Πώς πρέπει να είναι ένα νέο τραπεζικό μοντέλο για τις ανάγκες της κοινωνίας

Πώς πρέπει να είναι ένα νέο τραπεζικό μοντέλο για τις ανάγκες της κοινωνίας
Ημερομηνία δημοσίευσης στην ΑΥΓΗ : 29/01/2012
ΤΟΥ ΖΩΗ ΠΕΠΠΕ*
Κατά την τελευταία τετραετία ζούμε σε μια κατάσταση που δεν μπορεί να συνεχιστεί: οι τράπεζες κερδίζουν δανείζοντας στο δημόσιο για να τις σώσει και το χρηματιστικό κεφάλαιο όχι μόνο δεν τιμωρείται για την κρίση που προκάλεσε, αλλά αποζημιώνεται από αυτούς στους οποίους θα έπρεπε να λογοδοτήσει. Αυτό είναι προκλητικό για μια κοινωνία που κατεδαφίζεται, όπου οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν αυξανόμενες οικονομικές δυσκολίες εκρηκτικού χαρακτήρα.
Δεν είναι τυχαίο που οι έρευνες κοινής γνώμης δείχνουν ότι οι τράπεζες υφίστανται μια διαδικασία ηθικής και κοινωνικής απαξίωσης που σχετίζεται με τις κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις του επιχειρηματικού μοντέλου που επικράτησε ειδικά κατά τα τελευταία είκοσι έτη: απελευθέρωση των αγορών, αποδιαμεσολάβηση, ανάδειξη του δανεισμού σε καθοριστικό κινητήρα της οικονομίας, ιδιωτικοποιήσεις, κερδοσκοπία που οδήγησε στην κρίση, και άλλα.
Επισημαίνουμε ότι το χρηματοπιστωτικό σύστημα αποτελεί οργανικό τμήμα της καπιταλιστικής οικονομίας (όχι παρασιτικό στοιχείο), διότι επιτελεί μια σειρά κρίσιμων λειτουργιών:
* συγκεντρώνει και διοχετεύει χρήμα το οποίο δεν χρησιμοποιείται από τους καταθέτες και το διαθέτει ως χρηματικό κεφάλαιο στις επιχειρήσεις,
* δημιουργεί χρήμα (κυρίως ως χρηματικό κεφάλαιο) προεξοφλώντας τη δυναμική της ανάπτυξης της οικονομίας και της συνακόλουθης αύξησης των εισοδημάτων,
* επιτρέπει τη γρήγορη μετακίνηση του κεφαλαίου μεταξύ λιγότερο κερδοφόρων κλάδων της οικονομίας σε κλάδους με υψηλότερη απόδοση κεφαλαίου,
* επιτελεί μια διαδικασία συνεχούς αποτίμησης των πάγιων κεφαλαίων των επιχειρήσεων,
* δημιουργεί ένα σύστημα διαχείρισης επιχειρηματικού κινδύνου για κάθε μορφή οικονομικής δραστηριότητας,
* καθιστά σύμμετρες τις πιο διαφορετικές μορφές περιουσιακών αποδόσεων
* και επομένως συμβάλλει στην ομογενοποίηση των επιμέρους διαδικασιών διευρυνόμενης αναπαραγωγής του κεφαλαίου.
Αυτές οι λειτουργίες του ΧΠΣ κατανοούμε όλοι ότι δημιουργούν ανεξέλεγκτες δυνατότητες σε όσους το ελέγχουν και τεράστια οφέλη στα συμφέροντα που υπηρετεί.
Το εναλλακτικό μοντέλο
Η οικοδόμηση του εναλλακτικού μοντέλου οργάνωσης και λειτουργίας ενός άλλου χρηματοπιστωτικού συστήματος με απώτερο στόχο την ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας, που θα τεθεί στην υπηρεσία της κοινωνίας και όχι των αυτόνομων κερδοσκοπικών συμφερόντων του κεφαλαίου, είναι και παραμένει προγραμματική στόχευση της αριστεράς. Έχουμε την άποψη ότι οι τράπεζες πρέπει να λειτουργούν με κριτήριο τις ανάγκες της κοινωνίας επειδή μέσω της χρηματοδότησης καθορίζουν αποφασιστικά το μοντέλο παραγωγής, ανάπτυξης και κατανάλωσης της κοινωνίας. Ειδικά σε περιόδους κρίσης οι τράπεζες θα έπρεπε να αμβλύνουν τις συνέπειες της κρίσης και όχι να τις εντείνουν περαιτέρω.
Όμως για να το κάνουν αυτό οι τράπεζες πρέπει να λειτουργούν ως «κοινωφελείς» και όχι ως κερδοσκοπικοί οργανισμοί, δηλαδή να έχουν ως βασικό κριτήριο της πιστοδοτικής τους πολιτικής τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και της οικονομίας, ενταγμένες σε ένα συνολικό σχεδιασμό και όχι το «κέρδος για τον μέτοχο» και μιας αναδιανομή του πλούτου μέσω των πολιτικών χρηματοδότησης και των «ρυθμίσεων» όπως συμβαίνει σήμερα. Το επιχειρηματικό τραπεζικό μοντέλο στον καπιταλισμό και ειδικά στην νεοφιλελεύθερη εκδοχή του, όπως λειτουργεί τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα με το οποίο η τράπεζα είναι μια επιχείρηση που πρέπει να λειτουργεί με στόχο τη μεγιστοποίηση του κέρδους και μάλιστα με όσο το δυνατόν μικρότερη απασχόληση ιδίων κεφαλαίων, έχει αποτύχει παταγωδώς.
Ο τραπεζικός θεσμός
Το αίτημα για την υιοθέτηση κοινωνικών αξιών στον τραπεζικό κλάδο και εν γένει στην οικονομία προβάλλει σήμερα εντονότερα από ποτέ, εν μέσω της παγκόσμιας κρίσης. Αυτό μάλιστα σήμερα υιοθετείται από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών ακόμη και αν δεν αμφισβητούν συνολικά το κοινωνικό-πολιτικό σύστημα. Οι τράπεζες αποτελούν, ανεξαρτήτως ιδιοκτησιακού καθεστώτος, εκ των πραγμάτων, ημιδημόσιους θεσμούς, διότι μέσω της διαχείρισης κεφαλαίων (μάλιστα το μεγαλύτερο μέρος από καταθέσεις) και της χορήγησης πιστώσεων, επηρεάζουν το σύνολο των οικονομικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων. Για τον λόγο αυτό, το αντικείμενο των τραπεζών εντάσσεται στις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας ή «γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος» κατά την ορολογία ακόμη και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ειδικά σήμερα στην Ελλάδα το τραπεζικό σύστημα έχει άντληση από την κρατικό προϋπολογισμό περίπου 5 δισ. ευρώ ως κεφάλαια και 148 δισ. ευρώ σε εγγυήσεις όταν τώρα η χρηματιστηριακή αξία όλων των τραπεζών δεν ξεπερνά τα 4 δισ. ευρώ. Ήδη μετά το κούρεμα του PSI θα διατεθούν ακόμη 30 δισ. ευρώ, που θα φορτωθεί ως δάνειο από την τρόικα με τους γνωστούς δυσβάστακτους όρους ο ελληνικός λαός.
Η ασφυξία στην κοινωνία
Έχοντας σήμερα ως φυσικούς συμμάχους εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών που έχουν ληξιπρόθεσμα δάνεια και δεν μπορούν να τα εξυπηρετήσουν, χιλιάδες αυτοαπασχολούμενων και μικροεπαγγελματιών στην ίδια επίσης κατάσταση, είναι ώρα να γεμίσουμε με συγκεκριμένο περιεχόμενο τον προγραμματικό στόχο του ΣΥΡΙΖΑ για εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση των τραπεζών.
Να αναδείξουμε το γεγονός των δισεκατομμυρίων κερδών που καρπώθηκαν οι μεγαλομέτοχοι των τραπεζών και οι συνεργάτες τους όλα τα περασμένα χρόνια, του πρόσφατου δανεισμού τους από το ελληνικό δημόσιο (που κατακρεουργεί τους εργαζόμενους), πολλαπλάσιου της χρηματιστηριακής τους αξίας, των σκανδάλων που επί χρόνια κυοφορούνται στον πυρήνα αυτόν της οικονομίας της χώρας (πρόσφατο της Proton Bank) και να τα συνδυάσουμε με μια πρόταση για μια άλλη λειτουργία του χρημ/κού συστήματος, υπό δημόσιο έλεγχο, το οποίο δεν θα πρέπει να έχει κατ’ ανάγκη κέρδη, και μάλιστα υπέρογκα, θα εφαρμόζει φιλολαϊκή επιτοκιακή πολιτική, θα χρηματοδοτεί με ειδικούς όρους επιλεγμένους κλάδους της οικονομίας με βάση ένα συνολικό αναπτυξιακό σχέδιο, θα πριμοδοτεί τα στεγαστικά δάνεια κ.λπ.
Σήμερα η διεθνής εμπειρία διδάσκει ότι όταν η κυβέρνηση είναι στα χέρια των καπιταλιστών και εθνικοποιημένες να είναι οι τράπεζες δεν εξασφαλίζουν αυτόματα καμία λειτουργία προς όφελος της κοινωνίας.
Επομένως το στόχο της εθνικοποίησης – κοινωνικοποίησης των τραπεζών θα πρέπει να τον εντάσσουμε σε ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα που θα εφαρμόσει μία προοδευτική αριστερή κυβέρνηση.
Απαντήσεις και στόχοι
Σ’ αυτό το πρόγραμμα θα πρέπει να απαντάμε,
* τι παράγει η τραπεζική επιχείρηση,
* γιατί,
* πώς,
* για ποιους;
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει από σήμερα να αναδείξει να προωθεί και να διεκδικεί με δράσεις συγκεκριμένες, τον νέο δημόσιο και κοινωνικό ρόλο τραπεζών που θα βασίζεται ενδεικτικά πάνω τους εξής επτά άξονες:
1. Αποκατάσταση σχέσεων με τους πολίτες στους οποίους προσφέρουν τις υπηρεσίες τους.
2. Προώθηση ρυθμίσεων ανακούφισης των υπερχρεωμένων νοικοκυριών.
3. Καταπολέμηση τραπεζικού αποκλεισμού.
4. Στήριξη πολύ μικρών επιχειρήσεων και οργανώσεων της κοινωνικής/συνεταιριστικής οικονομίας.
5. Στήριξη παραγωγικών και αειφόρων επενδύσεων (νέο αναπτυξιακό υπόδειγμα).
6. Σεβασμός των συλλογικών διαπραγματεύσεων και συμβάσεων, βελτίωση εργασιακών σχέσεων και συνθηκών εργασίας.
7. Ανάπτυξη προϊόντων «ηθικής» και «αλληλέγγυας» αποταμίευσης.
Σε αυτό το γενικό πλαίσιο μπορούν να προτείνουμε δράσεις με δημόσια συζήτηση και κινητοποίηση φορέων και κινημάτων .
Μια τέτοια δράση που συνδέεται με τους δύο πρώτους άξονες είναι η δημιουργία κινήματος για την αναδιαπραγμάτευση των δανείων των εργαζομένων, αυτοαπασχολουμένων και μικροεπαγγελματιών που έχασαν τη δουλειά τους, ανέργων, συνταξιούχων κ.λπ.
Αυτό το κίνημα στηρίζεται σε τεκμηριωμένες θέσεις όχι μόνο ηθικά και πολιτικά άλλα και με βάση το δίκαιο τους υπάρχοντες κανόνες και τη λογική μπορούμε να αναζητήσουμε τέτοιες προσεγγίσεις σε πολλές ιστορικές στιγμές από την εποχή της σεισάχθειας του Σόλωνα της αρχαίας Αθήνας .
Η πιστωτική επέκταση των καταναλωτικών και στεγαστικών δανείων, με μέση ετήσια ονομαστική αύξηση 29,7% και 28,7% (!!!) αντιστοίχως μεταξύ 2001-2008 σε συνδυασμό με την παραδοχή ότι ακολούθησε έντονος ανταγωνισμός μεταξύ των τραπεζών και εφαρμογή χαμηλότερων πιστωτικών κριτηρίων, αποδεικνύει μόνο τη βουλιμία των τραπεζιτών της χώρας για περισσότερα υπερκέρδη.
Ασφαλώς, δεν πιστεύουμε ότι το πρόβλημα των επισφαλών δανείων οφείλεται στην άγνοια των τραπεζιτών. Την αποδίδουμε ευθέως, πλην της γενικότερης οικονομικής κατάστασης, στην απληστία των τραπεζιτών και των golden boys και στην καταστρεπτική δανειακή πολιτική του δώσε δάνειο σε όποιον βρεις.
Αυτή απέφερε πολλά δισ. κερδών συνολικά στους καπιταλιστές, που δημιουργούσαν πλασματική αγοραστικά δύναμη για μεγιστοποίηση των κερδών τους όλη την προηγούμενη εικοσαετία, στους μετόχους αλλά και σε μια κλειστή κάστα managers με διαπλοκές με τις πολιτικές εξουσίες.
Το γεγονός ότι ο ιδιωτικός δανεισμός έφτασε στην Ελλάδα το 2010 το 110,9% του ΑΕΠ, από το 30% πριν την απελευθέρωση του τραπεζικού συστήματος το 1994, απλά επισημαίνει την αυτοτελή ευθύνη των τραπεζών, που οφείλουν να πληρώσουν το μέρος που τους αναλογεί.
* Ο Ζώης Πεπές είναι στο προεδρείο της ΟΤΟΕ και Μέλους του πανελλαδικού συντονιστικού του ΣΥΡΙΖΑ

ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ σχετικά με τη συνάντηση του υφυπουργού και των δυο Γενικών Γραμματέων του υπουργείου Εργασίας με την τρόικα

ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ σχετικά με τη συνάντηση του υφυπουργού και των δυο Γενικών Γραμματέων του υπουργείου Εργασίας με την τρόικα

Κάθε μέρα που περνά αποκαλύπτεται όλο και πιο καθαρά το κοινό σχέδιο τρόικας – κυβέρνησης – ΣΕΒ για το σάρωμα των μισθών, των συντάξεων και των εργασιακών σχέσεων.

Η κυβέρνηση παίζει επικοινωνιακά με τον κατώτερο εγγυημένο και τον 13ο και 14ο μισθό για να περάσει ευκολότερα και μάλιστα να παρουσιάσει ως «νίκη» της τα προσυμφωνημένα με την τρόικα και τον ΣΕΒ μέτρα παγώματος των μισθών και των ωριμάνσεων για 3 χρόνια, ισοπέδωσης των επικουρικών συντάξεων και μείωσης των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών.
Η τρικομματική μνημονιακή κυβέρνηση δεν έχει κανένα πολιτικό δικαίωμα με την υπογραφή της να φτωχοποιήσει το λαό και να καταστρέψει τη χώρα. Πρέπει να φύγει άμεσα με τους αγώνες του λαού και εκλογές, πριν ολοκληρώσει το κατεδαφιστικό έργο της.

ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΑΓΧΟΝΗ ΓΙΑ ΜΙΣΘΟΥΣ – ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ – ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ!

ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΑΓΧΟΝΗ ΓΙΑ ΜΙΣΘΟΥΣ – ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ – ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ!
ΠΑΓΩΜΑ ΑΥΞΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΩΡΙΜΑΝΣΕΩΝ, ΑΛΛΑΓΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΟΜΕΔ, ΜΕΙΩΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΕΙΣΦΟΡΩΝ, ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ , ΑΛΛΑΓΗ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΔΕΚΟ ΚΑΙ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

Συνεχίζονται σήμερα και αύριο οι »διαπραγματεύσεις» του Υπ. Εργασίας Γ.Κουτρουμάνη με την τρόικα, με την ατζέντα να περιλαμβάνει το θέμα των μισθών και όχι μόνο. Ενώ, όμως, η υποτιθέμενη «μάχη» για τον κατώτατο μισθό και τα δώρα είναι σε εξέλιξη, μια σειρά παρεμβάσεων σε μισθούς, εισφορές και συντάξεις παρουσιάζονται ως »αναπόφευκτες» στα πλαίσια των συμφωνηθέντων ενόψει της οριστικοποίησης της συμφωνίας για το PSI και την υπογραφή του νέου μνημονίου και την νέας δανειακής σύμβασης.

