Archive for Μαΐου 2017
Ανακ. ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ – Απεργία 17/5
Ανακοίνωση για την ΑΠΕΡΓΙΑ 17.5.2017
Συνάδελφοι εργαζόμενοι στην Alpha Bank
Μια και μόνο ματιά στο Μεσοπρόθεσμο Σχέδιο Δημοσιονομικής Προσαρμογής το οποίο –μαζί με το πολυνομοσχέδιο- κατατέθηκε ήδη και οδεύει πρός ψήφιση στην Βουλή, αρκεί για να δείξει ότι οι διάφορες επιδοτήσεις, τα σχολικά γεύματα, οι μειώσεις σε κάποιους φορολογικούς συντελεστές (ΕΝΦΙΑ, Εισφορά Αλληλεγγύης κλπ), ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ από νέες μειώσεις σε Συντάξεις, αύξηση ασφαλιστικών εισφορών και κυρίως από…το μεγάλο έγκλημα του ξεπουλήματος της Δημόσιας Περιουσίας μας !
Επιβεβαιώνεται έτσι για άλλη μια φορά πως η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεχίζει με άλλο μείγμα πολιτικής και επικοινωνιακής διαχείρισης την πολιτική που ακολούθησαν και οι προκάτοχοί της ΠΑΣΟΚ, ΝΔ με τους «μαϊντανούς» που κατά καιρούς συμπορεύτηκαν.
Συνένοχοι όμως στο έγκλημα είναι και οι «εργατοπατέρες», κύρια της ξεπουλημένης ΓΣΕΕ, χωρίς τους οποίους η βίαιη φτωχοποίηση και η εργασιακή ζούγκλα δεν θα είχαν γίνει ποτέ πραγματικότητα στην χώρα μας. Και είναι τέτοια η υποκρισία τους όταν καλούν στην Απεργία «τις νέες και τους νέους όλης της χώρας», ενώ λίγες ημέρες πριν έβαζαν φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους στην διατήρηση του ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟΥ ΜΙΣΘΟΥ για τους νέους εργαζόμενους (511€ μικτά).
Έτσι και στον δικό μας χώρο, οι ίδιες αυτές δυνάμεις, «Ενωμένος Σύλλογος Alpha Bank» και ΔΗΣΥΕ Εμπορικής, αντιδρούν στα λόγια ενώ στην πράξη μοιράζουν «πακέτα διακοπών» δύο μέρες πριν την απεργία. Ανενόχλητη έτσι η εργοδοσία, απρόσκοπτα προωθεί τα αντεργατικά πλάνα για μείωση του προσωπικού, συρρίκνωση εργασιών, κλείσιμο καταστημάτων, ατομικών στόχων στο Δίκτυο κλπ.
Όσο για την ΟΤΟΕ η οποία ναι μεν «απέτρεψε» 12 απολύσεις στην Τράπεζα Αττικής, κάνει όμως πως δεν βλέπει αυτό που συμβαίνει με τα περιβόητα «προγράμματα αποχωρήσεως» ή όπως αλλιώς ονομάζουν οι τραπεζίτες την νέα μεγάλη μείωση των θέσεων εργασίας στον κλάδο.
Και όλοι μαζί βέβαια κάνουν «γαργάρα» το πρόστιμο των 1.635.000€, που πρόσφατα επέβαλλε το ΣΕΠΕ στην Τράπεζα Πειραιώς, φοβούμενοι μήπως και ξυπνήσουν οι σκλάβοι και απαιτήσουν να πληρώνονται όταν εργάζονται πέραν του συμβατικού και νόμιμου ωραρίου.
Απέναντι σε αυτό το θλιβερό- όπως το έχουμε χαρακτηρίσει- συνδικαλιστικό τοπίο, μόνο ο δικός μας αγώνας, η αλληλεγγύη και η καλλιέργεια συλλογικής αγωνιστικής συνείδησης μπορεί να ανατρέψει το κλίμα στους χώρους δουλειάς.
Σπάμε τον φόβο – Kάνουμε την ΑΠΕΡΓΙΑ δική μας υπόθεση
Κάτω τα νέα αντιλαϊκά μέτρα Κυβέρνησης –Ψευτοαντιπολίτευσης
ΣΥΜΜΑΧΙΑ EΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στην ΑLPHA BANK
http://www.symmaxia.org
Ας απαντήσουμε στην πρόκληση τους
Μάης 2017
Πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 17 Μάη.
