μας χρόνιο αίτημα γιατί κρατά σε ομηρεία και απαξιώνει ηθικά δεκάδες συναδέλφους που χάνουν βαθμούς και θέσεις ευθύνης λόγω ανεπάρκειας του υπηρεσιακού μηχανισμού. Δεν συμφωνούμε με την κατάργηση του ανακριτή. Η μείωση των πειθαρχικών συμβουλίων μπορεί εύκολα να γίνει αρκεί να περνούν όλοι από πρώτο και δεύτερο βαθμό όπως σε όλες τις Τράπεζες και όπως γίνεται μέχρι σήμερα και στην Εμπορική.
Ζητάμε να σταματήσουν οι απολύσεις και να τηρείται απαρέγκλιτα για όλους η πειθαρχική διαδικασία.

7. Πώς θα γίνουν οι προτεινόμενες αλλαγές ;

Με απόλυτη διαφάνεια, διάλογο και συναίνεση όλων των εργαζομένων. Με πρόταση της ΔΗΣΥΕ πραγματοποιείται στις 4/12 Έκτακτη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου στο ξενοδοχείο ‘Divani Caravel’ όχι για να εγκριθούν οι αλλαγές αλλά για ενημέρωση και διάλογο όλων των εργαζομένων και για να δοθεί με απόλυτη δημοκρατία η έγκριση για την έναρξη του διαλόγου στη συγκεκριμένη ατζέντα.
Αν δοθεί η εξουσιοδότηση θα αρχίσει ο διάλογος αυστηρά στα 3 θέματα. Αν συμφωνήσουμε θα ακολουθήσει άλλος κύκλος ενημέρωσης, οι αλλαγές θα αποτυπωθούν γραπτά και θα εγκριθούν στην Τακτική Γενική Συνέλευση του Συλλόγου τον επόμενο Μάρτιο.

8. Ποιους αφορούν οι αλλαγές αν τελικά γίνουν ;

Ρητά αυτούς που θα προσληφθούν από την υπογραφή τους και μετέπειτα. Δηλαδή όσους προσληφθούν από τα μέσα του 2011 και μετά.

9. Οι παλιοί συνάδελφοι επηρεάζονται από τις ενδεχόμενες αλλαγές ;

Ρητά όχι. Γι’αυτούς ισχύει ότι ακριβώς ισχύει και σήμερα μέχρι να πάρουν σύνταξη.

10. Οι νέοι υπό ένταξη συνάδελφοι επηρεάζονται από τις ενδεχόμενες αλλαγές ;

Όχι. Θα ενταχθούν άμεσα στον υπάρχοντα Οργανισμό ακριβώς όπως και οι ήδη ενταγμένοι.

11. Από το 2011 και μετά θα υπάρχουν δυο Οργανισμοί; Αυτό δεν διασπά το προσωπικό στο απώτερο μέλλον ;

Όχι. Θα υπάρχει ένας και μόνο Οργανισμός όπως και σήμερα. Οι αλλαγές θα ενσωματωθούν ως μεταβατικές διατάξεις όπως έχει γίνει και στο παρελθόν. Σ’ αυτόν τον ισχυρό και επικαιροποιήμενο Οργανισμό θα ανήκουν όλοι ανεξαιρέτως οι συνάδελφοι. Απλώς το Συμβούλιο Προαγωγών για παράδειγμα θα προάγει τους παλιούς στους 11 βαθμούς και τους νεότερους σ’αυτούς που θα συμφωνηθούν.

12. Γιατί να πάμε τώρα στο διάλογο ; Δεν καθόμαστε στ’ αυγά μας τώρα που όλα αλλάζουν προς το χειρότερο ;

Ίσως το ίδιο έλεγαν πριν από λίγο καιρό οι εργαζόμενοι στον ΟΣΕ ή σε άλλες ΔΕΚΟ και επιχειρήσεις και σήμερα δεν έχουν ούτε μισθολόγια ούτε Οργανισμούς. Ακριβώς όταν όλα καταρρέουν είναι που δοκιμάζονται στρατηγικές και ηγεσίες. Αυτοί που βλέπουν μπροστά, που αγωνίζονται, θα επιβιώσουν. Οι υπόλοιποι δίνοντας μάχες οπισθοφυλακών θα χάσουν κάποια στιγμή τα πάντα. Με αίσθημα ευθύνης πάμε σε ένα διάλογο δυνατοί, ενωμένοι, με άποψη, με διάταξη μάχης. Ας καθίσουν στ’ αυγά τους οι κάθε λογής «κότες» που λογαριάζουν το συνδικαλιστικό κόστος και που κάνουν σημαία την ανεπάρκεια και την άγνοια περιμένοντας το μοιραίο. Δεν φοβόμαστε το διάλογο, δεν δεσμευόμαστε σε τίποτα και σε κανέναν παρά μόνο σ’αυτούς που εκπροσωπούμε.

13. Είναι δεσμευτικός ο διάλογος ;

Όχι. Μπορούμε να αποχωρήσουμε ανά πάσα στιγμή, και θα το κάνουμε αν δεν τηρηθεί οτιδήποτε από τα συμφωνημένα. Αντίθετα θα εκθέσουμε την άλλη πλευρά αποκαλύπτοντας ότι άλλα έλεγε και άλλα τελικά ήθελε στην πράξη.

14. Αν αποχωρήσουμε τι θα γίνει με τους νέους συναδέλφους ;

Αν η διαδικασία ένταξής τους, η οποία θα έχει ήδη ξεκινήσει, διακοπεί βίαια, υπόλογη ηθικά και νομικά θα είναι η Τράπεζα. Ο Σύλλογος έχει έτοιμες τις αγωγές τις οποίες θα καταθέσει την ίδια μέρα δικαιωμένος περισσότερο από ποτέ. Ο αγώνας θα συνεχιστεί ασυμβίβαστα με όλα τα διαθέσιμα συνδικαλιστικά και νομικά μέσα.

