Posts Tagged ‘Κατάληψη’
Η Αγωνιστική Κίνηση Εθνικού Τυπογραφείου για την λήξη της κατάληψης
Α Γ Ω Ν Ι Σ Τ Ι Κ Η Κ Ι Ν Η Σ Η Ε Θ Ν Ι Κ Ο Υ Τ Υ Π Ο Γ Ρ Α Φ Ε Ι Ο Υ
9-3-2010
«Αποφασίζομεν και διατάσσομεν»
ή πώς έριξαν στα βράχια μια ελπιδοφόρα κινητοποίηση
Με μια διαδικασία εξευτελιστικής περιφρόνησης προς τους εκατοντάδες συγκεντρωμένους εργαζόμενους του Υπουργείου Εσωτερικών και του Εθνικού Τυπογραφείου, οι πλειοψηφούσες παρατάξεις (ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ) της Ομοσπονδίας Συλλόγων του Υπουργείου Εσωτερικών και του Συλλόγου Προσωπικού του Εθνικού Τυπογραφείου, αποφάσισαν και διέταξαν να «ανασταλεί» (η λέξη είναι πολύ της μόδας) η τριήμερη κατάληψη του Εθνικού Τυπογραφείου που είχε πραγματοποιηθεί με αφορμή την, πέραν των ληστρικών μέτρων (12%), μείωση του επιδόματός μας, που περιλαμβανόταν στο υπό ψήφιση (σήμερα είναι νόμος) φορολογικό νομοσχέδιο.
Η κινητοποίηση, με πρωτοβουλία των παραπάνω συμβουλίων, ήταν αστραπιαία την περασμένη Παρασκευή το μεσημέρι και βρήκε ευρεία ανταπόκριση στους εργαζόμενους, οι οποίοι της προσέδωσαν μαζικό και αποφασιστικό χαρακτήρα.
Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση δια των υφυπουργών της, έδινε φτηνές εξηγήσεις του τύπου «το πρωί το μάθαμε», «δεν ξέραμε από πριν», «έγινε λάθος», ή επιχειρούσε να μας… τρελάνει ισχυριζόμενη ότι όσα λέει η επίμαχη παράγραφος του νόμου και διάβαζαν τα μάτια μας ήταν περίπου… οφθαλμαπάτη. Αντί να αποσυρθεί, όπως ζητούσαμε ομόφωνα, η διάταξη ψηφίστηκε κανονικά στη Βουλή και φυσικά η απόφασή μας ήταν συνέχιση της κατάληψης.
Ακολούθησαν επαφές για να δοθεί τελικά η υπόσχεση από πλευράς κυβέρνησης ότι χθες το πρωί θα εξέδιδε εγκύκλιο από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, με την οποία θα «διόρθωνε» τα πράγματα. Αποδείχτηκε φούσκα.
Στη συνάντηση των Υφυπουργών Εσωτερικών και Οικονομικών με τους προέδρους της Ομοσπονδίας και του ΣΠΕΤ, αντί της εγκυκλίου δόθηκαν και πάλι προφορικές διαβεβαιώσεις ότι δεν θα περικοπεί το επίδομα και ότι η εγκύκλιος θα εκδοθεί στο… τέλος του μήνα.
Από εδώ αρχίζει ο θρίαμβος του αυταρχισμού. Οι πρόεδροι επιστρέφουν στο Εθνικό Τυπογραφείο, συνεδριάζουν τα διοικητικά συμβούλια Ομοσπονδίας και ΣΠΕΤ και κατά πλειοψηφία (μειοψήφισε η πρόταση της Αγωνιστικής Κίνησης για συνέχιση της κατάληψης μέχρι να πάρουμε στα χέρια μας την εγκύκλιο και όχι… αέρα), αποφασίζεται η λήξη της κατάληψης.
Αντί αυτή η πλειοψηφούσα πρόταση των Δ.Σ. να τεθεί υπό την έγκριση ή απόρριψη των εργαζομένων που είχαν κατακλύσει τους χώρους του Εθνικού Τυπογραφείου, ανακοινώθηκε ετσιθελικά η λήξη της κατάληψης.
Ο κόσμος από κάτω έβραζε και οι «από πάνω» σήμαναν υποχώρηση ακολουθώντας κυνικά την τακτική του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν». Το χάσμα ανάμεσα στη διάθεση της βάσης και τις ηγεσίες ήταν ξεκάθαρο. Η ένταση και οι αποδοκιμασίες από τους εργαζόμενους έφτασε, όπως ήταν φυσικό, στο κατακόρυφο, με τα προεδρεία να απαντούν με το πρωτοφανές «εμείς κηρύξαμε την κατάληψη, εμείς τη σταματάμε»!!