Το σενάριο της κακής τρόικας, που ζητάει να καταπιεί μισθούς και συντάξεις και να ισοπεδώσει τις εργασιακές σχέσεις, και της «καλής» κυβέρνησης, που αντιστέκεται, είναι ένα χιλιοπαιγμένο επικοινωνιακό θεατρικό έργο που συνήθως αντέχει μόνο λίγες ώρες. Στο τέλος, με »λαγό» την τρόικα και συμπαιγνία τρόικας – κυβέρνησης, με συμπρωταγωνιστή τον ΣΕΒ, αυτοί που πάντοτε χάνουν είναι οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι και αυτοί που πάντοτε κερδίζουν είναι οι τοκογλύφοι πιστωτές της χώρας, οι τραπεζίτες και οι μεγαλοεργοδότες.
Σκόπιμα, σχεδόν, κυβέρνηση, Υπουργός και Τροϊκα στρέφουν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης αποκλειστικά στη συζήτηση γύρω από τον 13ο, 14ο και τον κατώτατο μισθό, τη στιγμή που ταυτόχρονα προωθούν νομοθετικές ρυθμίσεις φωτιά, οι οποίες είναι εξίσου καταστροφικές για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα και οι οποίες προκύπτουν ως »δεσμεύσεις» από το συνολικό νέο μνημονιακό πακέτο διαπραγαματεύσεων, ενόψει PSI και νέας δανειακής σύμβασης.
Σύμφωνα και με δημοσιεύματα του τύπου πλέον, θεωρείται δεδομένο πως θα υπάρξει νομοθετική ρύθμιση για το θέμα των μισθών και των ασφαλιστικών εισφορών στον ιδιωτικό τομέα.
Συγκεκριμένα αναμένεται να υπάρξει παρέμβαση για πέντε θέματα:
• Το πάγωμα των αυξήσεων και των ωριμάνσεων, που προβλέπονται στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
• Την αλλαγή των κανονισμών προσωπικού ΔΕΚΟ και τραπεζών. Η τρόικα ζητά να εφαρμοστεί… μοντέλο ιδιωτικού τομέα όσον αφορά στους μισθούς, στα επιδόματα αλλά και στο καθεστώς των απολύσεων.
• Την αλλαγή του πλαισίου λειτουργίας του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας (όπου μπορούν να προσφύγουν οι εργοδότες αλλά και τα συνδικάτα, όταν υπάρχει διαφωνία στο θέμα των μισθών).
• Τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών. Σε πρώτη φάση η μείωση θα φτάσει έως και το 10% σε όσες επιχειρήσεις υιοθετήσουν την κάρτα εργασίας, κάνουν τις πληρωμές μέσω τραπεζών και ανταποκρίνονται εγκαίρως στις υποχρεώσεις τους.
Σημειώνεται πως η μείωση του μη μισθολογικού κόστους κυριάρχησε στη συνάντηση που είχε το Σάββατο ο υπουργός Εργασίας με την τρόικα. Οι εκπρόσωποι των δανειστών ζήτησαν στην επόμενη συνάντηση να έχουν αναλυτικά στοιχεία για το θέμα αυτό όχι μόνο για τη φετινή χρονιά, αλλά και τη διετία 2013-2014.
• Την περικοπή των επικουρικών συντάξεων σε όσα Ταμεία είναι στο «κόκκινο». Η μεσοσταθμική μείωση θα είναι 15%, ενώ το ποσοστό αναπλήρωσης θα κυμαίνεται από 20% έως 45% (σημειώνεται πως έχουν εξεταστεί εναλλακτικά σενάρια για την επιβολή πλαφόν προκειμένου να μη θιγούν οι χαμηλοσυνταξιούχοι).

ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ
Με βάση το σχέδιο του υπουργού Εργασίας θα υπάρξει ενοποίηση των επικουρικών ταμείων των μισθωτών (τα οποία καλύπτουν 3,5 εκατομμύρια άτομα). Οι πόροι αυτών των ασφαλιστικών φορέων θα κατευθυνθούν σε έναν «κουμπαρά», ενώ θα δημιουργηθούν ατομικοί λογαριασμοί για τους ασφαλισμένους.

ΝΕΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΜΕ ΤΗ ΓΣΕΕ
Κάτω από τα υποτιθέμενα »νέα» δεδομένα που δημιουργούν οι απαιτήσεις της τρόικας για τους μισθούς θα πραγματοποιηθεί η νέα συνάντηση των εργοδοτικών οργανώσεων με την πάντα »πρόθυμη» πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ. Στην τελευταία συνάντηση οι λεγόμενοι κατ’ ευφημισμόν, κοινωνικοί εταίροι συμφώνησαν, κατά τα λεγόμενά τους, -τα οποία αμφισβητούνται δεόντος- στη διατήρηση τόσο του κατώτερου μισθού (που διαμορφώνεται στα 751 ευρώ) όσο και στο θέματα του 13ου και του 14ου μισθού, ενώ ομονοούν στο πετσόκομμα όλων των άλλων. Η τακτική του σαλαμιού σε όλο το μεγαλείο της!
Η συμμετοχή της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ στο διάλογο με το ΣΕΒ και τους εργοδότες για τις μειώσεις των μισθών θεωρείται απαράδεκτη, καθώς νομιμοποιεί την τρόικα και την κυβέρνηση να προχωρήσουν στο σφαγιασμό των μισθών, των συντάξεων και των συλλογικών συμβάσεων.
Σημειώνεται πως οι εργοδοτικές οργανώσεις κατέθεσαν πρόταση για πάγωμα των αυξήσεων και των ωριμάνσεων, που προβλέπονται στην εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας. Η ΓΣΕΕ, συμφώνησε ωστόσο στη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, ενώ αφήνει όλα τα υπόλοιπα ζητήματα ανοιχτά προς διαπραγμάτευση! Ιδού η συμπαιγνία!

ΠΗΓΗ : http://iskra.gr/

ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ : Να μην κλείσει η Λέσχη του ΣΥΕΤΕ

ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ : Να μην κλείσει η Λέσχη του ΣΥΕΤΕ – Να μην απολυθούν οι εργαζόμενες σε αυτήν!
Να μην κλείσει η Λέσχη του ΣΥΕΤΕ –
Να μην απολυθούν οι εργαζόμενες σε αυτήν!

30-1-2012

Την Παρασκευή ανακοινώθηκε στις 4 εργαζόμενες στη Λέσχη του Συλλόγου από τον εργοδότη του συνεργείου ότι απολύονται και ότι από Δευτέρα θα πρέπει να πάρουν την αποζημίωσή τους.
Η Λέσχη έκλεισε στις 20 Δεκέμβρη. Θυμίζουμε ότι τον Ιούνιο και τον Οκτώβριο στείλαμε δημόσια γράμμα στο ΔΣ του ΣΥΕΤΕ, ζητώντας να συνεδριάσει η γραμματεία της Λέσχης και να συζητηθεί το θέμα στο Συμβούλιο, καθώς υπήρχαν φήμες ότι θα κλείσει, ενώ τον Απρίλη αυξήθηκε η εισφορά των συναδέλφων χωρίς καμιά ενημέρωση στα όργανα του Συλλόγου. Η γραμματεία ποτέ δε συνεδρίασε και μονίμως το θέμα έπαιρνε αναβολή, έτσι δεν είχαμε πλήρη ενημέρωση και οικονομικά στοιχεία. Τον Δεκέμβριο στο Συμβούλιο μάθαμε ότι η Τράπεζα δεν είχε δώσει όλα τα χρήματα που απαιτούνταν για τη λειτουργία της Λέσχης. Ο Σύλλογος έστειλε επιστολή τον Ιανουάριο ζητώντας τα υπόλοιπα χρήματα όπως τις άλλες χρονιές.
Την Πέμπτη 26/1, στη συνάντηση της διοίκησης με τις 2 παρατάξεις του Προεδρείου (ΔΗΣΥΕ-ΔΑΣ) ανακοινώθηκε ότι το θέμα της Λέσχης (δηλαδή το αν θα δοθούν χρήματα και πόσα) καθώς και οι υπόλοιπες οικονομικές ενισχύσεις για πολιτιστικές εκδηλώσεις θα συζητηθούν μαζί με το θέμα της Σύμβασης που ζητούν να υπογραφεί με μείωση μισθών (δηλαδή εκβιάζουν ότι για να δώσουν χρήματα θα πρέπει να συμφωνήσουμε για μείωση των μισθών μας).
Την Παρασκευή το προεδρείο του ΣΥΕΤΕ αποφάσισε να μην ανοίξει ξανά η Λέσχη και ζητήσει ασφαλιστικά μέτρα εναντίον της Τράπεζας.