15. Τι έχουν να κερδίσουν οι νέοι συνάδελφοι ;

Την απόλυτη προστασία του Οργανισμού, τη σιγουριά της Σύμβασης ορισμένου χρόνου, την ασφάλεια των εργασιακών σχέσεων, την ισότητα και την αξιοκρατία.

16. Τι έχουν να κερδίσουν οι παλιοί συνάδελφοι ;

Έχουν μόνο να κερδίσουν, γιατί χωρίς καμία απολύτως αλλαγή θα έχουμε έναν επικαιροποιήμενο Οργανισμό που θα φέρει την υπογραφή του ιδιώτη Τραπεζίτη το 2011. Κανένας δεν θα μπορεί να τον αμφισβητήσει τα επόμενα χρόνια επικαλούμενος αναχρονισμούς και άλλα τινά. Κανένας δεν θα μπορεί να ακυρώσει την υπογραφή του που θα είναι φρέσκια σ’έναν Οργανισμό ισχυρό περισσότερο από ποτέ, επίκαιρο και σύγχρονο. Ένας τέτοιος Οργανισμός είναι βιώσιμος στο μέλλον και θα αποτελέσει δίχτυ ασφαλείας για τα επόμενα χρόνια.

17. Καλά είναι όλα ρόδινα ; Η άλλη πλευρά γιατί το κάνει ; Αποκλείεται να υπάρχουν παγίδες ;

Όχι μόνο αποκλείεται αλλά είμαστε σίγουροι ότι θα υπάρχουν παγίδες στο δρόμο μας. Ανησυχούμε και εμείς περισσότερο από τον καθένα. Δεν έχουμε όμως δικαίωμα στο όνομα της όποιας ανησυχίας να μην τολμήσουμε περιμένοντας άβουλοι και κατώτεροι των περιστάσεων να συντελεστεί το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Δύναμή μας η συμμετοχή των εργαζομένων, η γνώση των προβλημάτων, η αίσθηση ευθύνης, η λογοδοσία.

Η ΔΗΣΥΕ έχει στα γονίδιά της τον αγώνα και τη διαρκή μάχη για ένα καλύτερο αύριο που δεν μπορεί να περιμένει τους άκαπνους και τους γραφειοκράτες να ξεπεράσουν αναστολές, φοβικά σύνδρομα.

Για τη ΔΗΣΥΕ η πρόκληση είναι εδώ, ο αγώνας είναι τώρα.

Τώρα που στενεύουν τα περάσματα θα κριθούμε όλοι για τη δυνατότητά μας να περάσουμε όλοι μαζί την κρίση χωρίς να μείνει κανένας πίσω.

• ΑΛΑΛΑΖΟΝΤΑ ΚΥΜΒΑΛΑ …

… ή όπως λέει ο λαός τα άδεια βαρέλια κάνουν θόρυβο. Και κάνουν πολύ θόρυβο εσχάτως αυτοί που σπεύδουν να μας κατηγορήσουν για «εφιάλτες» για «προδότες» για «ξεπουλήματα». Αυτοί που με αβάσταχτη ελαφρότητα και μας αποκαλούν «εργοδοτικούς» χρεώνοντάς μας προθέσεις και αντιλήψεις που μόνο τα νοσηρά μυαλά τους γεννούν.
Αυτοί που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα, ανύπαρκτοι, θλιβεροί και «πουθενάδες» σε λίγο θα μας χρεώσουν και τη Μικρασιατική καταστροφή.
Συνήθως δεν απαντάμε στη λάσπη, γιατί τηρούμε απαρέγκλιτα τη στρατηγική του μονομέτωπου αγώνα απέναντι στην εργοδοσία, αποφεύγοντας να δώσουμε οντότητα και δημοσιότητα στους υβριστές μας.
Φτάνει πια. Έλεος. Οι λασπολόγοι, οι ψεύτες και οι ανόητοι πρέπει να αποκαλυφθούν.
Άνθρωποι άκαπνοι, ανερμάτιστοι πολιτικά, νεόκοποι αγωνιστές των σαλονιών, χωρίς καμία προσφορά στο κίνημα, απόντες από όλους τους μεγάλους αγώνες, μας κατηγορούν όπως έκαναν πάντα στο παρελθόν.

• Όταν δημιουργούσαμε το ενιαίο μισθολόγιο του κλάδου που άλλαξε την ιστορία των αμοιβών μας, Αυτοί ήταν απέναντι.
• Όταν δημιουργούσαμε το ΤΕΑΠΕΤΕ που έφερε επανάσταση στο Ασφαλιστικό, Αυτοί ήταν απέναντι.
• Όταν υπογράφαμε την πρώτη στην Ελλάδα Επιχειρησιακή Σύμβαση, Αυτοί ήταν απέναντι.
• Όταν βελτιώναμε καθημερινά αμοιβές και εργασιακές σχέσεις με κανονισμούς και ρυθμίσεις, Αυτοί ήταν απέναντι.
• Όταν υπογράφαμε την τελευταία Επιχειρησιακή Σύμβαση, την ώρα που όλοι είχαν μείωση μισθών, Αυτοί ήταν απέναντι.
• Στις περισσότερες κατακτήσεις του Συλλόγου, Αυτοί ήταν απέναντι.