Συν/φισσες και συνάδελφοι,
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ μετά το φανταστικό «σκίσιμο των μνημονίων», το ονειρικό «ούτε ρήξη – ούτε υποταγή», το φιλανθρωπικό πρόγραμμα – ανακούφισης της Θεσσαλονίκης, το σούπερ τραπεζικό «παράλληλο πρόγραμμα», την θεϊκή προστασία των κοινωνικά ευάλωτων, την ριζοσπαστική θέση ότι «αριστερή πολιτική είναι μέσα στο ευρώ και την ΕΕ», μας ετοίμασε με μια νέα επιχείρηση “επιστημονικής” εξαπάτησης το 4ο Μνημόνιο διαρκείας, με υποχρέωση “αιματηρών” πλεονασμάτων 3,5% και βάρβαρων αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων σε συνεχή βάση.
Παραδιδόμενοι για άλλη μια φορά κατά κράτος στις απαιτήσεις των δανειστών και στις ξεφτιλισμένες πλέον κόκκινες γραμμές, η κυβέρνηση των “πολιτικών απατεώνων” συνεχίζει τον ίδιο δρόμο που υπηρέτησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, οδηγώντας από τη μια τους εργαζόμενους στην εξαθλίωση και, ενισχύοντας από την άλλη, τα προνόμια στην επιχειρηματική δράση του μεγάλου κεφαλαίου ,των απαιτήσεων της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Με τα νέα μέτρα:
– Πετσοκόβουν για μία ακόμη φορά μισθούς και συντάξεις. Με τη μείωση του αφορολόγητου στα 5.681 ευρώ αφαιρείται ένας ακόμη μισθός από κάθε εργαζόμενο και συνταξιούχο. Με τη μείωση τουλάχιστον κατά 18% των συντάξεων και την εξαΰλωση των επικουρικών, δεσμεύονται επιπλέον μέχρι 330 ευρώ το μήνα από τους συνταξιούχους. Μειώνονται κατά 447 εκατομμύρια ευρώ οι κοινωνικές δαπάνες για το 2018, αποδομώντας πλήρως τους τομείς της Υγείας, της Παιδείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης, ενώ κόβονται 58 εκατομμύρια ακόμα και από το εναπομείναν επίδομα θέρμανσης!
– Επεκτείνουν το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές (σε 30!), δώρο στους επιχειρηματικούς ομίλους και εξόντωση για τους εργαζόμενους. Συνεχίζονται οι ατομικές και επιχειρησιακές συμβάσεις με απαγόρευση της επεκτασιμότητας των κλαδικών, ενώ διευκολύνεται η μαζική απόλυση εργαζομένων με την κατάργηση της υποχρεωτικής Υπουργικής Απόφασης για την έγκρισή τους.
– Αντί για μονιμοποιήσεις θα έχουμε απολύσεις συμβασιούχων και μείωση του αριθμού τους στο σύνολο του δημοσίου. Αποδεικνύεται ότι στο πλαίσιο της συρρίκνωσης του κράτους – δημοσίου περικόπτουν όχι μόνο τους μόνιμους αλλά και τους συμβασιούχους – ελαστικά εργαζόμενους στο δημόσιο.
Προαναγγέλλουν έμμεσα χιλιάδες απολύσεις συμβασιούχων στο τέλος του 2017 οπότε απαγορεύεται και η ανανέωση των συμβάσεων τους.
– Συνεχίζονται οι ιδιωτικοποιήσεις με το ξεπούλημα ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, λιμανιών, αεροδρομίων στα νέα εγχώρια και ξένα (κινέζων, ρώσων, αμερικανών, γερμανών) τζάκια.
– Τα περίφημα και πολυδιαφημιζόμενα αντίμετρα (και το δημοσιονομικά ουδέτερο αποτέλεσμα) περιλαμβάνουν φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο, και κάποια συσσίτια για τους … φτωχούς, αφού προηγουμένως θα μας έχουν γδάρει!
Ο Τσίπρας προκλητικά και ξετσίπωτα «έψαχνε» να βρει στις διακοπές του Πάσχα τις κινητοποιήσεις των εργαζόμενων και του λαού, αυτών που καθημερινά ματώνει με την πολιτική της κυβέρνησής του. Η απογοήτευση που πάει να σπείρει, η προσπάθειά του να εμποδίσει την έκφραση της εργατικής και λαϊκής οργής και αντίθεσης στην πολιτική της κυβέρνησής του δεν πρέπει να περάσει.
Την απογοήτευση αυτή προσπαθεί να σπείρει και ο εργοδοτικός συνδικαλισμός που κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να υπάρχει σιγή νεκροταφείου στους χώρους δουλειάς για λογαριασμό της εργοδοσίας.