Όμως, την πρώτη μέρα της κατάληψης (Παρασκευή 5/3/2010) σε κάθε φάση των εξελίξεων ενημερωνόμασταν από τα Δ.Σ. σε γενικές συνελεύσεις και οι παριστάμενοι συνάδελφοι ψηφίζαμε για την παραπέρα στάση μας.
Με ποια λογική, λοιπόν, για την τελική –και κρισιμότερη– απόφαση της Δευτέρας (8/3), με τεράστιο πλήθος και υψηλό αγωνιστικό φρόνημα των εργαζομένων, τσαλαπατήθηκε (προκλητικά και προσβλητικά) κάθε συνδικαλιστική δεοντολογία, ώστε να σβήσει άδοξα μια ελπιδοφόρα εστία αντίστασης;
Γιατί κουρελιάστηκαν απροκάλυπτα οι «δημοκρατικές διαδικασίες», στο όνομα των οποίων ορκίζονται πάντοτε οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες; Γιατί παρακάμφθηκε η αυτονόητη συνδικαλιστική πρακτική των επί τόπου και κατά υπηρεσία χωριστών γενικών συνελεύσεων, ώστε να υπάρξει συναπόφαση του κυρίαρχου σώματος των εργαζομένων;
Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, στη σχετική κοινή ανακοίνωση που μοίρασαν τα δύο σωματεία μετά τη λήξη της κατάληψης γράφουν φαρδιά πλατιά στην πρώτη φράση: «Μαζί μπορέσαμε να διεκδικήσουμε και να αποκαταστήσουμε την υπέρμετρη αδικία που έγινε σε βάρος μας» (υπογράμμιση δική μας).
Είναι φανερό ότι θεωρούν ως δεδομένη την «αποκατάσταση της αδικίας». Μακάρι να έχουν δίκιο. Ανεξαρτήτως του θετικού ή όχι αποτελέσματος (το οποίο ο χρόνος θα δείξει)
Καταγγέλλουμε
τις απροκάλυπτες μεθοδεύσεις και το καπέλωμα «από τα πάνω» ερήμην και κόντρα στη θέληση των εργαζομένων και ζητάμε άμεση σύγκληση γενικής συνέλευσης για ενημέρωση και αξιολόγηση όσων προηγήθηκαν.
Όσο για τα ληστρικά κυβερνητικά μέτρα (που αποτελούν το δάσος και όχι το δέντρο όσων ζούμε) και τα οποία πλέον δεν είναι ρεπορτάζ των εφημερίδων αλλά ψηφισμένος νόμος του κράτους, αναρωτιόμαστε: Τι χειρότερο θα ’κανε ο πιο άγριος νεοφιλελευθερισμός απ’ όσα κάνει σήμερα ο Δούρειος Ίππος του «κοινωνικού» ΠΑΣΟΚ;
Το μεγάλο κέρδος από τη δική μας κινητοποίηση, είναι η αλληλεγγύη των εργαζομένων και η σφυρηλάτηση του αγωνιστικού ηθικού απέναντι στη λαίλαπα των αντεργατικών μέτρων που μόλις ξεκίνησαν. Είναι σχολείο προετοιμασίας που δείχνει το δρόμο για την παραπέρα στάση μας απέναντι σε όσα έρχονται.
Συμμετέχουμε σύσσωμοι στην κοινή απεργία (ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ) της Πέμπτης, 11 Μαρτίου 2010, για να ακυρώσουμε τα ληστρικά μέτρα και να αποτρέψουμε όσα νέα έρχονται.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 11 ΜΑΡΤΙΟΥ
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 10.00 ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ
ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΛΗΣΤΡΙΚΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ
Α Γ Ω Ν Ι Σ Τ Ι Κ Η Κ Ι Ν Η Σ Η Ε Θ Ν Ι Κ Ο Υ Τ Υ Π Ο Γ Ρ Α Φ Ε Ι Ο Υ
Κατάληψη πρυτανείας Παντείου Πανεπιστημίου ενάντια στις εργολαβίες
Η επίθεση με βιτριόλι στο πρόσωπο της Κωσταντίνας Κούνεβα στις 23/12, καθαρίστρια στον ΗΣΑΠ, μέσω της εταιρείας επινοικίασης εργαζομένων καθαρισμού ΟΙΚΟΜΕΤ, και γραμματέα της Παναττικής Ένωσης Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού, έφερε στην επιφάνεια με τον πιο βίαιο τρόπο τις μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας που βιώνουν οι περίπου 20.000 εργαζόμενοι/ες καθώς και το καθεστώς υπεργολαβιών σύμφωνα με το οποίο γίνεται ο καθαρισμός των δημοσίων κτιρίων και χώρων.