Συνάδελφοι συναδέλφισσες
Η Λέσχη του Συλλόγου λειτουργεί δεκαετίες και είναι ένας εργατικός θεσμός πολύ σημαντικός που πρέπει να διατηρηθεί πάση θυσία. Ειδικά στις μέρες μας που οι μισθοί μας έχουν μειωθεί από τα χαράτσια, τους φόρους, το κόψιμο επιδομάτων ενώ ανακοινώνονται νέα μέτρα, αποτελεί μια μεγάλη βοήθεια για πολλούς συναδέλφους.
Δεν μπορούμε δε να δεχθούμε ότι θα απολυθούν οι 4 εργαζόμενες, για τις οποίες είχαμε ήδη καταγγείλει εδώ και 2 χρόνια ότι ενοικιάζονται στο Σύλλογο από συνεργείο, όπως κάνει η Τράπεζα με το υπόλοιπο προσωπικό καθαριότητας.
Η Τράπεζα έχει λεφτά για Συμβούλους, παροχές στα μεγαλοστελέχη, ανακαινίσεις και παροχές εκατομμυρίων σε εταιρίες για αναθέσεις έργων χωρίς διαγωνισμό, αλλά δε θέλει να διαθέσει 90.000 ευρώ για να λειτουργεί η Λέσχη που εξυπηρετεί δεκάδες συναδέλφους εδώ και χρόνια. Ο Σύλλογος έχει μεγάλη ευθύνη που δεν ανέδειξε το ζήτημα τόσο καιρό, έκρυβε από τους συναδέλφους το πρόβλημα και υπέθαλψε το απαράδεκτο καθεστώς της ενοικίασης των 4 συναδελφισσών μας.
Οι αποφάσεις γι αυτό το ζήτημα λήφθηκαν χωρίς καν να λάβει ενημέρωση όλο το ΔΣ.
Καλούμε όλους τους συναδέλφους και τις ΕΑΚ να “βομβαρδίσουν” το Σύλλογο και την Τράπεζα με το αίτημα να ανοίξει τώρα η Λέσχη και να μην απολυθούν οι 4 συναδέλφισσες.
Θεωρούμε απαράδεκτο τέτοια εποχή σωματείο να απολύει 4 εργαζόμενες. Η ευθύνη βαραίνει την Εθνική Τράπεζα αλλά και το Σύλλογο. Ο ΣΥΕΤΕ να ζητήσει από την Τράπεζα τα χρήματα που απαιτούνται και σε καμία περίπτωση να μην απολυθούν οι 4 συναδέλφισσες, αλλά να απορροφηθούν σε υπηρεσία καθαριότητας στην Τράπεζα μέχρι να ανοίξει πάλι η Λέσχη.
Ζητάμε άμεση σύγκληση του ΔΣ του ΣΥΕΤΕ με θέματα αφενός το αίτημα της Τράπεζας για μείωση των μισθών (δεν έχει γίνει συνεδρίαση από την επιστολή του Διευθύνοντος Συμβούλου στις 22/12 για να αποφασίσουμε την οργάνωση του αγώνα μας και τις δράσεις) και αφετέρου το ζήτημα της Λέσχης.

ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ – Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση Εργαζομένων Εθνικής

ΠΗΓΗ : http://protasiprooptikis.blogspot.com/

ΕΣΑΚ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Νο34: ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ ΜΕΙΩΣΕΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΣΕΕΤ-CA ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥς ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ

31 Γενάρη 2012

ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ ΜΕΙΩΣΕΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΣΕΕΤ – CA
ΠΡΟΚΛΗΣΗ & ΠΡΟΣΒΟΛΗ
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Ο επαίσχυντος «διάλογος» μεταξύ των (συν)εταίρων συνεχίζεται για να καταλήξουν στο κούρεμα των μισθών μας. Από τη ΓΣΕΕ και το ΣΕΒ, την ΟΤΟΕ και τους τραπεζίτες, μέχρι το Σύλλογο και την C.A. έχουν επιδοθεί σε ένα άνευ προηγουμένου θέατρο για να εφαρμόσουν ΝΕΑ μνημόνια πείνας και δυστυχίας για όλους τους εργαζόμενους.
Κάποιοι μάλιστα παρακαλάνε να νομοθετήσει η κυβέρνηση για να μην χρεωθούν οι ίδιοι το κόστος της συμφωνίας.
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ
Οι εργοδότες παραγγέλνουν και η συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου νομοθετεί. Και από κοντά οι εργοδοτικοί – κυβερνητικοί συνδικαλιστές υποτάσσουν τους εργαζόμενους και τους παραπλανούν με «κόκκινες» γραμμές και ρήτρες συμφωνίας.
Όπως έκαναν, μόλις πριν λίγους μήνες, οι συνδικαλιστές του ΟΤΕ που παγίδεψαν και εξαπάτησαν τους εργαζόμενους για να αποδεχτούν τις περίφημες μειώσεις 11% στην τριετία και τώρα η διοίκηση προχωράει σε νέα αντεργατικά μέτρα (εκ περιτροπής εργασία). Όπως έγινε πέρυσι στην Intracom που οι συμφωνηθείσες μειώσεις μισθών θα εξασφάλιζαν τις θέσεις απασχόλησης (sic) και τώρα έχουν σωρηδόν απολύσεις.

ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΑΪΖΟΥΝ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ, ΕΜΕΙΣ ΦΤΙΑΧΝΟΥΜΕ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ

Ό,τι έχουμε κερδίσει, με αγώνες και θυσίες το κερδίσαμε Δεν μάς τα χάρισε κανείς τραπεζίτης καμιά κυβέρνήση.
Κυβέρνηση, ΣΕΒ, ΓΣΕΕ, ΜΜΕ με την προπαγάνδα τους έρχονται και μας λένε ότι εμείς, οι εργαζόμενοι, είμαστε «κόστος». Μισθολογικό «κόστος» οι μισθοί, τα επιδόματα, οι υπερωρίες, μη μισθολογικό «κόστος» η υγεία, η ασφάλιση, η πρόνοια.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ «ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ»
Όλο τον πλούτο που καρπώνονται οι μέτοχοι (και η διοικητική ελίτ) ΕΜΕΙΣ τον παράγουμε καθημερινά, μαζί με όσους έχουν δουλέψει στο παρελθόν για την Τράπεζα.
Τίποτα δεν μπορεί να παραχθεί χωρίς την ανθρώπινη εργασία. Τα μάρμαρα και οι τοίχοι της τράπεζας, τα μολύβια και τα computer δεν παράγουν τίποτα από μόνα τους. Όπως και τα εργοστάσια, τα καράβια, τα χωράφια.
Το κέρδος βγαίνει αποκλειστικά και μόνο μέσα από τη δουλειά μας. Από αυτόν τον τεράστιο πλούτο παίρνουμε μόνο ένα μικρό μέρος, που κι αυτό θέλουν να το αφανίσουν!
Η ανάγκη μας για μόνιμη & σταθερή δουλειά, για μισθούς σύμφωνα με τις ανάγκες μας, για Υγεία & Παιδεία δεν είναι «κόστος». Είναι αδιαπραγμάτευτα δικαιώματα για εμάς που είμαστε οι παραγωγοί του πλούτου.
Και για να ζούμε όπως μας αξίζει πρέπει να πετάξουμε στα σκουπίδια της Ιστορίας όλους αυτούς που μας εμποδίζουν:
Τους καπιταλιστές και τα τσιράκια τους.

ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΟΥΣ – ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΕΣ

Η επίθεση της τράπεζας στους μισθούς και τα επιδόματά μας, η αυξανόμενη πίεση και η εντατικοποίηση, η τρομοκρατία και ο αυταρχισμός στους χώρους δουλειάς, αλλά και η καταιγίδα των νέων αντεργατικών μέτρων και νόμων που ετοιμάζουν, ΜΟΝΟ με ένα τρόπο απαντιέται: Οργάνωση και αγώνας σε κάθε τόπο δουλειάς, απειθαρχία και ανυπακοή στα χαράτσια και τη φοροληστεία σε κάθε γειτονιά.
ΣΥΝΤΟΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΑ ΤΑΞΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΗΡΥΞΗ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΣΤΙΣ 9 ΦΛΕΒΑΡΗ, ΣΥΣΠΕΙΡΩΝΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ Π.Α.ΜΕ. ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΠΟΥ ΦΕΡΝΟΥΝ

Επιστολή του Ενωτικού Συλλόγου Τράπεζας Πειραιώς προς την ΟΤΟΕ για κήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων

Αριθμ.Πρωτοκ.: 7036

Προς Θεσσαλονίκη, 30 Ιανουαρίου 2012
ΟΤΟΕ
Υπ’ όψιν Προέδρου &
Εκτελεστικής Γραμματείας

Θέμα : Κήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων στην Τράπεζα Πειραιώς

Συνάδελφοι,

Το Δ.Σ. Του Συλλόγου μας, εκτιμώντας τις διαμορφούμενες εξελίξεις στο χώρο της Τράπεζας Πειραιώς και λαμβάνοντας υπ΄όψη του τις συνεχιζόμενες με αμέριστη ένταση απο πλευράς Διοίκησης επιθέσεις, με τελευταία παραδείγματα τη μείωση νομίμων αποδοχών μέρους των συναδέλφων και την εντολή ολοκλήρωσης των καταστάσεων μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης μέχρι το πρωί της Δευτέρας 30-1-2012, αποφάσισε ομόφωνα:

α) την κήρυξη 24ωρης πανελλαδικής απεργιακής κινητοποίησης στην Τράπεζα Πειραιώς την πρώτη ημέρα που η Διοίκηση θα υλοποίηση μερικής ή εκ περιτροπής απασχόληση

β) την κήρυξη 24ωρης Πανελλαδικής απεργίας για τις 9-2-2012

Το αίτημα και στις δύο απεργιακές κινητοποιήσεις είναι, να αποσυρθούν οι θέσεις που διατυπώθηκαν στη ανακοίνωση της 6/12/2011 από τη Διοίκηση και συγκεκριμένα:

1. Να σταματήσουν οι μειώσεις μισθών συναδέλφων και να αποκατασταθούν οι μισθοί στα πρότερα νόμιμα επίπεδα και
2. Να σταματήσουν οι διαδικασίες και να αποσυρθούν οι προθέσεις της για καθιέρωση 4ημερης εκ περιτροπής απασχόληση η μερικής απασχόλησης με μειωμένο ωράριο ημερησίως

Συνάδελφοι,

την ώρα που οι επιθέσεις των εργοδοτών στο κλάδο μας, παίρνουν πλέον την πιο άγρια μορφή τους και επιχειρούν να καλυφθούν με τον μανδύα του “αναπόφευκτου” των απαιτήσεων της Τρόικας, η Τράπεζα Πειραιώς παραμένει πρωτοπόρα στην κατεδάφιση κάθε νόμιμης έννοιας που αφορά στην εργασία και στις αποδοχές μας.

Ο Σύλλογός μας, πιστεύοντας ότι ο αγώνας να σταματήσουν οι επιθέσεις της Διοίκησης στους εργαζόμενους, αγώνας που μαζί ξεκινήσαμε προ διμήνου, πρέπει μετά και τα τελευταία γεγονότα να αναβαθμιστεί και να πάρει νέα μορφή, σας καλεί να καλύψετε και

να στηρίξετε για μια ακόμη φορά μ’ όλες σας τις δυνάμεις την επιτυχή έκβαση των δυο αυτών απεργιακών κινητοποιήσεων. Ιδιαίτερη προσπάθεια πρέπει να γίνει για την απεργιακή κάλυψη και των συναδέλφων που είναι “δανεικοί” απο θυγατρικές εταιρίες της Τράπεζας.

Πιστεύουμε, επειδή ο αγώνας είναι κοινός για όλο το κλάδο ότι, οι παραπάνω απεργίες θα πρέπει να ιδωθούν και να ενταχθούν στην προοπτική κινητοποιήσεων του κλάδου συνολικά για όλες τις επιθέσεις που αυτός δέχεται (εργασιακά, Ταμεία Υγείας, Ασφαλιστικό, Επιχ.Συμβάσεις κλπ).

Στη διάθεσή σας για κάθε περαιτέρω διευκρίνηση.

Συναδελφικά ,

Για το Δ.Σ. του Συλλόγου
Ο Πρόεδρος Ο Γ.Γραμματέας

Γ.Γουγούλης Μ.Τσιμρόγλου

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΚΛΙΑΜΗ ΕΥΘΥΜΙΟΥ και ΚΑΒΒΑΔΙΑ ΕΚΤΟΡΑ

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΣΚΛΙΑΜΗ ΕΥΘΥΜΙΟΥ και ΚΑΒΒΑΔΙΑ ΕΚΤΟΡΑ

Αθήνα, 30 Ιανουαρίου 2012

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Πριν από δυόμισι χρόνια εκλεχτήκαμε σύμβουλοι στο Δ.Σ του συλλόγου μας, με τις συνδικαλιστικές παρατάξεις ΠΑΣΚΕ και Συσπείρωση αντίστοιχα. Με προγραμματική συμφωνία των δύο παρατάξεων έγινε συγκρότηση του Προεδρείου του Συλλόγου και αναλάβαμε ομόφωνα τις θέσεις του Γενικού Γραμματέα και Αντιπροέδρου.

Έως τώρα μαζί με τα υπόλοιπα μέλη του Προεδρείου αλλά και τα μέλη του Δ.Σ καταβάλλαμε κάθε προσπάθεια και αγωνιστήκαμε για την καλύτερη οργάνωση του σωματείου, για τη σύνθεση των διαφορετικών απόψεων που οδήγησε στη διαμόρφωση πρωτοβουλιών συγκεκριμένης στρατηγικής και διεκδικητικού πλαισίου καθώς και συνδικαλιστικών δράσεων και αγώνων, που αυτά τα χρόνια ήταν χωρίς προηγούμενο.

Αισθανόμαστε σήμερα την υποχρέωση να επικοινωνήσουμε άμεσα και δημόσια με όλους του συναδέλφους, για να εκθέσουμε τις απόψεις μας για το πρόβλημα που δημιουργήθηκε μετά την απόφαση του Προέδρου του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου κ. Παπαδόπουλου να τοποθετήσει, τους δύο εκπροσώπους των εργαζομένων κ.κ Παπαδοπούλου & Κέστη σε θέσεις Αναπληρωτών Γενικών Διευθυντών.

Δεν έχουμε καμία ένσταση για το δικαίωμα του Προέδρου να τοποθετεί όποιον αυτός «επιθυμεί» σε θέσεις της Διοίκησης. Απεναντίας, πάγια θέση του Συλλόγου μας, ήταν πως τα πραγματικά άξια στελέχη από τα σπλάχνα του Ταχ. Ταμιευτηρίου, μπορούν να καταλαμβάνουν και θέσεις Διοίκησης έτσι ώστε να προσφέρουν στη πορεία ανάπτυξης της Τράπεζάς μας με τα ιδιαίτερο ρόλο και χαρακτηριστικά της.