Σε όλες τις μεγάλες κατακτήσεις του Συλλόγου ήταν απέναντι, άλλοτε γιατί δεν μπορούσαν να κατανοήσουν το παρόν, άλλοτε γιατί δεν μπορούσαν να ανιχνεύσουν το μέλλον, και πάντα, γιατί ο αντίπαλος τους δεν ήταν η εργοδοσία αλλά η ΔΗΣΥΕ για λόγους μικροπαραταξιακού οφέλους.
Όλα γίνονται για μερικούς ψήφους. Όλα με άξονα την παραταξιακή επιβίωση. Ανίκανοι να σχεδιάσουν, μαλθακοί για να αγωνιστούν, ανίκανοι να πείσουν, και πάντα «κουρασμένοι», επιλέγουν την άνευρη και απρόσωπη επικοινωνία του e-mail, εκτοξεύοντας λάσπη και ύβρεις εναντίον μας.
Μερικοί από τους υβριστές και τιμητές, μας το παίζουν «αριστεροί», αγωνιστές του γλυκού νερού, άγνωστοι στους εργαζόμενους, νεόκοποι επαναστάτες πού από τον καναπέ τους θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο.
Τι σχέση μπορεί να έχουν με την αριστερά, τους αγώνες, τις παραδόσεις, την ηθική και την κουλτούρα της, οι άκαπνοι υβριστές;
Η αριστερά της καρδιάς μας, η αριστερά των αγώνων δίδαξε ήθος, συνέπεια και ευπρέπεια.
Αριστερός, σήμερα, είναι εκείνος που αλλάζει τη μίζερη καθημερινότητα με προτάσεις, που αντιστέκεται, που δημιουργεί, που προτείνει, και που συγκρούεται με τον αναχρονισμό και την αναξιοκρατία.
Αριστερός δεν είναι αυτός που οχυρώνεται πίσω από την ταμπέλα, που αυτοπροσδιορίζεται, που αυτοαναγορεύεται αυτάρεσκα σε εγγυητή της αλήθειας, που κρατάει μια μεζούρα για να μας μετράει, να μας εγκαλεί, να μας επιπλήττει ανάλογα με τα συμφέροντά του, τις αγκυλώσεις του, τις ανεπάρκειες και τις ιδεοληψίες του.
Αγώνας εκ του αφαλούς δεν γίνεται. Οι μάχες δεν κερδίζονται χωρίς «αίμα» και ρίσκο. Με άρνηση των πάντων, με μηδενισμό, με ισοπέδωση και κυρίως χωρίς πρόταση το μέλλον φαντάζει επικίνδυνα αβέβαιο.
Καλούμε τον απλό εργαζόμενο να φανταστεί απλώς πώς θα ήταν το εργασιακό, μισθολογικό και ασφαλιστικό καθεστώς σήμερα, αν είχαμε ακούσει όλα αυτά τα χρόνια τους μόνιμους αρνητές των πάντων.
Χωρίς τις Κλαδικές Συμβάσεις (που αυτοί λοιδορούσαν), χωρίς τις Επιχειρησιακές Συμβάσεις (που αυτοί δεν ψήφιζαν), χωρίς τις συμφωνίες Συλλόγου – Διοίκησης (που όλες ήταν αποτέλεσμα διαλόγου παρόμοιου με τον προτεινόμενο σήμερα), οι συνθήκες δουλειάς και αμοιβών θα θύμιζαν γαλέρα.

Συναδέλφισσες , Συνάδελφοι,

Αύριο, όπως ακριβώς γίνεται χρόνια τώρα, κανείς δεν θα ζητήσει ευθύνες από τους θλιβερούς υβριστές μας, αν οι νέοι συνάδελφοι μείνουν εκτός Οργανισμού, αν κάποιοι απολυθούν ή αν αποτελέσουν μια χαμένη γενιά.
Κανείς δεν θα τους ζητήσει ευθύνες αν οι παλιοί συνάδελφοι χάσουν κατακτήσεις ετών ή αν παραβιαστούν βάναυσα οι εργασιακές τους σχέσεις εν μέσω της λαίλαπας που εξελίσσεται στη χώρα σε περίοδο κρίσης.
Αντίθετα όλοι θα ζητήσουν ευθύνες από τη ΔΗΣΥΕ και το Σύλλογό τους (και καλά θα κάνουν). Όλοι θα μας εγκαλούν γιατί καθίσαμε στ’αυγά μας, δεν συγκρουστήκαμε, δεν σχεδιάσαμε, δεν ανιχνεύσαμε το μέλλον, αλλά σταθήκαμε μικροί, άβουλοι και μοιραίοι.
Έχοντας ακριβώς αυτή την αίσθηση της ευθύνης για άλλη μια φορά τολμάμε και προχωράμε μπροστά.
Έχουμε και εμείς φόβους και επιφυλάξεις. Ακούμε κάθε καλόπιστη κριτική όσο σκληρή και αν είναι.
Ανησυχούμε και εμείς για τις παγίδες του διαλόγου.
Τολμάμε όμως και προχωράμε ενωτικά και αγωνιστικά έχοντας τα μάτια μας δεκατέσσερα σ’ένα δρόμο που μπορεί να είναι ναρκοθετημένος, που μπορεί να είναι δύσβατος και αχαρτογράφητος, αλλά σίγουρα οδηγεί στο μέλλον όλους μαζί τους εργαζόμενους.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ
ΤΟΛΜΑΜΕ
ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΔΗΣΥΕ

ΕΞΩ Η ΤΡΟΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ! ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΤΩΡΑ!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ της ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ

ΕΞΩ Η ΤΡΟΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ !
ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΤΩΡΑ!