Και στα Πανεπιστήμια, ο καθαρισμός των κτιρίων δίνεται ως υπεργολαβία, σε ιδιωτικές εταιρείες που υπό το καθεστώς της εργοδοτικής τρομοκρατίας απασχολούν τις εργαζόμενες/ους με μισθούς πείνας, τις περισσότερες φορές χωρίς καθόλου ένσημα αντί για βαρέα και ανθυγιεινά όπως θα έπρεπε.
Από τις 17 Μάρτη η πρυτανεία του Α.Π.Θ. τελεί υπό κατάληψη στην κατεύθυνση της έμπρακτης αλληλεγγύης στην Κ. Κούνεβα διεκδικώντας την άμεση πρόσληψη των εργαζόμενων στον καθαρισμό και τη φύλαξη από το ίδιο το πανεπιστήμιο.
Η δυναμική αυτή κίνηση φοιτητών και εργαζομένων, ενάντια στην μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, την επισφάλεια και το καθεστώς επινοικίασης φοβίζει το πολιτικό προσωπικό της αγοράς και του κράτους. Γι’ αυτό και συσπειρώνεται το αντιδραστικό μπλοκ. Οι πρυτανικές αρχές του Α.Π.Θ. μαζί με όλο το συρφετό των καθηγητάδων, που στήριξαν το προηγούμενο διάστημα την αναθεώρηση του Α.16 και την εφαρμογή του νόμου-πλαισίου, χρησιμοποιούν τα πάντα φιλόξενα σ’ αυτούς Μ.Μ.Ε για να κραυγάσουν τρομουστερικά για το άσυλο, να θέσουν τελεσίγραφο στους καταληψίες και να καλέσουν σε αντισυγκέντρωση με σκοπό τον τερματισμό της κατάληψης.
Συντάσσουν τις φωνές τους με όλους τους φύλακες της τάξης και της ασφάλειας των αφεντικών, με τους μπάτσους και τον εισαγγελέα Σανιδά, που απειλούν πλέον άμεσα όλες τις καταλήψεις εντός και εκτός σχολών, κάθε αυτοοργανωμένο και ελεύθερο χώρο αντίστασης.
Οι απειλές τους δεν μπορούν να μας καταστείλουν. Αντίθετα δυναμώνουν την αλληλεγγύη μας προς το Α.Π.Θ. και προς όλες τις καταλήψεις και γεννούν νέες εστίες αντίστασης.
Στο Πάντειο, τον καθαρισμό των κτιρίων έχει αναλάβει η εταιρεία ΑΝΑΞ που απασχολεί 22 εργαζόμενες/ους η πλειοψηφία των οποίων δουλεύουν για 24Ε /6ωρο, ανασφάλιστοι και υπό την επιτήρηση του προυστάμενου-ρουφιάνου του αφεντικού.
Στο εμπορικό κέντρο πάντειο, η ‘δωρεάν σίτιση’ είναι ένα ακόμα μαγαζί μιας και η διαχείριση του εστιατορίου δεν γίνεται από το ίδιο το πανεπιστήμιο, αλλά έχει δοθεί με μειοδοτικό διαγωνισμό σε κερδοσκοπική εταιρία catering, η οποία για να μειώσει το κόστος και να αυξήσει τα κέρδη της, εξουθενώνει τους υπαλλήλους της και ρίχνει επικίνδυνα την ποιότητα του φαγητού.
Ο τεράστιος όγκος σημειώσεων που χρησιμοποιούμε δεν τυπώνεται μέσα στη σχολή από μόνιμους υπαλλήλους, αλλά έχει δοθεί με υπεργολαβία σε ιδιωτικό τυπογραφείο στο Μενίδι.
Η βιβλιοθήκη βρίσκεται στην ίδια κατεύθυνση ιδιωτικοποίησης με τους μισούς περίπου εργαζόμενους/ες να έχουν προσληφθεί με ολιγόμηνες συμβάσεις ενώ καλύπτουν πάγιες ανάγκες και να απειλούνται κάθε χρόνο με απόλυση.