Όμως, διαφορετικός είναι ο ρόλος, οι υποχρεώσεις και οι αρμοδιότητες των στελεχών της Διοίκησης και τελείως διαφορετικός ο ρόλος και οι υποχρεώσεις των εκπροσώπων των εργαζομένων σε οποιοδήποτε όργανο εκπροσώπησης. Ο Γενικός Κανονισμός Προσωπικού που καθορίζει αναλυτικά τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων αναφέρει με σαφήνεια στο άρθρο 2 παρ. δ «.Με τον όρο Διοίκηση νοούνται o Πρόεδρος, οι Εκτελεστικοί Αντιπρόεδροι, το Διοικητικό Συμβούλιο της Τράπεζας, οι Γενικοί Διευθυντές και οι Αναπληρωτές Γενικοί Διευθυντές.».
Εκ των πραγμάτων τίθενται τεράστια ερωτήματα για τη σκοπιμότητα του Προέδρου κ. Παπαδόπουλου να επιλέξει τους εκλεγμένους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους μας και να τους τοποθετεί σε θέσεις Διοίκησης χωρίς προηγουμένως να έχει ζητήσει την παραίτησή τους από τη συνδικαλιστική λειτουργία και εκπροσώπηση.
Αυτό συνιστά κατάφωρη παραβίαση της αυτονομίας του σωματείου και άμεση εμπλοκή της εργοδοσίας στη λειτουργία της συνδικαλιστικής μας οργάνωσης. Παραβιάζεται έτσι με τον πιο ακραίο και απροσχημάτιστο τρόπο ο εργατικός νόμος 1264/82 που αναφέρει στο άρθρο 14 «απαγορεύεται στους εργοδότες να επεμβαίνουν με οποιοδήποτε τρόπο στη διοίκηση, στη λειτουργία και στη δράση των συνδικαλιστικών οργανώσεων»

Τα ίδια τεράστια ερωτήματα τίθενται και για τις δύο «εκπροσώπους» , που έπρεπε από μόνες τους και άμεσα να παραιτηθούν από εκπρόσωποι των εργαζομένων στο Δ.Σ της τράπεζας, σώζοντας την αξιοπιστία της συνδικαλιστικής συνείδησης και το θεσμό της εκπροσώπησης.
Τα ερωτήματα γίνονται ακόμη μεγαλύτερα όταν οι δύο « εκπρόσωποι», αγνόησαν προκλητικά την ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ του Συλλόγου μας στις 21/12/2011, που τις προέτρεπε να υποβάλλουν τις παραιτήσεις από εκπρόσωποι των εργαζομένων και να αναλάβουν καθήκοντα οι αναπληρωτές τους.

Καταδικάζουμε απερίφραστα αυτές τις συμπεριφορές που είναι ένα βαθύτατο πλήγμα στην ήδη πληγωμένη αξιοπιστία του συνδικαλιστικού κινήματος γενικότερα, αλλά και της συνδικαλιστικής δράσης στον χώρο μας.
Επιχειρήματα της μορφής, ότι η συγκεκριμένη θέση μας εξάγεται από προσωπικές εμπάθειες, είναι έωλα και αυθαίρετα όταν η ίδια θέση εκφράστηκε από όλους τους εκλεγμένους συμβούλους όλων των παρατάξεων και χωρίς επιφυλάξεις. Για δε το επιχείρημα, ότι ίδιες πρακτικές και συμπεριφορές έχουν επαναληφθεί στο παρελθόν, αισθανόμαστε υπερήφανοι αφού έτσι θέλουμε να βάλουμε τέρμα σε ό,τι εκφυλιστικό, παράνομο και ανήθικο έχει συμβεί και να θέσουμε νέες βάσεις συνδικαλιστικής συμπεριφοράς στις δύσκολες μέρες που έρχονται.

Συνάδελφοι,
Τα συνδικάτα, η συνδικαλιστική δράση και τα συνδικαλιστικά στελέχη δεν μπορεί και δεν πρέπει να αναλώνονται σε κομματικές, παραταξιακές και προσωπικές αντιπαραθέσεις. Μοναδικός στόχος τους είναι η προαγωγή και προάσπιση των συμφερόντων όλων των εργαζομένων.
Αυτό που κάθε φορά μας καθοδηγεί είναι οι διαχρονικές αξίες της ταξικής μας συνείδησης, οι συνδικαλιστικές αρχές, το ήθος και η ανιδιοτελής προσφορά.

Είναι γεγονός, ότι πολλές φορές η συνδικαλιστική εκπροσώπηση έχασε το νόημά της.
Είναι γεγονός, ότι για πολλά χρόνια θριαμβεύει ο κυβερνητικός και κομματικός συνδικαλισμός. Πολλά συνδικαλιστικά στελέχη έγιναν το μακρύ χέρι της εκάστοτε κυβερνητικής εξουσίας.
Είναι γεγονός, ότι κάθε Διοίκηση χρησιμοποιεί όλα τα μέσα για τη χειραγώγηση των συνδικάτων.
Είναι γεγονός, ότι υπήρχαν και υπάρχουν συνδικαλιστικά στελέχη, που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η προσωπική του αναρρίχηση, ο παραγοντισμός, η διαπλοκή τους στα γρανάζια της όποιας εξουσίας. Τα ίδια αυτά στελέχη αντιμετωπίζουν τους εργαζόμενους ως «πελάτες», ως πελατεία προσωπική – παραταξιακή – κομματική.
Είναι επίσης πραγματικότητα ότι ανεπτύχθησαν ελιτίστικες παρεϊστικες συμπεριφορές που συνδυαζόμενες με τις κομματικές εξαρτήσεις και συμφέροντα απαξίωσαν τις αρχές της αξιοκρατίας, της διαφάνειας, της δικαιοσύνης.
Μπορεί κανείς να αναφέρει δεκάδες περιπτώσεις ανάλογων πρακτικών και συμπεριφορών από τα πρωτοβάθμια σωματεία έως και την ανώτατη συνδικαλιστική εκπροσώπηση. Είναι αυτές οι συμπεριφορές και πρακτικές, που οδήγησαν το θεσμό του συνδικαλισμού, από βασικό πυλώνα μιας δημοκρατικής πολιτείας σε ένα από τους πιο απαξιωμένους θεσμούς στη συνείδηση της πλατιάς μάζας των εργαζομένων και της κοινωνίας.

Φτάνει πια…
Εάν στο παρελθόν η σιωπή και η αντίδραση των ολίγων ήταν μέρος του συστήματος και της εξουσίας, σήμερα η σιωπή ισοδυναμεί με βαρύτατη ενοχή και η αντίδραση όλων των εργαζομένων είναι χρέος και αναγκαιότητα.

Έχουμε παλέψει τα τελευταία χρόνια μαζί με όλους σας, σε αγώνες σκληρούς κάτω από αντίξοες συνθήκες για να διασφαλίσουμε τον ιστορικό και ιδιαίτερο ρόλο του Ταχ Ταμιευτηρίου, για τα εργασιακά μας δικαιώματα και τις συνθήκες εργασίας.

Η επίθεση που δεχόμαστε από τη διεθνή συμμαχία της Τρόικας αλλά και από το «μαύρο μέτωπο» της συγκυβέρνησης είναι ανελέητες και καθημερινές. Οι νεοφιλελεύθερες επιταγές του ντόπιου και παγκόσμιου κεφαλαίου βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Οι μισθωτοί του Δημοσίου και ιδιωτικού τομέα εκβιάζονται και απειλούνται για μισθούς Βουλγαρίας και Κίνας, η ανεργία καλπάζει, εταιρείες Δημοσίου συμφέροντος όπως το Ταχ. Ταμιευτήριο απαξιώνονται για να ξεπουληθούν σε αυτούς που ρήμαξαν τη χώρα και έβγαλαν τις καταθέσεις τους στην Ελβετία.

Το συνδικαλιστικό κίνημα έχει υποστεί αρκετές ήττες.
Το υπάρχον πολιτικό – οικονομικό – κοινωνικό σύστημα βρίσκεται υπό κατάρρευση.