Οι γραφειοκρατικές αστικοποιημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ,ΑΔΕΔΥ, ΟΤΟΕ δεν υπηρετούν τα συμφέροντα και τα δικαιώματα μας. Βάζουν πλάτη (με την απραξία και την αδιαφορία τους) και διευκολύνουν τα μέγιστα την κυβέρνηση και το κεφάλαιο να περάσουν το νέο αντεργατικό πακέτο μέτρων.
Γι αυτό και επιβάλλεται μια άλλη πορεία στο συνδικαλιστικό κίνημα για το ξήλωμα του συνόλου των μνημονίων, την μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, τη μείωση του χρόνου εργασίας με αυξήσεις μισθών και ρήξη με τα καπιταλιστικά κέρδη, την διαγραφή του χρέους, την έξοδο από ευρώ, ΕΕ, ΔΝΤ, την εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και των μεγάλων παραγωγικών επιχειρήσεων ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, την πάλη για την αποτροπή του πολέμου και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων που κλιμακώνονται. Οι ταξικές δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος οφείλουν να πρωτοστατήσουν σε αυτό, με ενωτικό και ανατρεπτικό τρόπο.
Ας απαντήσουμε στην πρόκληση τους .Ας ξαναβγούμε στο δρόμο. Εμείς πρέπει να πάρουμε την τύχη στα χέρια μας! Η αντεργατική – αντιλαϊκή βαρβαρότητα δεν θα έχει τέλος αν δεν την σταματήσουμε με τη δύναμη του συλλογικού αγώνα , με την απόφασή μας να την ανατρέψουμε!
Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι , η νεολαία ,ο λαός δεν υπογράφουν το νέο συμβόλαιο θανάτου! Το 4ο μνημόνιο δεν πρέπει να περάσει! Η “ανάπτυξή” τους βγαίνει από το αίμα μας, να την μπλοκάρουμε αποφασιστικά!
Συν/φισσες και συνάδελφοι,
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΣΤΙΣ 17 ΜΑΗ
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΜΕΡΑ
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ
Εργαζομένων πρώην Εμπορικής-Alpha http://protovoulia-alpha.blogspot.gr
Κάλεσμα για συμμετοχή στην απεργία της 17/05/2017 – Πρόταση Προοπτικής Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση Εθνικής Τράπεζας
· Μείωση του αφορολόγητου στα 5.681 ευρώ με αφαίρεση ουσιαστικά ενός ακόμη μισθού από κάθε εργαζόμενο και συνταξιούχο
· Διευκόλυνση των επιχειρήσεων για ομαδικές απολύσεις εργαζομένων με την κατάργηση της υποχρεωτικής Υπουργικής Απόφασης για την έγκρισή τους
· Περιορισμός στις κοινωνικές δαπάνες με πλήρη αποδόμηση για τους τομείς της Υγείας, της Παιδείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης
Συναδέλφισσα/συνάδελφε, αυτές είναι μερικές μόνο από τις “μεταρρυθμίσεις” που περιλαμβάνει το 4ο Μνημόνιο.
Διαβάζοντας μόνο αυτά, χρειάζεσαι κάποιο ιδιαίτερο κάλεσμα για την συμμετοχή σου στην Απεργία της 17ης Μάη;
Και δεν είναι μόνο αυτά. Συνεχίζουμε…
· Άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων όλες τις Κυριακές που σημαίνει ουσιαστικά πλήρη νομιμοποίηση των διευρυμένων ωραρίων και των απλήρωτων υπερωριών.
· Ιδιωτικοποιήσεις με ξεπούλημα ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, λιμανιών, αεροδρομίων στα νέα εγχώρια και ξένα τζάκια.
· Μείωση και περιορισμός της ισχύoς τους στα επιδόματα: ανεργίας – φτώχειας – θέρμανσης – αναπηρίας
· Προώθηση ατομικών συμβάσεων εργασίας με απαγόρευση της επεκτασιμότητας των κλαδικών
· Χτύπημα στο δικαίωμα της Απεργίας και στον συνδικαλισμό μέσω της επαναφοράς έμμεσου λοκ αουτ και της δυνατότητας στις επιχειρήσεις να εκδικάζονται άμεσα οι προσφυγές κατά των απεργιών
· Περαιτέρω μείωση όλων των συντάξεων με την κατάργηση της λεγόμενης προσωπικής διαφοράς καθώς και την οριστική κατάργηση του ΕΚΑΣ
Συναδέλφισσα/συνάδελφε, μην βάλεις με την απραξία σου έμμεσα την υπογραφή σε αυτό το αντεργατικό και αντιλαϊκό έκτρωμα. Το 4ο μνημόνιο να μην περάσει!