Η μέγιστη πρόκληση και το απύθμενο θράσος που χαρακτηρίζει την Τρόικα ως εκπροσώπου του πιο χυδαίου και πιο ακραίου διεθνούς και ευρωπαϊκού νεοφιλελευθερισμού, να δώσει «Συνέντευξη Τύπου» για να επικοινωνήσει τον αισχρό της εκβιασμό, δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη από την εργατική τάξη και τον ελληνικό λαό.
Είναι αδιανόητο, οι εντολοδόχοι των κερδοσκόπων, των διεθνών χρηματο-οικονομικών οργανισμών, των πιστωτικών οίκων και όπως αλλιώς ονομάζονται τα «ευαγή ιδρύματα» του μεγάλου πολυεθνικού Κεφαλαίου, οι οποίοι μαζί με τους εγχώριους μεγαλοεργοδότες του ΣΕΒ και την πλέον πρόθυμη και ακραιφνώς υποτελή στα κελεύσματα του νεοφιλελευθερισμού, κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, να καλούν με τα πιο αισχρά και εκβιαστικά διλλήματα, τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους και τα λαϊκά στρώματα να δώσουν κι άλλο αίμα για τη διάσωση των συμφερόντων τους.
Είναι αδιανόητο, αυτοί οι οποίοι έχουν οδηγήσει τη χώρα, με το από κάθε άποψη αδιέξοδο και αποτυχημένο οικονομικό-κοινωνικό τους Μνημόνιο στο θανατηφόρο τρίπτυχο της βαθιάς ύφεσης, της ανεξέλεγκτης ακρίβειας – πληθωρισμού και της κοινωνικά δυσβάσταχτης ανεργίας, να ζητούν ξανά νέες, πιο αιματηρές θυσίες από την κοινωνία και τους εργαζόμενους.
Είναι εντελώς παρανοϊκό, μετά την παταγώδη οικονομική αποτυχία του Μνημονίου της Τρόικας και της Κυβέρνησης, να επανέρχονται εκβιαστικά και με την απειλή των εκτεταμένων απολύσεων παντού, να επιβάλλουν νέο βίαιο πετσόκομμα μισθών στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας και δήθεν εξυγίανση των ΔΕΚΟ, που διαλύουν τα δημόσια κοινωνικά αγαθά.
Αντιστεκόμαστε και αγωνιζόμαστε:
– Για να ανατραπεί το Μνημόνιο – θηλιά για τους εργαζόμενους και την κοινωνία και την έξοδο από το νεοφιλελεύθερο μηχανισμό στήριξης
– Για μια άλλη εναλλακτική πολιτική που περνά μέσα από την επαναδιαπραγμάτευση του χρέους σε όφελος της κοινωνίας και των εργαζομένων, με δραστική αναδιανομή του πλούτου υπέρ του κόσμου της εργασίας, για ένα πραγματικά δημόσιο τραπεζικό σύστημα, για την ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης της χώρας, για την υπεράσπιση των δημόσιων και κοινωνικών αγαθών
– Για αξιοπρεπείς αμοιβές και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας για το σύνολο του κόσμου της εργασίας.
– Για την υπεράσπιση των συλλογικών συμβάσεων ενάντια στις απολύσεις, την ανεργία και τους εργοδοτικούς εκβιασμούς.
– Για ένα πλειοψηφικό ριζοσπαστικό ρεύμα μέσα στα συνδικάτα, που θα ανοίξει το δρόμο για εκτεταμένους εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες που θα ανατρέψουν τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
ΕΞΩ ΑΠΟ Η ΤΡΟΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΤΩΡΑ

Η ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ πραγματοποίησε σήμερα συγκέντρωση συμβολικής διαμαρτυρίας έξω από το χώρο της Συνέντευξης Τύπου της Τρόικας

ΕΝΙΑΙΑ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ εργαζομένων στην Εμπορική Τράπεζα:EKTAKTH ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙ’ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΒΑΡΕΘΗΚΑΝ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ. ΘΕΜΑ : ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΝΤΑΞΗ ΝΕΩΝ

ΕΝΙΑΙΑ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ εργαζομένων στην Εμπορική Τράπεζα

EKTAKTH ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙ’ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΒΑΡΕΘΗΚΑΝ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ

ΘΕΜΑ : ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΝΤΑΞΗ ΝΕΩΝ

Συνάδελφοι/σες,

Η ανακοίνωση αφορά όσους και όσες :
– δε ξέρουν τι σημαίνει Οργανισμός Προσωπικού
– δεν έχουν καταλάβει τι “παίζεται” αυτές τις μέρες με την αλλαγή του Οργανισμού
– έχουν βαρεθεί (και τελικά έχουν σταματήσει) να διαβάζουν τις δυσνόητες και ασαφείς ανακοινώσεις του Συλλόγου και των παρατάξεων (και ημών συμπεριλαμβανόμενων)
– νομίζουν ότι Σύλλογος είναι να ψηφίζουμε κάθε 2 χρόνια έναν γνωστό μας ή γνωστό του γνωστού μας γιατί μας υπόσχεται “ρουσφέτια” χωρίς να μας λέει τι θα ωφεληθεί ο ίδιος από την ψήφο μας
– έχουν υπογράψει ατομικές συμβάσεις χωρίς να συνειδητοποιούν τις συνέπειες
– είναι ενοικιαζόμενοι οι οποίοι, αν και δουλεύουν μαζί μας, δεν είναι συνάδελφοι
– δεν ξέρουν τι είναι Γενική Συνέλευση και γιατί πρέπει το Σάββατο 4/12 να τρέχουν πρωί – πρωί στο Caravel

Α. Τι είναι ο Οργανισμός Προσωπικού

Είναι η σύμβαση που έχει υπογράψει ο Σύλλογος με την Τράπεζα το 1977 η οποία έχει ισχύ Νόμου και καθορίζει θέματα όπως μισθούς, επιδόματα, προσλήψεις, μεταθέσεις, αποσπάσεις, προαγωγές, πειθαρχικά, άδειες, ασθένειες και πολλά άλλα. Δηλαδή, αφορά το πλέγμα των δικαιωμάτων μας γι’ αυτό και :
– κάνουμε προσπάθεια να ενταχθούν όλοι οι συνάδελφοι σ’ αυτόν
– πρέπει οι αλλαγές που γίνονται να είναι μόνο για τη βελτίωσή του (και όχι για τη χειροτέρευσή του ,όπως πάει να γίνει τώρα)

Αυτό λοιπόν που “παίζεται” τώρα είναι ακριβώς αυτά τα 2 θέματα :
– πως θα πιεστεί η Διοίκηση της Τράπεζας να εντάξει τους νέους στον Οργανισμό ( οι οποίοι είναι ήδη ενταγμένοι σύμφωνα με το Νόμο αλλά για να μας πουλήσει εκδούλευση μας το παίζει ότι αν θέλει το κάνει, αν δεν θέλει δεν το κάνει !!!)
– πως θα εμποδιστούν οι ΔΗΣΥΕ / ΔΑΚΕ 1 & ΔΑΚΕ 2 να αρχίσουν τη διαπραγμάτευση για το ξεπούλημα των δικαιωμάτων μας στη Διοίκηση με αντάλλαγμα …τι;

Β. Γιατί γίνεται η Γενική Συνέλευση

Το Σάββατο 4/12 θα πάμε στο Caravel για να ψηφίσουμε αν συμφωνούμε ή όχι να ξεκινήσει η σημερινή ηγεσία του Συλλόγου (ΔΗΣΥΕ/ΔΑΚΕ) σε συμφωνία με τη Διοίκηση τη σταδιακή απαξίωση, αποδυνάμωση και τελικά την κατάργηση του Οργανισμού Προσωπικού, δηλ το ξήλωμα των δικαιωμάτων μας.