Η ιστορία όμως δεν σταματάει εδώ!

Η ελπίδα υπάρχει αρκεί να την αρπάξουμε.
Νέες δυνάμεις και συσχετισμοί θα προκύψουν, νέοι στόχοι και προτεραιότητες για το συνδικαλιστικό κίνημα.

Η ύπαρξη ισχυρών ενωτικών και μαζικών συνδικάτων θα είναι απόλυτη αναγκαιότητα.

Πρέπει όλοι οι εργαζόμενοι και οι ηγεσίες τους να ετοιμάζονται για τις επόμενες μάχες. Αρκεί να καταλάβουμε την τεράστια δύναμη που διαθέτουμε ως εργαζόμενοι σε Τράπεζα, που ο ρόλος του εργαζόμενου έχει αποφασιστική σημασία όχι μόνο για τη λειτουργία της τράπεζας αλλά και για ολόκληρο το παραγωγικό σύστημα μιας χώρας.

 Ας ανοίξει λοιπόν ο διάλογος τώρα για μια δημιουργική αναγέννηση και ανανέωση του σωματείου μας, δημιουργώντας νέες συλλογικότητες, θεσμούς αλληλεγγύης, αξιοκρατίας, διαφάνειας και συμμετοχής.
 Ας ανοίξουμε το δρόμο της πραγματικής συμμετοχής όλων των συναδέλφων χωρίς διακρίσεις και ταμπέλες κάθε είδους, για ένα σωματείο ανοιχτό σε πρωτοβουλίες, με συμμετοχικές δημοκρατικές διαδικασίες, ικανό να συνθέτει διαφορετικές απόψεις και να χαράσσει αυτόνομα στρατηγικές και συνδικαλιστικές δράσεις.
 Ας διώξουμε τις αναστολές, τον εκφοβισμό και το ατομικό βόλεμα που χρησιμοποιεί η εξουσία και τα φερέφωνά της για να είμαστε ευάλωτοι και ανίσχυροι.

Με αυτές τις αρχές , θα παλέψουμε για την ουσιαστική ενότητα του σωματείου, χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς ώστε να αντιμετωπίσουμε τις δύσκολες μέρες που έρχονται.

Δελτίο τύπου της ΟΤΟΕ – ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΟΥΝ

Αθήνα, 26 Ιανουαρίου 2012

ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΟΥΝ

Με απαίτηση της Τρόικας και των δανειστών της χώρας, προετοιμάζονται μεθοδικά νέες επιθέσεις στα δικαιώματα των εργαζομένων που απορρέουν από τις συλλογικές συμβάσεις.

Στόχος των επιθετικών ενεργειών που μεθοδεύονται και ανακοινώνονται από διάφορα κυβερνητικά και μη στελέχη μέσα από τα ΜΜΕ για να προετοιμάσουν το κλίμα, είναι οι κλαδικές συλλογικές συμβάσεις.

Θέλοντας, μάλιστα, να διατηρήσουν κάποια δημοκρατικά προσχήματα σεβασμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων, λένε με έμμεσο αλλά σαφή τρόπο «αν δεν συμφωνήσουν μεταξύ τους οι κοινωνικοί εταίροι και αν το περιεχόμενο της συμφωνίας τους δεν ικανοποιεί την Τρόικα, η Κυβέρνηση θα προχωρήσει σε νομοθετική ρύθμιση», γιατί… αυτό ζητούν οι δανειστές της χώρας.

Φθάσαμε, δηλαδή, ως χώρα στο σημείο να μας ζητούν συναίνεση στον βιασμό, γιατί διαφορετικά θα μας επιβληθεί με νομοθετικό τρόπο.

Εάν εφαρμοστούν αυτές οι πολιτικές είναι, βέβαιο ότι το Σύνταγμα και το Νομοθετικό έργο της Κυβέρνησης, έχουν εκχωρηθεί άνευ όρων στην Τρόικα και στους δανειστές.

Η ΟΤΟΕ, μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση όπως διαμορφώνεται και εν’ όψει την επιθέσεων που αναμένεται να εκδηλωθούν και στον κλάδο των τραπεζοϋπαλλήλων, τονίζει με κατηγορηματικό τρόπο στην Τρόικα, στην Κυβέρνηση και στις Διοικήσεις των Τραπεζών.

 Οι ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις, χωρίς υποδείξεις και προαπαιτούμενα που αφορούν στο περιεχόμενό τους, είναι αποκλειστική υπόθεση των εργαζομένων και των εργοδοτών, είναι δημοκρατικός θεσμός που έχει αναγνωρισθεί και κατοχυρωθεί από το Ελληνικό Σύνταγμα και το Ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο και δεν επιδέχεται κανενός είδους παρεμβάσεις από τρίτους.

 Δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να αποδεχθεί εκβιασμούς και νομοθετικές ρυθμίσεις παρέμβασης και αλλοίωσης των κλαδικών συμβάσεων που ισχύουν στις Τράπεζες, οι οποίες οφείλουν να διαπραγματευτούν με την ΟΤΟΕ αντί να πιέζουν σε άλλες κατευθύνσεις.

 Δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή η κατάργηση των κανονισμών εργασίας που ισχύουν στις Τράπεζες (και αυτοί έχουν ρυθμιστεί με συλλογικές συμβάσεις) οι οποίοι δεν καθορίζουν μισθολογικά θέματα και όπως αποκαλύπτεται, είναι ο αντικειμενικός στόχος Κυβέρνησης, Τρόικας και Εργοδοτών, προκειμένου να διαμορφωθεί ένα καθεστώς εργοδοτικής αυθαιρεσίας στο χώρο των Τραπεζών.

 Η συνολική ανατροπή των εργασιακών σχέσεων που έχουν ρυθμιστεί από το εργατικό δίκαιο που ισχύει στη χώρα μας και έχουν κατοχυρωθεί από το ελληνικό Σύνταγμα, είναι ο απώτερος στόχος της Τρόικας, αποκρούεται από το συνδικαλιστικό κίνημα και επιστρέφεται στους ντόπιους και ξένους ευκαιριακούς εμπνευστές της καταστροφής.

 Οι εργαζόμενοι στις Τράπεζες, έχουν πλήρη επίγνωση του ρόλου τους και της ιδιαίτερης σημασίας που έχει η εργασία τους στον κλάδο, που ανήκουν για την αντιμετώπιση αυτής της δύσκολης συγκυρίας που διέρχεται η χώρα μας, αλλά δεν είναι διατεθειμένοι να αποδεχθούν εκβιασμούς, τετελεσμένα, και μεθοδεύσεις σε βάρος των δικαιωμάτων τους και των δημοκρατικών θεσμών των συλλογικών συμβάσεων, που έχουν κατακτηθεί με σκληρούς αγώνες.

Καλούμε την Κυβέρνηση να σταθεί στο ύψος της Εθνικής Ευθύνης που έχει απέναντι στους εργαζόμενους και στην ελληνική κοινωνία στο σύνολο της και να θέσει όρους και όρια στις απαιτήσεις της Τρόικας και των δανειστών, υπερασπίζοντας έτσι τα συμφέροντα της χώρας, των πολιτών και τη Δημοκρατία.

Καλούμε τις Διοικήσεις των Τραπεζών να αναλάβουν τις ευθύνες και τους ρόλους που τους αναλογούν και να μην χρησιμοποιήσουν ως ευκαιρία προώθησης αντεργατικών επιδιώξεων τη δεινή κατάσταση της χώρας και των εργαζομένων.

Η ΟΤΟΕ θα είναι παρούσα, μαχητική, υπεύθυνη και αποφασιστική σε όλες τις εξελίξεις που αφορούν στους εργαζομένους στις Τράπεζες, στην Ελληνική κοινωνία και στην πορεία της χώρας μας, προειδοποιώντας, ταυτόχρονα, όσους νομίζουν ότι οι αντοχές του λαού μας είναι ανεξάντλητες, να σταματήσουν τώρα και να μην θελήσουν να δοκιμάσουν την έκρηξή του.