Να σημάνει εργατικός και λαϊκός ξεσηκωμός για την 17 Μάη!
Να γίνει ξέσπασμα οργής για την ανατροπή της πολιτικής τους και αυτών που την εφαρμόζουν!
Με συνέχεια και κλιμάκωση, να ξεπεράσουμε τις ξεπουλημένες ΓΣΕΕ-ΟΤΟΕ!
Να σπάσουμε τις αλυσίδες της ΕΕ, του ΔΝΤ ,των τραπεζιτών και των αφεντικών.
Να ανατρέψουμε με πάταγο την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και τη συστημική αντιπολίτευση που την στηρίζει!
Να βγούμε από αυτή τη φυλακή, που μας παρουσιάζουν ως τη μοναδική μας επιλογή. Να μη ζήσουμε σαν σύγχρονοι δούλοι! Να ακολουθήσουμε το δρόμο που μας καλούν οι ανάγκες μας, αλλά και η δυνατότητα της εποχής στον 21ο αιώνα.
Εμείς θα είμαστε πάλι στους δρόμους, και η θέση σου είναι δίπλα μας. Στον αγώνα που πρέπει εμείς οι ίδιοι τώρα να οργανώσουμε, να μην περιμένουμε από άλλους, σίγουρα όχι από τους απαξιωμένους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και της ΟΤΟΕ που ξεδιάντροπα βάζουν πλάτη (με την απραξία και την αδιαφορία τους) και διευκολύνουν τα μέγιστα την κυβέρνηση και το κεφάλαιο να περάσουν το νέο αντεργατικό πακέτο μέτρων.
ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 17/5
Αθήνα Μουσείο-Πολυτεχνείο 10:30πμ, Θεσσαλονίκη Καμάρα 10:00πμ
24ΩΡΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 17 ΜΑΪΟΥ. ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ.
24ΩΡΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 17 ΜΑΪΟΥ. ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ. 15/05/2017
Η ΟΤΟΕ, εκφράζοντας τον κλάδο των τραπεζοϋπαλλήλων συμμετέχει στην 24ωρη Πανελλαδική Απεργία της ΓΣΕΕ την Τετάρτη 17 Μαΐου και ενώνει τη φωνή διαμαρτυρίας και αντίστασης των εργαζομένων στις Τράπεζες με τη φωνή όλων των εργαζομένων της χώρας των ανέργων, των συνταξιούχων, της ελληνικής κοινωνίας στο σύνολό της που παλεύει για επιβίωση.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 11.00 ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ
Συνδικάτα σε βαθιά κρίση… (του Γιάννη Κουζή)
Συνδικάτα σε βαθιά κρίση…
Η κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού, ως ακραία επιθετικής έκφρασης του κεφαλαίου απέναντι στον κόσμο της εργασίας, έχει σημαντικά επηρεάσει και τα συνδικάτα. Το πρόταγμα του ατομικού εις βάρος της συλλογικότητας απαξιώνεται από την κυρίαρχη ιδεολογία και τα νεοφιλελεύθερα δόγματα επιφυλάσσουν στα συνδικάτα τον ρόλο ενός παρωχημένου, αναχρονιστικού και αντιπαραγωγικού μορφώματος.
Στο ίδιο πλαίσιο η συντελούμενη αντιμεταρρύθμιση με όρους απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων στον ευρωπαϊκό χώρο κατά τις τρεις τελευταίες δεκαετίες επικεντρώνεται στην ευελικτοποίηση της «άκαμπτης» εργατικής νομοθεσίας χάριν της ανταγωνιστικότητας. Παράλληλα η εκδηλωμένη αποδιάρθρωση του συστήματος των συλλογικών διαπραγματεύσεων ως εργαλείου διαμόρφωσης των μισθών περιορίζει και τον ρόλο των συνδικάτων ενισχύοντας την εξατομίκευση των όρων εργασίας.
Οι αλλαγές στην οργάνωση της παραγωγής και της εργασίας, η ένταση της διεθνοποίησης αλλά και η υποστολή των συλλογικών οραμάτων έχουν συμβάλει καθοριστικά στη μείωση της συνδικαλιστικής πυκνότητας και της δυναμικής των συνδικάτων. Και αυτό γιατί η κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού στις σύγχρονες κοινωνίες δεν έχει αφήσει ανεπηρέαστες τις συνειδήσεις συμβάλλοντας στη μετάλλαξη πολιτικών δυνάμεων με ιστορικούς δεσμούς με τον κόσμο της εργασίας, αλλά και των συνδικάτων, που και τα μέλη τους ακολουθούν το ρεύμα της εποχής.