Βέβαια, η διατύπωση στην ανακοίνωση Νο 20, με την οποία μας καλούν στη Γενική Συνέλευση είναι πολύ κομψή και παραπλανητική, η ουσία όμως είναι ότι :
– όσοι πάμε πρέπει να ψηφίσουμε χωρίς κομματικά / ρουσφετολογικά κριτήρια
– όσοι δεν πάνε να έχουν επίγνωση ότι καταδικάζονται ερήμην τους.

Ή μήπως νομίζουν οι συνάδελφοι ότι δεν τους αφορά το θέμα μια που όλοι τους υπόσχονται ότι ο νέος Οργανισμός θα αφορά μόνο αυτούς που θα προσληφθούν από εδώ και πέρα – και ποιος άραγε τους εγγυάται ότι η επόμενη αλλαγή προς το χειρότερο δεν θα αφορά και τους ίδιους;

Γ. Ερωτήματα για προβληματισμό μέχρι το Σάββατο 4/12 :

– Γιατί ο κ. Strub έχει τόσο άγχος να μας φτιάξει «καλύτερο» Οργανισμό; – γιατί καίγεται να «αυξήσει» και να «ενδυναμώσει» τα δικαιώματά μας ;;;

( γιατί είναι ηλίου φαεινότερο ότι προσπαθεί να κάνει ακριβώς το αντίθετο, και μάλιστα με τη σύμφωνη γνώμη μας – γι’ αυτό και μας καλεί στο Caravel μέσω ΔΗΣΥΕ και ΔΑΚΕ 1 & ΔΑΚΕ 2 να ψηφίσουμε το «Ναι» που του χρειάζεται – βλέπετε μόνος του, δυστυχώς, δεν του επιτρέπεται να καταργήσει το Νόμο-Οργανισμό μας)

– Γιατί οι ΔΗΣΥΕ / ΔΑΚΕ 1 & ΔΑΚΕ 2 προσπαθούν αγωνιωδώς να μας πείσουν ότι ο νέος Οργανισμός δεν θα είναι χειρότερος από τον τωρινό ;

– Αν ο νέος Οργανισμός είναι καλύτερος από τον υφιστάμενο, γιατί να μην ενταχθούμε όλοι σε αυτόν; – γιατί να ισχύσει μόνο για τους μελλοντικούς συναδέλφους και όχι και για εμάς; Καλή ερώτηση, έτσι ;

– Γιατί οι ΔΗΣΥΕ / ΔΑΚΕ 1 & ΔΑΚΕ 2 θέλουν να διαχωρίσουν τους εργαζόμενους σε παλιούς και καινούργιους; -σας λέει κάτι το «διαίρει και βασίλευε» ;

Άρα, «κάποιο λάκκο έχει η φάβα» και πολλές «δεύτερες σκέψεις» και «κρυφές ατζέντες» οι οποίες αν και δεν αποδεικνύονται (;), είναι «τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια» !!!

– Ρίξατε καμιά ματιά στη σωρεία των βαρετών ανακοινώσεων Κωνσταντινόπουλου – Strub για να δείτε πόσο στημένο είναι το παιχνίδι και πόσο μας κοροϊδεύουν και πόσο υποτιμούν τη νοημοσύνη μας οι γράφοντες ;

– Ποιος από εμάς αλήθεια δεν έχει ακούσει από τα μέλη της ΔΗΣΥΕ και των ΔΑΚΕ στην προεκλογική περίοδο με τι σιγουριά διαβεβαίωναν τους νέους ότι, εάν τους ψηφίσουν, η ένταξή τους είναι θέμα χρόνου ; !!!

– Γιατί λοιπόν μας την παρουσιάζουν σαν αποτέλεσμα σκληρής διαπραγμάτευσης ενώ είναι καθαρό ότι πρόκειται για συναλλαγή με αντάλλαγμα την αποδυνάμωση του Οργανισμού ;

– Kαι τελικά, πόσο μεγάλο πρόβλημα είναι για τη λειτουργία της Τράπεζας ότι ο κ. Strub δεν καταλαβαίνει την γλώσσα που είναι γραμμένος ο Οργανισμός; – λες και καταλαβαίνει τη δημοτική / καθομιλουμένη;

Η μήπως η γλώσσα του Οργανισμού τον αναγκάζει να καταπατάει τα άρθρα του; Αν ήταν γραμμένος σε άλλη γλώσσα δεν θα τον καταπατούσε;

-Και γιατί τόση πρεμούρα να “διορθώσει” τα άρθρα που στην πράξη έχει καταργήσει; – τόσο νομοταγής πια ;

-Εμείς, οι απλοί εργαζόμενοι, τι έχουμε να κερδίσουμε από όλο αυτό;

Δ. Συμπεράσματα για προβληματισμό μέχρι το Σάββατο 4/12:

Συνάγεται(;) λοιπόν με την κοινή λογική ότι κάποιοι από το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου έχουν συμφέροντα από την αλλαγή του Οργανισμού; – και πως γίνεται τα συμφέροντά τους να συμπίπτουν με αυτά της Τράπεζας; – μπορούν αυτό να το εξηγήσουν στους ψηφοφόρους τους ;

Εκτός βέβαια αν παραδέχονται την ανικανότητά τους να αναγκάσουν την Τράπεζα να εντάξει ΧΘΕΣ τους νέους συναδέλφους, όπως ήταν και είναι υποχρεωμένη από το Νόμο ( μια που για όλους τους νεοπροσληφθέντες έχει λήξει η δοκιμαστική περίοδος των 12 μηνών).