Το Γραφείο Τύπου της ΟΤΟΕ

ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ: ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΤΗΣ ΔΙΑΛΥΣΗΣ ΤΩΝ ΜΙΣΘΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ

Αθήνα 25/1/2012
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ
ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΤΗΣ ΔΙΑΛΥΣΗΣ ΤΩΝ ΜΙΣΘΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΩΡΑ!

Η σημερινή συνάντηση ΓΣΕΕ και εργοδοτών, στο πλαίσιο δήθεν του κοινωνικού διαλόγου, ο οποίος είναι εξαρχής ναρκοθετημένος, προσχηματικός και μεθοδευμένος από Κυβέρνηση, Τρόικα και τους μεγαλοεργοδότες του ΣΕΒ, είναι φανερό πια ότι εντάσσεται στο στρατηγικό τους σχέδιο, για ξήλωμα του βασικού μισθού, στην κατάργηση κάθε συλλογικής σύμβασης εργασίας, στην ισοπέδωση κάθε ελάχιστης μισθολογικής και θεσμικής προστασίας των εργαζομένων.
Με μια πλήρως μελετημένη τακτική, η οποία μέσα από την εφαρμογή ενδιάμεσων μέτρων και στοχευμένων προτάσεων όπως π.χ. το πάγωμα αυξήσεων, την «αναθεώρηση» των τριετιών και των επιδομάτων όχι μόνο της ΕΓΣΣΕ αλλά και του συνόλου των κλαδικών συμβάσεων, αποσκοπούν στο να αρχίσει να «ξηλώνεται το πουλόβερ», ώστε σύντομα να καταλήξουμε σε ατομικούς μισθούς πλήρους ένδειας, χωρίς την παρεμβολή των ενοχλητικών για αυτούς συλλογικών συμβάσεων.
Επίσης οι εργοδοτικές προτάσεις για μείωση και του μη μισθολογικού κόστους, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποτελεί αντικείμενο συζήτησης, όχι μόνο γιατί είναι απλώς επιζήμια για τα ασφαλιστικά ταμεία, σε μια στιγμή που το PSI θα απομείωσει δραματικά την περιουσία τους αλλά γιατί επιπλέον οδηγεί στην πλήρη κατάρρευση το κοινωνικο-ασφαλιστικό σύστημα και τις συντάξεις.
Τη στιγμή που εξελίσσεται με τον πιο ωμό και ρεβανσιστικό τρόπο, αυτή η ολοκληρωτική τριπλή επίθεση απέναντι στα «ιερά και τα όσια της εργατικής τάξης», είναι αδιανόητο η Συνομοσπονδία να εγκλωβίζεται συνειδητά ή όχι – σε τέτοιου είδους κοινωνικούς διαλόγους.
Η Αυτόνομη Παρέμβαση καλεί την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ να αποχωρήσει από τον προσχηματικό διάλογο και να προχωρήσει άμεσα σε συνεδρίαση των οργάνων της, προκηρύσσοντας Γενική Απεργία στις 9 Φλεβάρη ενώ θα πρέπει να λάβει όλα εκείνα τα οργανωτικά μέτρα και τις αγωνιστικές δράσεις, που θα έχουν ως αποτέλεσμα να υψωθεί τώρα, και όσο ακόμα είναι νωρίς, μαζί με τις Ομοσπονδίες και όλα τα πρωτοβάθμια Σωματεία, ένα πραγματικό τείχος υπεράσπισης των μισθών και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

Εκδόσεις Ταξιδευτής: «Ψωμί και τριαντάφυλλα» (αλλά όχι για μας…)

Ο κλέφτης φωνάζει: Μ’ έκλεψαν!
Ο φονιάς παραπονιέται: Θέλουν να με σκοτώσουν!
Ο ψεύτης δεν πιστεύει τίποτα.
ΜΠ. ΜΠΡΕΧΤ

Γι’ άλλη μια φορά, ο Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών βρέθηκε αντιμέτωπος με το πραγματικό πρόσωπο των εκδοτικών επιχειρήσεων, αυτό που επιμελώς κρύβεται πίσω από όμορφα βιβλία, εκδηλώσεις με διακεκριμένους ομιλητές, ωραία λόγια για την τέχνη, την κοινωνία, την πολιτική.

Ο ΣΜΕΔ επικοινώνησε τον Δεκέμβριο με τον ιδιοκτήτη των εκδόσεων Ταξιδευτής, κ. Κώστα Παπαδόπουλο, προκειμένου να εξοφλήσει συνάδελφο μεταφράστρια που είχε παραδώσει τη δουλειά της από τον Ιούλιο χωρίς να έχει πληρωθεί, και να της κόψει αποδείξεις δαπανών για τις οποίες ο ίδιος έχει ήδη παρακρατήσει (και προφανώς καρπωθεί) τον φόρο 20%. Η αρχική υπόσχεση τμηματικής εξόφλησης αθετήθηκε, έτσι πριν από λίγες μέρες έγινε δεύτερη επίσκεψη του σωματείου μας στα γραφεία των εκδόσεων.

Διαπιστώσαμε από πρώτο χέρι την απαξιωτική στάση του κ. Παπαδόπουλου τόσο προς τους εσωτερικούς εργαζόμενους της εταιρείας του, παρότι τους οφείλει ακόμη το δώρο των Χριστουγέννων (αλήθεια, ακούει κανείς στην Επιθεώρηση Εργασίας;), όσο και προς τους εξωτερικούς, παρότι εκείνοι, σε αντίθεση με τον ίδιο, είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους και δεν επιδίδονται σε αρπακολλατζίδικες συναλλαγές. Μολονότι μπαίνουμε στον πειρασμό, προτιμάμε να μην εκθέσουμε όλο το εύρος της χυδαιότητας και της αμετροέπειας του κ. Παπαδόπουλου προς τα μέλη του ΔΣ του ΣΜΕΔ, προς τη συνάδελφο, αλλά και προς τους εσωτερικούς εργαζόμενους του εκδοτικού του οίκου: η αλητεία, ως γνωστόν, δεν έχει ούτε όρια ούτε ιδεολογικές αποχρώσεις. Ωστόσο, όπως ξέρει καλά ο κ. Παπαδόπουλος («αριστερός άνθρωπος» γαρ), και το συνδικαλιστικό κίνημα ξέρει εξίσου καλά να απαντάει με τον τρόπο που αξίζει σε τέτοιους «οίκους».

Πρόσφατα, οι εκδόσεις Ταξιδευτής εξέδωσαν ένα πολύ όμορφο βιβλίο της Νάντιας Βαλαβάνη το οποίο, μεταξύ άλλων, θέτει το ερώτημα κατά πόσο μπορεί να υπάρξει Αριστερά ή και «πολιτισμένη» κοινωνία στο μέλλον χωρίς μια πολιτιστική επανάσταση σήμερα. Είναι προφανές ότι αυτή η επανάσταση πρέπει να ξεκινήσει από τις εκδόσεις Ταξιδευτής. Θυμίζουμε λοιπόν στον κ. Παπαδόπουλο ότι –δυστυχώς γι’ αυτόν– οι εργαζόμενοι απαιτούν και ψωμί και τριαντάφυλλα, και πληρωμένη εργασία και σεβασμό, και αξιοπρέπεια σήμερα και δικαίωμα στο αύριο.

Ο Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών θα συνεχίσει να αγωνίζεται μέχρι να εξοφληθούν πλήρως τόσο οι εσωτερικοί όσο και οι εξωτερικοί εργαζόμενοι των εκδόσεων Ταξιδευτής. Ζητάμε παράλληλα τη στήριξη του αναγνωστικού κοινού για μια «πολιτιστική επανάσταση» που δεν θα επιτρέπει στα αφεντικά, μικρά και μεγάλα, αριστερά και δεξιά, να συμπεριφέρονται σαν νταβατζήδες εργαζόμενων ανθρώπων, σαν νονοί των γραμμάτων και των τεχνών. Πίσω από κάθε τυπωμένη σελίδα βρίσκονται άνθρωποι που δουλεύουν με μεράκι, παρά τις τεράστιες δυσκολίες, για να μπορεί ο κάθε κ. Παπαδόπουλος να πορεύεται ως εκδότης.