Έτσι λοιπόν η προσαρμογή στον ρεαλιστικό μονόδρομο της νέας σκέψης δεν έχει αποτέλεσμα μόνο τη σταδιακή διολίσθηση των συνδικάτων στο πεδίο του κυρίαρχου λόγου χάριν μιας γενικόλογης ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας και τη συμμετοχή τους στη διαχείριση των επιπτώσεων πολιτικών επιλογών απέναντι στις οποίες τα ίδια αντιτίθενται στις διακηρύξεις τους.
Επιπλέον ο κυρίαρχος λόγος απογείωσης της ατομικότητας ενισχύει τις προσωπικές στρατηγικές μέσα στους κόλπους των συνδικάτων και τις μορφές γραφειοκρατίας ανάμεσα στην ηγεσία και την οργανωμένη βάση, καθώς και τις ευρύτερες δυνάμεις που συνθέτουν σήμερα τον κόσμο της εργασίας . Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, αντικείμενο ιδιαίτερου ενδιαφέροντος αποτελούν οι όροι αναπαραγωγής ηγεσιών στα συνδικάτα την ίδια στιγμή που οι κρατικές και υπερεθνικές εξουσίες έχουν κάθε λόγο, ακόμα και έμμεσα συμβάλλοντας, να έχουν απέναντι στην πολιτική τους συνδικάτα αποξενωμένα από τους εργαζόμενους, τα οποία να βαδίζουν σε ράγες που τα εκτρέπουν από τον κύριο ρόλο τους.
Είναι, επίσης, σημαντικός ο συμβολισμός που εκπέμπουν πρώην ηγετικά συνδικαλιστικά στελέχη, τα οποία από κρατικές πλέον θέσεις εκτελούν το εργατικό δίκαιο. Και την ίδια στιγμή να μην υπάρχει κανένας πολιτικός στιγματισμός από κορυφαία συνδικαλιστικά όργανα απέναντι σε πρόσωπα που, χρησιμοποιώντας τον συνδικαλισμό ως εφαλτήριο ανέλιξης, πλήττουν βαριά το κύρος του. Ή όταν και σήμερα συνδικαλιστικά στελέχη κατέχουν θέσεις σε ανώτατα όργανα πολιτικών κομμάτων τα οποία με την ψήφο τους έχουν ενταφιάσει τα εργασιακά δικαιώματα.
Η αποδυνάμωση, επομένως, των συνδικάτων δεν είναι απόρροια μόνο εξωγενών παραγόντων, αλλά σε μεγάλο βαθμό οφείλεται και σε ενδογενείς αιτίες που στην Ελλάδα συνδέονται με παθογένειες δεκαετιών, που εντοπίζονται μεν από τα ίδια ως διαπιστώσεις, αλλά χωρίς τη λήψη μέτρων αντιμετώπισής τους. Προβλήματα όπως ο οργανωτικός πολυκερματισμός, η παραταξιοποίηση, η κομματικοποίηση, η έλλειψη παντελούς προγραμματισμού για την προσέλκυση νέων μελών παραμένουν απλές παραδοχές ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Η κρίση των τελευταίων ετών και οι καταστροφικοί όροι της διαχείρισής της βρήκαν τα συνδικάτα εντελώς απροετοίμαστα, παρά τις επεξεργασίες που είχαν προηγηθεί από μελέτες που προέρχονταν από τους κόλπους τους και οι οποίες παρέμειναν αναξιοποίητες.
Η καθολική ήττα που υπέστη το συνδικαλιστικό κίνημα στην περίοδο της κρίσης αποτελεί ευκαιρία για σοβαρούς προβληματισμούς για το μέλλον του, όταν μάλιστα η συλλογική δράση του κόσμου της εργασίας είναι σήμερα όσο ποτέ άλλοτε αναγκαία. Προκειμένου οι διαπιστώσεις να γίνουν πράξεις, βασικό εργαλείο αποτελεί η επιστροφή στις αρχές και τις αξίες που γέννησαν και ανέδειξαν τον συνδικαλισμό ως βασικό συντελεστή των κοινωνικών κατακτήσεων. Αρχές όπως η αλληλεγγύη, η ενότητα, η αυτονομία, η ανιδιοτέλεια, που έχουν σε μεγάλο βαθμό απεμποληθεί στις μέρες μας και που συμπυκνώνονται στη δημιουργία όρων για μια γνήσια συνδικαλιστική κουλτούρα.
Ο Γιάννης Κουζής είναι καθηγητής Εργασιακών Σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Πηγή: Η Αυγή
Greek Unions 