Αν διαβάσει κανείς το Μνημόνιο θα διαπιστώσει ότι οι ΔΗΣΥΕ / ΔΑΚΕ 1 & ΔΑΚΕ 2 βοηθούν τον κ. Strub να εφαρμοστούν στο χώρο μας μια ώρα αρχύτερα όσα για τον ιδιωτικό τομέα προβλέπει το Μνημόνιο (κατάργηση συμβάσεων, ελαστικές σχέσεις εργασίας, κατάργηση υπερωριών κλπ.) – τυχαίο ;

Ε. Δυο λόγια για τα άρθρα που θέλουν οι Strub / ΔΗΣΥΕ / ΔΑΚΕ να αλλάξουν

ΑΡΘΡΟ 3 – ΔΙΑΒΑΘΜΙΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ

Οι Strub / ΔΗΣΥΕ / ΔΑΚΕ 1 και ΔΑΚΕ 2 θέλουν να μειώσουν τους βαθμούς από 11 σε 5

Οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν :
-κατάργηση των ανώτερων βαθμών, δηλαδή κατάργηση της εξέλιξης.
-συνολική μείωση επιδόματος βαθμού
-δυσκολία στην μετάβαση από τη μία κλίμακα στην επόμενη.
-σταδιακή κατάργησή τους και
-αντικατάστασή τους από τις θέσεις ευθύνης οι οποίες βέβαια συνδέονται με την παραγωγικότητα, την επίτευξη στόχων – δηλαδή … ο σώζων εαυτόν σωθήτω !

Στην πράξη βέβαια η Τράπεζα έχει αρχίσει και εξαφανίζει τους ανεπιθύμητους βαθμούς ( με τις εθελούσιες, την μη προαγωγή υψηλόβαθμων, πλέον με βαθμό υπολογιστή γίνεσαι Διευθυντής κλπ)

ΑΡΘΡΟ 3 -ΔΙΑΒΑΘΜΙΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ

Οι Strub / ΔΗΣΥΕ / ΔΑΚΕ 1 και ΔΑΚΕ 2 θέλουν να μειώσουν τους κλάδους από 8 σε 3

Οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν :

-παραχώρηση εργασιών σε τρίτους (outsourcing)
-περισσότεροι υπεργολάβοι και ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι
-“συνάδελφοί” μας χωρίς δικαιώματα, με μειωμένες αποδοχές, με αυξημένο κίνδυνο απόλυσης, χωρίς συνδικαλιστική ένταξη που σημαίνει αδύναμος ΣΥΛΛΟΓΟΣ
-και άλλοι κίνδυνοι που τώρα ίσως δεν είμαστε σε θέση να προβλέψουμε

Στην πράξη βέβαια η Τράπεζα έχει αρχίσει να εξαφανίζει και τους ανεπιθύμητους κλάδους ( με τις αποστρατεύσεις των καθαριστριών χωρίς να τις αντικαθιστά ,με τις μετατάξεις των φυλάκων, με τη μη πρόσληψη οδηγών, κλητήρων κλπ)

ΑΡΘΡΟ 28-29 – ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

ο κ. Strub θέλει να μειώσει τις βαθμίδες πειθαρχικού ελέγχου από 3-σε 2-και-να καταργήσει το θεσμό του ανακριτή (ο θεσμός του ανακριτή είναι ο μόνος θεσμός που δεν ελέγχεται άμεσα, λειτουργικά και ασφυκτικά από την Διοίκηση της Τράπεζας)

Οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν :
-περισσότερη αυθαιρεσία
-λιγότερη δικαιοσύνη
-λιγότερη δημοκρατία
-πιο εύκολο και γρήγορο “πακετάρισμα” του συναδέλφου για μεγαλύτερες ποινές

Υ.Γ. γιατί το θέμα του ανακριτή το κάνουν “ γαργάρα” οι ΔΗΣΥΕ / ΔΑΚΕ 1 και ΔΑΚΕ 2 ;

ΣΤ. …και μια αναφορά στα άρθρα που θέλει ο κ. Strub να καταργήσει στο άμεσο μέλλον – προς το παρόν απλώς τα παραβιάζει! δηλ. στην “καθομιλουμένη”, παρανομεί

Άρθρo 1 – ΜΕΤΑΘΕΣΕΙΣ, ΑΠΟΣΠΑΣΕΙΣ
Άρθρo 2 – ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ
Άρθρo 9 – ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ
Άρθρo 10 – ΠΡΟΑΓΩΓΕΣ
Άρθρo 12 – ΜΕΤΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρo 13 – ΜΕΤΑΘΕΣΕΙΣ
Άρθρo 14 – ΑΠΟΣΠΑΣΕΙΣ, ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ
Άρθρo 17 – ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ
Άρθρo 20 – ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΕΚΤΟΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ
Άρθρo 23 – ΑΔΕΙΕΣ
Άρθρo 24 – ΕΠΕΤΗΡΙΔΑ
Άρθρo 26 – ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΑ ΠΑΡΑΠΤΩΜΑΤΑ
Άρθρo 30 – ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ
Άρθρo 36 – ΑΝΑΘΕΣΗ ΤΑΜΕΙΑΚΩΝ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ

Υ.Γ. καταγράψτε τα στη μνήμη σας γιατί σύντομα θα λάβετε πρόσκληση σε κάποια επόμενη Γενική Συνέλευση για να δώσετε πάλι την έγκρισή σας να ξηλώσουν οι Strub / ΔΗΣΥΕ / ΔΑΚΕ 1 και ΔΑΚΕ 2 και τυπικά ό,τι θα έχει απομείνει από αυτά

ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΕΙ ΔΙΑΚΑΩΣ Ο κ. STRUB ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ ΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ; –ΚΙ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ ΤΟ ΝΟΜΟ ΖΗΤΑΕΙ ΤΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΤΩΝ ΔΗΣΥΕ / ΔΑΚΕ;

ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΗ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΜΑΣ ΣΕ ΠΛΑΣΙΕ ΠΟΥ ΜΕΓΙΣΤΟΠΟΙΟΥΝ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ ΕΛΑΧΙΣΤΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

ΘΑ ΤΟΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ;

ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΤΩΡΑ – ΜΟΝΟ ΝΑ ΧΑΣΟΥΜΕ

ΘΑ ΣΚΑΨΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΤΟ ΛΑΚΚΟ ΜΑΣ ;

ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 4/12 ΣΗΚΩΝΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΝΑΠΕ ΚΑΙ ΠΑΜΕ ΣΤΟ CARAVEL ΝΑ ΠΟΥΜΕ
ΟΧΙ
ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΜΑΣ

ΕΝΙΑΙΑ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ εργαζομένων στην Εμπορική Τράπεζα

Webpage http://www.easp.gr
Blog http://easpemporiki.wordpress.com
Facebook EASP EMPORIKI
και για σύντομα μηνύματα https://twitter.com/EASPEMPORIKI

«ΟΔΟΣ ΕΥΠΟΛΙΔΟΣ»: Θέλουν γενιά νέων και παλαιών Τραπεζοϋπαλλήλων των 700 €;

ΟΔΟΣ ΕΥΠΟΛΙΔΟΣ
στην υπηρεσία των εργαζομένων στην Εμπορική Τράπεζα

Τηλ επικ: Μαυρίδης Γιώργος 6977919463 Πουλής Δημήτρης 6972287446 Πολύζος Γιάννης 6977341313
e-mail :odοseypolidos@gmail.gr
Νοέμβριος 2010
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Θέλουν γενιά νέων και παλαιών Τραπεζοϋπαλλήλων των 700 €;

Συναδέλφισσες ,οι

«Ας μετατρέψουμε την κρίση σε ευκαιρία», λένε μονότονα τα κυβερνητικά στελέχη από τη στιγμή που η χώρα άρχισε να εφαρμόζει την «πικρή» συνταγή του Μνημονίου. Οι Έλληνες Τραπεζίτες είναι ίσως ο εργοδοτικός κλάδος με τη μεγαλύτερη ετοιμότητα να μετατρέψει την κρίση σε ευκαιρία και τους Τραπεζοϋπαλλήλους που πληρωνόμαστε με Σ.Σ.Ε. , στον εργασιακό μεσαίωνα των Επιχειρησιακών και Ατομικών Συμβάσεων των 700 €.

Οι Τραπεζίτες περιμένουν με ιδιαίτερη ανυπομονησία τις διαπραγματεύσεις της Κυβέρνησης , που άρχισε με την Τρόικα. Στο επίκεντρο των συζητήσεων θα βρεθεί ένα μεγάλο «αγκάθι στα πλευρά» του Τραπεζοϋπαλληλικού Κλάδου, οι Κλαδικές Συμβάσεις Εργασίας, τις οποίες τα τελευταία χρόνια οι Τραπεζίτες επιχειρούν με κάθε τρόπο να «ξηλώσουν», για να εισέλθει ο κλάδος στον… παράδεισο της διαπραγμάτευσης χωριστών συμβάσεων σε κάθε Τράπεζα.

Η προσπάθεια αυτή έγινε κυρίως με «τορπιλισμό», με διάφορα προσχήματα, των διαπραγματεύσεων με την ΟΤΟΕ. Το 2009, η ΟΤΟΕ απέσπασε, μετά την άρνηση της Ένωσης Τραπεζών και του ΣΕΒ να διαπραγματευθούν, μια απόφαση διαιτησίας του καθηγητή Γ. Κατρούγκαλου, που ήταν ίσως η τελευταία Συνδικαλιστική Νίκη των Τραπεζοϋπαλλήλων, πριν μπουν, όπως και όλοι οι άλλοι εργαζόμενοι, στον ατέλειωτο εργασιακό μεσαίωνα του Μνημονίου.
Με εκείνη την απόφαση, οι Τραπεζίτες υποχρεώθηκαν να καταβάλλουν αυξήσεις 3% και 2,5% σε δύο δόσεις μέσα στο 2009.

Αυτή η διαιτητική απόφαση σύντομα θα περάσει στην ιστορία, ως η τελευταία κατάκτηση των εργαζομένων στις Τράπεζες, αν το Συνδικαλιστικό Κίνημα δεν αλλάξει ρότα , αφήνοντας τους κοινωνικούς διαλόγους και τα κουβεντολόγια με αυτούς που θέλουν να μας αφανίσουν , σαν Τραπεζοϋπαλλήλους , να προασπίσουμε αυτά που μας έχουν απομείνει μέσα από αγώνες , γιατί με αγώνες τα είχαμε κερδίσει και όχι με κοινωνικούς διαλόγους .
> Όπως είναι γνωστό, με τη μετατροπή του Μνημονίου σε εσωτερικό δίκαιο η
Κυβέρνηση δέχθηκε ότι στο εξής οι Επιχειρησιακές Συμβάσεις θα υπερτερούν έναντι των Κλαδικών, αλλά και της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης. Αυτό σημαίνει, ότι κάθε επιχείρηση θα έχει την ελευθερία να συμφωνεί αμοιβές χαμηλότερες από το ελάχιστο όριο των κλαδικών συμβάσεων, αλλά και της Εθνικής Σύμβασης.
> Η Κυβέρνηση έχει επεξεργασθεί ένα σχέδιο για να «νερώσει» αυτή την πρόβλεψη του Μνημονίου Το οποίο σε αδρές γραμμές προβλέπει ότι οι Επιχειρησιακές συμβάσεις θα υπερτερούν μόνο αν μια επιχείρηση αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα.
Η ηγεσία τις ΓΣΕΕ στηρίζοντας την Κυβέρνηση με ανακοίνωση της, στις 22/11/2010 αναφέρει : «η Τρόικα παρά τις έντονες διαφωνίες εργαζομένων και εργοδοτικών οργανώσεων πλην του ΣΕΒ, επαναφέρει επικίνδυνα και απαράδεκτα μέτρα καταργώντας τις κλαδικές συμβάσεις, τορπιλίζοντας ουσιαστικά το θεσμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων. H επιμονή της έρχεται σε συνέχεια εφαρμογής αντεργατικών και αντικοινωνικών μέτρων με στόχο την πλήρη ισοπέδωση των ελάχιστων εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων» δεν αναφέρει πουθενά την λέξη Κυβέρνηση στην ανακοίνωση της , τελικά ποιος μας κυβερνά η Τρόικα;