Σ’ αυτούς που σκούζουν στα τηλεπαράθυρα πως μέσα στο άσυλο δραστηριοποιούνται ομάδες βίας, απαντάμε πως αυτές οι ομάδες μας είναι γνωστές. Είναι οι εργολάβοι και οι εταιρίες που καταπατούν όλα τα εργασιακά δικαιώματα και κερδοσκοπούν ξεζουμίζοντας τους εργαζόμενους/ες, αφού χαίρουν ασυλίας και μέσα στα πανεπιστήμια.
Καταλαμβάνουμε την πρυτανεία του Παντείου, ενός πανεπιστημίου ρημαγμένου οπως είχε αποδειχθεί, από τις μίζες και τις ρεμούλες διαφόρων προσώπων με θεσμική εξουσία (πρυτανικής αρχής, καθηγητών κλπ), ενάντια στην ελαστικοποίηση και τη μαύρη εργασία, ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία και τις εταιρίες υπεργολαβιών.
Ενάντια στο μεγάλο παζάρι των εργασιακών δικαιωμάτων που στήνεται εδώ μέσα με τους εργολάβους.
Οι απόψεις μας αυτές δεν αποτελούν έκφραση φιλανθρωπίας απέναντι στους ‘κακόμοιρους’ τους εργαζόμενους, ούτε μια πράξη ‘επαναστατικότητας’ εκ του ασφαλούς με την καβάτζα της οικογένειας. Δεν πηγάζουν από τον ξύλινο λόγο του στυλ ‘φοιτητές-εργατιά μια φωνή και μια γροθιά’. Είναι προϊόν της συνείδησης του γεγονότος πως στα χαμηλωμένα βλέμματα των καθαριστριών, βλέπουμε τον εαυτό μας σε λίγα χρόνια, αν όχι από τώρα. Συνείδησης του γεγονότος πως εμείς δε θα έχουμε διαφορετικό μέλλον , πως δε θα την βγάλουμε καθαρή, εμείς ατομικά. Πως αντίθετα με τις φαντασιώσεις που μας τρέφει ένα ολόκληρο σύστημα για το πανεπιστήμιο και μας μαύρα και ανασφάλιστα μας θέλουν να δουλεύουμε.
Μακρυά από την επιθυμία να γίνουμε αφεντικά ή επιστήμονες-διαχειριστές των ζωών των άλλων, επιλέγουμε το βλέμμα των εργαζομένων, μεταναστών/στριών, των κρατούμενων, μαθητών/τριών να σταματήσει να είναι χαμηλωμένο.
Καταλαμβάνουμε την πρυτανεία του παντείου ενάντια στην καταστολή και όλο το νέο πακέτο νόμων που στοχοποιεί τις καταλήψεις, την αυτοοργάνωση και την κοινωνική αντίσταση.
εξω οι εργολάβοι από τις σχολές
κανένας εργαζόμενος/η ενοικιαζόμενος, ανασφάλιστος, επισφαλής
αλληλεγγύη στην κατάληψη του Α.Π.Θ.
κάτω τα ξερά σας απ’ όλες τις καταλήψεις
κατάληψη πρυτανείας
παντείου
Για την κατάληψη του ΑΠΘ και τις εργολαβίες
Όποιος δεν καταγγέλλει το καθεστώς των εργολαβιών (καθεστώς δουλεμπορίου) στα ΑΕΙ, νομιμοποιεί αυτούς που έφτασαν μέχρι και δολοφονική απόπειρα εναντίον συνδικαλίστριας.
Όπως είναι γνωστό η σύγκλητος του ΑΠΘ αποφάσισε να μεθοδεύσει διαδικασία «απομάκρυνσης» όσων έχουν καταλάβει το κτίριο της Πρυτανείας και των διοικητικών υπηρεσιών. Είναι απόφαση ιδιαιτέρως αυταρχική που πρέπει να λάβει απάντηση από τη μεριά του Πανεπιστημιακού κινήματος καθώς:
Α) Δεν πρόκειται για κατάληψη από κάποια «άτομα» ούτε από κάποιο πολιτικό χώρο. Είναι κατάληψη που στηρίζεται από αποφάσεις σωματείων εργαζομένων και φοιτητικών συλλόγων του ΑΠΘ. Ένα από τα σωματεία που τη στηρίζουν είναι το ίδιο το σωματείο των εργαζομένων σε εργολαβίες του ΑΠΘ.
Β) Δεν πρόκειται για απλή κατάληψη, αλλά για κινητοποίηση με συγκεκριμένα αιτήματα και στόχους: τη δέσμευση του ΑΠΘ ότι θα σταματήσει το απαράδεκτο καθεστώς των εργολαβιών.
Γ) Η Πρυτανεία του ΑΠΘ όπως και η Σύγκλητος δεν έχουν αναλάβει μέχρι τώρα καμιά δέσμευση. Με αυτό τον τρόπο νομιμοποιούν μια απαράδεκτη συνθήκη ελαστικής και επισφαλούς εργασίας και τη σύναψη συμβάσεων με εταιρείες που έχουν χαρακτηριστεί ως δουλεμπορικές.
Δ) Τυχόν επιχείρηση «ανακατάληψης» θα αποτελεί ιδιαίτερα αρνητικό προηγούμενο σύγκρουσης με τους φοιτητικούς συλλόγους και εκ των πραγμάτων αμφισβήτησης του Ασύλου.
Ως εκ τούτου απαιτείται επιτακτικά να πάρουμε θέση. Σε αυτό το σημείο θέλω να προσθέσω ότι με βάση την εμπειρία που υπάρχει μέχρι τώρα, τις δράσεις και παρεμβάσεις που έχουν γίνει από την ΠΕΚΟΠ (Παννατική Ένωση Καθαρισμού και Οικιακού Προσωπικού) και την Πρωτοβουλία 90 Πρωτοβάθμιων Σωματείων για την αλληλεγγύη στην Κωνσταντίνα Κούνεβα και την κατάργηση του δουλεμπορίου στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα έχουν προκύψει τα ακόλουθα.
• Είναι απολύτως προφανές ότι στο χώρο των εταιριών καθαρισμού επικρατεί καθεστώς εργοδοτικής αυθαιρεσίας και τρομοκρατίας, όπως προκύπτει και από τη σχετική έκθεση του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ. Το καθεστώς αυτό ενισχύθηκε από ένα θεσμικό πλαίσιο που επιτρέπει την ενοικίαση εργαζομένων και την ανάθεση σε ιδιώτες της φύλαξης και καθαριότητας των δημόσιων οργανισμών.
• Το καθεστώς των εργολαβιών είναι καθεστώς δουλεμπορίου και ως τέτοιο δεν μπορεί να ανεχόμαστε να αναπαράγεται μέσα στα ΑΕΙ. Όποιος δεν το καταγγέλλει αυτό αντικειμενικά νομιμοποιεί αυτούς που έφτασαν μέχρι και δολοφονική απόπειρα εναντίον συνδικαλίστριας.
• Το καθεστώς των εργολαβιών ΔΕΝ συμφέρει οικονομικά τους δημόσιους οργανισμούς. Για παράδειγμα οι διοικητικές υπηρεσίες του Ευαγγελισμού έχουν οικονομοτεχνική μελέτη που αποδεικνύει ότι η πρόσληψη μόνιμου προσωπικού θα είχε μικρότερο συνολικό κόστος, καλύτερα αποτελέσματα και μείωση των ελλειμμάτων.
• Ένα γενικό αίτημα ελέγχου των εταιριών και τήρησης της τυπικής νομιμότητας δεν θα έχει αποτέλεσμα, μια που μπορούν να παρακάμψουν τον ουσιαστικό έλεγχο. Τυπικός έλεγχος σημαίνει απλή προσκόμιση αποδείξεων μισθοδοσίας και εξοφλητικών αποδείξεων, τις οποίες εύκολα μπορούν να παραποιήσουν οι εργοδότες. Επιπλέον, ακόμη και σε περιπτώσεις καταγγελιών φέρνουν μετά υπεύθυνες δηλώσεις των εργαζομένων ότι μισθοδοτούνται με βάση τη σύμβαση και λαμβάνουν δώρα επιδόματα κ.λπ. Πόσο μάλλον που μιλάμε για ιδιαίτερα ανασφαλείς εργαζόμενες και εργαζομένους που έχουν να αντιμετωπίσουν και τον κίνδυνο να μπουν σε «μαύρη λίστα», οι δουλέμποροι των εταιριών ενοικίασης έχουν εκτεταμένη δυνατότητα πληροφόρησης.