> Όμως, οι εκπρόσωποι της Τρόικα εμφανίστηκαν στις συζητήσεις με την Κυβέρνηση αποφασισμένοι να επιβάλλουν σεβασμό στις αρχικές προβλέψεις του Μνημονίου, απορρίπτοντας οποιαδήποτε συζήτηση για αλλαγές.

Η Τρόικα εκτιμά, ότι η εσωτερική υποτίμηση που πρέπει να επιβληθεί στην Ελληνική οικονομία περνά κατ’ ανάγκη μέσα από την κατάλυση ρυθμίσεων που παρεμποδίζουν τη συμπίεση των αμοιβών των εργαζομένων.
Αν επιβεβαιωθούν αυτές οι εκτιμήσεις με το νέο εργασιακό νόμο, που κατατίθεται μέσα στον Νοέμβριο, τότε ανοίγει ο Ασκός του Αιόλου στον Τραπεζικό κλάδο, ώστε να διευκολυνθεί η κατάργηση βασικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Τότε εκτιμούμε , σύμφωνα πάντα με πληροφορίες, οι συζητήσεις για Κλαδική Σύμβαση, που ούτως ή άλλως διεξάγονταν με μεγάλες δυσκολίες, θα εγκαταλειφθούν οριστικά από τους Τραπεζίτες και θα αρχίσουν σε κάθε Τράπεζα διαπραγματεύσεις με τα επιχειρησιακά σωματεία, για συμβάσεις που θα συμπιέζουν τις αμοιβές.
«Τα προγράμματα απομάκρυνσης προσωπικού είναι ακριβά, αλλά ο ίδιος στόχος συμπίεσης του λειτουργικού κόστους μπορεί να επιτευχθεί από τους Τραπεζίτες και με άλλο τρόπο, είτε με προγράμματα ευέλικτων μορφών εργασίας όπως θέλει να εφαρμόσει η Τράπεζα Πειραιώς ( δηλ. προτείνει στο προσωπικό της σε εθελοντική βάση να βγει σε προσωρινή αργία για 2 η 3 χρόνια και να εισπράττει για το διάστημα αυτό το 40% και 50% του μικτού μισθού του αντίστοιχα ) είτε μέσα από τη διαπραγμάτευση Επιχειρησιακών Συμβάσεων που θα συμπιέζουν τις αμοιβές».

Η επιχειρούμενη σήμερα κατάργηση του θεσμού των Συλλογικών Συμβάσεων, «απαλλάσσει τους εργοδότες ακόμα και από τις ελάχιστες υποχρεώσεις τους, διαμορφώνει περιβάλλον “ζούγκλας” και οδηγεί σε γενικευμένες πρακτικές αθέμιτου ανταγωνισμού χωρίς όρια και αρχές στα εργασιακά θέματα».Να αναφέρουμε για παράδειγμα εδώ τον Εργασιακό μεσαίωνα που εφαρμόζουν στο Νέο Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων στο Λιμάνι του Πειραιά , οι Κινέζοι της COSCO.Οι συνθήκες εργασίας που προβλέπονται στις συμβάσεις που καλούνται να υπογράψουν οι λιμενεργάτες της COSCO δεν διέπονται ούτε από την Ελληνική, αλλά ούτε και από την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία.Οι επαχθείς όροι που περιλαμβάνονται στις συμβάσεις απατώνται μόνο στο Κινέζικο μοντέλο Εργασίας. Αλήθεια η ΓΣΕΕ τι κάνει γι΄αυτό; Με τι ασχολείται αυτό το καιρό; Πού βρίσκεται; Σε ποία γραφεία αναπαύεται; Μήπως είναι όλα καλά και εμείς είμαστε κακεντρεχείς και άδικοι;

Μη υπάρχοντος ενός ελάχιστου κλαδικού «πατώματος» δικαιωμάτων και εγγυήσεων, «ο οξυμένος ανταγωνισμός μεταξύ των Τραπεζών θα εκτονωθεί και επίσημα στη συμπίεση του εργασιακού κόστους και των αντίστοιχων δικαιωμάτων των εργαζομένων, δηλαδή σε αθέμιτες κοινωνικές πρακτικές. Δηλαδή σε πριμοδότηση του πλέον κακόπιστου και αυθαιρετούντος εργοδότη».

Ανοίγει , λοιπόν, η Κυβέρνηση με κάλυψη το Μνημόνιο το πεδίο ανταγωνισμού των Τραπεζιτών ποιος θα εφαρμόσει πρώτος το νέο τερατούργημα : και δυστυχώς αυτή την φορά, «νικητές» θα είναι ο Τραπεζίτες που θα συμπιέσουν στα 700 ευρώ (ή και χαμηλότερα…) το βασικό μισθό των Τραπεζοϋπαλλήλων !

Η αντεργατική καταιγίδα δεν έχει τελειωμό!

Η ανατροπή του Μνημονίου, μονόδρομος για το λαό και τους εργαζόμενους.

Κατακτήσεις ενός αιώνα γκρεμίζονται

Οι ταξικές συγκρούσεις θα κρίνουν το αποτέλεσμα!