• Με το σημερινό καθεστώς οι δουλέμποροι έχουν τη δυνατότητα και να δηλώνουν λιγότερες ώρες (κάτι που εξαιτίας σχετικής εγκυκλίου τους απαλλάσσει και από την υποχρέωση να καταβάλλουν βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα) και να αμείβουν πρακτικά με τα μισά χρήματα, συντηρώντας απαράδεκτη συνθήκη εργοδοτικής αυθαιρεσίας και ταυτόχρονα διασπάθισης δημοσίου χρήματος. Η εκτίμηση που έχει γίνει είναι ότι μιλάμε για μια επιπλέον απόσπαση από 200-500 ευρώ ανά εργαζόμενο. Αυτό σημαίνει τεράστια εκμετάλλευση αλλά και τεράστιας κλίμακας διασπάθιση δημόσιου χρήματος.
• Με βάση και εγκύκλιο του Υπουργείου Απασχόλησης τυχόν μη τήρηση της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας από την εταιρεία καθαριότητας επιβάλλει την καταγγελία της σύμβασης με αυτήν.
• Οι διοικήσεις των ΑΕΙ δεν απαλλάσσονται από την ευθύνη να τηρείται η νομιμότητα μέσα στον χώρο ευθύνης τους. Οι συμβάσεις με τις εταιρείες καθαρισμού δεν σημαίνουν ότι διαγράφεται η ευθύνη των ΑΕΙ σε περίπτωση μη – τήρησης της νομιμότητας. Πέραν των ζητημάτων ηθικής τάξης, οι διοικήσεις των ΑΕΙ έχουν και νομική ευθύνη και σε σχέση με την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας και σε σχέση με τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος. Επιβάλλεται να γίνει σαφές ότι θα έρθουν αντιμέτωπες με αυτές τις ευθύνες.
Συνολικά, πρέπει και το πανεπιστημιακό κίνημα μαζί με το υπόλοιπο συνδικαλιστικό κίνημα να απαιτήσουμε να καταργηθεί το θεσμικό πλαίσιο που νομιμοποιεί τον εργοδοτικό μεσαίωνα, να καταργηθεί η ενοικίαση εργαζομένων, να κλείσουν οι δουλεμπορικές εταιρίες.
Από εκεί και πέρα το βασικό αίτημα θα πρέπει να είναι να σταματήσει το καθεστώς των εργολαβιών, να σταματήσει να ανατίθεται το έργο του καθαρισμού σε εταιρίες και να γίνουν τώρα προσλήψεις μόνιμου προσωπικού από τα ίδια τα ΑΕΙ. Απόλυτη προτεραιότητα σε αυτές τις προσλήψεις θα πρέπει να έχει το προσωπικό που σήμερα απασχολείται στις εταιρείες καθαρισμού.
Μέχρι τότε απαιτούνται τα ακόλουθα άμεσα μέτρα
• Οι διοικητικές υπηρεσίες των Πανεπιστημίων να κρατούν αναλυτικά στοιχεία για τις ώρες και ημέρες εργασίας των καθαριστριών, για να μην μπορούν οι δουλέμποροι να δηλώνουν λιγότερες ώρες.
• Η καταβολή των αμοιβών να μη γίνεται από τις εταιρείες αλλά από τα ίδια τα ΑΕΙ, έτσι ώστε να εξασφαλίζουμε ότι θα λαμβάνουν ό,τι τους αναλογεί. Αν δεν γίνεται αυτό, ας απαιτήσουμε η καταβολή των αμοιβών κάθε μήνα να γίνεται παρουσία και εκπροσώπου των υπηρεσιών του ΑΕΙ για να ελέγχεται ότι όντως καταβάλλονται τα νόμιμα. Άλλωστε με βάση και τη νομοθεσία οι οργανισμοί που κάνουν την ανάθεση είναι συνυπεύθυνοι για την τήρηση της νομιμότητας.
• Οι διοικητικές υπηρεσίες των ΑΕΙ να ελέγχουν ότι καταβάλλονται πλήρως οι αναλογούσες ασφαλιστικές εισφορές για βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα.
• Να διευκολύνεται με κάθε τρόπο η ενημέρωση και συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων στα συνεργεία καθαρισμού.
• Οι συμβάσεις με τις εταιρείες που παραβιάζουν την εργατική νομοθεσία πρέπει να καταγγελθούν, όπως επιβάλλουν σχετικές εγκύκλιοι του Υπουργείου Απασχόλησης. Να εξασφαλιστεί ότι κανένας / καμιά εργαζόμενος / η δεν θα απολυθεί, ακόμη και εάν κηρυχθεί έκπτωτος ο εργολάβος.
Παναγιώτης Σωτήρης
Greek Unions 